Na liście bezpretensjonalnych kaktusów kwitnących koniecznie wymienia się ripsalis. Są to bardzo spektakularne kaktusy epifityczne. To prawda, że niektóre gatunki często uprawia się nie w celu kwitnienia, ale tylko ze względu na pędy przypominające kij. Niektóre ripsali są prawie nie do odróżnienia od swoich odpowiedników, inne są prawdziwymi oryginałami. Ripsalis ma jedną wspólną cechę – zamiłowanie do jasnego oświetlenia, wysokiej wilgotności i minimalnej konserwacji. Czym są ripsalis i jak się nimi opiekować, powiem ci w moim artykule.
Rhipsalis to najbardziej niezwykłe kaktusy. Farmer Burea-Uinsurance.com cgtrader
Spis treści:
Opis rośliny
Mieszkańcy w wilgotnych lasach ripsalis (Rhipsalis) są uważani za jednego z najbardziej oryginalnych przedstawicieli rodzinny kaktus (Kaktusowate). Sama nazwa, wywodząca się z greckiego „podobny do bicza”, wskazuje na wygląd tych niestandardowych roślin. Doskonale oddaje charakter rośliny i nasz popularny przydomek prutnovik.
Rhipsalis zasłynął przede wszystkim dzięki zdolności do obfitego krzewienia. Rozwijają się jako wdzięczne, niemal graficzne krzewy i często zachwycają korzeniami powietrznymi. Jednocześnie tworzą się niezliczone opadające pędy, które co ciekawe rozgałęziają się na liczne międzywęźle.
Przy długości od 40 cm do 1 m lub więcej ripsalis zaskakuje cienką łodygą. W różnych typach ripsalis gałęzie są zarówno płaskie, prawie w kształcie liścia, jak i zaokrąglone, prążkowane, w kształcie pręta, przypominające ołówek. Krawędź ripsalis jest dość ciekawa: miękka, szczeciniasta, bez kolców, znacznie bardziej miękka niż u konkurentów.
Kwitnienie Ripsalis najczęściej rozpoczyna się wraz ze wzrostem godzin dziennych w lutym lub marcu, ale może trwać do kwietnia-czerwca. To dość niezwykłe. Areole w tych kaktusach znajdują się bezpośrednio na powierzchni łodyg, często na całej długości pędu lub od górnej jednej trzeciej do połowy gałęzi. Kwiaty bardzo duże, do 2,5 cm, piękne aktynomorficzne, z bladobiałą, kremową, płową lub różową koroną i licznymi pręcikami.
Po kwitnieniu ripsalis rozwijają jasne jagodowe owoce, których kolor jest inny dla każdego gatunku – od czarnych jagód po śnieżnobiałe, woskowe.
Rodzaje ripsalis do wnętrz
Rodzina Ripsalis ma swoich faworytów dekoracyjnych:
- Port Ripsalis Campos (Rhipsalis campos-portoana) – krzew o bardzo cienkich, ołówkowych, rozgałęzionych, opadających pędach z kremowymi kwiatami na końcach.
- Ripsalis Burcella (Rhipsalis burchellii) Jest jasnozieloną rośliną z gałązkami podobnymi do gałązek i kremowymi kwiatami.
- Rhipsalis Russell (Rhipsalis russellii) – spektakularny widok z dużymi segmentami w kształcie liści, wzdłuż których rozrzucone są jasnoróżowe owoce.
- Ripsalis puszysty (Rhipsalis floccosa) – drzewiasty kaktus o okrągłych, długich pędach i puszystych, ze względu na gęstość pręcików, kwiatów.
- Szyszynka Ripsalis (Rhipsalis clavata) – kaktus „futrzany” z gęsto podzielonym na krótkie cienkie segmenty pędów.
- Rolka Ripsalis (Rhipsalis teres, synonim – włochaty ripsalis – Rhipsalis capilliformis) To kapryśny kaktus przypominający gałązkę, który tworzy graficzną masę „gałązek” i małych kwiatów.
- Ripsalis pilocarpa (Rhipsalis pilocarpa) – jaskrawo zabarwiony kaktus z zaokrąglonymi „ołówkami” twardymi, dojrzewającymi pędami i białymi „puszystymi” kwiatami.
- Kręcone Ripsalis (Rhipsalis crispata) – gatunek o płaskich segmentach w kształcie liści, o bogatym szmaragdowym kolorze i zaokrąglonych zębach.
- Ripsalis cereus (Rhipsalis cereuscula) – kaktus, który tworzy graficzną koronkę ze skróconych zaokrąglonych cienkich segmentów.
- Rhipsalis mesymbriantemoid (Rhipsalis mesembryanthemoides) – gatunek przypominający roślinę iglastą z głównymi gałęziami i białymi kwiatami ukrytymi pod masą mięsistych pędów iglastych.
- Rhipsalis jest dziwne (Paradoks Rhipsalis) To kapryśny kaktus z trójkątnymi segmentami tworzącymi graficzną koronkę.
- Rhipsalis gruboskrzydły (Rhipsalis pachyptera) – widok z trójkątnymi segmentami w kształcie liści z filigranową postrzępioną krawędzią, czerwonawymi smugami i kremowymi kwiatami na krawędzi „liści”.
Warunki uprawy ripsalis w pomieszczeniach
Rhipsalis są bezpretensjonalne w stosunku do warunków, ale nie mogą znieść bezpośredniego słońca, a umieszczenie ich na południowym oknie bez ochrony jest dużym błędem. W końcu miękkie lub jasnozielone kolory ripsalis zmienią się w czerwonawe odcienie, a sam kaktus uschnie.
