Miedź (symbol Cu) jest jednym z pierwiastków śladowych, których rośliny potrzebują w bardzo małych ilościach. Normalny zakres w pożywce wzrostowej wynosi 0.05-0.5 ppm, podczas gdy w większości tkanek roślinnych normalny zakres wynosi 3 do 10 ppm. Dla porównania, idealny zakres żelaza w tkankach jest 20 razy większy niż w przypadku miedzi. Chociaż niedobór lub toksyczność miedzi są rzadkie, najlepiej unikać ekstremalnych sytuacji, ponieważ mogą one negatywnie wpłynąć na wzrost i jakość upraw.
Miedź jest ważnym składnikiem białek znajdujących się w enzymach regulujących tempo wielu reakcji biochemicznych w roślinach. Rośliny nie będą rosły bez obecności tych specyficznych enzymów. Miedź jest również niezbędna w procesie fotosyntezy, niezbędna do oddychania roślin i wspomaga metabolizm roślin. Miedź poprawia również smak i kolor warzyw i kwiatów. Projekty badawcze pokazują, że miedź:
- promuje produkcję i tworzenie nasion;
- stymuluje tworzenie białek;
- zwiększa wykorzystanie azotu;
- aktywuje kilka enzymów, które odgrywają kluczową rolę w fotosyntezie, metabolizmie białek i węglowodanów.
Niedobór miedzi
Miedź jest pierwiastkiem stałym, co oznacza, że objawy niedoboru miedzi pojawiają się w nowych liściach. Objawy różnią się w zależności od kultury. Objawy zwykle rozpoczynają się łagodną chlorozą całego liścia lub między nerwami nowych liści. W chlorotycznych obszarach liścia, zwłaszcza na krawędziach liści, mogą tworzyć się małe nekrotyczne plamki. W miarę rozwoju objawów najnowsze liście stają się mniejsze, tracą blask, aw niektórych przypadkach liście mogą usychać. Rośliny są zwykle zwarte, ponieważ długość łodygi między liśćmi jest zmniejszona. Kolor kwiatów jest często jaśniejszy niż zwykle.
Nadmiar potasu, fosforu i innych pierwiastków śladowych może pośrednio powodować niedobór miedzi. Ponadto, jeśli pH podłoża uprawowego jest wysokie, może to powodować niedobór miedzi, ponieważ staje się ona mniej dostępna do wchłaniania przez roślinę.
Czynniki do rozważenia są następujące:
- Bilans cynku i miedzi: wysoki poziom Zn zmniejszy dostępność Cu.
- Bilans azotu i miedzi: Wychwyt N wzrasta w obecności miedzi
- Bilans fosforu i miedzi: Wysoki poziom P może zmniejszyć wychwyt Cu.
Przykłady objawów niedoboru miedzi
Od lewej do prawej: niedobór miedzi w jęczmieniu, kukurydzy, pszenicy, palmie olejowej.
Nadmiar miedzi
Nadmiar miedzi w pożywce może ograniczać wzrost korzeni, spalając ich wierzchołki, a tym samym powodować nadmierny boczny wzrost korzeni. Wysoki poziom miedzi może konkurować z wchłanianiem żelaza, a czasem molibdenu lub cynku. Nowe liście mogą początkowo stać się bardziej zielone niż normalnie, a następnie wykazywać objawy niedoboru żelaza lub ewentualnie innych mikroelementów. Nieleczona toksyczne działanie miedzi może zmniejszyć rozgałęzienie. Miedź, podobnie jak większość mikroelementów, jest łatwiej dostępna, gdy pH środowiska jest niskie, więc jeśli wystąpi toksyczność miedzi, należy sprawdzić pH roztworu lub gleby.
Miedź znajduje się w większości nawozów rozpuszczalnych w wodzie. Kilka fungicydów zawiera miedź jako składnik aktywny. Woda do nawadniania często zawiera niewielką ilość miedzi, aw rzadkich przypadkach jej ilość jest zbyt wysoka, co prowadzi do efektów toksycznych. Jeśli wymagana jest dodatkowa ilość miedzi, zaleca się stosowanie pełnego nawozu mikroskładnikowego, aby uniknąć zbyt dużej ilości miedzi i spowodować kolejny niedobór mikroelementów.
Można użyć siarczanu miedzi (siarczan miedzi) lub chelatowanej formy miedzi, ale należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ istnieje cienka granica między zbyt małą lub zbyt dużą ilością miedzi.
Miedź i mosiądz
Złączki miedziane i mosiężne nie powinny być stosowane w systemach hydroponicznych lub nawadniających. Sole nawozowe działają korodująco na metale, takie jak miedź, która jest również głównym składnikiem mosiądzu. Dlatego rury i kształtki będą stopniowo erodować, aż staną się bezużyteczne. Nie jest to jednak główny powód ich nieużywania. Złączki miedziane i mosiężne mogą łatwo spowodować wzrost stężenia miedzi w roztworze hydroponicznym do poziomu toksycznego, zwłaszcza jeśli roztwór jest recyrkulowany. Rury i kształtki w systemach hydroponicznych muszą być odporne na korozję.
