Wśród roślin bulwiastych nie ma zbyt wielu roślin domowych, które stały się prawdziwymi klasykami. Hippeastrum jest jednym z takich wyjątkowych. Trudno wyobrazić sobie zimowe parapety bez ogromnych kwiatów, które kolorami rzucają wyzwanie zimowemu chłodowi. Potężna i wytrzymała, nie jest trudną rośliną w uprawie. Łatwo się na nim nauczyć stymulować kwitnienie i przestrzegać zasad zimowania. Jest to prawdopodobnie najbardziej niewymagający bulwiasty dla początkujących. Najbezpieczniejszy wybór wśród roślin kwitnących zimą i najbardziej spektakularny.
Hippeastrum to klasyk wśród roślin cebulowych doniczkowych. Farmer Burea-Uinsurance.com Laura Blanchard
Spis treści:
Opis rośliny
Hyppeastrum (Hippeastrum) stał się prawdziwą gwiazdą pokoju dzięki hodowli ponad dwóch tysięcy odmian mieszańcowych o dużym wyborze kolorów i kształtów kwiatostanów. Nie straciła na popularności od XVIII wieku z jednego prostego powodu – łatwości uprawy.
Zaokrąglona, duża, do 10 cm średnicy, ze skróconą szyjką, bulwa hippeastrum wydaje się ogromna. Ale w tej roślinie wszystkie szczegóły są chwytliwe i duże. Uderzająco mocne łodygi kwiatowe na wysokości od 30 do 70 cm odwracają uwagę, ale liście nie są miniaturowe. Paskowate, żłobione na wierzchu, do 70 cm długości, ciemne i błyszczące, podkreślają tylko siłę kwitnienia i pozostają na roślinie aż do okresu uśpienia suchego, a w niektórych odmianach nawet na nim. Liście wyrastają w dwóch rzędach, w kolejności zaburzonej od strony szypułki.
Kwiatostany hippeastrum nie są pojedyncze: w dorosłych cebulkach jedna szypułka wyrasta z kątów co czwartego liścia. Potężna wydrążona łodyga o wysokości do 70 cm nosi od 1 do 5 kwiatów, symetrycznie rozmieszczonych, najczęściej prostopadle do łodygi, jakby dając możliwość zobaczenia piękna gardła.
Kwiaty są niearomatyczne lub słabo aromatyczne, ogromne, do 25 cm średnicy lub więcej i do 15 cm długości, lejkowate, ze zrośniętą koroną okwiatu o sześciu płatkach. Pręciki z ciężkim żółtym pyłkiem na kołyszących się pylnikach najpierw wyginają się, a następnie wyginają do góry.
Odmiany oferują wybór kształtu, rozmiaru i palety. Odmiany drobnokwiatowe i wielkokwiatowe, proste i pełne, storczykowe, rurkowe lub ekstrawaganckie powinny być wybierane według własnego gustu.
Hippeastrum ozdabia wnętrza zimą. Z reguły wypędza się ich na ulubione ferie zimowe i wiosenne.
Wydaje się, że paleta hippeastrum została stworzona, aby wnieść ekspresję i delikatność do zimowego wnętrza. Czerwone, różowe, białe, pomarańczowe, z rzadkimi owocowymi odcieniami, akwarelowymi przejściami i złożonymi niuansami subtelnych kresek i wzorów, zwykle z ciemnym lub intensywnym gardłem, wydają się prawdziwym cudem.
Hippeastrum jest jedną z trujących roślin domowych (ze względu na trujące alkaloidy).
Warunki uprawy dla hippeastrum w pomieszczeniach
Suchy okres uśpienia trwający 6 tygodni (lub więcej) i typowy bulwiasty ciepły okres wegetacyjny w lecie sprawiają, że rośliny hippeastrum są przewidywalne. Są termofilne, elastyczne i dobrze kontrolowane.
