Kislitsa z niepowtarzalnymi składanymi liśćmi, bujnymi krzewami i drżącymi kwiatami zakochała się w wielu. To jedna z najjaśniejszych sezonowych roślin domowych. A gdy tylko światło dzienne zaczyna słabnąć, kręcone, eleganckie okruchy, które tak zabawnie oglądać przy złej pogodzie, blakną. Nieopisany wygląd, masowe zamieranie liści, utrata dekoracyjności przez szczawiki jesienią jest zjawiskiem typowym, ale nie koniecznym. Szczawik, z wyjątkiem jednego gatunku, może pozostać dekoracyjny nawet zimą. To prawda, że do tego potrzebuje specjalnych komfortowych warunków i nieco innej opieki.
Zasady zimowania kwaśnego drewna w domu
Spis treści:
Idealna temperatura i oświetlenie
Wszystkie kwaśnyLub szczawik (Oxalis) umownie dzieli się na gatunki, które przechodzą pełną fazę spoczynku i zrzucają liście na zimowanie oraz te, które wegetują nawet zimą, w zależności od warunków zachowując lub tracąc efekt dekoracyjny.
Tylko zrzuca liście na zimę szczaw Deppelepiej znany pod swoją starą nazwą czterolistny szczawik, czyli koniczyna szczęścia (Oxalis deppei, synonim – Oxalis tetraphylla) i jego hybrydy.
Dla tego gatunku temperatura w miesiącach zimowych powinna mieścić się w zakresie od 9 do 12 stopni Celsjusza. Oświetlenie na kwas Deppa nie ma znaczenia, ale w jasnym świetle możliwe jest wczesne wybudzenie, dlatego pojemniki z rośliną są uroczo zainstalowane w cieniu. Czas trwania mroźnego i ciemnego zimowania koniczynki szczęścia nie powinien być krótszy niż 6-8 tygodni.
Pozostałe gatunki szczawiu (Ortgisa, Bove, różowe, wielobarwne, trójkątne lub trójlistne, fioletowe itp.) mogą zimować w temperaturze pokojowej i na zimnie, ale nadal nie znoszą spadku temperatury poniżej 12 stopni.
Przeczytaj więcej o rodzajach kwasu w artykule Kislitsa lub Oxalis – wrażliwe „motyle” na parapecie.
Idealna temperatura do zimowania szczawików konserwujących liście to 16 stopni. Możliwe wahania wskaźników – od 13 do 18 stopni Celsjusza. To właśnie przy lekko chłodnym zimującym kwaśnym lesie nadal się rozwijają, nie rozciągają się i tak masowo gubią liście. Jeśli rośliny nie stymulują kwitnienia, okres chłodu przedłuża się do początku wzrostu godzin dziennych.
Dla tych, którzy zachowują liście na okres uśpienia kwaśnych lasów, oświetlenie jest kluczowym czynnikiem atrakcyjności krzewów. Oxalis szybko reaguje na niewystarczające oświetlenie: jeśli latem kwaśne drzewa początkowo tylko „podpowiadają” o zaburzeniach wzrostu, to zimą przy słabym oświetleniu sadzonki łodyg nie tylko się rozciągają, ale stają się miękkie, więdną, krzaki zrzucają liście i wyglądają coraz bardziej zaniedbane, tracąc swój efekt dekoracyjny dosłownie na oczach.
Zimą szczawiki muszą kompensować zmniejszenie ilości światła i długości dnia, zapewniając znajomy lub przynajmniej w przybliżeniu znajomy poziom oświetlenia. W przypadku kwaśnych drzew można zainstalować dodatkowe oświetlenie lub po prostu przesunąć krzaki na najlżejsze parapety. Roślina nawet w tej chwili nie lubi bezpośredniego słońca.
Dokładne nawadnianie i wilgotność powietrza
Bez wyjątku wszystkie kwaśne drzewa stopniowo zaczynają mniej podlewać zimą, zmniejszając podlewanie od września do października i nieco bardziej wysuszając glebę między podlewaniami. Podlewanie zatrzymuje się tylko w przypadku czterolistnej koniczyny (Oxalis Depe), całą resztę po prostu podlewa się znacznie dokładniej.
Lepiej jest preferować takie nawadnianie, między którymi podłoże wysycha w górnej trzeciej części lub nawet w środku doniczki, niż zwykłe letnie podlewanie kwaśnego drewna z wysychaniem gleby w górnej warstwie.
Wilgotność powietrza jest jednym z najbardziej „niebezpiecznych” parametrów przy doborze warunków utrzymywania kwasu w okresie zimowym. Rzecz w tym, że szczawiki w tym czasie są w takim samym stopniu wrażliwe na kombinację chłodu i wysokiej wilgotności, ciepła i niskiej wilgotności powietrza.
