Kenmerken en kenmerken van Iraanse duiven –

Iraanse duiven worden beschouwd als een van de oudste duivenrassen. Er zijn legendes dat alle duiven in de wereld van deze soort waren. Ze vlogen 7,000 jaar geleden vanuit Perzië. Vogels hebben unieke eigenschappen: ze kunnen hoog in de lucht vliegen, lang circuleren, maar hun belangrijkste voordeel is gratie en vleugelslag tijdens de vlucht. Iraanse oorlogsduiven worden over de hele wereld hoog gewaardeerd, ze zeggen dat die best gekweekte vogels een fortuin waard zijn.

Iraanse duiven

Iraanse duiven

Kenmerkend voor de soort

Iraanse duiven hebben geen duidelijke uiterlijke limieten, maar ze hebben wel algemene uiterlijke normen:

  • het lichaam is langer dan andere vertegenwoordigers van verschillende families van duiven, 34-36 cm,
  • het hoofd heeft een smalle vorm, het kan rond of ovaal zijn: Iraanse duiven hebben vaak een gladde kopvorm, maar er zijn exemplaren die vanaf de geboorte een kuif hebben,
  • een lange snavel is een van de onderscheidende kenmerken van tonnen soorten – ze kunnen oplopen tot 2.5 cm,
  • vleugel – 30 cm, misschien minder, maar slechts een paar centimeter,
  • de spanwijdte reikt tot 62 cm,
  • in tegenstelling tot andere vogels hebben militante Iraanse duiven een langere staart (10-13 cm), dikker (12 staartveren),
  • lichaamsdiameter van 24 tot 36 cm,
  • de poten zijn glad en lang (9-12 cm), maar duiven met cosmas en korte poten worden gevonden.

Het skelet en de lichaamsstructuur zijn erg dicht, het spierstelsel is goed ontwikkeld, omdat de vogel voldoende tijd in de lucht doorbrengt, hierdoor zijn de borstspieren duidelijk zichtbaar. Het verenkleed van de vogel past zich goed aan het lichaam aan, de veren vervagen niet. De soort zelf heeft nog een onderscheidend kenmerk: bijna alle gevederde en brutale vogels.

Een beetje over uiterlijk

Duiven met Iraanse kop zijn er in verschillende kleuren en tinten, specialisten kunnen geen specifieke kleur geven die aangeeft dat ze vertegenwoordigers zijn van het Iraanse ras. Van deze soort vind je vaak gele, witte, lila, zwarte of rode duiven. Dit zijn precies die kleuren die je vaak tegenkomt. Van alle mogelijke combinaties van kleuren en kleuren, zijn de meest gewaardeerde:

  • een combinatie van een wit lichaam en gekleurde vleugels,
  • staartstaarten: wanneer de staart in kleur verschilt van het hele verenkleed van de vogel,
  • met een patroon van krullen rond de nek (gekleurde ringen),
  • met veelkleurige hoofden (zwarthoofdig, roodharig, enz.),
  • met een gekleurd lichaam en een witte kop,
  • als de staart en het hoofd dezelfde kleur hebben,
  • monofone wangvogels.

De vermelde soorten veranderen niet van kleur met de leeftijd, het rui- of groeiproces zijn ze niet. Bij het fokken letten duivenfokkers niet op de kleur van de duif, omdat ze alleen in West-Iran in hoge mate verantwoordelijk zijn voor de selectie van de kleur van vogels voor de kweek. Op de foto op internet zie je vaak blanke vertegenwoordigers van West-Iran.

Vluchtkenmerken

Iraanse duiven zijn militante soorten. Wanneer ze vliegen en met hun vleugels klappen, stoten ze een karakteristiek geluid uit dat lijkt op klikken, het is zelfs te horen als de vogel hoog in de lucht is. De gemiddelde vliegtijd van de duiven bedraagt ​​meer dan 10 uur, indien de duif om wat voor reden dan ook niet langer dan 3 uur kan vliegen, wordt deze vogel als ‘defect’ beschouwd. Deze hoogvliegende witte wezens hebben een ongelooflijke vleugelkracht. De vlucht van de vogels zelf is langzaam en soepel, maar tegelijkertijd kunnen ze snel de gewenste hoogte bereiken. Het unieke van dit ras is dat duiven lang op één plek in de lucht kunnen blijven.

Ook duiven hebben verschillende manieren van vliegen, wat van invloed is op de waarde-aanduiding van een instantie. Het zijn de Iraanse militanten die op een bijzonder spectaculaire manier vliegen.

  • De golven zijn erg snel, helder en sterk, de vogels kunnen snel de lucht in vliegen. Vogels kunnen gemakkelijk windstoten aan, maar hun speciale strijd is praktisch onhoorbaar. Vliegen en zijn vorm zijn niet verrassend, dus deze gevallen worden praktisch niet gewaardeerd, ze verwijzen meteen naar de categorie ‘huwelijk’.
  • De vogels vliegen abrupt de lucht in, vergezeld van luid geklapper van vleugels. Nadat de gevederde vogel de hoogte heeft bereikt die hij nodig heeft, maakt hij een paar ‘salvo’s’ in de lucht en vliegt verder. Dit type vlucht wordt poolvlucht genoemd.
  • De vogel snelt abrupt de lucht in, vliegt verticaal, maar draait nog steeds om zijn as. Het is heel opwindend om die manier van vliegen te observeren, omdat de duif nog steeds plezier en een salto in de lucht kan hebben. Deze vluchten zijn moeilijk voor de vogels, waardoor ze snel vermoeid raken. Vluchten van dit type zijn alleen bestand tegen de sterkste vertegenwoordigers van dit ras – zij worden het meest gewaardeerd.

De prijs van de Iraanse duif zal van deze factoren afhangen. Het belangrijkste is dat dode vogels terugkeren naar huis, want het vinden van de juiste weg onder alle omstandigheden is een andere belangrijke eigenschap die inherent is aan de duiven van dit ras. Alleen de duif die het vaakst terugkeerde naar het hok of landde, zou de competitie moeten winnen. Om dit te doen, trainen ze de militanten, de duiven worden direct naast het hok uit de handen gelost. Dergelijke trainingen vinden ’s morgens vroeg plaats, waarbij eerst vogels worden losgelaten die al ervaring hebben met het naar huis terugkeren, daarna jongere exemplaren. In Iran hebben ze zelfs een speciaal systeem gecreëerd om de vogel te leren prachtig te vliegen en bochten te maken tijdens de vlucht, evenals goed te vechten met de vleugels.

Bestaande vogelsoorten

Tegenwoordig zijn ze onderverdeeld in verschillende ondersoorten. Teheran heeft zijn eigen unieke lichaamsstructuur, ze zijn meer als haviken in de lucht. De totale spanwijdte kan een waarde van 71 cm bereiken. Zijn snavel is klein, kort, zijn kop is rond, glad. De gevederde soorten van dergelijke soorten zijn schaamteloos.

Tibrizi lijkt qua uiterlijk erg op Baku-duiven. Een langwerpige torso, een klein hoofd met een langwerpige nek. Het kleurenpalet is het meest divers.

Hamandans hebben een ongewoon verenkleed op hun benen. De pen kan meer dan 19 cm meten. Ze zijn er in verschillende kleuren, met en zonder kammen op het hoofd.

U kunt een bladwijzer maken voor deze pagina

Anna Evans

Author ✓ Farmer

View all posts by Anna Evans →