Wśród ozdobnych roślin liściastych o niezwykłych liściach Roicissus od dawna zdobywa tytuł klasyka. Mamy tę kędzierzawą lianę powszechną pod nazwą „brzoza” i jest uważana za roślinę prawie nudną. Tymczasem utalentowany strzelec halowy potrafi zaskoczyć nie tylko bezpretensjonalnością i szybkim wzrostem. Roicissus uwielbia chłód, ale jednocześnie dobrze dopasowuje się do zwykłych warunków pokojowych. Jej liście o idealnym kształcie zmieniają się w zależności od rodzaju rośliny, nie zawsze przypominają liście brzozy i zachwycają nie różnorodnością, ale nienagannymi konturami. A sam rocissus jest idealną rośliną do dekoracji korytarza, holu, foyer i jasnego korytarza.
Роициссус (Rhoicissus). Farmer Burea-Uinsurance.com Eteindien
Gatunki rocissus
Roślina wewnętrzna, pod nazwą brzoza lub winogrona domowe, która rozprzestrzeniła się dosłownie wszędzie w naszym kraju, jest aktywnie wykorzystywana w biurach krajobrazu, szkołach i nowoczesnych wnętrzach oraz w klasycznych kolekcjach roślin domowych. Prosty, niepozorny, cienioodporny, wszechstronny w zastosowaniu, urzeka połączeniem pięknej, ale nie urozmaiconej zieleni i zaskakującej łatwości formowania. Często nazywana jest rośliną „babci”, znaną z dzieciństwa, ale Roicissus ma coś do zaskoczenia.
Roicissus (Rhoicissus) To rodzaj roślin kwiatowych z rodziny winogron.
Roicissus to wiecznie zielone krzewy płożące się i pnące o bardzo długich pędach od 60 cm do kilku metrów. Są to jedne z najpopularniejszych winorośli do wnętrz. Ale asortyment Roicissus nie ogranicza się tylko do gatunku, który otrzymał tak prosty popularny przydomek. Co więcej, brzozy nie należą do najbardziej atrakcyjnych z Rocissus. W rodzaju tych piękności występuje 15 gatunków roślin, które od dawna są hodowane. Spośród nich tylko 3-4 gatunki są uprawiane jako kultura pokojowa.
Brzoza lub rombowy roicissus (Rhoicissus rhomboidea). Farmer Burea-Uinsurance.com Konrad Kalbarczyk
Brzoza lub roicissus rombowy (rhoicissus romboidea) to pnąca wiecznie zielona liana, lekka, elastyczna, o wydłużonych międzywęźlach cienkich pędów dochodzących do 1,5 m długości. Złożone liście, składające się z trzech rombowych płatów na długich szypułkach, siedzą naprzemiennie. Ciemny, nasycony zielony kolor na górnej stronie liści jest połączony z matowozielonym, jaśniejszym kolorem na dolnej stronie. Żyłki na liściu są wyraźnie widoczne, zakończone zębem wzdłuż krawędzi liścia. Zieleń rośliny, w tym pędów, pokryta jest zwykle czerwonawym pokwitaniem. Roicissus ma cienką wąs. Brzoza jest wykorzystywana zarówno jako roślina ampeliczna, jak i doniczkowa, jako liana na podporze oraz do tworzenia zielonych ścian, ekranów, ekranów.
Przylądek Roicissus (rhoicissus capensis) Jest rośliną ozdobno-liściastą, pnącą, nadającą się do uprawy na podporach oraz do roli kultury ampelicznej. Szybko rosnąca, bezpretensjonalna i wytrzymała roślina podbija dość dużymi i idealnie symetrycznymi liśćmi, przypominającymi kształtem liście winogron, ale tylko z daleka. Nie są podzielone na listki-płatki, ale całe, pyszniące się dużymi, kręconymi rowkami, osiągającymi średnicę 20 cm. Wysokość roślin zawsze zależy od podparcia i formy uprawy, ale nawet na kratce Cape Roicissus nie przekroczy 2 metrów. Ten wygląd jest bardziej efektowny, odpowiedni do dużych kompozycji.
