Wśród przedstawicieli iglaków domowych i roślin bonsai nie można znaleźć rzadszych i cenniejszych od eukaliptusów. To prawdziwy klejnot w formacie donicy z wyjątkową koroną i listkami, których aromat zmienia cały klimat pomieszczenia. I nie chodzi tylko o właściwości fitoncydalne. Eukaliptus to zaskakująco klimatyczna roślina, która wygląda bardzo luksusowo i szlachetnie. I wymaga skomplikowanej konserwacji, w przeciwieństwie do bardziej powszechnych konkurentów. Temperatura to nie jedyna rzecz, o którą należy się martwić.
Eukaliptus wewnętrzny – pachnący i wymagający
Spis treści:
Opis rośliny
Naturalnie piramidalna, unikalna niebieskawa korona drzew eukaliptusowych to marzenie wielu hodowców kwiatów. Roślina pochodzenia australijskiego i źródło jednego z najbardziej esencjonalnych olejków eterycznych w pomieszczeniach jest rzadkością. I to nie tyle ze względu na sporą cenę, ile ze względu na jego ekstremalną kapryśność.
Eukaliptus (Eukaliptus) rozwijają się powoli i zmieniają prawie niezauważalnie, zwykle nie rosną w pomieszczeniach powyżej 1 m. Można je uprawiać zarówno jako krzew, jak i drzewo. Przezroczysta i koronkowa korona w formacie pokoju wygląda jak mały wdzięczny cud z prostymi pędami i zielono-srebrnymi listkami monet.
Eukaliptus nie wydaje się gęsty dzięki specjalnemu ułożeniu liści krawędzią w kierunku światła. Błyszczące, z woskowym niebieskawo-niebieskim nalotem, w oddali srebrzyste liście. Miękkie, zaokrąglone, owalne liście są bardzo pachnące, z czasem stają się sztywniejsze, lekko wydłużone i zaostrzone.
Kwiaty eukaliptusa są jednymi z najbardziej puszystych. W kątach liści, w małych tarczkach lub na krótkich ogonkach, kwitną jeden po drugim niesamowicie jasnokremowe, jasnożółte, jasnoróżowe kwiaty z narastającymi płatkami ukrytymi pod niezliczonymi pręcikami. Niezwykłość rośliny podkreślają również dziwaczne szyszki owocu.
Zapobieganie przeziębieniom, działanie uspokajające, tonizujące i odświeżające są równie cenne jak właściwości fitonobójcze rośliny. Eukaliptus jest szczególnie cenny w miejscach pracy i biurach.
Rodzaje eukaliptusa domowego
Bardzo rzadko w informacjach o eukaliptusie domowym przy zakupie można znaleźć konkretną nazwę lub nazwę odmiany, ale wszystkie cztery zwarte gatunki o jasnym ulistnieniu są łatwo rozpoznawalne:
Srebrny Dolar lub Jesionowy eukaliptus (Eukaliptus cinerea) – piękny gatunek o srebrzysto-matowych, jajowatych liściach, prawie niezmiennych.
Kuliste eukaliptusa (Eukaliptus globulus) – gęsto rozgałęziony, wdzięczny wygląd z żółtawą korą i wydłużonymi, lancetowatymi jasnozielonymi liśćmi.
Eukaliptus Gunny (Eukaliptus gunnii) to okrągłolistny, lekko aromatyczny gatunek o niebieskawym odcieniu, który zmienia kolor na zielony dopiero w wieku dorosłym. Istnieje kilka odmian o mniejszych liściach i jeszcze jaśniejszych niebieskich lub ciemnozielonych kolorach.
Eukaliptus parvifolia (eukaliptus parvula) to rozłożysty, krzaczasty gatunek z niesamowitą liczbą pędów i małymi jasnozielonymi, lancetowatymi liśćmi.
