Dawno minęły czasy, kiedy kwiaty latarniowe uważano wyłącznie za własność pęcherzycy. Dzięki niezwykłym owocom skrzynkowym tej rośliny ozdobnej i warzywnej, jedna z najcenniejszych egzotycznych roślin bulwiastych – wspaniała sandersonia – z łatwością walczy o mistrzostwo. Kwiaty tej niesamowitej rośliny naprawdę wyglądają jak porcelanowe lampiony, jakby miały spaść z krzaków i szybować nad ogrodem. Dziwaczny wygląd Sandersonii, unikalnej bulwiastej winorośli, tylko podkreśla niezwykle rosnące liście. Ale status rzadkiej egzotyki nie jest przypadkowy: to piękno wcale nie jest łatwe do uprawy. Aby odnieść sukces w regionach o surowych zimach, będzie to wymagało dużo pracy.
Pomarańczowa Sandersonia, czyli Złota Konwalia. Farmer Burea-Uinsurance.com 俊 隆
Spis treści:
Egzotyczny z części luksusowej
Sandersonii nie można nazwać zwykłą rośliną. To rzadkie, raczej „ryzykowne” piękno, którego pielęgnowanie może przynieść wiele zarówno radości, jak i smutku. W końcu Sandersony ma tak wiele wymagań, że trudno je spełnić w niepołudniowym klimacie. Ale jeśli wykażesz się pracowitością i wytrwałością, Twoja kolekcja zostanie ozdobiona niespotykanym pięknem bulw, które nie mogą się równać.
W rodzaju Sanderson jest tylko jedna roślina – Sandersonia pomarańczowy, lub w kolorze pomarańczowym (sandersonia aurantiaca). W naturze ta południowoafrykańska liana piękna praktycznie nie występuje: należy do rzadkich i przecenionych gatunków. Ale w kulturze Sandersonia zajmuje bardzo szczególne miejsce.
Pomarańcza Sandersonia jest czasami nazywana także złotą konwalią, złotym dzwonkiem lub chińską latarnią.
Osobliwość Sandersonia jest widoczna nawet w jej bulwach korzeniowych. Ta roślina rozwija się z bulw w kształcie widelca, które mają nie jeden, ale dwa pąki. W tym przypadku łodyga i liście z kwiatami wyrastają z każdego pąka, a po zakończeniu cyklu powstają z nich dwie nowe bulwy potomne, a roślina jest praktycznie całkowicie odnowiona. Oprócz nowej zastępczej bulwy potomnej, u podstawy pędów powstają również dzieci, ale ich rozwój negatywnie wpływa na tworzenie się drugiej bulwy i wszelkie kwitnienie, przy uprawie sandersonii na skalę przemysłową takie dzieci zmagają się z zakończeniem kwitnienia i kopania awaryjnego. Ale dla ogrodników, którzy chcą po prostu cieszyć się pięknem Sandersonii, takie niuanse nie muszą się martwić. Ale nie należy zapominać, że bulwy Sandersonia są nie tylko niezwykłe, ale także bardzo delikatne. Pąki, bulwy potomne i główne korzenie łamią się tak łatwo, że nawet nieostrożne kopanie może być śmiertelne.
Bulwy, które są „związane” jak pomarszczone kuleczki, w ciągu trzech miesięcy przekształcają się nie do poznania, rozciągają i wygładzają, nabierają typowego kształtu. Łodyga jest wysoka (do 60 cm), mocna, ale ponieważ roślina jest lianą, kładzie się, a czasem zwija, jest elastyczna i plastyczna. Czułki znajdujące się na końcach liści łatwo przylegają do podpór, bez których nie można uprawiać tej rośliny. Pędy mają zaskakująco symetryczne, lancetowate liście o jasnym, bogatym kolorze, idealnie połączone z pomarańczowymi dzwoneczkami.
Rozwój Sandersony jest bardzo specyficzny. Roślina przechodzi pełny cykl w ciągu 4-5 miesięcy, po czym wchodzi w stan absolutnego spoczynku. Tam, gdzie zimą nie ma mrozu, sandersonia po prostu pozostaje w glebie przez długie 7-8 miesięcy bez najmniejszych oznak wzrostu. W rejonach o nie tylko ostrych, ale i łagodnych zimach roślina jest z pewnością wykopywana przed zimą.
