Pokusa samodzielnego, choć niedużego, ale tak cennego zbioru owoców, jagód czy przypraw jest głównym powodem popularności roślin owocowych w pomieszczeniach. Podczas gdy wawrzyn, cytrusy i granaty z kawą cieszą się największą popularnością, coraz więcej hodowców kwiatów decyduje się na prawdziwy krzew herbaciany na parapecie. Nawet dość skomplikowana technika suszenia liści herbaty i rygorystyczność warunków uprawy nie odstrasza od uprawy własnej herbaty odmianowej. W końcu coroczne zbiory młodych liści to ekskluzywny i cenny skarb, którym tak bardzo chcesz się cieszyć. A dekoracyjność zwartych krzewów jest w stanie konkurować z prawdziwymi gwiazdami w pomieszczeniach.
Prawdziwy krzew herbaciany na parapecie. Farmer Burea-Uinsurance.com Nowe rośliny i kwiaty
Spis treści:
Herbata chińska i nie tylko pokojowa
Wiele roślin domowych porównuje się do krzewów herbacianych. Ale prawdziwa herbata nie ma postaci suszonych liści, parzonych dla ich ulubionych herbat, których niewielu widziało. Pojawienie się herbaty do pokoju na liście głównych trendów ostatnich lat stało się rodzajem niespodzianki. Oczywiście od dawna obserwuje się rosnący trend popularności owoców i roślin użytkowych, ale przejście herbaty do kategorii gwiazd doniczkowych nie było do końca oczekiwane.
Krzewy herbaciane zawsze były uważane za wymagające rośliny, które można uprawiać tylko w określonym klimacie i określonej glebie. Ale możliwe jest odtworzenie dla nich warunków w postaci ograniczonej objętości podłoża w doniczkach.
Autentyczna herbata dająca te same liście, bez których trudno wyobrazić sobie współczesne życie – roślina jest łatwo rozpoznawalna. Herbata jest uprawiana w krajach o klimacie tropikalnym i subtropikalnym. Dziś rozprzestrzenił się daleko poza naturalny zasięg swoich dzikich przodków i występuje w Azji, Afryce i obu Amerykach.
Herbata otrzymała swoją nazwę dopiero w XVIII wieku, z lekką ręką legendarnego Carla Linneusza, który nadał herbacie imię bogini Thea. Nadal najbardziej popularna jest stara botaniczna nazwa rośliny, zgodna z angielską „herbatą”, i to ona jest używana zarówno w odniesieniu do krzewów herbacianych, jak i napoju z liści herbaty, mimo że oficjalnie wszystkie rośliny z rodzaju Tea od dawna są ponownie kwalifikowane.
Odmiany herbaty należą do większej społeczności pokrewnej – rodzaj Kamelia (Kamelia).
Herbata – wiecznie zielone krzewy lub drzewa i półdrzewa z wyraźnym pniem, tworzące rozłożystą, dość gęstą koronę. Liście są corocznie wymieniane, „zrzucane” na wiosnę, co nie przeszkadza roślinie w utrzymaniu stabilnego efektu dekoracyjnego.
W naturze wysokość krzewu herbacianego waha się od 2 do ponad 10 m, w kulturze pokojowej jest to co najwyżej metr długości rośliny (i jest znacznie bardziej zwarty, jeśli jest formowany regularnie).
W herbacie drobnolistnej liście są średniej wielkości, do 4-8 cm długości, siedzą na małych ogonkach, w herbacie wielkolistnej – do 20 cm długości, długo petiolitycznie. W każdej herbacie liście są ułożone w regularnej kolejności, idealnie owalny kształt ze zwężoną, spiczastą końcówką. Krawędź liści krzewu herbacianego jest drobno ząbkowana. Odmiany drobnolistne charakteryzują się ciekawym srebrzystym pokwitaniem oraz barwną, antocyjanową barwą młodych liści, które tracą wkrótce po kwitnieniu.
Pomimo tego, że herbata jest ceniona za swoje liście, roślina kwitnie w przyzwoitym wieku nawet w warunkach wewnętrznych. Pachnące, delikatne, biało-kremowe lub jasnoróżowe kwiaty osiadają w małych pęczkach po 2 lub 4 sztuki i obnoszą się z bardzo bujnym środkiem pręcików w filiżance okrągłych płatków. Po kwitnieniu krzewu herbacianego wiąże się wielolistne, ciemnozielone strąki owoców, które stopniowo brązowieją. Zazwyczaj owoce herbaty dojrzewają dopiero w następnym roku. W herbacie pokojowej owocnikowanie jest pełne, ale nie obfite.
Różnorodność herbaty w pokoju?
