Najbardziej orientalna i najbardziej akwarelowa, malowana kilka razy w roku, piękno Nandiny nie jest dla wszystkich nieodpartą i kapryśną gwiazdą. To jeden z najbardziej uroczych krzewów w pomieszczeniach. Wszystko w nandinach jest piękne: ogromne pierzaste liście i nierozgałęzione pędy i kwiatostany, a nawet jasne jagody. Ale miłość do chłodu i wilgotnego środowiska nie na próżno odstrasza nawet doświadczonych kwiaciarni. W formie bonsai lub krzewu nandina jest ekskluzywną atrakcją kolekcji. Ale warto go kupić tylko wtedy, gdy masz pewność, że możesz zapewnić tak cennemu gatunkowi wszystko, czego potrzebujesz.
Nandina to krzew doniczkowy z charakterem. Farmer Burea-Uinsurance.com Plants Management Australia
Spis treści:
Opis rośliny
Jedna z głównych gwiazd klimatu subtropikalnego i jasny symbol sztuki krajobrazu Japonii i Chin dom nandiny (Nandina domowa) To roślina, na którą dopiero zaczynamy się przyglądać. To niesamowity krzew z rodziny Berberysów – wiecznie zielony, smukły, koronkowy i efektownie kolorowy.
Akwarelowe przeobrażenia nandyn i ich niezwykły wygląd to jeden z najbardziej oryginalnych akcentów do wnętrza. Ale zamiłowanie do świeżego powietrza wymaga umieszczenia na lato na balkonie lub w ogrodzie, co sprawia, że nandina raczej nie jest rośliną do wnętrz, ale do ogrodu lub do wanny. Przydomek świętego bambusa wprowadza trochę zamieszania, bo tak naprawdę roślina nie ma nic wspólnego z bambusami.
Aktywnie uwalniając pędy korzeniowe, nandina zaskakuje trzcinowymi, nierozgałęzionymi pędami, na końcach których zbiera się liczne liście. Smukłe, smukłe pędy są podkreślone ciekawą korą, która zmienia fioletowe „młode” odcienie w szary, bruzdowany wzór. Maksymalna wysokość krzewów w pomieszczeniach wynosi 1 m, ale zwykle rozprowadzane są tylko odmiany karłowate i bonsai. Korzenie powierzchowne wymagają rozsądnego doboru kształtu pojemnika.
Pełne wdzięku liście nandyny zdobią uderzająco długie ogonki dochodzące do 15 cm, które odgrywają znaczącą rolę w zwiewnym, koronkowym postrzeganiu korony. Trzy lub dwa pierzaste, do 40 cm długości i więcej, z rombowymi płatami i spiczastym wierzchołkiem, liście krzewu latem są pomalowane na specjalny odcień zieleni. Młode liście są różowawo-czerwonawe. Ponowne malowanie na zielono i odwrotnie – na czerwono – następuje stopniowo jesienią. Przemianę buszu można oglądać bez końca. Odmiany należy dobierać według odcienia i wielkości liści.
Kwiatostany Nandina są nie mniej wdzięczne niż zielenie. Wiechy wierzchołkowe o długości do 30 cm z małymi kwiatkami wydają się być żywą koronką. Niestety nandina kwitnie tylko przez kilka tygodni w czerwcu, ale jest niezapomniana.
Jagody nandina to centymetrowe kulki owoców ze spiczastą końcówką, stopniowo zmieniające się nierównomiernie na czerwono. Owoce są toksyczne dla zwierząt domowych.
Rosnące warunki dla pokoju nandine room
To nie przypadek, że roślina ta jest uważana za egzotyczną szklarnię. Tylko ci, którzy mają możliwość zorganizowania dla niej chłodnej zimy, mogą sobie pozwolić na nadinę.
Oświetlenie i rozmieszczenie
Kochająca światło natura nandiny może być usatysfakcjonowana tylko miejscem na południowym parapecie. Nie boi się bezpośredniego słońca, tylko w ten sposób pokazuje jasne kolory. Latem roślinę można umieścić na zachodnim oknie, tylko południowe nadaje się na zimę. Ale najprawdopodobniej zimą nandina będzie musiała zostać oświetlona.
Nandine wymaga regularnej rotacji, aby uzyskać równomierny rozwój.
Kontrola temperatury i wentylacja
Nandina nie może rozkwitnąć i zachować się bez chłodnego zimowania. Idealne wartości dla rośliny wynoszą od 5 do 13 stopni. W cieple krzak szybko wysycha, jeśli się regeneruje, to zajmuje dużo czasu i jest bolesny. Ale z drugiej strony latem znosi wszelkie upały. Optymalna zawartość ma temperaturę 20-25 stopni, ale wraz ze wzrostem wilgotności nie przestraszy się nawet 35 stopni.
Ten krzew w pełni uzasadnia tytuł ogrodu i domu. Wiosną i latem, gdy tylko ustąpią przymrozki powrotne i do momentu, gdy zimno spadnie do zera, zaleca się stopniowe przenoszenie nandiny na otwarte powietrze, najpierw do miękkiego półcienia, a następnie do słonecznego miejsca przyzwyczajając go. A nawet zimą nie należy zapominać o regularnej wentylacji. Roślina nie boi się przeciągów, usycha bez świeżego powietrza.
Przeczytaj także nasz artykuł Jakie rośliny doniczkowe lubią mieszkać w ogrodzie latem?
