Wawrzyn szlachecki to kultowe drzewo kojarzone ze starożytną Grecją, z mitologicznym wizerunkiem antycznego boga Apolla, który jest symbolem męskiej urody. Wawrzyn to także jedna z najpopularniejszych przypraw, szeroko stosowana w gotowaniu i konserwowaniu. W medycynie ludowej z wawrzynu szlacheckiego przyrządza się nalewki, napary i wywary, które są skuteczne w walce z różnymi chorobami. Laurel uprawiany jest w naszym kraju zarówno w ogrodzie (w regionach południowych), jak iw warunkach wewnętrznych. W tym artykule dowiesz się o osobliwościach uprawy wawrzynu i jego zastosowaniu w medycynie i gotowaniu.
Laur szlachetny Farmer Burea-Uinsurance.com fotoseimagenes.
Spis treści:
Roślina laurowa w historii, mitach i legendach
Słynny Owidiusz w swoich „Metamorfozach” opowiada, że mieszkający wśród ludzi Apollo zakochał się w nimfie Daphne i nieustannie ją ścigał. Kiedyś, po pokonaniu węża Pythona, Apollo spotkał młodego Boga Miłości Erosa z łukiem i strzałą i wyśmiewał się z niego: „Dlaczego ty, dzieciaku, potrzebujesz łuku i strzał? Myślisz, że prześcigniesz mnie w sztuce strzelania?” Ta kpina obraziła Erosa i wysłał dwie strzały w zemście. Pierwsza, strzała miłości, przebiła Apolla, a druga – zabijająca miłość – uderzyła Daphne.
Od tego czasu Daphne zawsze uciekała przed Apollo. Żadne podstępy mu nie pomogły. Wyczerpana cierpieniem i wiecznymi prześladowaniami Daphne zwróciła się do swojego ojca Penei i Ziemi, by odebrali jej swój wizerunek. Po tych słowach zamieniła się w krzew laurowy (ciekawe, że w Rosji do XVIII wieku liść laurowy nazywano „Dafnia” („laur” po grecku – „Daphne”). Zasmucony Apollo od tego czasu zaczął nosić wieniec z wiecznie zielonego lauru.
W Grecji domy ozdobiono liśćmi laurowymi, aby odświeżyć pomieszczenie. Na materacach ułożono gałązki laurowe, aby można było śnić prorocze sny. Istniało przekonanie, że wawrzyn ratuje przed uderzeniem pioruna. Tak więc wiadomo, że cesarz rzymski Tyberiusz podczas grzmotów założył wieniec laurowy i wczołgał się pod łóżko.
Ułóż Szlachetnego (Laurus nobilis) Jest subtropikalnym drzewem lub krzewem, gatunkiem z rodzaju Laurus (Laurus) z rodziny Laurel.
Gałązka laurowa, podobnie jak wieniec laurowy, uważana jest za symbol chwały, zwycięstwa i pokoju. Od nazwy tej rośliny pochodzi:
- Imiona: Laurus, Lawrence, Laura, Lorenz;
- Słowo „laureat” oznacza „zwieńczony laurem”;
- Wyrażenia: „zbierać laury” – cieszyć się owocami swojego sukcesu, „spocząć na laurach” – przestać dążyć do kolejnych zwycięstw, zadowolić się tym, co zostało osiągnięte.
Laur uważany był za święte drzewo, wieńce laurowe zdobiły głowy zwycięzców w starożytnej Grecji. Liście laurowe są szeroko stosowane jako przyprawa (liść laurowy).
Opis szlachetnego lauru
Miejsce narodzin szlachetnego lauru to Morze Śródziemne. Na terytorium Rosji rośnie w południowo-zachodnich regionach Terytorium Krasnodarskiego. Niskie, wiecznie zielone drzewo z rodziny wawrzynowych o wysokości do 8-10 m, ale może być również krzewem drzewiastym. Czasami w lasach rosną drzewa do 18 m wysokości.
Pień drzewa ma do 40 cm średnicy z ciemnoszarą korą. Gęsta korona ma zwykle kształt piramidy. Liście na krótkich ogonkach, proste, naprzemienne, skórzaste, błyszczące, w całości o krawędziach podłużnych, zaostrzone ku górze, zwężone ku nasadzie. Powyżej są ciemnozielone, poniżej jaśniejsze, z dobrze widocznym, pierzastym żyłkowaniem, lekko pofalowane wzdłuż krawędzi. Mają silny charakterystyczny zapach.
