Okrywowe nie są najpopularniejszą i reprezentatywną kategorią roślin domowych. Tworząc gęste poduszki i dywaniki, proponują wprowadzenie do wnętrza eleganckich, schludnych i koronkowych akcentów. Ale sinica jest wyjątkiem od ogólnej zasady, roślina słusznie zaliczana jest do egzotycznych. I nie chodzi tylko o duże liście i łamliwe pędy. Niezwykły brzeg, niekontrolowany wzrost gałązek, pewne niedokładności i szczególna gęstość liści sprawiają, że wyróżnia się na tle jakiejkolwiek innej rośliny. A metaliczna faktura i prawie futrzana powierzchnia kwiatów zamieniają sinice w prawdziwy oryginał.
Somalijska sinica (Cyanotis somaliensis). Farmer Burea-Uinsurance.com Kissy Frotto
Spis treści:
Jak wygląda roślina okrywowa w pomieszczeniach z sinicą?
Wśród roślin domowych jest wiele egzotycznych roślin afrykańskich, ale nie jest łatwo znaleźć kultury, które nie byłyby rozpowszechnione w RPA i miałyby niezwykły wygląd. Cyanotis to jeden z egzotycznych gatunków, który przybył do nas nie z Prowincji Przylądkowej (RPA), ale z Somalii. Roślina ta jest często reklamowana jako egzotyczna o dość wąskim zasięgu występowania, choć dotyczy to tylko jednego gatunku. Sinice są powszechne w tropikalnych regionach Afryki i występują w Azji, będąc dość niepozorną rośliną okrywową.
Cyanotis reprezentują rodzinę Commelinaceae w kulturze domowej. Nazwa rośliny została nadana ze względu na kształt i cechy kwiatów (z greckiego – „niebieski” i „kłos”).
Sinice to zielne, płożące się byliny, chociaż w naturze występują również krótko żyjące gatunki jednoroczne. Stale się rozszerzają, zdobywając nowe terytoria w przyrodzie i tworząc gęste i bujne pokrycie. Ze względu na ograniczoną objętość gleby w pojemnikach sinice wewnętrzne nie są tak agresywne, ale nadal tworzą gęste zarośla i zagarniają całą dostępną przestrzeń.
Pełzające, pełzające pędy tej rośliny są dość grube, soczyste, łatwo się łamią, nie mogą pochwalić się stabilnością, częściowo wznoszą się i dodają krzakom luzu. Mięsiste, owłosione, liniowe liście z lekko spiczastym wierzchołkiem osiadają na pędach dość gęsto, naprzemiennie.
Gama kolorów sinicy jest niesamowita. Nawet podstawowy kolor tej rośliny jest jasnozielony. A krawędź z szarawym odcieniem nadaje roślinie metaliczny, najczęściej srebrzysty efekt. Krawędź jest miękka, małe włoski na łodygach wydłużają się na krawędziach liści i stają się tam bardziej widoczne.
Sinice w pomieszczeniach rzadko kwitną, ale na taki spektakl warto czekać. Niebieskie lub liliowe, jasne, kwitnące otoczone niezwykłymi przylistkami, kwiaty zaskakują niemal futrzanym efektem. Kwiaty kwitną w kątach liści lub na szczytach pędów.
Rodzaje sinicy
W kulturze pokojowej stosuje się tylko trzy rodzaje sinicy. Popularność zyskała pojedyncza roślina, ale dwa inne gatunki występują tylko w wybranych kolekcjach i ogrodach botanicznych.
Somalijska sinica (Cyanotis somaliensis) to prawdziwa wizytówka rodzaju Cyanotis. Zielna bylina z owłosionymi liśćmi i pędami, w której przez włoski na krawędzi (wyglądają szczególnie imponująco wzdłuż krawędzi) nadal widoczna jest błyszcząca tekstura powierzchni, tworząc oszałamiająco piękne plamy i poduszki na ziemi.
Liście lancetowate z białymi brzegami kontrastują z każdą inną rośliną doniczkową. Małe kwiaty są jasnoniebieskie, samotne, kwitną w kątach górnych liści, zaskakując prawie owłosioną krawędzią, na której lśnią żółte pylniki pręcików.
Cyanotis beddomei (znany również jako Cyanotis kewensis) to niski i bardzo ładny gatunek, który rozwija się w postaci zwartych, ale bujnych dywanów. Jest to wieloletnia roślina zielna o wznoszących się, pełzających pędach, które tworzą gęstą i gęstą darń. Liście przylegają do łodygi, sercowato lancetowate, do 4 cm długości i do 2 cm szerokości. Kwiaty znajdują się na szczytach pędów, w rodzaju loków. Sinica ta różni się od Somalii czerwonawymi, ciemnymi, owłosionymi pędami i mięsistymi liśćmi z fioletowym grzbietem. Kwiaty fioletowe są małe i nieco niepozorne.