Byli przedstawiciele rodzaju Tea (Thea) należą do dużego rodzaju Camellia (Camellia) i reprezentują tę samą nazwę Herbata rodzinna (Theaceae) wraz z 22 innymi rodzajami pokrewnych roślin. Herbaty to niezwykle różnorodne rośliny. Rodzaj obejmuje ponad trzysta gatunków roślin, ale bardzo trudno się pomylić w asortymencie do wnętrz, ponieważ wszystkie krzewy herbaciane uprawiane w doniczkach są kamelia chińska, lub chińska herbata (Camellia sinensis, synonim Thea sinensis) oraz jego różne formy, mieszańce i odmiany, różniące się smakiem.
Herbaty indyjskie i inne nie są uprawiane w pokojach.
Wybierając herbatę pokojową, musisz skupić się na swoich gustach herbacianych, ponieważ odmiany i odmiany obejmują najpopularniejsze opcje – od legendarnego Yunnan po Assam, herbatę cejlońską, Shan, Birmę itp.
Wszystkie herbaty pokojowe są umownie podzielone na odmiany południowe i północne:
- herbata drobnolistna lub północna – są to krzewy o zwartej wielkości, o liściach od 4 do 8 cm długości z małym ogonkiem, zwężonym wierzchołkiem, ostro ząbkowanym brzegiem, które łatwo rozpoznać po purpurowym kolorze młodych liści ze srebrzystym brzegiem;
- herbata wielkolistna lub południowa – drzewa o smukłych pniach i gęstej koronie, większe rośliny o wyraźnym pniu i dużych, do 20 cm liściach z długimi sadzonkami i zwykłym zielonym kolorem niezakłóconych młodych liści.
Warunki do uprawy krzewów herbacianych w pomieszczeniach
Wykazując godne pozazdroszczenia zdolności przystosowania się do oświetlenia, krzewy herbaciane wymagają jednak bardzo starannego doboru warunków w pomieszczeniach. Trudno im nie tylko znaleźć odpowiednie warunki temperaturowe, ale także zaspokoić potrzebę świeżego powietrza i uzależnienia od światła.
Oświetlenie i rozmieszczenie
Pomimo swojej reputacji herbata jest kulturą dość tolerancyjną na cień. W pokojach dobrze czuje się nie tylko na parapetach, ale także w jasnych pomieszczeniach. W przypadku kamelii chińskiej za idealne uważane są parapety wschodnie i zachodnie lub miejsce o podobnej intensywności oświetlenia. Roślina nie lubi bezpośredniego światła słonecznego.
Krzewy herbaciane są zależne od światła i muszą być regularnie obracane w stosunku do źródła światła. W okresie pączkowania i kwitnienia krzewu herbacianego każda zmiana układu rośliny, w tym obracanie, doprowadzi do częściowego lub całkowitego zrzucenia pąków.
Kontrola temperatury i wentylacja
Potrzeba chłodnej zimy uważana jest za najtrudniejszy moment w uprawie herbaty w domu. Ale w rzeczywistości krzewy herbaciane nie muszą być przenoszone na zimno, aby rośliny mogły przejść przez pełny okres uśpienia. Najlepiej, aby herbata była chłodna, w temperaturze od +8 do +12 stopni. Ale roślina będzie mogła zimować w zwykłych temperaturach pokojowych (jednak przy ciepłej zimie konieczne będzie dostosowanie opieki i gwałtowne zwiększenie wilgotności powietrza).
W okresie aktywnego wzrostu chińska kamelia jest zadowolona z typowych „żywych” temperatur. Pożądane jest, aby wskaźniki nie przekraczały 20-25 stopni Celsjusza. W upale roślina częściowo wysycha, więdnie, traci intensywność koloru.
W ciepłym sezonie wskazane jest przechowywanie herbaty na świeżym powietrzu. Pomieszczenia ze stałą wentylacją, balkonem, tarasem, wyjściem do ogrodu lub wkopaniem się w ziemię – każda opcja się sprawdzi. Do ogrodu można wynieść krzewy herbaciane po tym, jak w nocy temperatura wzrośnie do +13…+15 stopni (w ciepłe dni rośliny można wyrywać wcześniej, chroniąc je przed zamrożeniami do +12 stopni przez wniesienie z powrotem do ogrodu). ciepło).
Pielęgnacja herbaty w domu
Krzewów herbacianych nie można nazwać prostą rośliną. Wymagają uwagi i troski, stałego monitorowania, uważnej obserwacji i natychmiastowej reakcji; równie słabo tolerują susze i przelewy, wymagające całorocznego nawożenia i specjalnego przycinania. Krzewy kamelii chińskiej pozostają roślinami, które można polecić tylko doświadczonym hodowcom kwiatów.