Laurel szlachetny Farmer Burea-Uinsurance.com Szkółki Twining Valley
Wawrzyn jest rośliną dwupienną, a jej kwiaty są jednopłciowe. Na niektórych drzewach małe kwiaty pręcikowe są zbierane w kwiatostanach pachowych po 6-12 sztuk, ich okwiat jest prosty, w kształcie kielicha, z czterema zielonkawożółtymi lub białymi liśćmi. Na innych drzewach w kątach liści zbiera się tylko kwiaty słupkowe, które są jeszcze mniejsze od pręcikowych. Owoce są czarnoniebieskie, soczyste, pachnące pestkowce o długości do 2 cm, jajowate lub eliptyczne, z dużym pestką. Kwitnie w marcu-kwietniu, a owoce dojrzewają w październiku-listopadzie.
Wartość liści laurowych jest niepodważalna, ponieważ zawiera olejek eteryczny (4,5%), kwas cyneolowy, octowy, waleriany, kwas kapronowy. Liście zawierają pinen, geraniol, eugenol. Owoce i liście zawierają garbniki, goryczkę.
Stosowany jest w leczeniu przewlekłego zapalenia pęcherzyka żółciowego, kamicy żółciowej. Odwary z liści laurowych poprawiają trawienie, pobudzają apetyt, korzystnie wpływają na wiele narządów. Olejek eteryczny dla przemysłu spożywczego pozyskiwany jest z liści, owoców i kwiatów. Częściowo stosowany w przemyśle perfumeryjnym i mydlanym.
Wykorzystanie liści laurowych w kuchni
Liście laurowe mają słaby zapach i gorzki smak. Jako przyprawy stosuje się liście (suszone i zielone), owoce i proszek z suszonych liści, a także brykiety, w które proszek czasami jest tłoczony. Jest szeroko stosowany w gotowaniu i konserwowaniu.
Liść laurowy jest czasem nazywany przyprawą, dlatego często jest używany. Uszlachetnia i aromatyzuje przede wszystkim dania kwaśne (sosy, sosy). Dodawany jest również do pierwszych dań – zup (mięsnych, warzywnych, rybnych itp.), kapuśniak, barszcz. Liście laurowe urozmaicają drugie dania jagnięciny, wołowiny, wieprzowiny w połączeniu z gotowaną i duszoną rybą. Współgra z potrawami warzywnymi z fasoli, grochu, fasoli, kapusty, marchwi.
Liść laurowy, w przeciwieństwie do wielu innych przypraw, można dodać 5 minut przed gotowaniem w pierwszym i 7-10 minut w drugim daniu. Stawki zakładek od 1-2 do 3-4 liści na danie. Po ułożeniu przyprawy pokrywkę zamyka się, liść usuwa się z gotowego naczynia.
Liść laurowy to niezastąpiona przyprawa do prostowania smaku i zapachu galaretek, potraw z podrobów. Znajduje zastosowanie w przemyśle spożywczym przy produkcji serów, kiełbas, pasztetów, duszonych mięs, sosów, marynat, w konserwach przetworów rybnych, przy przyrządzaniu majonezu, ketchupu itp. Wchodzi w skład wielu pikantnych mieszanek: Chmeli-suneli , Bukiet garni” itp.
W konserwach domowych stosuje się go szczególnie często przy marynowaniu pomidorów, ogórków, kabaczków, buraków, kapusty, fasoli, grzybów. W połączeniu z innymi przyprawami i przyprawami nadaje marynatom przyjemny pikantny smak i specyficzny aromat. Wykorzystywany jest również w marynatach, gdzie pełni nieco inną funkcję, nadając produktowi delikatniejszy smak.
W Europie Zachodniej istnieje tradycja dodawania liści laurowych do niektórych rodzajów przetworów do konserw oraz do niektórych dań słodkich, napojów i deserów w kuchni.
Rosnący szlachetny laur
Laurel najlepiej czuje się w oświetlonych miejscach, ale może również tolerować lekkie cieniowanie. Wytrzymuje krótkotrwały spadek temperatury do 10-12 stopni poniżej zera. Dobrze znosi suszę i nie jest wybredna dla gleb. Nawozy organiczne i mineralne korzystnie wpływają na wzrost i rozwój wawrzynu. Jako kultura przemysłowa laur rośnie w jednym miejscu od około 60 lat.
