Starożytne olbrzymy wiązów to rośliny, które trudno wyobrazić sobie w miniaturowej formie. Ale dzięki złożonej, długotrwałej formacji i starannej pielęgnacji drzewa te znajdują się obecnie wśród roślin domowych. Sztuka Bonsai tworzy prawdziwe żywe dzieła sztuki z wiązów. Uprawa ich w salonach nie jest łatwa, ale przy starannej pielęgnacji wiązy staną się ozdobą każdego kolekcjonera.
Bonsai z wiązu drobnolistnego. Farmer Burea-Uinsurance.com artofbonsai
Wiąz drobnolistny – wewnętrzna mini wersja starożytnej chińskiej legendy
W naturze te olbrzymy, imponujące zarówno pod względem urody, jak i wielkości, są godne podziwu ze względu na jeden ze swoich widoków. Nawet w formie ogrodowej wiązy są luksusowe drzewiaste tylko na bardzo dużych obszarach. Nic dziwnego, że domowe wiązy zawsze wydają się małym cudem, prawdziwie ekskluzywną rośliną. Sztuka bonsai pomaga „oswoić” starożytne piękności, jednocześnie zachowując kluczowe cechy tych drzew – piękną sylwetkę i niezwykłe liście.
Rozprzestrzenił się tylko jeden gatunek – wiąz drobnolistny (Ulmus parvifolia). Rodzaj należy do rodziny Vyazov o tej samej nazwie. W kulturze wewnętrznej wiąz drobnolistny jest również znany jako wiąz chiński, wiąz, kora brzozy. Występuje endemicznie w Azji Południowo-Wschodniej, najczęściej w Chinach.
Wiąz kryty na zewnątrz wydaje się być starymi i bardzo starymi drzewami w miniaturze. Być może trudno jest znaleźć inną roślinę, która wykazuje efekt starzenia tak wyraźnie jak wiąz. To właśnie wiąz drobnolistny pozwala początkującym odnieść sukces, a mistrzowie bonsai w pełni demonstrują swoje umiejętności i tworzą najdziwniejsze sylwetki i krzywizny. Wysokość takich wiązów drobnolistnych w pomieszczeniach jest ograniczona do 15-80 cm, co przy „oryginalnym” rozmiarze do 25 m wydaje się po prostu niesamowitą miniaturą.
Główną cechą wiązów, która uczyniła je niezbędnymi roślinami do bonsai, jest ich wyjątkowo gęste rozgałęzienie i małe ulistnienie, które umożliwiają tworzenie mini-kopii, które są jak najbardziej zbliżone dekoracyjnie do roślin naturalnych. Szara, gładka, beżowo-brązowa kora z czerwonymi młodymi gałązkami podkreśla złożoną strukturę drzewa. Z wiekiem kora nie tylko pęka, ale także odpada. W miejscu silnego ciągnięcia drutu pozostają blizny, czasami tworzone są specjalnie dla większej naturalności.
Liście wiązu drobnolistnego są naprawdę bardzo małe: w kulturze wewnętrznej rzadko rosną więcej niż 2 cm Nieskazitelny owalny lub owalny kształt, solidna krawędź, ciemny, ale nie bladozielony kolor i jasny połysk podkreślają piękno zieleni wiązy. Liście na pędach nie osiadają ciasno, pod nimi gałązki są doskonale widoczne, co pozwala w pełni docenić piękno sylwetek i linii. Prawie zawsze wiązy zrzucają liście na zimę, co znacznie zmniejsza efekt dekoracyjny roślin, ale okres spoczynku wiązów trwa tylko do lutego, kiedy nowe pędy zaczynają się aktywnie rozwijać. A w temperaturze pokojowej wiąz może zachować liście, dopóki nie wyrosną nowe pędy, a następnie szybko i szybko się odnawia (w rzeczywistości podczas ciepłej zimy roślina zachowuje się prawie jak wiecznie zielona).
Okres kwitnienia wiązów w kulturze pokojowej zależy od jej „przyzwyczajeń” i reżimów temperaturowych. Wiąz kwitnie zwykle późnym latem lub jesienią. Ale jeśli temperatura zimowania nie spełnia wymagań, nie możesz czekać na kwitnienie, obserwując go w innym czasie niż tradycyjny. Wiąz drobnolistny kwitną bardzo pięknie. Miniaturowe, pełne wdzięku kwiaty, na które wystarczy spojrzeć przez szkło powiększające, wydają się cenne w zestawieniu z małymi listkami. A gdy po kwitnieniu stopniowo dojrzewają znacznie szersze owoce, roślina osiąga szczyt efektu dekoracyjnego.