Cyanotis vaga (Cyanotis vaga, dawniej znany jako synonim sinicy guzkowej, Cyanotis nodiflora) to zwarta bylina o prostych, rozgałęzionych pędach, nieco różniąca się formą wzrostu od dwóch opisanych powyżej gatunków. Spiczaste, ciemnozielone, lancetowate liście otulają pędy. Kwiaty w kwiatostanach bezszypułkowych kwitną tylko w kątach górnych liści, są liliowoniebieskie, z niezwykłą puszystą krawędzią.
Warunki do uprawy sinicy wewnętrznej
Zgodnie z wymaganiami dotyczącymi oświetlenia i temperatury, sinice można zaliczyć do typowych, niezbyt kapryśnych egzotyków. Ten Afrykanin lepiej czuje się w rozproszonym, miękkim oświetleniu, wymaga chłodnej zimy. Ta ostatnia wiąże się z głównymi trudnościami w uprawie sinicy, ponieważ nie jest łatwo utrzymać dla nich odpowiednią temperaturę w zwykłych salonach. Reszta sinicy nie jest zbyt wymagająca.
Sinica może być uprawiana jako roślina ampeliczna, ponieważ jej pełzające pędy stopniowo stają się dość długie i mogą pięknie i chaotycznie opadać. Ale najczęściej roślina jest używana jako zwykła roślina doniczkowa lub w różnych mieszanych kompozycjach. Cyanotis jest szczególnie dobry w florariach, terrariach, kompozycjach ogrodów zimowych z innymi uprawami typu soczystego.
Oświetlenie i umieszczenie we wnętrzu
Sinice są przyzwyczajone do dość intensywnego oświetlenia. Roślina ta nie toleruje silnego cieniowania i woli rosnąć w rozproszonym świetle. Cyanotis nie toleruje bezpośredniego światła słonecznego nawet zimą, ale na jesień i zimę roślinę należy przestawić na jaśniejsze okna lub zapewnić odpowiednią kompensację niedostatecznego oświetlenia dodatkowym oświetleniem.
We wnętrzu sinice można umieszczać nie tylko na parapetach, choć to dla nich nadal okna wschodnie czy zachodnie są nadal uważane za najlepsze miejsce. Faktem jest, że sinica dobrze reaguje na sztuczne oświetlenie i może być uprawiana nawet przy całkowicie sztucznym oświetleniu uzupełniającym. Wybierając miejsce na sinicę, kierują się miejscami zbliżonymi poziomem oświetlenia do jasnych parapetów.
Kontrola temperatury i wentylacja
Sinica jest rośliną umiarkowanie ciepłolubną. Jeśli w przyrodzie ten mieszkaniec tropików znosi jakiekolwiek upały, to w pomieszczeniach lepiej jest zapewnić mu stabilną temperaturę powietrza około + 20 ° C. Roślina jest „ratowana” przed nadmiernym upałem poprzez wietrzenie i zmniejszenie natężenia światła. W niezmiennie wysokich temperaturach pokojowych sinica starzeje się i degeneruje szybciej.
Najtrudniejszą rzeczą w uprawie sinicy wewnętrznej jest chłodna zima. Roślina może również zimować w zwykłych salonach, ale w ten sposób szybciej straci efekt dekoracyjny i będzie wymagała częstszego odmładzania. Optymalna temperatura zimą wynosi od +14 do + 16 ° С. Sinica nie toleruje spadków temperatury powietrza poniżej + 12 ° С.
Opieka domowa dla sinicy
Główną wadą sinicy jest jej tendencja do starzenia. Krzewy rośliny szybko tracą efekt dekoracyjny, a bez odmładzania co dwa lub trzy lata nie sposób będzie podziwiać tego oswojonego egzotyki. W przeciwnym razie pielęgnacja roślin jest dość standardowa. Sinica nie lubi podlewania, wymaga systematycznego, dokładnego podlewania i starannego karmienia. Ale wtedy nie ma potrzeby podejmowania środków nawilżających powietrze.
Podlewanie i wilgotność powietrza
Cyanotis nie można zaliczyć do kochających wilgoć egzotycznych wnętrz. Ta roślina dobrze czuje się w lekkiej, stabilnie wilgotnej glebie. Podlewanie rośliny prowadzi się z umiarem nawet latem, pozwalając na częściowe wyschnięcie podłoża i starając się utrzymywać je przez cały czas w lekko wilgotnym stanie.
Zimowe podlewanie sinicy jest ograniczone do minimum, zachowując jedynie żywotność korzeni i zapobiegając wysychaniu rośliny. W tym czasie gleba powinna pozostać prawie sucha.
Podlewanie na sinicę należy przeprowadzać ostrożnie, aby krople wody nie spadły ani na liście, ani na pędy. Każde zmoczenie powoduje początek próchnicy.