Sandersonia to jedna z najpiękniej kwitnących bulw. Nazywanie kwitnącej Sandersonii po prostu dekoracyjną byłoby przestępstwem: jej niezwykłe kształty i wdzięk sprawiają, że jest to bardzo wyjątkowa roślina, niepodobna do żadnej innej kultury ogrodowej. Jeśli sandersonia rośnie w komfortowych warunkach, jej kwitnienie zachwyci nie tylko pięknem, ale także ekstremalną obfitością. Ale najważniejsze w Sandersonii wcale nie jest liczba kwiatów, a nawet ich wielkość. Zgrabne dzwonki stały się sławne nie tylko o średnicy do 2 cm przy nieco dłuższej długości, ale w kształcie idealnej latarki. Były jakby wyrzeźbione ręcznie, gęstość płatków sprawia, że kwiaty są niemal porcelanowe. A jasny pomarańczowy kolor, którego nie można nazwać inaczej niż ognisty złoty, tylko wzmacnia iluzję.
Sandersonia pomarańczowa (Sandersonia aurantiac). Farmer Burea-Uinsurance.com zinniabuzz
Zastosowanie sandersonia w ogrodnictwie ozdobnym:
- jako luksusowy, wieńczący akcent;
- w roli dekoracji klombów, ogrodów frontowych, terenów rekreacyjnych;
- do ozdabiania obiektów małej architektury, w tym jako przyciągający uwagę akcent;
- zaakcentować projekt i wprowadzić oryginalne akcenty;
- jako roślina doniczkowa;
- jako kultura cięcia.
Różne strategie uprawy jednej rośliny
Klasycznym sposobem uprawy Sandersonii na środkowym pasie jest uprawa Sandersonii jako rośliny wieloletniej z kopaniem na zimę. Ale technika rolnicza nie jest podobna do mieczyków lub dalii, innych bulwiastych i bulwiastych: lepiej sadzić sandersonię w doniczkach przed wyrzuceniem do gleby.
Dla tych, którzy chcą uprościć zadanie i wolą podziwiać sandersony w pojemnikach i latem bez sadzenia rośliny w ziemi, odpowiednia jest inna strategia. W końcu to piękno rozkwitnie w doniczkach z równym powodzeniem. W rzeczywistości dzięki tej opcji Sandersonia jest uprawiana jako roślina wewnętrzna lub szklarniowa, która jest wyprowadzana na świeże powietrze tylko latem. Na zimę nie wykopuje się kłączy, lecz po prostu odcina napowietrzne części i przenosi pojemniki do zimnego i ciemnego pomieszczenia. Przy rzadkim podlewaniu Sandersonia przechodzi przez etap całkowitego odpoczynku i budzi się w lutym. Przenosi się ją do salonów, uprawia się do lata, po czym wynoszona jest na balkony, tarasy lub do ogrodu.
Optymalne warunki dla sandersony można stworzyć w szklarniach i oranżeriach, gdzie łatwiej jest kontrolować zarówno temperaturę, jak i oświetlenie. Szczególnie dobre są niezamarzające, ale chłodne szklarnie, w których piękno może zimować w glebie bez kopania.
Sandersonia pomarańczowy. Farmer Burea-Uinsurance.com Karl Gercens
Warunki wymagane przez Sandersony
Aby odnieść sukces w uprawie Sandersonii, szczególnie w regionach o surowych zimach, na środkowym pasie, miejsce lądowania musi być wybrane bardziej niż ostrożnie. Tę egzotyczną roślinę można umieścić tylko w nasłonecznionym miejscu, ale nie mniej uwagi należy zwrócić na ochronę przed wiatrem i przeciągami. Jeśli lokalizacja łączy ciepło i jasne oświetlenie, Sandersonia praktycznie nie zauważy niektórych niedociągnięć we wskaźnikach temperatury.
Zwróć także szczególną uwagę na glebę. W przypadku sandersony grunt powinien być luźny, z dobrym drenażem lub przepuszczalnością wody i powietrza. Ale ważne są też inne parametry: płodność, odczyn obojętny lub przynajmniej lekko kwaśny (dopuszczalne pH to od 5,0 do 6,0) oraz luźna, lekka konsystencja.
Uprawa tej rośliny nie jest łatwa ze względu na jej zwiększoną zależność od ciepła i światła. To piękno potrzebuje stabilnych warunków, długich godzin dziennych i względnej stabilności. Sandersonia jest również wrażliwa na ekstremalne temperatury. W regionach o krótkim okresie letnim może w ogóle nie kwitnąć, zwłaszcza jeśli pogoda jest nietypowa. I trzeba być przygotowanym na takie rozczarowania: co roku lądowanie Sandersony jest jak loteria. Ale z drugiej strony „wygrana” z nawiązką rekompensuje ryzyko porażki. A naprawdę poważne problemy podczas uprawy rzadko się zdarzają i są raczej wyjątkami od ogólnej reguły. Jeśli sandersonia kwitnie z powodzeniem przez kilka lat, nie ma obaw: z każdym rokiem lepiej dostosowuje się do warunków na twojej stronie, twardnieje i staje się mniej wrażliwy.