Na plantacjach wawrzyn uprawia się w regionach subtropikalnych, gdzie minimalna temperatura nie spada poniżej 12 stopni. Przed wysiewem nasion gleba jest zaorana na głębokość 40-45 cm, do orki stosuje się nawozy organiczne (4-6 kg / m²) i mineralne (w pełnej dawce). Następnie pole jest bronowane i uprawiane dwa lub trzy razy. Sadzenie odbywa się jesienią lub wczesną wiosną w odstępach między rzędami 1-2 m, w odstępach między roślinami 1-1,5 metra.
Na plantacjach o wawrzyn dba się poprzez odchwaszczanie, uprawę, podlewanie i zwalczanie szkodników. Laurel można również uprawiać w pomieszczeniach.
Liście laurowe są zbierane od listopada do lutego z drzew, które osiągnęły wiek od trzech do czterech lat. Gałęzie z liśćmi są odcinane i suszone w cieniu przez siedem do dziesięciu dni. Następnie liście są usuwane, sortowane i umieszczane w workach, które są przechowywane w suchych pomieszczeniach. W celu uzyskania olejku eterycznego liście są wysyłane do przetworzenia na świeżo.
Rozmnażanie wawrzynu przez sadzonki
Laurel jest rozmnażany przez nasiona, sadzonki i warstwy. Najpopularniejszą metodą jest rozmnażanie przez częściowo zdrewniałe sadzonki. Sadzonki laurowe przeprowadza się wiosną (marzec-kwiecień) lub latem (czerwiec-lipiec). Do zbioru sadzonek stosuje się roczne (dojrzałe, ale nie zdrewniałe) pędy laurowe. Sadzonki (6-8 cm długości, z trzema międzywęźlami), pobrane ze środkowej lub dolnej części pędów krzewu laurowego, przycina się ukośnie pod trzecim węzłem. Dolny arkusz jest usuwany, a górne arkusze są cięte na pół.
Laur szlachetny Farmer Burea-Uinsurance.com mailordertrees.co.uk
Jako podłoże do ukorzeniania sadzonek laurowych można użyć gruboziarnistego piasku lub mieszanki mchu i piasku lub ziemi darniowej i piasku: do doniczki wlewa się warstwę drenażu, a następnie warstwę ziemi darniowej (około 4 cm), i warstwę piasku na wierzchu (około 3 cm), zwilżyć i sadzić sadzonki na głębokość 1-1,5 cm.
Ukorzenienie sadzonek dobrze sprawdza się w „torbie szklarniowej”, w sadzonkach lub pod szklanym słoikiem. Wskazane jest codzienne spryskiwanie i wentylowanie sadzonek w celu szybkiego ukorzenienia. W temperaturze 16-20 stopni sadzonki zakorzeniają się za około miesiąc.
Reprodukcja wawrzynu przez nasiona
Materiał do sadzenia jest uprawiany z nasion w szkółkach lub nasiona są wysiewane bezpośrednio do gruntu. Nasiona zebrane ze specjalnych drzew matecznych szybko tracą zdolność kiełkowania, dlatego wysiewa się je zaraz po zbiorze jesienią na głębokość 4-5 cm. Gdy pojawiają się pędy, rośliny są przerzedzane w odległości 6-8 cm.
Nasiona laurowe są duże, owalne, do 2 cm długości, z cienką mięsistą błoną, która zapobiega ich wysychaniu i przedwczesnemu kiełkowaniu. Nasiona wawrzynu, jak wszystkie wawrzyn, nie tolerują suszenia i zachowują żywotność tylko przez 3-5 miesięcy, jeśli są przechowywane w chłodnym, wilgotnym pomieszczeniu.
Przed wysiewem nasion należy je uwolnić z muszli, w przeciwnym razie będą kiełkować przez bardzo długi czas. Najlepiej wysiać je od razu w osobnych doniczkach o pojemności co najmniej jednego litra lub w ziemi, od razu na stałe miejsce. Nasiona kiełkują od kwietnia do sierpnia. Zdarza się również, że pojedyncze nasiona mogą zacząć kiełkować już w styczniu, ale wtedy, gdy nadejdą silne mrozy, takie sadzonki zwykle umierają.
Rosnący laur w pomieszczeniu
Najlepiej przechowywać rośliny w pomieszczeniach zimą w temperaturze około 10 stopni Celsjusza, natomiast wiosną najlepiej wynieść roślinę na zewnątrz. W pierwszym roku sadzonki dobrze sobie radzą bez karmienia, ale już od drugiego roku uprawy można stosować dowolne nawozy mineralne w postaci roztworu w małych dawkach. Laurel jest bardzo tolerancyjny na różne rodzaje gleb, nie toleruje tylko zbyt mokrych.
