Jeden z najbardziej kłujących kaktusów, ancystrocactus, nie jest przypadkowo nazwany „haczykami”. Zaskakująco piękny, wciąż znajduje się tylko w rzadkich kolekcjach. I oferuje różne opcje uprawy: bardziej kapryśne, samoukorzenione kaktusy są coraz częściej zastępowane przez wytrzymałe, szczepione formy. Kolczasty, ale elegancki, cystrokaktus jest wyjątkowy we wszystkim. Nie musi być uprawiana jako roślina kwitnąca, ale przy odpowiednim zimowaniu, nawet w warunkach wewnętrznych, kwitnienie cystrokaktusów jest niezapomniane.
Ancystrocactus jest bardzo kłujący, kwitnący i rzadki. Farmer Burea-Uinsurance.com Kaktus Ogród
Spis treści:
Opis rośliny
Ancystrocactus w naturze występują tylko w USA i Meksyku, gdzie tworzą niezwykłe grupy na półpustyniach. Są to średniej wielkości przedstawiciele rodziny Cactus o kulistych lub lekko wydłużonych pędach o średnicy do 6-7 cm i maksymalnej wysokości tylko do 10 cm, ale główną cechą jest rzepa, pogrubiona, czasem prawie równa łodygi w wielkości korzeni.
Wśród ancystrokaktusów występują zarówno ciemne, jak i jasne kolory, ale łodyga jest zawsze żebrowana – najczęściej z 13 spiralnymi krawędziami, podzielonymi na guzki. Areole są również podzielone na dwie części – zewnętrzna część tworzy ciernie, a część owinięta do wewnątrz tworzy kwiaty.
Cierń jest najważniejszą i łatwo rozpoznawalną cechą cystrokaktusów. Do 20 promienistych, żółtawo-szarych, cienkich i prostych kolców o długości od 1 do 2 cm to nie wszystkie „bronie” ancystrokaktusów. W końcu duże, znacznie ciemniejsze, brązowo-czarne, dochodzące do 5 cm długości, centralne kolce-haczyki są bardzo twarde i znacznie groźniejsze. Jedna z nich jest szydełkowana i pogrubiona.
Ancystrocactus kwitną późną zimą lub w marcu. Ancystrocactus słynie z zielonych kwiatów. Ich kolor jest jasnozielono-różowy, jasnozielono-beżowy lub żółtawy z ciemnobrązowymi kreskami. W kształcie lejka, tylko do 2 cm długości i średnicy, kwiaty tego kaktusa wyróżniają się skróconą rurką, z wiekiem kwitną coraz wyżej wzdłuż łodygi.
Po kwitnieniu cystrokaktus ma jasnozielono-różowe, wydłużone, soczyste owoce, które kryją bardzo duże nasiona.
W kulturze pokojowej ancystrocactus są coraz częściej przedstawiane jako rośliny szczepione, a nie ukorzenione, pozbawione tendencji do gnicia korzeni i szyjki korzeniowej. Łatwo jest uprawiać takie rośliny, ale nie ma tak wielu problemów z własnymi korzeniami cystrokaktusów.
Przeczytaj także nasz artykuł Austrocylindropuntia – oryginalny kaktus dla leniwych hodowców kwiatów.
Rodzaje cystrokaktusów do trzymania w pomieszczeniach
Klasyfikacja ancystrocactus jest obecnie poddawana przeglądowi i mimo kontrowersji, rośliny pozostają odrębnym rodzajem o kontrowersyjnym statusie „nierozwiązanym”. W hodowli pokojowej hoduje się 4 gatunki.
Ancystrocactus Scheera (Ancistrocactus scheeri) Jest największym gatunkiem. Kulisty kaktus, który przekształca się w okrągłe kolumny o wysokości do 15 cm z 13 żebrami, podzielonymi na duże stożkowate guzki i ciemne, długie kolce centralne. Jasnozielone kwiaty w kształcie dzwonu są duże i zaskakująco wdzięczne.
Ancystrocactus krótko wygięty (Ancistrocactus brevihamatus) to piękny kaktus z okrągłą łodygą do 10 cm wysokości z 10-12 żebrami, podzielony na wysokie, duże centymetrowe guzki z górnym, biało-owłosioną bruzdą. Jeden z środkowych kolców jest biały z haczykiem na końcu. Kwiaty jasnozielono-białawe z fioletowymi i żółtymi kreskami osiągają średnicę 3 cm.
Ancystrocactus krótkowłosy (Ancistrocactus brevihamalus) – piękny gatunek z jajowatymi pędami do 10 cm wysokości, szarawymi promienistymi i brązowymi kolcami centralnymi oraz jasnoróżowymi kwiatami z ciemnym gardłem.
Ancystrocactus o dużych korzeniach (Ancistrocactus megarhizus) – bardziej zwarta forma z nietypowym korzeniem, który objętościowo przekracza część nadziemną i owalnymi pędami o wysokości do 8 cm, ma żebra ułożone spiralnie, składające się z guzków w kształcie stożka, żółtawych kolców i grubego „haka” skierowanego zniżkowy. Kwiaty i owoce są jasnozielone, żółte.
Warunki do uprawy cystrokaktusów
Ekstremalne kochanie słońca wymaga umieszczania cystrokaktusów tylko na nasłonecznionych parapetach. Ten rodzaj kaktusa jest szczególnie wrażliwy na brak światła w okresie aktywnego wzrostu. Ustawiając cystrokaktusy na słonecznych parapetach – południowych lub częściowo południowych – można znaleźć dla niego idealne miejsce. Ancystrocactus nie boi się bezpośredniego słońca, nawet w południe. Ten kaktus potrzebuje jasnego oświetlenia przez cały rok, w tym podczas mroźnych zim.