Cape Roicissus ma bardzo piękne odmiany o ulepszonych właściwościach. Na przykład luksusowe liście odmiany Evergreen Grapewine z głębokimi wcięciami i nienagannym kształtem podbijają bogaty, jasnozielony kolor.
Palec Roicissus (rhoicissus digitata) zasadniczo różni się od swoich „kolegów”. Jego liście naprawdę przypominają kształtem palce. Ta elegancka, nieco prymitywna roślina wygląda lepiej na kędzierzawych podporach.
Jednym z kluczowych atutów Rocissusa, dzięki któremu „brzoza” stała się tak popularna, jest bezpretensjonalność, prostota wymagań. Dla wszystkich Rocissus pielęgnacja jest taka sama, a nawet bardziej dekoracyjne i rzadkie gatunki są uprawiane według tych samych praw. Roślina wymaga systematycznego podlewania, ale poza tym dobór warunków i pielęgnacja Rocissus wcale nie jest trudny. Dobrze przystosowujący się do różnych warunków temperaturowych, suchego powietrza, odporny na zacienienie, brzoza i jej zbieranie są naprawdę bardzo łatwe w pielęgnacji.
Opieka domowa Rocissus
Oświetlenie dla „brzozy”
Luksusowe liście Rocissusa, podobnie jak zdecydowana większość winorośli uprawianych w pomieszczeniach o klasycznym statusie, są wrażliwe na światło słoneczne. Światło bezpośrednie, szczególnie w południe, pozostawia na liściach nieestetyczne oparzenia. Ale reszta „brzozy” zapewnia pełną swobodę w wyborze lokalizacji do oświetlenia. W końcu wszystkie gatunki tej rośliny i okazy odmianowe doskonale dostosowują się zarówno do jasnych obszarów, jak i półcienia o różnej intensywności. Ze względu na swoją plastyczność rocissus równie dobrze nadaje się do wprowadzenia do wnętrza, jak i do umieszczenia na parapetach lub w ich pobliżu. Jest to zakład na okna północne i częściowo północne lub lokalizacje we wnętrzu jasnych pomieszczeń. Lepiej poszukać optymalnego miejsca empirycznie, eksperymentując z ciemnieniem: rocyz szybko reaguje na zmiany i sam zasygnalizuje wygodną lokalizację intensywnym kolorem, wypuszczeniem większych i gęsto rozmieszczonych liści oraz szybkim wzrostem.
Rhoicissus digitata. Farmer Burea-Uinsurance.com Floradania
Komfortowa temperatura
Roicissus, a zwłaszcza Cape Roicissus, to miłośnicy fajnych miejsc. Dlatego najczęściej stosuje się je do przedpokojów, korytarzy, tych jasnych pomieszczeń, które są ogrzewane mniej intensywnie niż salony. Im niższe temperatury, tym lepiej roicissus będzie wyglądał i rósł. Latem z wdzięcznością zareaguje na zakres temperatur od 18 do 22 stopni, zimą woli rosnąć w temperaturach około 15 stopni Celsjusza, a nawet niższych (ale nie mniej niż +5 stopni). Ale to tylko preferencje. Jeśli nie można zapewnić „brzozie” chłodu, nie należy całkowicie rezygnować z uprawy Roicissus. Przystosowuje się do ciepłych warunków nawet zimą, mimo wymaganej intensywniejszej pielęgnacji i korekty zabiegów, tylko nieznacznie straci efekt dekoracyjny. I nie można się bać opadających liści: Roicissus całkiem dobrze się regeneruje.
Roicissus dobrze toleruje przeciągi, ale tylko ciepłe: w zimnych porach roślina musi być chroniona przed strumieniami kontrastującego powietrza.
Latem żaden roicissus, nawet odmianowy, nie odmówi wyniesienia się na świeże powietrze. Za pomocą luksusowej liany możesz ozdobić balkony, tarasy i ogrody. Lepiej jest umieścić „brzozę” na zewnątrz w półcieniu lub cieniu. W rzeczywistości miłość do letnich „wakacji” pozwala nam traktować Roicissus zarówno jako kulturę wewnętrzną, jak i ogrodową.