Dbanie o wiąz drobnolistny w domu
Wiąz drobnolistny nie jest najtrudniejszym rodzajem bonsai. Uważa się, że roślina ta dobrze toleruje nawet przy niewłaściwej pielęgnacji, ale to stwierdzenie nie jest do końca prawdziwe. W przypadku wiązu należy zadbać o niezbyt gorące warunki, niezmiennie jasne oświetlenie i stały dostęp do świeżego powietrza. Roślina nie lubi podlewania. Ale nie jest łatwo znaleźć wygodny system podlewania, a często wiąz przygotowuje nieprzyjemne niespodzianki, upuszczając liście lub zaskakując swoim powolnym wyglądem. Dlatego lepiej jest zacząć to bonsai dla hodowców z doświadczeniem, dla tych, którzy potrafią ocenić problemy i podjąć na czas środki, aby poprawić warunki jego utrzymania.
Najtrudniejszą częścią uprawy wiązów jest wybór odpowiednich roślin. Większość bonsai pozyskiwanych z wiązu drobnolistnego to rośliny zewnętrzne, które zimą chłodzą i ozdabiają tarasy i ogrody. To właśnie te wiązy, pochodzące z japońskich gór i północnych regionów Chin, zdobią brązowe młode i jesienne liście, które opadają pod koniec sezonu ogrodniczego. Pod uwagę brane są tylko wiązy domowe, pochodzące z południowej Japonii, południowych Chin i Tajwanu, które są bardziej ciepłolubne, zrzucają lub częściowo zrzucają liście tylko w mroźną zimę, nie eksponując przy tym spektakularnego jesiennego koloru. Wyjaśniając pochodzenie, eliminujesz ryzyko zakupu ulicznego bonsai mniej przystosowanego do pomieszczeń.
Oświetlenie dla wiązu drobnolistnego
Poziom oświetlenia wpływa bezpośrednio na dekoracyjność wiązów. I musi być stabilna przez cały rok bez wyjątku. Wiązy to rośliny kochające światło, ale lepiej chronić błyszczące liście przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Aby zachować normalny reżim zimą, rośliny należy przenieść do jaśniejszych miejsc i okien lub dodatkowo doświetlić. Wiąz nie lubi pełnego sztucznego oświetlenia, ale dodatkowe oświetlenie dobrze wpływa na stan rośliny przy zachowaniu liści.
Wiąz drobnolistny jest doskonale przystosowany do mniej światła tylko w przyrodzie, w postaci bonsai jest nadwrażliwy na niedostateczne światło.
Komfortowa temperatura
Wiąz drobnolistny dobrze znosi ekstremalne temperatury, co w zasadzie nie jest typowe dla większości ich konkurentów wykorzystywanych do pozyskiwania bonsai. Ale ta zdolność adaptacji i odporność ma swoje minusy. Wiązy nie przepadają za upałem i nawet latem lepiej czują się w chłodnych pomieszczeniach. W upale liście rośliny stają się nieprzyjemnie lepkie, roślina wydaje się przyciągać do siebie kurz, a może nawet całkowicie zrzucać liście. Wiąz kryty drobnolistny w formie bonsai nie wytrzyma zawartości poniżej 5 stopni Celsjusza, ale poza tym będą do niego pasować wszelkie temperatury do 22 stopni Celsjusza. Zimą pożądane jest obniżenie temperatury o kilka stopni, ale wiąz może zaakceptować zwykłe temperatury.
Uważa się, że opadanie liści zależy bezpośrednio od temperatury zimowania, w ciepłych pomieszczeniach liście mogą utrzymywać się aż do odnowienia korony na wiosnę, ale w rzeczywistości czynnik ten jest bardzo warunkowy: pochodzenie, obszar wzrostu pierwotnej matki rośliny, a specyfika reżimów temperaturowych wpływa również na upuszczanie lub zachowanie liści we wczesnych stadiach tworzenia bonsai. Przy zakupie zawsze lepiej jest określić ten parametr, a także minimalną temperaturę, jaką może wytrzymać wiąz w postaci bonsai (wiązy z północnych Chin, ulicy, a nawet bonsai, mogą wytrzymać mrozy do -5, w przeciwieństwie do wewnątrz).
Najtrudniejszą rzeczą w doborze warunków dla wiązu drobnolistnego jest wrażliwość na stojące powietrze. Lepiej nie tylko przenieść wiąz na cały ciepły sezon (kiedy temperatura w nocy przekracza 8-10 stopni) na świeże powietrze, na balkon czy nawet do ogrodu, ale także umieścić go w miejscu, gdzie roślina będzie miała okazję cieszyć się częstą wentylacją.
Podlewanie i wilgotność powietrza
Wiązy wymagają bardzo ostrożnego podlewania. Roślina nie toleruje podlewania, przelewania się wody, stagnacji wody na patelni, ale jednocześnie uwielbia wystarczająco wysoką wilgotność podłoża. Podczas podlewania woda nalewa się małymi porcjami, sprawdzając, jak bardzo podłoże jest nawilżone. Pomiędzy tymi zabiegami w przypadku wiązów należy wysuszyć glebę prawie o połowę. Zimą zmniejsza się podlewanie, wilgotność gleby powinna być niska, a nie średnia, gleba powinna być sucha przez cały czas, niezależnie od temperatury powietrza.