Przeczytaj także nasz artykuł Najbardziej przydatne rośliny domowe, czyli lecznicze powietrze w naszym domu.
Warunki uprawy eukaliptusa domowego
Eucalyptus nie zadowoli się zwykłymi warunkami życia. I dlatego tak rzadko występuje we wnętrzach. To prawdziwy miłośnik chłodu i konsekwentnie jasnego oświetlenia – warunków, które znacznie łatwiej odtworzyć w szklarni.
Oświetlenie i rozmieszczenie
Eucalyptus potrzebuje możliwie najjaśniejszego oświetlenia. Nie boi się bezpośredniego słońca, ale nawet na wschodnich oknach poczuje się nieswojo. Najlepszą opcją dla eukaliptusa są parapety południowe lub przynajmniej częściowo południowe. Wymagane jest dodatkowe, uzupełniające oświetlenie zimą, ale nie rekompensuje ono w pełni słabego oświetlenia: eukaliptus powinien starać się zapewniać około 6 godzin bezpośredniego nasłonecznienia dziennie.
Kontrola temperatury i wentylacja
Najtrudniejszą częścią uprawy eukaliptusa jest znalezienie wystarczająco fajnego miejsca. Ta roślina nie toleruje ciepła w każdym wieku. Idealne temperatury dla eukaliptusa, nawet latem, to tylko 18 stopni, a ich nadmiaru nie da się zrekompensować bez stałej wentylacji. Zimą drzewa eukaliptusowe należy przechowywać w temperaturze od 7 do 15 stopni. Przekroczenie 16 stopni może być katastrofalne, zwłaszcza jeśli popełnisz błędy w pielęgnacji.
Eukaliptus nie może się rozwijać bez dostępu do świeżego powietrza. W pomieszczeniach nie wystarczy nawet wietrzenie: w ciepłym sezonie wystarczy tylko stale uchylone okno lub wyniesienie rośliny na balkon lub do ogrodu. Zimne przeciągi są przeciwwskazane w eukaliptusie, ale roślina nie boi się ciepłych.
Domowa pielęgnacja eukaliptusa
Eukaliptus wewnętrzny nie wybacza błędów. Jego zwiędłe liście nie wracają do zdrowia i łatwo latają, nawet przy najmniejszym naruszeniu zasad opieki.
Podlewanie i wilgotność powietrza
Eukaliptus jest obficie podlewany latem, nie pozostawiając wody na tackach i pozwalając na lekkie wyschnięcie wierzchniej warstwy podłoża. Od jesieni zmniejsza się podlewanie, tylko nieznacznie wysusza glebę. Eukaliptus nie znosi stagnacji i nasiąkania wodą, ale jeszcze bardziej niebezpieczne jest dla nich wysychanie podłoża nawet do połowy ziemnej śpiączki, co powoduje wysychanie górnych pędów i opadanie liści.
Wskazane jest podlewanie eukaliptusa wodą deszczową lub stopioną, której temperatura nie powinna różnić się zbytnio od temperatury powietrza w pomieszczeniu.
Jedyne, czego eukaliptus nie wymaga, to wilgotność powietrza. Nie lubi opryskiwania i wycierania, liście czyści się prysznicem.
Top dressing i skład nawozu
Wskazane jest stosowanie specjalnych nawozów do eukaliptusa lub bonsai, w skrajnych przypadkach odpowiednie są nawozy uniwersalne do ozdobnych roślin liściastych o niskiej zawartości fosforu i azotu. Nawozy dla rośliny stosuje się przez cały rok – raz na 1 tygodnie wiosną i latem oraz raz w miesiącu jesienią i zimą w dawkach zmniejszonych o połowę.