Podlewanie i wilgotność powietrza
Ważne jest, aby krzewy herbaciane utrzymywały stabilną wilgotność podłoża. Gdy wierzchnia warstwa gleby w pojemnikach wysycha, rośliny są delikatnie podlewane. Zbyt obfite podlewanie lepiej zastąpić częstszym, ale powściągliwym. W przypadku przepełnienia, stojącej wody krzewy herbaciane przestają rosnąć i cierpią na zgniliznę korzeni.
Susza nie jest tak niebezpieczna, ale lepiej też jej unikać, ponieważ wpływa ona na jakość liści i prowadzi do ich częściowego zrzucania. W okresie pączkowania i kwitnienia dostosowuje się podlewanie, nieznacznie zmniejszając wilgotność gleby, ale nie pozwalając jej wyschnąć. Zimą rośliny są podlewane, utrzymując lekko wilgotne podłoże.
Konieczne jest włączenie rozluźnienia do programu pielęgnacji krzewów herbacianych. Przeprowadza się ją nie po każdym podlewaniu, ale regularnie (np. po co piątym takim zabiegu), delikatnie spulchniając górną warstwę podłoża, ale unikając kontaktu z korzeniami.
Wilgotność powietrza jest bardzo ważna dla herbaty. Rośliny nie tolerują umieszczania w pobliżu urządzeń grzewczych lub klimatyzatorów, lubią średnio-wysoki poziom wilgotności 65-75%. Krzewy herbaciane wymagają środków zwiększających wilgotność nie tylko podczas ciepłego zimowania: rośliny należy częściej spryskiwać, a nawilżacze powinny być instalowane w celu utrzymania niezmiennie wysokich wskaźników. Krzewy herbaciane mogą zadowolić się instalacją palet lub misek z mokrymi kamykami i keramzytem.
Do podlewania i spryskiwania krzewu herbacianego można używać tylko miękkiego, wysokiej jakości, oczyszczonego paleniska.
Top dressing i skład nawozu
Głównym zadaniem dressingu herbacianego pozostaje utrzymanie stabilnej wartości odżywczej gleby przy jej ograniczonej objętości. Rośliny dokarmiane są przez cały rok (z wyjątkiem chłodnego zimowania). Standardowa częstotliwość to raz na 1-2 tygodnie wiosną i latem oraz raz na 3-1 tygodni jesienią i podczas ciepłego zimowania.
Krzewy herbaciane potrzebują w młodym wieku azotu i fosforu bardziej niż potasu i preferują zbilansowaną kompozycję nawozów z lekką przewagą azotu po 4 latach. W przypadku rośliny stosuje się nawozy uniwersalne lub preparaty na kamelie. Do herbaty można stosować nawozy organiczne i preparaty na ich bazie.
Przycinanie, kształtowanie i zbiór
Dobre zbiory herbaty można zebrać tylko z prawidłowo uformowanych roślin. A krzewy herbaciane nie zachowują efektu dekoracyjnego bez formowania. Głównym celem przycinania jest utrzymanie mocnej podstawy szkieletowej krzewu, pobudzenie wzrostu na szerokość i utworzenie możliwie najgęstszej korony.
Regularne przycinanie herbaty rozpoczyna się w wieku 2 lat lub po osiągnięciu przez rośliny 30 cm wysokości, kiedy usuwa się z rośliny górną część środkowego pędu w celu pobudzenia wzrostu gałęzi bocznych (herbatę przycina się do poziomu 10 do 15 cm). Krzewy herbaciane przycina się raz w roku (z wyjątkiem roślin standardowych i bonsai, które dodatkowo tworzą się przy aktywnym wzroście). Optymalny czas to taki sam okres jak w przypadku przeszczepu – w fazie spoczynku od listopada do lutego.
Nie ma nic trudnego w kadrowaniu:
- dla normalnego zamknięcia cały krzew skraca się o 6-7 cm rocznie;
- aby stworzyć zwarte szerokie krzewy lub zachować określony kształt, wszystkie główne gałęzie są przycinane do poziomu 30-35 cm, tworząc trwałą podstawę szkieletową;
- jeśli chcesz uformować drzewo herbaciane w bonsai, łodygę lub bardziej ścisłą sylwetkę, przycinanie odbywa się wzdłuż pożądanych konturów, pozostawiając gałęzie o długości co najmniej 15 cm;
- słabe, uszkodzone pędy są usuwane co roku.
Pierwszy zbiór liści herbaty przeprowadza się na czteroletnich i starszych krzewach herbacianych. Liście można zbierać od maja do września, usuwając lub wyrywając wierzchołki pięciolistnych pędów (odcina się pączek i 2-3 liście o jasnym, jasnym kolorze pod nim).
Aby uzyskać zieloną herbatę, delikatne liście są gotowane na parze, a po schłodzeniu suszone i zwijane. Będziesz musiał bardzo się postarać, aby zdobyć czarną herbatę. Zebrane liście suszy się od 5 do 18 godzin, rozrzucając cienką warstwą w cieniu, aż zmiękną.