Podlewanie i wilgotność powietrza
Dla Rocissus bardzo ważna jest stabilność właściwości podłoża. W przypadku tej winorośli konieczne jest utrzymanie równomiernej wilgotności gleby, bez nadmiernej wilgoci, ale także bez całkowitego wysuszenia podłoża. Lepiej jest przeprowadzać procedury nie według określonego schematu, ale kontrolując stopień wysuszenia górnej warstwy gleby: w przypadku Roicissus następne podlewanie odbywa się, gdy tylko górne 1-2 centymetry gleba wysycha. Wskazane jest spuszczenie wody z palety bezpośrednio po zabiegu, zapobiegając jej stagnacji nawet przez 5 minut. Wskazane jest, aby po każdym podlewaniu poluzować glebę (postępować ostrożnie, nie dotykając korzeni). Jeśli nie możesz wykonać rozluźnienia po każdym zabiegu, zaplanuj go co 2-3 tygodnie.
Zimą intensywność podlewania „brzoz” jest zmniejszona, ale stopień redukcji zależy bezpośrednio od temperatury powietrza. Jeśli Roicissus zimuje w chłodnym miejscu, podlewanie jest znacznie ograniczone, utrzymując lekką, stabilną wilgotność podłoża. Jeśli roślina zimuje w ciepłym miejscu, podlewanie prawie się nie zmniejsza, co pozwala jej wyschnąć na tych samych 1-2 cm glebie między zabiegami.
Jakość wody wpływa również bezpośrednio na atrakcyjność liści. Roitsissus nie toleruje solenia, twardej wody i należy do nich używać tylko wysokiej jakości, osiadłej, oczyszczonej lub miękkiej wody. Temperatura wody musi odpowiadać temperaturze powietrza, stosowanie zimnej wody jest surowo zabronione (nawet jednokrotne podlewanie może spowodować opadanie liści).
Roitsissus doskonale toleruje suche powietrze (a także nadmierną wilgotność w łazience czy kuchni), ale z wdzięcznością zareaguje na okresowe opryskiwanie i nie zrezygnuje z ciepłego prysznica. Środki mające na celu zwiększenie wilgotności powietrza stają się obowiązkowe tylko podczas zimowania w wysokich temperaturach: roślina musi kompensować zarówno cieplejsze warunki, jak i działanie systemów grzewczych. Oprócz opryskiwania brzozy, co powinno być wykonywane często i regularnie, konieczne jest przecieranie liści wilgotną gąbką przynajmniej raz w tygodniu. Rocissus nie wymaga instalowania urządzeń nawilżających (zarówno przemysłowych, jak i domowych).
Rhoicissus digitata. Farmer Burea-Uinsurance.com Floradania
Najlepszy opatrunek na „brzozę”
Pomimo swojego statusu rośliny szybko rosnącej Roicissus wymaga umiarkowanego karmienia. Nawozy stosuje się tylko od marca do końca października, całkowicie zaprzestaje się ich na okres zimowy. W przypadku tej rośliny lepiej jest stosować złożone nawozy do ozdobnych roślin liściastych zawierających mikroelementy. Optymalna częstotliwość karmienia to raz na 1-2 tygodnie.
Przycinanie rocissus i wsparcie
Rośliny Roicissus dobrze znoszą ścinanie i kształtowanie, a ich pędy można skracać w celu zagęszczenia i ograniczenia pożądanej wielkości rośliny. Co roku, na samym początku wiosny, trzeba obejrzeć krzaki. Jeśli na lianie są nagie, przerzedzone, uszkodzone pędy, lepiej je wyciąć lub skrócić do konopi.
Mimo dostatecznej plastyczności i niezbyt dużych wymiarów roicissus wymaga doboru niezawodnych podpór. Dla tej liany instalowane są stabilne, nieelastyczne, duże wersje drabin i krat. Rocissus można wykorzystać do tworzenia zielonych ścian i ekranów, aby uzyskać „solidne” pokrycie, roślinę należy kierować łącząc podwiązkę i przycinanie, aż do uzyskania pożądanego efektu.
