Nie ma bardziej popularnego, niedrogiego i łatwego sposobu na zdobycie nowych krzewów lub odmłodzenie roślin domowych niż sadzonki. Wierzchołki, pędy i liście pozwalają uzyskać nowe rośliny bez utraty cech odmianowych. Niektóre rośliny domowe są łatwe do cięcia, inne wymagają przygotowania i specjalnego środowiska. Ale sadzonki dla wszystkich roślin domowych podlegają prostym i jednoznacznym zasadom. I nawet ci, którzy nie mogą pochwalić się doświadczeniem, mogą to zrobić.
Cechy sadzonek roślin domowych. Farmer Burea-Uinsurance.com nangarden
Spis treści:
Jakie są sadzonki?
Nie bez powodu cięcie stało się najpopularniejszą metodą hodowli roślin domowych. Nie wszystkie rośliny uprawne można wyhodować z nasion bez utraty cech odmianowych, a wielu gatunków nie da się oddzielić. Ale możesz szczepić prawie wszystkie rośliny domowe.
Drzewa, krzewy, ulubione winorośle i ampele, ozdobne rośliny liściaste i kwitnące rośliny zielne – większość upraw można łatwo odtworzyć z pojedynczego pędu, kawałka łodygi, a nawet liścia.
Najlepszym materiałem do rozmnażania są specjalnie „wyselekcjonowane” lub pozostawione z regularnych sadzonek. W tym do treningu i „testów” w samodzielnym rozmnażaniu roślin.
W roślinach domowych do sadzonek możesz użyć:
- sadzonki wierzchołkowe;
- sadzonki łodyg;
- sadzonki liściaste.
Sadzonki wierzchołkowe propagować tradescantia, salinostemone, peperomia, sity, cissus, epipremnum, bluszcz, figowiec Benjamina, balsam, hoya, sparmania, pelargonia i spółka.
Sekcje macierzyste – przede wszystkim jukka i draceny.
Z sadzonek liściastych można dostać nowe Saintpaulia, begonie, bękarty, streptocarpus, echeveria, figowce gumonośne, sansevieria, a także kaktusy i sukulenty – Boże Narodzenie, Schlumberger, Ripsalidopsis, opuncja.
W zależności od „wieku” gałęzi wykorzystywanych do rozmnażania istnieją:
- zielone sadzonki;
- częściowo zdrewniałe (w którym tylko kilka centymetrów zaczęło się drewniać u podstawy gałęzi);
- dojrzałe sadzonki.
Łatwiej i szybciej ukorzenić zielone sadzonki, ale w niektórych roślinach nie zakorzeniają się.
Ogólne zasady szczepienia roślin domowych
Istnieje bardzo niewiele ogólnych zasad dotyczących sadzonek:
- Konieczne jest przestrzeganie zaleceń dotyczących rozmnażania dla każdego gatunku, wybierając dla niego najlepszą metodę i rodzaj sadzonek.
- Tylko zdrowe rośliny mogą być sadzonkami.
- Podczas pracy z sadzonkami ważne jest, aby zachować higienę i porządek. Wymagania wstępne: ostre, czyste narzędzia, przygotowane miejsce pracy, zdezynfekowane pojemniki, czystość wszystkich materiałów i minimalne uszkodzenia tkanek roślinnych.
Metody ukorzeniania sadzonek zależą od samej rośliny. Rośliny łatwe do rozmnażania, takie jak Spathiphyllum lub Tradescantia, łatwo zapuszczają korzenie nawet w wodzie. Klasyczna metoda ukorzeniania znajduje się w glebie.
Przyjrzyjmy się bliżej osobliwościom sadzonek roślin domowych, które determinują cięcie, wybór „materiału” i jego ukorzenienie.
Przeczytaj także nasz artykuł 10 roślin doniczkowych, które można łatwo uzyskać z sadzonek.
Cięcie sadzonek
Podczas cięcia sadzonek ważne jest, aby wybrać najbardziej „jakościowy” materiał – najpiękniejsze, zdrowe, mocne liście i pędy. Doskonałą wskazówką jest nasycenie tonu i wielkość liści.
Do „czystego” cięcia potrzebny jest ostry nóż lub ostrze i determinacja: sadzonki należy ciąć jednym ruchem, bez pozostawiania nierówności, „odpadków” i bez uszkadzania tkanki. Ilekroć istnieje wybór między odcięciem a odcięciem, należy preferować odcinanie.
W przypadku sadzonek liści cięcie odbywa się tak nisko, jak to możliwe, lub delikatnie odrywa się „piętą”. W sansevieria duże liście są odcinane w pobliżu gleby, a następnie cięte na paski o długości od 5 do 6 cm, w Saintpaulias i innych roślinach z ogonkami liście (lub część pni w kaktusach) są odłamywane lub odcinane w sama podstawa.
Sadzonki wierzchołkowe należy przyciąć, pozostawiając 1-3 międzywęźle lub 2-3 pąki. W przypadku dużych roślin sadzonki o długości od 10 do 15 cm są uważane za standardowe, w przypadku roślin kompaktowych – od 5 do 10 cm.Ale jeśli międzywęźle są rzadko zlokalizowane, a zdrewniałe pędy są odcinane, długość sadzonek można zwiększyć do 25 cm.
Ogólną zasadą dla wszystkich roślin domowych jest cięcie sadzonek pod węzłem liści. Wykonanie ukośnego, pod kątem 45 stopni, zgrabnego i równego cięcia 1-1,5 cm poniżej węzła to gwarancja, że wszystko zostanie wykonane poprawnie.