Powolne liście delikatnie zwija się w tuby między dłońmi, aż pojawi się biała piana i fermentuje w temperaturze od 20 do 23 stopni, układając grubą warstwą (10 cm) pod wilgotnym ręcznikiem przez 4-5 godzin (przed typowym zapachem herbaty i czerwonawy miedziany odcień koloru). Sfermentowane liście suszy się w pełnym słońcu lub w piecu.
Przeszczep i substrat
Krzaki herbaty i drzewa krzyżują się, zachowując większość ziemistej śpiączki. W ciągu pierwszych pięciu lat rośliny przesadza się corocznie, a następnie tylko w razie potrzeby, wymieniając wierzchnią warstwę gleby każdej zimy.
Kamelia chińska jest przesadzana od listopada do lutego, zanim roślina rozpocznie aktywny sezon wegetacyjny.
W przypadku herbaty musisz starannie wybrać cechy gleby. Roślina ta może rosnąć tylko w podłożu, którego pH nie przekracza 4,5-5,5. Gotowe podłoża pod rododendrony są idealne.
Na herbatę wybierają niezbyt przestronne pojemniki. Preferowane są naturalne materiały i oddychające donice. Kluczem są otwory drenażowe. Herbatę można uprawiać w grupach lub w dużych pojemnikach, aby stworzyć zielone przestrzenie. Tradycyjne miseczki są używane do herbaty w kształcie bonsai.
Do krzewów herbacianych nie należy używać zbyt dużych pojemników. Średnica doniczek zwiększa się nie o kilka centymetrów, ale o 30-50% w porównaniu z poprzednim pojemnikiem, aby przeszczep był jak najrzadszy.
Na dnie dzbanków na herbatę należy ułożyć wysoką warstwę gruboziarnistego drenażu. Rośliny są niebezpieczne dla nory, szyjki korzeniowej nie należy zanurzać w glebie. Krzewy herbaciane najlepiej uprawiać z ochronnym ściółkowaniem gleby. Podczas wychodzenia do ogrodu i kopania można użyć dowolnej dostępnej ściółki. W przypadku roślin doniczkowych ściółkowanie wykonuje się z materiałów dekoracyjnych lub kory.
Choroby, szkodniki i rosnące problemy
Herbata jest uważana za roślinę doniczkową odporną na szkodniki i choroby, nawet w formie bonsai rzadko choruje. Mimo to nie da się uniknąć problemów w jego rozwoju. Roślina jest bardzo wrażliwa na zmieniające się warunki, często traci efekt dekoracyjny i może wyglądać na skarlałą bez wyraźnego powodu. Trzeba uważnie obserwować herbatę, stale sprawdzać stan podłoża i liści, regulować pielęgnację przy pierwszych oznakach więdnięcia.
Często utrata dekoracyjnego efektu liści wiąże się z kwitnieniem: w niektórych domowych krzewach herbacianych liście szybko tracą efekt dekoracyjny, gdy dojrzewają i zaczynają kwitnąć. Roślina z czasem zregeneruje się, po zakończeniu kwitnienia, ale w przypadku bonsai i uformowanych drzew czasami lepiej nie dopuszczać do kwitnienia, koncentrując się na głównym celu – zachowaniu piękna krzewów.
Reprodukcja herbaty w pomieszczeniach
Pomimo tego, że kamelie są rozmnażane wegetatywnie, do herbaty w pomieszczeniach stosuje się tylko uprawę nasion. Do uprawy krzewów herbacianych starannie dobiera się materiał do sadzenia w postaci jednolitych, od średnicy 12 mm całych, ciemnobrązowych nasion z białym rdzeniem. Nasiona herbaty przed siewem przechowuje się na zimno, w temperaturze około 5 stopni Celsjusza, w stabilnie wilgotnym piasku. Są moczone przed siewem przez 48-72 godziny w wodzie o temperaturze od 20 do 25 stopni.
Siew przeprowadza się wczesną wiosną w lekko kwaśnych podłożach na głębokość około 3,5 cm Siew przeprowadza się w 4-5 kawałkach w pojedynczych doniczkach. Pod warunkiem utrzymania lekkiej wilgotności gleby pod szkłem lub folią, plony pojawiają się w ciągu 1-3 miesięcy.
Rośliny rozwijają się szybko, słabe sadzonki są odrzucane lub cięte do pojedynczych pojemników tylko przy bardzo gęstych uprawach, starając się jak najdłużej pozostawić sadzonki w tych samych doniczkach. Rozwój systemu korzeniowego w roślinie odbywa się kosztem wegetacji, często pierwsze pędy zamierają, a korzenie wypuszczają nowe pędy. Krzaki zaczynają tworzyć się w wieku dwóch lat, zgodnie ze zwykłą metodą.