Przycinanie i kształtowanie drzew eukaliptusowych
Powolny wzrost drzew eukaliptusowych nie wymaga ograniczania. Roślina jest najefektywniejsza w swojej naturalnej formie, gdy wolno jej się rozwijać. Ale w razie potrzeby można uformować eukaliptus – poprzez regularne strzyżenie, szczypanie, eksponowanie i kształtowanie pni. Z drzew eukaliptusowych można tworzyć łodygi, topiary i bonsai. Przycinanie odbywa się wiosną, w razie potrzeby uzupełnione szczypaniem latem. Roślina łatwo toleruje ścinanie przez ponad połowę długości pędów.
Choroby, szkodniki i rosnące problemy
Drzewa eukaliptusowe są prawie niezniszczalne. Jeśli owady łuskowate lub przędziorków z zarażonych sąsiadów rozprzestrzeniły się na roślinę, należy jak najszybciej rozpocząć zabiegi insektycydów.
Drzewa eukaliptusowe są podatne na gnicie korzeni przy każdym przelewie. O konsekwencjach świadczy blanszowanie liści i ich masowe zrzucanie. Ale jeśli liście żółkną przed odpadnięciem, przyczyną jest zimna lub twarda woda.
Przeczytaj także nasz artykuł Najbardziej pachnące rośliny domowe.
Przeszczep, pojemniki i substrat
Eukaliptusy są przenoszone bez naruszania ziemnej śpiączki, ponieważ podłoże w poprzednim pojemniku jest całkowicie wypełnione korzeniami – tylko wtedy, gdy korzenie zaczną pojawiać się w otworach drenażowych.
Fantazyjne kostki, wielokąty, dziwaczne designerskie donice lub antyczne modele zdobione malowaniem i decoupage to idealny wybór pojemników ze stylistycznego punktu widzenia. Drzewa eukaliptusowe potrzebują naturalnych materiałów i odporności. Uprawiane są w małych pojemnikach. Średnica pojemnika zwiększa się tylko o 1-2 cm.
W przypadku młodych drzew eukaliptusowych doniczki dobiera się tak, aby objętość doniczki była tylko o kilka centymetrów większa niż śpiączka ziemna. Jeśli roślina rośnie zbyt energicznie, zmniejszenie doniczki i przycięcie korzeni pomoże powstrzymać wzrost korony.
Do tej rośliny można zastosować uniwersalne podłoże z obowiązkową zawartością dodatków torfowych i rozluźniających. Dodatkowo można dodać perlit lub wermikulit, torfowiec, gruboziarnisty piasek w celu zabezpieczenia przed zagęszczeniem. Wymagany jest wysoki drenaż na dnie zbiornika.
Podstawową zasadą przeszczepu eukaliptusa jest szczególna ostrożność po tym zabiegu. Lepiej nie powtarzać lekkiego podlewania po przeładunku przez 4-5 dni, wznawiając delikatnie i powoli, lekko zwilżając glebę i czekając na sygnały adaptacji roślin, aby wznowić zwykły schemat nawadniania.
Reprodukcja eukaliptusa domowego
Drzewa eukaliptusowe można wyhodować z nasion, które przez długi czas zachowują wysoką zdolność kiełkowania. Sadzonki są bardzo kapryśne na początku wzrostu. Siew odbywa się w uniwersalnej glebie zmieszanej na pół z piaskiem, powierzchownie. Przechowywane są pod szkłem lub folią w stabilnej temperaturze około 18 stopni i przy stałej wilgotności podłoża 95-100%.
Małe sadzonki są bardzo wrażliwe na przelewanie i przesuszenie gleby, wymagają regularnej wentylacji i ochrony przed wysoką temperaturą. Nurkują dopiero, gdy osiągną wysokość 2 cm, przenosząc je bez kontaktu z korzeniami.
Wycinanie drzew eukaliptusowych również nie należy do najłatwiejszych. Wilgotność podłoża powinna być stała, oświetlenie powinno być jasne, ale bez bezpośredniego nasłonecznienia. Po ukorzenieniu oświetlenie zwiększa się jeszcze bardziej, lekko wysuszając podłoże.