Sinica nie tylko nie potrzebuje środków zwiększających wilgotność powietrza, ale także obawia się zbyt wilgotnego środowiska. Opryskiwanie tej rośliny jest surowo zabronione, podobnie jak umieszczanie jej obok nawilżaczy. Kurz można czyścić za pomocą pędzla.
Top dressing i skład nawozu
Sinica boi się nadmiaru składników odżywczych. Top dressing dla niego przeprowadza się ze standardową częstotliwością 1 raz na 2 tygodnie, ale tylko od marca do sierpnia i zmniejsza się o połowę w porównaniu z zalecanymi dawkami nawozów.
W przypadku sinic należy wybrać nawozy do ozdobnych roślin liściastych.
Przycinanie i kształtowanie sinicy
W razie potrzeby sinicę można zahamować we wzroście, częściowo odcinając długie pędy. Ale zwykle przycinanie prowadzi do szybszego wzrostu i szybszej degeneracji.
Z biegiem czasu roślina traci swój kształt, dolne części pędów są odsłonięte, a pośrodku poduszek tworzą się suche obszary. Sinica, która utraciła swój efekt dekoracyjny, wymaga odmłodzenia. Aby to zrobić, wystarczy podzielić roślinę podczas przesadzania lub zastąpić stary krzew nowym wyhodowanym z sadzonek łodyg.
Zachowaj szczególną ostrożność podczas obchodzenia się z sinicą, ponieważ roślina jest zbyt delikatna.
Przeszczep, wybór pojemności i podłoża
Ta okrywowa, pomimo statusu rośliny wieloletniej, wymaga częstego odmładzania i przesadzania dla rośliny zwykle przeprowadza się, gdy zajdzie taka potrzeba. Standardem jest 1 przeszczep w ciągu 2 lat.
W przypadku sinicy nadają się tylko lekkie, oddychające, niezagęszczone soczyste podłoża. Jeśli mieszanka gleby jest przygotowywana niezależnie, lepiej jest mieszać torf, próchnicę, glebę liściastą i piasek w równych częściach. W przypadku sinic nie należy stosować zbyt żyznych podłoży. Mile widziane środki spulchniające w podłożu. Sinica, pomimo strachu przed zmoknięciem, dobrze rośnie w hydroponice. Roślinę można uprawiać w glebie jonowymiennej iw minimalnej ilości podłoża oraz w glebach ozdobnych w florariach.
Cyanotis nie boi się kontaktu z korzeniami. Roślinę sadzi się na tej samej głębokości. Z kruchymi pędami należy obchodzić się bardzo ostrożnie. Na dnie pojemników należy ułożyć wysoką, do 1/3 wysokości, warstwę drenażową.
Choroby, szkodniki i rosnące problemy
Sinice są często atakowane przez szkodniki żyjące w suchym powietrzu. Przędziorki, łuski i mszyce uwielbiają owłosione liście rośliny. Możesz walczyć ze szkodnikami owadzimi tylko za pomocą środków owadobójczych.
Typowe problemy z uprawą:
- utrata krawędzi przy obfitym karmieniu lub użyciu zbyt żyznej gleby;
- kurczenie się liści i rozciąganie pędów w cieniu;
- brązowe plamy na liściach w bezpośrednim świetle słonecznym.
Reprodukcja sinicy
Pomimo tego, że jest cennym i rzadkim gatunkiem, sinica jest bardzo łatwa do samodzielnej uprawy. Najprostszym sposobem rozmnażania rośliny w domu są sadzonki: wierzchołkowe lub łodygowe, krótkie sadzonki ukorzeniają się bardzo szybko w prawie każdym środowisku – w wodzie, piasku i podłożu pod osłoną. Sadzonki powinny być zacienione i ciepłe.
Po ukorzenieniu rośliny sadzi się w małych, szerokich donicach na standardowym podłożu dla tych roślin. Cięcie to również najprostsza metoda odmładzania sinicy. Odłamane pędy są często ukorzeniane w tym samym pojemniku, w którym rośnie roślina mateczna (np. w miejscu łysych plam pośrodku starych krzewów).
Możesz również uzyskać sinicę z nasion. Wysiewa się je w lekkiej glebie, pod szkłem lub folią, a przed kiełkowaniem rośliny są utrzymywane w cieple, w temperaturze powietrza powyżej 20 stopni iw całkowitej ciemności. Podłoże powinno pozostać lekko wilgotne. Po pojawieniu się sadzonek pojemniki przenosi się na światło, schronienie usuwa się po dorośnięciu sadzonek. Młode sinice boją się nasiąkania wodą i bezpośredniego słońca.
Jeśli uprawiasz sinicę w pomieszczeniu, podziel się swoim doświadczeniem w komentarzach do artykułu. Nasi czytelnicy będą Ci bardzo wdzięczni!