Oświetlenie i rozmieszczenie
Dobre oświetlenie jest niezbędnym czynnikiem zarówno dla prawidłowego rozwoju, jak i kwitnienia. Wybór hippeastrum ogranicza się do najlżejszych parapetów w domu. Po zwiędnięciu liści rośliny trzyma się w ciemności lub przynajmniej w cieniu, a jeśli odmiana nie zrzuca liści, a jedynie zatrzymuje wzrost, kontynuuj w dobrym świetle. Przy pierwszych oznakach wzrostu oświetlenie musi być ponownie rozproszone.
W okresie wegetacji hippeastrum musi być obrócony w stosunku do źródła światła w celu równomiernego rozwoju.
Kontrola temperatury i wentylacja
W okresie spoczynku hippeastrum powinno być chłodne, w temperaturze od 12 do 15 stopni. Ale jeśli zapewnisz im suchość i cień, będą w stanie przygotować się do kwitnienia nawet w umiarkowanych temperaturach pokojowych (17-18 stopni).
Po przeszczepie hippeastrum trzyma się w ciepłych pomieszczeniach, w temperaturze powyżej 18 stopni (optymalnie + 20 … + 24 stopnie). Aby przedłużyć kwitnienie i jak najdłużej podziwiać piękne kwiaty, po kwitnieniu, jeśli to możliwe, lepiej obniżyć temperaturę – do 18 lub co najmniej 20 stopni.
W okresie wegetacyjnym po kwitnieniu hippeastrum najlepiej przechowywać w średnich temperaturach pokojowych lub wynieść do ogrodu. Nagłe zmiany temperatury, zimno, przeciągi, upały to główni wrogowie kwitnienia hippeastrum.
Przeczytaj także nasz artykuł Uprawa hydroponiki Hippeastrum.
Opieka domowa dla hippeastrum
Na okres odpoczynku musisz dosłownie zapomnieć o hippeastrum. W fazie kwitnienia i aktywnego wzrostu podlewanie i karmienie wprowadzane jest stopniowo i równie powoli zatrzymywane.
Podlewanie i wilgotność powietrza
Podlewanie jest całkowicie wstrzymane na okres uśpienia, tylko w cieple, minimalnie nawilżając glebę co kilka tygodni, aby podtrzymać korzenie. Dopiero po pojawieniu się pierwszego lekkiego podlewania kiełków zostaje wznowione. Po wzroście szypułek do wysokości 20-30 cm rośliny przenosi się do standardowego podlewania średniego.
Przez cały sezon wegetacyjny konieczne jest utrzymanie światła, stałej wilgotności bez wilgoci i całkowite wyschnięcie podłoża. Do sierpnia-września (lub dając roślinie co najmniej 6 tygodni na okres wegetacyjny po kwitnieniu z przesunięciem w czasie) podlewanie powoli zmniejsza się, zatrzymując się wraz z więdnięciem liści.
Do hippeastrum potrzebna jest miękka, lekko letnia woda. Nie można wylewać wody na roślinę, podlewanie odbywa się wzdłuż krawędzi doniczki lub od dołu.
Hippeastrum dobrze toleruje suche powietrze. Liście należy regularnie wycierać z kurzu.
Top dressing i skład nawozu
Hippeastrum potrzebuje dodatkowego karmienia w okresie aktywnego wzrostu, do sierpnia. Rozpoczynają się, gdy szypułka podnosi się do wysokości 20 cm, a następnie wprowadza się je co 2 tygodnie.
Odpowiednie są specjalne nawozy do kwiatów bulwiastych lub uniwersalne nawozy do roślin kwitnących w stężeniu o połowę.
Przycinanie i kształtowanie hippeastrum
Szypułka hippeastrum jest usuwana u podstawy po zakończeniu kwitnienia. Liści nie należy dotykać przed więdnięciem, aby mogły wyschnąć naturalnie (z wyjątkiem odmian, które przechodzą na emeryturę z liśćmi).