Bądź ostrożny: sandersonia jest rośliną trującą, a praca z bulwami, podczas przycinania i sadzenia, potrzebujesz tylko ochrony w postaci rękawiczek i wszelkich możliwych środków ostrożności.
Bulwy Sandersona. Farmer Burea-Uinsurance.com Uluwehi Knecht
Lądowanie Sandersonii
Sadzenie tej rośliny w regionach o surowych zimach jest bardzo specyficznym zadaniem. Sandersonia należy najpierw posadzić w doniczkach lub pojemnikach. I musisz to zrobić odpowiednio wcześnie, pod koniec zimy. I trzeba samemu stymulować „rozlanie” nerek: sandersonie należy najpierw potraktować roztworem fungicydów, a następnie namoczyć w ciepłej wodzie i przechowywać w temperaturze 25 stopni Celsjusza, aż pąki wykiełkują. I dopiero potem zejdź do kontenera. Sadzenie w doniczkach z pożywną luźną glebą pod sandersonię powinno odbywać się pod koniec lutego. Rośliny są podlewane umiarkowanie, ale nie karmione i utrzymywane w cieple i świetle. Uprawiając rośliny w ten sposób, aż do uzyskania stabilnej, ciepłej pogody, otrzymasz silne i wystarczająco odporne okazy zdolne do kwitnienia.
W maju, gdy minęła groźba późnych przymrozków, Sandersonowie zostają przeniesieni na otwartą glebę. Jeśli pogoda jest zbyt niestabilna, noce są bardzo zimne, lepiej odłożyć przesadzenie i po prostu wyjąć rośliny na dzień w ogrodzie, aby stwardniały. Nawet najmniejszy mróz Sandersona nie wytrzyma. Przed przesadzeniem glebę należy poprawić, dodając do niej nawozy organiczne. Właściwości gleby można również poprawić za pomocą torfu, trocin, kory, jeśli gleba nie jest zbyt luźna. Czasami przed sadzeniem rośliny gleba jest sterylizowana (przy użyciu bromku metylu lub chloropikryny).
Sandersonia można sadzić bezpośrednio na otwartej glebie pod koniec maja. Ale ta metoda jest uważana za bardziej ryzykowną, ponieważ rozwój zostanie ukończony znacznie później. I dlatego roślinę trzeba będzie wykopać natychmiast po śmierci pędów, na samym początku stadium uśpienia, co jest znacznie bardziej traumatyczne.
Sandersonia sadzi się w odległości 30 cm od sąsiednich roślin. Jeśli masz „uprawę” małych bulw, które należy sadzić, aby uzyskać masę, to są one umieszczane bliżej. Zwróć szczególną uwagę na głębokość sadzenia. Zwykłe sanders, które nie przeszły podziału, sadzi się na głębokość 5 cm, a podzielone sanders są ustawione na taką głębokość, aby cięcie pozostawało nad linią gleby.
Wymagania dotyczące wilgotności i podlewania
Sandersonia potrzebuje opieki systemowej. Tę roślinę trzeba będzie właściwie podlać, traktując ją w taki sam sposób, jak egzotyczną wannę w twoim ogrodzie. Ale to wcale nie oznacza, że Sandersony trzeba codziennie podlewać. Procedury powinny być umiarkowane, przeprowadza się je tylko wtedy, gdy gleba wysycha i nie ma wystarczającej ilości naturalnych opadów. Nie pozwól glebie wyschnąć przez długi czas – a na pewno odniesiesz sukces. Jednak zalanie jest kategorycznie niedopuszczalne.
Przycinanie i wiązanie sandersonia
Sandersonia to niezwykła roślina. Jest to liana, jej łodygi lekko się zwijają, na końcach liści znajdują się anteny, a dla niej należy zainstalować podporę, po której łodyga może się wspinać.
Sandersonia pomarańczowa. Farmer Burea-Uinsurance.com Noriko Ohba
Najlepszy opatrunek dla sandersonia
Ta roślina nie odmówi karmienia, ale nie klasyczna, ale połączona. W przypadku sandersonii główne nawozy stosuje się przed sadzeniem, optymalne właściwości gleby i dostarczanie składników odżywczych do kwitnienia. Do poprawy używa się tylko materii organicznej. Ale po posadzeniu górny opatrunek przeprowadza się wyłącznie na niedostatecznie pożywnych glebach. W razie potrzeby co miesiąc roślinę podlewa się nawozami mineralnymi zmieszanymi z wodą do nawadniania. Taki dodatkowy opatrunek można wykonać tylko przed i podczas kwitnienia.