Ale z drugiej strony ripsalis doskonale dostosowują się do półcienia, w rozproszonym oświetleniu nie tracą nawet zdolności do obfitego kwitnienia. Parapety wschodnie i zachodnie są preferowane w cieplejszych miesiącach, a przenoszenie się do bardziej oświetlonych miejsc od połowy jesieni.
W przypadku ripsalis, zarówno zimą, jak i latem, za najlepsze uważa się zwykłe temperatury pokojowe. Są termofilne, nie tolerują spadku wskaźników do 15 stopni, ale są dość odporne na ciepło. Minimalna temperatura, jaką może wytrzymać ripsalis, wynosi około 10 stopni. Chłodne zimowanie pozwala na przedłużone kwitnienie.
W przeciwieństwie do wielu kaktusów, Ripsalis latem rozwija się na balkonie lub w ogrodzie. Jeśli ripsalis są wystawione na świeże powietrze, muszą wybrać zacienione miejsce, chronione przed przeciągami. Przechowywany w pomieszczeniach Ripsalis wymaga regularnej, zadbanej wentylacji.
Przeczytaj także nasz materiał Epiphyllums – obficie kwitnące kaktusy leśne.
Pielęgnacja Ripsalis w domu
Ripsalis ma dziwaczną kombinację zamiłowania do umiarkowanej wilgotności gleby i wysokiej wilgotności powietrza. Podlewanie Ripsalis odbywa się w taki sposób, aby uniknąć całkowitego wyschnięcia gleby i przepełnienia. Podłoże należy pozostawić do wyschnięcia w jednej trzeciej górnej części, zapobiegając stagnacji wody w tackach. W przypadku ripsalis odpowiednie jest częste umiarkowane podlewanie lub rzadsze, ale obfite podlewanie. Lepiej jest utrzymywać stałą wilgotność podłoża, niezależnie od pory roku.
Wilgotność powietrza dla ripsalis powinna zostać zwiększona: w rozwoju gałązek jest znacznie ważniejsza niż wilgotność podłoża. Uwielbiają opryskiwać latem, instalować miski i tace z mokrymi kamykami, a także doskonale prosperują w tropikalnych kolekcjach z przemysłowymi nawilżaczami.
Rhipsalis wymaga umiarkowanego karmienia. Dla nich nawozy stosuje się tylko w postaci płynnej, wraz z wodą do nawadniania w okresie pączkowania i kwitnienia. Jeśli ripsalis kwitnie zimą, nawozy stosuje się z częstotliwością 1 raz na 5-6 tygodni, wiosną i latem kaktusy można karmić 1 raz na 3 tygodnie. W przypadku ripsalis odpowiednie są nawozy uniwersalne o połowie stężenia lub specjalne nawozy na sukulenty w pełnym stężeniu.
Ripsalis nie tworzy się. Ten kaktus dobrze regeneruje się po urazach i uszkodzeniach podczas przeszczepu lub transportu.
Rhipsalis rzadko choruje. Najczęściej rośliny denerwują owady łuskowate, które najlepiej radzą sobie z insektycydami ogólnoustrojowymi. Jeśli Ripsalis jest trzymany w bardzo suchym powietrzu, może cierpieć na przędziorki.
Przeczytaj także nasz materiał 20 kaktusów i sukulentów w pomieszczeniach o uderzająco pięknym kwitnieniu.
Przeszczep, pojemniki i substrat
Rhipsalis są przesadzane, gdy całkowicie wypełniają stary pojemnik. Standardowa częstotliwość to raz na 1-2 lata, z coroczną wymianą wierzchniej warstwy gleby.
Ripsalis wymagają szerokich, ale nie głębokich pojemników z bardzo dużymi otworami drenażowymi. Waga samego odpływu może regulować stabilność pojemników, ale nie powinna być mniejsza niż jedna trzecia wysokości pojemnika.
W przypadku ripsalis musisz starannie wybrać glebę. Zwykła gleba na sukulenty o dobrych wartościach odżywczych to najlepsza opcja, ponieważ te leśne kaktusy są bardziej wilgotne, ale niezwykle wymagające pod względem przepuszczalności powietrza w glebie. W każdym podłożu, nawet zakupionym, warto dodać węgiel drzewny oraz obojętne dodatki rozluźniające (torfowiec, perlit, wermikulit).
Rhipsalis nie są przeszczepiane, ale ponownie ładowane, ostrożnie obchodząc się z koroną.
Reprodukcja ripsalis
Sadzonki ripsalis odrywa się od dojrzałych, ale nie starych pędów, osuszając miejsca złamań i zakorzenienia w podłożu piaszczysto-torfowym, lekko zwilżonym wodą. Do ukorzeniania musisz utrzymać wysoką wilgotność i temperaturę od 23 do 25 stopni Celsjusza.
Ripsalis można również wyhodować z nasion. Aby mogły wykiełkować, musisz utrzymać temperaturę od 20 do 25 stopni i wysoką wilgotność pod szkłem lub folią. Siew odbywa się płytko, na glebach piaszczystych, pod szkłem lub pod maską.
Ripsalis rzadko rozmnaża się przez podzielenie krzewu, ponieważ roślina ma bardzo delikatne korzenie, które nie lubią kontaktów. Duże stare krzewy są podzielone na nie więcej niż 3 części, starając się ograniczyć obrażenia do minimum, bez strząsania gleby. Aby dostosować ripsalis, potrzebna jest lekka wilgotność gleby, wysoka wilgotność powietrza i miękkie oświetlenie.