Jeśli kwaśne jeziora są utrzymywane w temperaturze około 18 stopni (lub wyższej), wilgotność powietrza powinna być średnia i wzrastać proporcjonalnie do temperatury: im cieplej jest w pomieszczeniu, tym bardziej wzrasta wilgotność powietrza.
Opryskiwanie zimą jest niedozwolone… Jeśli powietrze jest zbyt suche, na kwas kwaśny instaluje się proste tace z mokrym mchem lub kamykami, fontanny wewnętrzne lub przenieś roślinę bliżej nawilżaczy i grup tropikalnych, kochających wilgoć gatunków.
Top dressing nie musi być przerywany
W przypadku wszystkich gatunków wszy kwaśnych, które kontynuują kwitnienie nawet jesienią i zimą, całkowite zaprzestanie żerowania jest dalekie od poprawy pomysłu. W przypadku szczawika trójkątnego, Bove i innych gatunków, które mogą kwitnąć dłużej niż 9 miesięcy, na zimę opatrunek zmniejsza się 2-3 razy, ale nie zatrzymuje. Nawozy aplikuje się z częstotliwością 1 raz w miesiącu, zmniejszając stężenie nawozów o połowę w porównaniu z opatrunkami letnimi.
W przypadku kwaśnych drzew, które zrzucają liście lub przestają kwitnąć, nie stosuje się górnego opatrunku.
Higiena priorytetowa
Wszystkie szczawiki, które zimą zachowują liście, wymagają częstych badań i uwagi. Największym błędem jest pozostawianie suchych liści, więdnących sadzonek i kwiatów, pozwalając na zapychanie się podłoża pod krzakiem właśnie w zimie. Wszelkie uszkodzone lub wyblakłe części należy jak najszybciej usunąć.
Im „czystsze” są krzaki (nawet jeśli trzeba zostawić niewiele liści), tym mniejsze ryzyko, że szczawik poważnie zaszkodzi szkodnikom i chorobom podczas zimowania.
Warto obserwować roślinę z innego powodu: w ten sposób możesz podjąć na czas środki, przestawiając rośliny kwasowe w jaśniejsze miejsca i podnosząc wilgotność do komfortowego poziomu.
Zimujący szczaw ogrodowy w pokojach
Ta roślina doniczkowa staje się coraz bardziej popularna w dekoracji ogrodów, balkonów, tarasów, a nawet miejskich klombów. Dzięki eleganckiemu wyglądowi krzewów i niepowtarzalnej zmienności kolorów szczaw sadzi się na rabatach kwiatowych i otwartej glebie. Ale tylko najbardziej odporne na zimno gatunki mogą hibernować w ziemi, a nawet wtedy ostrożne schronienie pod warstwą liści, gałęzi świerkowych i materiałów nietkanych.
Aby zachować ciepłolubne kwaśne lilie na następny rok, należy je przenieść do domu. Jeśli szczaw zachował liście na zimę, a nawet kwitnie, a rośliny zostały wykopane wcześniej, przed mrozem, to zasady ich zimowania wcale nie różnią się od szczawików w pomieszczeniach.
Jeśli szczawik upuścił liście, lepiej jest zachować przygotowane guzki w taki sam sposób, jak wszystkie bulwiaste – poza glebą lub na „pośrednim” podłożu:
- po wykopaniu cebulki są czyszczone i suszone w zacienionym, wentylowanym pomieszczeniu;
- po ułożeniu cebulek w kartonie lub zdezynfekowanym piasku, torfie, podłożu kokosowym lub trocinach szczawik wysyła się do zimowania wraz z innymi cebulkami w chłodnym, suchym pomieszczeniu.
Zimujący offset do wymuszania kwitnących krzewów
Bujny wzrost i masywne kwitnienie szczawika można uzyskać w dowolnym momencie, ale w tym celu roślina musi prawidłowo kontrolować okres spoczynku. Modne szczawiki, zwłaszcza czterolistne szczawiki Deppa, są często wypędzane w taki sam sposób jak bulwiaste – na święta. W końcu roślina, zwana szczęśliwą koniczynką, staje się coraz bardziej popularnym prezentem w postaci żywego bukietu.
Niezależnie od rodzaju kwasu, aby uzyskać z niego nietypowe kwitnienie, należy obniżyć temperaturę w granicach dopuszczalnych dla każdego rodzaju wskaźników i ograniczyć podlewanie przez 6-8 tygodni. Szczawik kwitnie w 30-40 dni po wznowieniu normalnego nawadniania i przejściu z powrotem w ciepło.
Jednocześnie kwas Depe, który całkowicie zrzuca liście, musi być utrzymywany w temperaturze powietrza od 10 do 12 stopni, a pozostałe gatunki w temperaturze od 12 do 16 stopni.