Sadzonki macierzyste draceny i juki są cięte ostrym nożem, susząc plastry i biorąc pod uwagę, że nowe pędy zaczną wyrastać z górnego pąka. W roślinach należących do kultur ampelous i liany długie pędy można ciąć na kawałki według tych samych zasad, co sadzonki wierzchołkowe – co najmniej z dwoma punktami wzrostu, o długości od 5 do 15 cm. Górne cięcie wykonuje się powyżej liść, dokładnie dolny jest taki sam jak w przypadku sadzonek wierzchołkowych.
Dolne liście wszystkich sadzonek są usuwane. Skrócenie powierzchni pozostałych liści (z wyjątkiem górnej pary) przez przecięcie na pół pomaga przyspieszyć ukorzenianie się u kapryśnych gatunków. W przypadku kaktusów i sukulentów, a także gatunków, które wydzielają sok na plastry, plastry suszy się – do kilku dni (w przypadku „mleczarzy” plastry również myje się w ciepłej wodzie przed suszeniem).
Zabiegi węglem drzewnym mogą zmniejszyć ryzyko próchnicy, ale leczenie stymulatorami wzrostu powinno być prowadzone tylko wtedy, gdy jest to zalecane dla tego gatunku.
Warunki sadzonek
W przypadku większości roślin sadzonki są przeprowadzane w okresie aktywnego wzrostu. W zależności od tego, jakie sadzonki można rozmnażać, są one cięte od wczesnej wiosny do połowy lata:
- Sadzonki zielone są zwykle cięte podczas przeszczepu – w lutym lub marcu.
- Częściowo zdrewniałe sadzonki są cięte w czerwcu-lipcu (lub 4 miesiące po rozpoczęciu wzrostu w niestandardowym cyklu).
- W pełni zdrewniałe sadzonki najlepiej przycinać w okresie spoczynku i późnej zimy.
Jeśli sadzonki zostały pozyskane od innych hodowców lub nie można od razu rozpocząć ukorzeniania, lepiej przechowywać je w torbie, szmatce lub pojemnikach chroniących przed wysychaniem, w ciemnym i chłodnym miejscu o temperaturze od 2 do 6 stopni.
Ukorzenienie sadzonek w wodzie
Do ukorzeniania w wodzie lepiej jest używać przezroczystych pojemników, aby można było obserwować stan sadzonek i proces ich ukorzeniania. Sadzonki są ustawione pionowo, zanurzone w wodzie tak, aby ich poziom sięgał dolnej nerki.
Wiele popularnych roślin domowych, zwłaszcza należących do kategorii najbardziej bezpretensjonalnych, szybko ukorzenia się w wodzie, w ciągu 1-3 tygodni.
Nie powinieneś spieszyć się z sadzeniem sadzonek, gdy tylko pojawią się pierwsze miniaturowe korzenie: pozwól im trochę urosnąć, a następnie posadź je w glebie, ostrożnie obchodząc się z korzeniami.
Klasyczne ukorzenianie w glebie
Ukorzenienie w podłożu jest uważane przez wielu początkujących hodowców za trudną metodę szczepienia. W rzeczywistości jest to niezawodna „standardowa” opcja.
Pojemniki wypełnia się dowolnym uniwersalnym lekkim, wodoodpornym podłożem (mieszanka torfu z piaskiem, mieszanka ziemi uniwersalnej z piaskiem, specjalne podłoże dopasowane do rodzaju rośliny). W przypadku gatunków zdolnych do hydroponizacji ukorzenienie można przeprowadzić w piasku lub glebie obojętnej, co pozwala na łatwą kontrolę zanurzonych sekcji. Gleby nie należy ubijać.
Aby uzyskać minimalne obrażenia, lepiej wcześniej zrobić otwory do zakopania sadzonek w glebie, używając specjalnego patyka do zbierania, małej szpatułki lub patyka. Między sadzonkami pozostaje odległość od 3 do 5 cm.
Zanurz sadzonki ściętą częścią, ustawiając je pionowo lub na lekkim nachyleniu. Sadzonki wierzchołkowe i łodygowe pogłębia się do międzywęźla, sadzonki liściowe – o 1-2 cm, z zachowaniem naturalnego kierunku wzrostu. Maksymalna głębokość to do 5 cm.
Lekkie podlewanie odbywa się za pomocą ciepłej wody i zakłada się nasadkę – specjalną lub inną, która ją zastępuje (plastikowa torebka, butelka, folia naciągnięta na kołki itp.). Idealna jest również domowa szklarnia lub szklarnia. Wyjątkiem są sukulenty, które częściej zakorzeniają się w glebie bez warunków „szklarniowych”.
W przypadku udanych sadzonek 70% wilgotności gleby i 90% wilgotności powietrza uważa się za optymalne (w przypadku gatunków nielubiących wilgoci warto zmniejszyć wskaźniki proporcjonalnie do ryzyka rozkładu). „Typowe” warunki są utrzymywane do momentu pojawienia się korzeni poprzez kontrolowanie temperatury.
Dla większości roślin odpowiednie są wartości od 23 do 25 stopni. Lepiej jednak dokładnie sprawdzić informacje o zaleceniach dla danego gatunku, ponieważ niektóre rośliny mogą wymagać innego reżimu temperaturowego. Tak więc gatunki odporne na zimno, które uwielbiają chłodną zimę, lepiej zakorzeniają się przy 18-20 stopniach, a te, które boją się nawet lekkiego chłodu – przy ogrzewaniu i temperaturze 25 stopni.
Oświetlenie w większości przypadków (z wyjątkiem gatunków światłolubnych) powinno być umiarkowanie rozproszone, bez bezpośredniego światła słonecznego.
Gdy pojawią się oznaki wzrostu, wskazujące na ukorzenienie, sadzonki sadzi się w osobnych pojemnikach, przestrzegając zasad przesadzania dla danego gatunku.