Uprawiając wawrzyn w domu, zdobędziesz cudowną, piękną, wiecznie zieloną roślinę. A poza tym możliwość przygotowania tej wspaniałej przyprawy własnymi rękami – liść laurowy.
Laur w medycynie ludowej
Napar z liści laurowych: zaparzyć 1 szklankę wrzącej wody 2 łyżki. l. zmiażdżony liść, nalegać 1-2 godziny, owinąć ciepło, odcedzić. W przypadku wydzieliny z ucha przepłukać kanały uszne i wlać do ucha ciepły napar z liści laurowych. Po wkropleniu zakryj otwór ucha bawełnianym wacikiem. Zabieg należy wykonywać 2-3 razy dziennie lub 1 raz w nocy.
Napar z liści laurowych: zaparzyć 300 ml wrzącej wody, 5 g zmiażdżonych liści, nalegać w termosie na 3 godziny, przecedzić przez 2-3 warstwy gazy, doprowadzić objętość do oryginału. Przy bólach spastycznych przyjmować doustnie małymi łykami całą dawkę w ciągu 12 h. Przebieg leczenia wynosi 2 dni.
Laur szlachetny Farmer Burea-Uinsurance.com Gorini Piante
Napar z liści laurowych: 3 czystych liści laurowych zalać 10 szklankami wrzącej wody, odstawić na 2 godziny w termosie, przecedzić. Przyjmuj regularnie 1/2 szklanki 3 razy dziennie na cukrzycę.
Odwar z liści laurowych: Zaparzyć 300 ml wrzącej wody 5 g liścia laurowego, gotować na małym ogniu lub w łaźni wodnej przez 5 minut, nalegać w termosie przez 4-5 godzin, odcedzić. Ugotowany bulion pij małymi łykami przez 12 godzin, aby oczyścić stawy. Powtarzaj procedurę przez 3 dni. Po tygodniu powtarzaj przez 3 kolejne dni. W dni leczenia tylko posiłki wegetariańskie. Czyszczenie stawów przez pierwszy rok powinno odbywać się kwartalnie, następnie raz w roku i zawsze po oczyszczeniu jelit. W przeciwnym razie nieleczone jelita pod wpływem wywaru z liści laurowych mogą stać się źródłem emisji alergicznych.
Nalewka z liści laurowych: 0,5 litra wódki wlać do 1 szklanki posiekanego liścia laurowego i pozostawić na 14 dni w ciemnym, ciepłym miejscu, od czasu do czasu wstrząsając zawartością, następnie przecedzić. Weź 1 łyżkę. l. 3 razy dziennie 0,5 godziny przed posiłkiem do wyleczenia (na raka gardła).
Z dojrzałych owoców wawrzynu pozyskiwany jest bardzo pachnący olejek tłuszczowy, który jest stosowany w medycynie jako zewnętrzny środek antyseptyczny przy ropniach i wysypkach skórnych, a także przy bólach mięśni, zapaleniu mięśni, przy zwichnięciach i zwichnięciach, przy otarciach przy paraliżu, reumatyzmie . W medycynie ludowej olejek laurowy stosuje się w leczeniu przewlekłego zapalenia pęcherzyka żółciowego i kamicy żółciowej. Do tych samych celów możesz użyć oleju z liści laurowych.
Olej laurowy można przygotować w następujący sposób: w misce umieścić 30 g drobno posiekanych liści laurowych, polać 200 ml oleju lnianego lub słonecznikowego i nalegać w ciepłe miejsce na 7 dni, następnie odcedzić i wycisnąć.
Przeżuwane liście laurowe nakładane na rany pomagają przy ukąszeniach trujących owadów i węży. Świeże liście laurowe są przydatne w postaci opatrunku leczniczego na ukąszenia szerszeni i pszczół. Według starożytnych naukowców, laur jest antidotum na każdą truciznę, którą pijesz. Jeśli do kołyski przywiąże się kawałek drewna laurowego, dziecko przestanie płakać i zaśnie.
Wszystkie części drzewa mają dobre właściwości dezynfekujące. Na niestrawność wypij 4-5 kropli soku laurowego z wodą. W ten sam sposób leczy się ból ucha i głuchotę oraz usuwa plamy z twarzy. Liście laurowe noszone na ciele zapobiegają halucynacji.
Czy uprawiasz laur? Czekamy na Wasze historie!