Przeszczep, pojemniki i substrat
Hippeastrum jest przeszczepiane do światła i ciepła, aby przebudzić się przed wezwaniem. Jeśli nie ma dzieci, przeszczep nie musi być przeprowadzany co roku, wystarczy wymienić wierzchnią warstwę gleby. Czas zależy od pożądanego kwitnienia, które następuje po około 7-8 tygodniach. Tradycyjnie zejście na ląd odbywa się w listopadzie na ferie zimowe.
Hippeastrum potrzebuje specjalnej doniczki – wysokiej (dwie wysokości żarówek), zwartej (około 2 cm do ścian), z dobrymi otworami drenażowymi. Małe cebulki można sadzić we wspólnych pojemnikach.
Podłoże nadaje się do dowolnej liczby mieszanek glebowych składników odżywczych do mieszanek gleb bulwiastych lub uniwersalnych z dodatkami spulchniającymi. Lepiej wysterylizować glebę lub po posadzeniu po 4-6 dniach rozlać ją słabym roztworem fungicydów (na przykład nadmanganianem potasu).
Na dole układany jest wysoki drenaż. Ostrożnie usuwając hippeastrum, starając się nie zakłócać korzeni, żarówkę sadzi się tak, aby pozostała w połowie nad ziemią i była równomiernie rozmieszczona. Dopiero w przypadku pojawienia się oznak infekcji warto odsłonić korzenie do kontroli i obróbki. Podlewanie po posadzeniu nie jest przeprowadzane, dopóki nie pojawią się oznaki wzrostu.
Przeczytaj także nasz artykuł 5 nudnych alternatyw dla hippeastrum.
Choroby, szkodniki i rosnące problemy
Brak kwitnienia u hippeastrum wiąże się z nieprawidłowym okresem spoczynku, niedostatecznym oświetleniem w okresie wegetacji lub zbyt niskimi temperaturami. Ale ten bulwiasty może zostać utracony z innych powodów.
Wilgoć prowadzi do gnicia. Często dotyczy to Hippeastrum i wciornastków, mszyc, nicieni i innych szkodników glebowych, czerwonej zgnilizny i rdzy. Pierwszym sygnałem jest zatrzymanie wzrostu. Hippeastrum najczęściej wymaga awaryjnego przeszczepu cebulkami i regularnego opryskiwania środkami owadobójczymi lub grzybobójczymi.
Reprodukcja hippeastrum
Ta bulwiasta nie jest tak obfita (i nie w każdej odmianie) tworzy młode u podstawy rośliny matecznej. Ale z drugiej strony rośliny są wystarczająco silne i trzeba je hodować tylko przez 1-2 lata. Cebule są oddzielane po uformowaniu własnych korzeni.
Sposób dzielenia cebulek jest bardziej uniwersalny. Są cięte na pół, z doświadczeniem – na cieńsze „plastry” z przynajmniej niewielką częścią dna. Po usunięciu embrionalnych liści z centralnej części, wysuszeniu i obróbce skrawków, fragmenty sadzi się do uprawy w mokrym piasku. Po 2-3 miesiącach zaczynają ukorzeniać się i wegetować.
Alternatywnym sposobem jest częściowe cięcie w okresie listopad-grudzień:
- podłoże jest lekko grabione z cebulek, odsłaniając je prawie do dołu i cięte w poprzek bez naruszania dolnej części;
- drewniane szpikulce lub patyczki wkłada się poprzecznie do nacięć;
- roślina jest pielęgnowana jak zwykle, zaczynając po wypuszczeniu pierwszych liści.
Wiosną przyszłego roku cebula zostaje ostatecznie podzielona na 4 niezależne rośliny.
Ze świeżo zebranych nasion hippeastrum jest rzadko uprawiany ze względu na długotrwały wzrost. Wysiewa się powierzchownie, na glebę lekką, pod szkłem lub folią.
W każdym młodym hippeastrum nie należy odcinać liści w ciągu dwóch lat, nawet w okresie uśpienia.