Wiąz kryty nie wymaga dużej wilgotności powietrza. Tylko wtedy, gdy roślina jest w upale, lepiej jest zapewnić silny wzrost wilgotności.
Wiązowe jedzenie bonsai
W przeciwieństwie do wielu swoich konkurentów, popularnych w postaci bonsai, wiąz uwielbia żyzne gleby i jest dość wybredny w kwestii karmienia. Roślina nie jest karmiona specjalnymi nawozami do bonsai, ale zwykłymi uniwersalnymi nawozami do roślin domowych, naprzemiennie, jeśli to możliwe, z nawozem organicznym.
Top dressing odbywa się przez cały rok, nawet zimą. W przypadku wiązu odpowiednia jest klasyczna częstotliwość tych zabiegów – raz na 1-2 tygodnie. W okresie odpoczynku częstotliwość opatrunków zmniejsza się do 3 raz w miesiącu. Zmniejszenie lub zaprzestanie karmienia w sierpniu lub wrześniu pozwala uzyskać jaśniejsze, nie żółte, ale brązowe kolory jesiennych liści, ale można zastosować tę sztuczkę dopiero przy przyszłej zimie w chłodnym miejscu.
Przycinanie wiązów
W kulturze wewnętrznej wiąz potrzebuje więcej niż tylko przycinania do woli, ale także regularnego kształtowania i ograniczania. Roślina wytrzymuje radykalne strzyżenie, zwłaszcza jeśli w regularnych zabiegach zdarzały się zaniechania, a roślina była zbyt wydłużona lub rozciągnięta, traciła piękną sylwetkę. Wiąz przycina się od wiosny do jesieni, koncentrując się na tempie wzrostu samej rośliny, ale taka regulacja jest dopuszczalna tylko dla młodych pędów. Starsze, grubsze gałązki przycina się dopiero późną jesienią lub zimą. W przypadku wiązu każdy pęd może wyrosnąć nie więcej niż 4 międzywęźle, po czym skraca się go do pierwszego lub drugiego liścia.
Sylwetkę, kierunek wzrostu, krzywiznę gałęzi i pnia kontrolujemy za pomocą rozstępów i wire wrappingu. Na wiązach owijanie i ograniczanie nie jest traumatyczne, dlatego w okresie aktywnego wzrostu odbywa się według własnego uznania. Druty lub rozciągliwe druty mogą być używane w okresie uśpienia, od listopada do marca.
Przeszczep i substrat
Wiązów, nawet w bardzo młodym wieku, przesadza się nie corocznie, ale co dwa lata. Dojrzałe rośliny przesadza się tak rzadko, jak to możliwe, czekając na oznaki braku wolnej gleby.
Wiąz drobnolistny w postaci bonsai można przesadzać tylko wiosną.
Dla tej rośliny, podobnie jak w przypadku nawozów, nie trzeba szukać specjalnego podłoża pod bonsai. Wiąz uprawiany jest na podłożu uniwersalnym – lekkim, kruchym, pożywnym i wysokiej jakości.
Podczas przesadzania w przypadku każdego chińskiego wiązu przycinanie korzeni jest obowiązkowe. Korzenie wiązu są bardzo gęste i splątane. Są przycinane, aby ograniczyć ich wielkość, wzrost i nadać im piękny kształt.
Choroby i szkodniki wiązu drobnolistnego
Szkodniki wiązów drobnolistnych są uważane za nietypowe dla upraw w pomieszczeniach. Największym zagrożeniem dla bonsai są chrząszcze i grafioza, które są prawie niemożliwe do zwalczenia w roślinach domowych. Infekcje prawie zawsze występują przed zakupem. Dużo łatwiej radzić sobie z czerwonymi roztoczami korzeniowymi, rdzą, gąsienicami, które zwalcza się standardowymi środkami owadobójczymi i grzybobójczymi.
Propagacja wiązu drobnolistnego
Wiąz wewnętrzny rozmnaża się tylko przez sadzonki. Regularne przycinanie pozwala na ciągłe ukorzenianie. Sadzonki wiązów są tradycyjnie traktowane stymulatorami wzrostu, sadzone pod kątem w odżywczym wilgotnym podłożu i zakorzenione w cieple pod maską. Ukorzenienie nie jest procesem szybkim, ale młode rośliny rozwijają się bardzo aktywnie. Formacja rozpoczyna się po uformowaniu przez wiąz trzeciej pary liści. Sadzonki sadzi się w pojedynczych pojemnikach z kontrolą wielkości systemu korzeniowego bezpośrednio po ukorzenieniu.