To jeden z najbardziej odpornych na ciepło kaktusów. Toleruje każdą temperaturę pokojową i wyższe stawki nawet w środku lata, nie cierpiąc w najmniejszym stopniu. Przechowywanie zimą w temperaturze od 5 do 9 stopni Celsjusza to jedyna rzecz, która pozwala na rozkwit cystrokaktusa. Ale może również wytrzymać ciepłą zimę.
Jedną z nieoczekiwanych cech tego kaktusa jest miłość do świeżego powietrza. W przeciwieństwie do wielu „kolegów”, Ancystrocactus uwielbia wietrzyć i wychodzić na świeże powietrze. Nawet zimą lepiej, aby ten przystojny mężczyzna regularnie organizował kąpiele powietrzne.
Przeczytaj także nasz artykuł 20 kaktusów i sukulentów w pomieszczeniach o uderzająco pięknych kwiatach.
Dbanie o ancystrocactus w domu
Ancystrocacti są odpowiednie nawet dla tych hodowców kwiatów, którzy nie mają czasu na staranną pielęgnację roślin. Nie lubią nadmiernej gorliwości. Nawet jeśli łodygi marszczą się i tracą turgor z powodu przedłużającej się suszy, przywrócą je po podlaniu. Ale kaktus nie przetrwa przelewu.
Ancystrocactus boi się podlewania i wilgoci, wymaga minimalnego podlewania. Najlepszą opcją jest częste, ale bardzo skąpe podlewanie niewielką ilością wody. W żadnym wypadku nie należy wlewać wody pod łodygę – tylko wzdłuż obwodu doniczki, powoli i ostrożnie, bez moczenia „ciała”. W upale (przy temperaturach powyżej 25 stopni) lepiej nie podlewać z powodu zahamowania wzrostu.
Na zimę podlewanie zostaje całkowicie zatrzymane, a cystrokaktusy są całkowicie suche – z zastrzeżeniem zimnego zimowania. Jeśli kaktus pozostaje w cieple pomieszczeń, jest podlewany bardzo rzadko, z minimalną ilością wody, po prostu nie pozwalając pędom uschnąć (raz w miesiącu lub rzadziej).
Jedyną opcją jest suche powietrze. Nawet najmniejszy wzrost wilgotności powietrza, zwłaszcza jesienią i zimą, prowadzi do pojawienia się grzybów w otoczkach.
Ten kaktus nie może być w ogóle karmiony w roku przeszczepu. Od drugiego roku po przesadzeniu opatrunek górny stosuje się według jednej z dwóch strategii:
- raz ze standardową porcją nawozu na kaktusy i sukulenty, na początku wzrostu wiosną;
- Wiosną i latem 2-3 razy, z częstotliwością nie większą niż 1 raz w miesiącu, z nawozami o stężeniu o połowę obniżonym.
Łodygi należy regularnie czyścić z kurzu – delikatnie, pędzlem lub szczotką, usuwając brud z powierzchni gęsto najeżonych pędów.
Przeczytaj także nasz artykuł „Śnieżne” kaktusy we wnętrzu.
Szkodniki, choroby i rosnące problemy
Jest to jeden z najbardziej wrażliwych kaktusów, podlegający niewłaściwej pielęgnacji lub doborowi warunków. Ancystrocactus boi się wszystkiego – przepełnienia, zmoczenia, zwiększonej wilgotności powietrza. Jest podatny na gnicie, pleśń i sadzę gromadzą się na cierniach i w otoczkach. W suchym powietrzu, tak ukochanym przez kaktusy, przędziorki łatwo się przez nie rozprzestrzeniają, rzadziej wciornastki, mszyce, wełnowce.
Co więcej, czyszczenie kaktusów nie jest łatwe, ponieważ nie lubią oprysków, a mówimy tylko o zabiegach higienicznych i niezwykle dokładnym opryskiwaniu insektycydami.
Transplantacja i rozmnażanie ancystrocactus
Pojemniki dla ancystrocactus powinny pasować do ich bulwiastych korzeni. W przeciwieństwie do swoich odpowiedników uprawiane są w głębokich i dość dużych pojemnikach. Przeszczep najlepiej wykonać na żądanie, gdy pojemnik jest pełny. Ale aby zachować przepuszczalność gleby, cystrokaktusy są przenoszone częściej, zapobiegając ewentualnym problemom z wilgocią lub rozprzestrzenianiem się grzybów w starej zubożonej glebie.
Do uprawy cystrokaktusów konieczne jest wybranie najlżejszych i najbardziej luźnych opcji dla mieszanek glebowych. Zakupione podłoże dla kaktusów i sukulentów można ulepszyć, dodając drobny żwir, tłuczeń, gruboziarnisty piasek, perlit w celu dalszego zwiększenia przepuszczalności powietrza. Czasami zaleca się dostosowanie ilości dodatków rozluźniających do 40%. W takim przypadku ważne jest, aby sprawdzić, czy odczyn gleby wynosi 5,5-5,6 pH.
Na dnie pojemnika układany jest duży drenaż. Po przesadzeniu kaktus nie jest podlewany, dopóki wzrost nie zostanie wznowiony. W przypadku cystrokaktusów wymagany jest drenaż górny: w celu ochrony przed zamoczeniem i wilgocią szyjkę korzeniową ściółkuje się kamieniami lub drobnym żwirem.
To nie przypadek, że ten kaktus jest tak rzadki. Bardzo trudno jest ją rozpropagować samemu. Jedyne opcje to szczepienie i uprawa z bardzo rzadkich nasion, które są dostępne dla doświadczonych hodowców.
Uprawa z nasion wymaga bardzo jasnego oświetlenia i stałych wysokich temperatur. Rośliny łatwo giną przy najmniejszym wzroście wilgotności gleby.