Przeszczep brzozy i substrat
Lepiej jest przesadzać dorosłego Rocissusa tylko w razie potrzeby, po tym, jak korzenie całkowicie „opanują” glinianą grudkę. Tylko w pierwszych kilku latach przeszczep powinien być przeprowadzany corocznie, z niezbyt szybkim wypełnieniem ziemnej śpiączki, nawet u młodego Roicissusa dusza powinna preferować przeszczep „na żądanie” z przybliżoną częstotliwością 1 co 2-3 lat.
„Brzoza” nie nakłada ścisłych wymagań dotyczących terminu przeszczepu: można go przeprowadzić nie tylko na samym początku aktywnego wzrostu, ale także przez całą wiosnę. W przypadku roicissus pojemniki muszą być powiększone o co najmniej 3-4 cm średnicy (ponieważ kultura jest przesadzana do doniczek na dłużej niż rok, zwiększenie objętości powinno wystarczyć do aktywnego wzrostu przez kilka lat). Na dnie pojemnika układana jest środkowa lub wysoka warstwa drenażowa. Podpora jest montowana przed sadzeniem samej rośliny. W Rocissus niepożądane jest zniszczenie glinianej bryły: lepiej ją przeładować, a nie przesadzać.
Rhoicissus digitata. Farmer Burea-Uinsurance.com Floradania
Po przeszczepie Rocissus wymaga szczególnej troski: podlewa się go ostrożnie, używając niewielkiej ilości wody, ale przeprowadzając zabiegi tak często, jak to możliwe. Ale najważniejsze jest zapewnienie roślinie cieniowania do adaptacji. Wskazane jest umieszczenie Roicissus bezpośrednio po przeszczepie w zacienionym lub półcienistym miejscu na 2-3 dni i dopiero po tym przeniesieniu na zwykłe miejsce. Po przesadzeniu nie wznawiać karmienia przez 4 tygodnie.
Do „brzozy” nadają się wszelkie wysokiej jakości, luźne, pożywne podłoża z szeregu uniwersalnych mieszanek glebowych. Rozważa się optymalną glebę, składającą się z równych części ulistnienia, gleby darniowej i próchnicy oraz połowy gruboziarnistego piasku. Optymalne pH to około 6,0.
Choroby i szkodniki
Roicissus w uprawie wewnętrznej wykazuje godną pozazdroszczenia odporność na choroby, w tym grzybowe, ale ze względu na tolerancję na suche powietrze często staje się schronieniem dla przędziorków lub mszyc. Lepiej od razu walczyć z owadami za pomocą środków owadobójczych, a sama roślina musi być odizolowana od innych zwierząt domowych.
Typowe problemy w uprawie Rocissus:
- pojawienie się plam na liściach podczas podlewania zimną wodą;
- opadające liście podczas podlewania zimną wodą;
- rozciąganie pędów o niewystarczającym odżywieniu gleby iw gęstym cieniu.
Przylądek Roicissus (Rhoicissus capensis). Farmer Burea-Uinsurance.com Abu Shawka
Metody hodowli Rocissus
- Nasiona… Wysiew na płytką głębokość w podłożu odżywczym iw warunkach szklarniowych daje słabe kiełkowanie. Roślinę o wiele łatwiej pozyskać z sadzonek, nasiona nie są wiązane w warunkach wewnętrznych (Rocissus kwitną tylko w wyjątkowych przypadkach) i rzadko można je znaleźć w sprzedaży.
- Sadzonki… Roicissus, dzięki łatwości ukorzeniania sadzonek, nie różni się od innych krewnych winogron w pomieszczeniach. Wierzchołki pędów, jeśli pokroisz je 3-4 międzywęźlami, łatwo ukorzenią się zarówno w wodzie, jak iw podłożu torfowo-piaszczystym. Najważniejsze jest zapewnienie im stabilnej wilgotności i ciepła, temperatury od 20 stopni. Możesz wyciąć sadzonki, aby uzyskać nowe rośliny dosłownie o każdej porze roku, ale lepiej wybrać okres aktywnego wzrostu.
- Oddzielenie krzewów, które można przeprowadzić podczas przesadzania.