Kopanie i zimowanie sandersonium
Sandersonia musi zostać usunięta z gleby przed nadejściem pierwszych jesiennych przymrozków. Najpierw całkowicie odetnij wszystkie części nadziemne. Ostrożnie, przy dużej podaży gleby, usuń bulwy korzeniowe z gleby. Ręcznie strząsnąć ziemię. Bulwy korzeniowe moczyć w roztworze fungicydu lub specjalnego środka przeciwinfekcyjnego przez 10 minut. Następnie potraktuj konopie pędów pokruszonym węglem lub specjalnym środkiem do leczenia ran i zapobiegania infekcjom grzybiczym, susz bulwy przez kilka dni w ciemnym i ciepłym miejscu na świeżym powietrzu.
Gotowe do zimowania bulwy korzeniowe umieść w skrzynkach lub doniczkach z torfem lub luźną ziemią. Umieść pojemniki Sandersona w miejscu o temperaturze od 3 do 5 stopni Celsjusza i przechowuj je zimą w całkowitej ciemności. Sandersonię można przechowywać w lodówce: w torfie lub ziemi będzie zimować oraz w workach z dziurami lub papierowych. Ale dzięki tej opcji przechowywania upewnij się, że temperatura jest zgodna z potrzebami rośliny. Najlepiej umieścić bulwy na najcieplejszej, najniższej półce.
Minimalny czas zimowania na zimno wynosi 12 tygodni. Aby roślina mogła kwitnąć, kluczowym czynnikiem jest trzymanie jej w odpowiedniej temperaturze przez co najmniej 3 miesiące.
Zwalczanie szkodników i chorób Sandersonia
Sandersonia nie jest bynajmniej najbardziej odporną rośliną ogrodową. Tej urodzie, zarówno w doniczkach, jak i w ziemi, zagrażają ślimaki, gąsienice, przędziorki, zgnilizna z fusarium. Podstawowym warunkiem jest profilaktyka, moczenie bulw po wykopaniu i przed sadzeniem oraz dokładne badania. Ale najważniejsze jest zapobieganie nadmiernej wilgoci, przywieraniu bulw, ostrożnej i uważnej pielęgnacji.
Sandersonia pomarańczowa. Farmer Burea-Uinsurance.com Maynard
Hodowla Sandersonia
Doskonałą sandersonię można rozmnażać tylko w jeden sposób – dzieląc bulwy. W tym celu odpowiednie są dorosłe, dojrzałe, duże bulwy korzeniowe. Pomimo tego, że Sandersonia ma dwa pełnoprawne punkty wzrostu, bulwa potomna z drugiego pąka jest mniejsza niż z pierwszego. Aby obie rośliny kwitły jednakowo, zaleca się ich coroczne oddzielanie. W takim przypadku procedurę separacji przeprowadza się przed sadzeniem rośliny, po przechowywaniu w chłodni.
Po oddzieleniu bulw bardzo ważne jest, aby natychmiast przetworzyć kawałki. I zwróć uwagę na narzędzia: muszą być czyste, ostre. Lepiej leczyć rany węglem drzewnym (jak w przypadku wszystkich roślin bulwiastych i bulwiastych). Po wyschnięciu bulwy są moczone w roztworze fungicydu w celu profilaktyki.
Podzielone sandersonie są moczone przed sadzeniem w taki sam sposób, jak zwykłe nierozdzielone. Są moczone w ciepłej wodzie i utrzymywane w cieple aż do kiełkowania (trwa to około 1 tygodnia, gdy pączek kiełkowy puchnie, a bulwy stają się bardziej kruche). Rośliny traktuje się roztworem grzybobójczym i sadzi na głębokość 5-10 cm, aby cięcie pozostało nad powierzchnią gleby.
Jeśli udało ci się zdobyć lub zebrać nasiona Sandersonia, możesz w ten sposób zdobyć nową generację roślin. Nasiona wysiewa się dopiero wczesną wiosną, zachowując po zbiorach suche i ciemne, ale w chłodnych warunkach. W rzeczywistości potrzebują takiej samej bezmrozowej, ale zimnej stratyfikacji, jak bulwy. W przypadku sandersony musisz wybrać najlżejsze podłoża, jasne oświetlenie i lekką wilgotność. Ale ponieważ nasiona kiełkują nawet w ściśle kontrolowanych warunkach przez bardzo długi czas, sadzonki muszą być uprawiane przez dwa lata jako rośliny doniczkowe i można je zanurzać w osobnych pojemnikach dopiero po osiągnięciu dziesięciu centymetrów wysokości, ta metoda jest bardzo rzadko stosowana .