Dbanie o nandinę w domu
Kontrolowanie wilgotności gleby, utrzymywanie wysokiej wilgotności powietrza – nandina wymaga wszystkiego. Chyba że potrzebuje klasycznego opatrunku.
Podlewanie i wilgotność powietrza
Nandiny nie znoszą wilgoci i wymagają umiarkowanego podlewania nawet latem. Wysychanie gleby powoduje opadanie liści. Najlepiej zawsze przed ponownym podlaniem sprawdzić, czy wierzchnia warstwa podłoża jest sucha. Na zimę podlewanie zmniejsza się pod względem tempa rozwoju i wysychania gleby, starając się utrzymać tę samą jednolitą wilgotność światła.
Dla tego krzewu nadaje się tylko miękka, osiadła lub zakwaszona woda, najlepiej stopiona lub deszczowa.
Nandina wymaga utrzymania wysokiego poziomu wilgotności powietrza. Jeśli nie zainstalujesz nawilżaczy lub przynajmniej palet z mokrymi kamykami lub ekspandowaną gliną, nie odniesiesz sukcesu. Opryskiwanie dozwolone jest tylko jako środek dodatkowy w okresie od maja do sierpnia.
Top dressing i skład nawozu
Roślina potrzebuje dodatkowego karmienia nie wcześniej niż 4-5 tygodni po przeszczepie i tylko w okresie aktywnego rozwoju. Wystarczy 1 karmienie w ciągu 2 tygodni złożonymi, uniwersalnymi nawozami (rośliny w postaci bonsai wymagają specjalnych nawozów do bonsai lub zmniejszonej dawki zwykłego).
Przycinanie i kształtowanie nandina
Skracając pędy, ścinając, nic nie można osiągnąć z nandiny, ponieważ pędy nie rozgałęziają się. W celu odmłodzenia i pogrubienia najstarsze pędy przycina się do podstawy wczesną wiosną. Uszkodzone liście należy usunąć, gdy wyschną, a główne przycinanie sanitarne po zimie.
Kształtowanie bonsai wymaga usunięcia przerostu i przycięcia pni do standardowego kształtu. Jest to trudna do uformowania roślina nierozgałęziająca się dla doświadczonych hodowców kwiatów.
Przeszczep, pojemniki i substrat
Przeszczep nandyn odbywa się w miarę rozwoju gleby, gdy korzenie pojawiają się w otworach. Tylko górna warstwa podłoża jest zmieniana co roku.
Nandina nie jest kapryśna w składzie gleby. Uniwersalne podłoże z przewagą ziemi darniowej jest dla niej całkiem odpowiednie. Dopuszczalne wartości pH wynoszą od 4 do 6,5. Jeśli sam mieszasz mieszankę gleby, optymalna proporcja to 4 części ziemi darniowej z 2 częściami gleby liściastej i 1 częścią piasku.
W przypadku nandiny potrzebne są duże pojemniki o równej szerokości i wysokości. I bardzo dobre otwory drenażowe. Na dnie doniczek należy ułożyć wysoką warstwę drenażową.
Nandina jest przetaczana bez usuwania ziemi z korzeni, z całą ziemistą grudą, sprawdzając, czy szyjka korzeniowa pozostaje równo z ziemią. W przypadku bonsai dopuszczalne jest częściowe przycinanie bryły korzeniowej.
Przeczytaj także nasz artykuł Dom Nandiny, czyli „Święty bambus”.
Choroby, szkodniki i problemy w uprawie nandyny
Upuszczając liście, nandina reaguje na prawie wszystkie nienormalne warunki, w tym na ciepło, suchość, przepełnienie i przesuszenie podłoża. Plamy i przebarwienia wskazują na braki w karmieniu i oświetleniu. Roślina bardzo cierpi z powodu braku światła.
Jest wrażliwy na wirusy (zwłaszcza plamy mozaikowe) i gnicie oraz nie toleruje nasiąkania wodą. Korekta opieki i leczenie fungicydami są obowiązkowymi środkami. W przypadku poważnego uszkodzenia przez zgniliznę, konieczne jest wycięcie uszkodzonych części za pomocą awaryjnego przeszczepu (ale dobrze się to kończy, jest to niezwykle rzadkie, ponieważ nandina nie lubi całkowitego odsłonięcia korzeni).
W suchym powietrzu nandyny mogą cierpieć na przędziorków, z czym można sobie poradzić poprzez mycie i podnoszenie wilgotności powietrza do wysokiej. Tylko w przypadku ciężkiej infekcji potrzebne są zabiegi owadobójcze. W ogrodzie często atakowane są mszyce, co lepiej zwalczać środkami biologicznymi (bioinsektycydy lub napary roślinne).
Reprodukcja nandina
Ten krzew można wyhodować z nasion, ale oczekiwanie na dekorację zajmie bardzo dużo czasu. Musisz użyć świeżo zebranych nasion, wysiać powierzchownie, z kontrolą temperatury w szklarni około 25 stopni Celsjusza.
O wiele szybszym sposobem jest ukorzenienie letnich sadzonek w podłożu. Częściowo zdrewniałe sadzonki wierzchołkowe po potraktowaniu stymulatorami wzrostu należy przechowywać w warunkach szklarniowych o stabilnej wilgotności i temperaturze około 25 stopni. Minimalny czas rootowania to 1 miesiąc, ale częściej trzeba czekać nawet 4 – 6 miesięcy.
Jeśli krzaki wystarczająco urosły, możesz po prostu oddzielić odrosty korzeniowe od krzaka macierzystego.
