Na pierwszy rzut oka Dianella wydaje się być krewną juki, irysów czy liliowców. Ale skromnej roślinie warto się bliżej przyjrzeć. Jest to wyjątkowa roślina wieloletnia o ozdobnych liściach i uroczym kwitnieniu, jasnoniebieskich kolorach kwiatów i jagód, które mogą oczarować każdego. Dianella zachowuje status egzotycznej, choć warto poszukać również rośliny bardziej bezpretensjonalnej.
Błękit Dianella (Dianella caerulea). Farmer Burea-Uinsurance.com Jan Juc
Spis treści:
Dianella, dziwaczny gigant z Australii
Dianella wśród jej kolegów jest uważana za wyjątkową piękność i roślinę raczej ekskluzywną niż powszechną. Roślina ta ma nowoczesny wygląd i charakter, co stało się modne dopiero w ostatnich latach. I choć nie wszędzie można jeszcze spotkać Dianellę, swoim charakterem i czułością podbija coraz więcej hodowców kwiatów. Dianella to australijski egzotyczny gatunek, który rośnie naturalnie w klimacie subtropikalnym.
Nawet dzisiaj Dianella jest często przypisywana Liliaceae. Różnorodna, jasna i niezapomniana kwitnąca rodzina dała wiele jasnych gwiazd roślinom domowym, ale Dianelles od dawna przeniesiono do znacznie bardziej egzotycznej rodziny Xantoreide, która obejmuje głównie australijskie egzotyki. W rodzaju Dianella występuje wiele oryginalnych roślin o niebieskich i niebieskich kwiatach, ale tylko jeden gatunek z rodzaju Dianella jest uprawiany w kulturze pokojowej – Dianella caerulea.
Piękno kwitnienia Dianelli i jej żywych liści były źródłem inspiracji i dały początek wielu pseudonimom. Popularne nazwy rośliny to „niebieska wróżka”, lilia lniana i lilia Diany.
niebieski Dianella (Dianella caerulea) w formacie pokoju jest pod każdym względem gorszy od swoich dzikich przodków. Jeśli w naturze Dianelles są w stanie dorosnąć do dwóch metrów wysokości, to w pomieszczeniu są ograniczone do skromnych 50 cm przy prawie tej samej średnicy stale rosnących krzewów. Jest to wiecznie zielona bylina zielna o włóknistych, mocnych korzeniach i spektakularnie gęstej darni długich wzniesionych liści, uderzająca nie tylko odpornością, ale także pięknem, przepychem „wiązek”.
Liście Dianelli budzą skojarzenia z liliowcami, juką, irysami, trzciną, a nawet chlorofitami. Ale jeśli lancetowaty kształt i spiczasta krawędź, a także wzrost pęczków rozet są naprawdę podobne, to pod względem tekstury są radykalnie różne. Liście Dianelli nie są wrażliwe i delikatne, ale raczej twarde. Błyszczący połysk tylko podkreśla piękno prawie szarej barwy, a liście są zaskakująco przyjemne w dotyku, wydają się być „tkaniną”.
Długość liści przekracza pół metra (maksymalnie – 60 cm), a szerokość rzadko zbliża się do 2 cm, rosną prosto, a jeśli odbiegają, bardzo pięknie się wyginają. Dianella ma wyraźny okres całkowitego odpoczynku, ale zachowuje piękno zieleni nawet zimą.
Rozkwit Dianelli wydaje się być wzruszającym cudem. Podbija wdziękiem kształtu kwiatostanu i pięknem poszczególnych kwiatów oraz niezwykłą kolorystyką. Szypułki zwykle przekraczają wysokość zieleni, ale w kulturze wewnętrznej mogą chować się w darni. Luźne, pionowe, ażurowe wiechy kwiatostanów zbudowane są z regularnych, wznoszących się kwiatów. Gwiazdkowaty kształt kwiatu podkreśla wygięcie do góry spiczastych płatków.
Pod płatkami wyraźnie wyróżniają się duże złote pylniki na bardzo krótkich nitkach, tworzące rodzaj korony. Kwiaty Dianelli wydają się kruche i cenne. Okres kwitnienia Dianelli zwykle obejmuje wiosnę i lato, co pozwala podziwiać wzruszające kwiatostany przez wiele miesięcy. Po kwitnieniu Dianella może tworzyć bardzo dekoracyjne niebiesko-ultramarynowe jagody owocowe, ale zwykle w pomieszczeniach można cieszyć się owocowaniem tylko wtedy, gdy roślina jest używana latem jako donica ogrodowa.
Paleta kolorów Dianelli jest w stanie zawstydzić nawet goryczkę ogrodową. Wszystkie najczystsze i najszlachetniejsze odmiany niebieskiego i niebieskiego – to kolor kwiatów i jagód tej niesamowitej rośliny.
Oprócz zwykłej Dianelli, dziś rzadko można znaleźć w sprzedaży formy dekoracyjne, a nawet odmiany. Mamy specjalne zapotrzebowanie na odmianę „Variegata” z kremową obwódką na liściach oraz odmianę „Breeze” z wdzięcznie zwisającymi liśćmi i darniami, które przypominają fontanny.
Dianella może być postrzegana zarówno jako nieodporna roślina ogrodowa, która hibernuje w pomieszczeniach, jak i jako pełnoprawna kultura wewnętrzna lub szklarniowa z mroźną zimą.
Opieka domowa Dianelli
Dianella blue słusznie zajmuje swoje miejsce wśród rzadkich egzotycznych gatunków. Nie można jej nazwać trudną do uprawy rośliną, ale ze względu na wymagane mroźne zimowanie ta piękność nie jest odpowiednia dla wszystkich hodowców. Najtrudniejszym momentem w uprawie Dianelli jest właśnie okres uśpienia, w przeciwnym razie opiekę można nazwać standardową.
Oświetlenie dla Dianelli
Dianella wydaje się być magiczną rośliną podczas kwitnienia, a złudzenie kruchości i dotykania kwiatów jest całkiem zgodne z naturą rośliny. Dianella uwielbia zaciszne, miękkie oświetlenie. Cierpi zarówno w mocnym zacienieniu, jak i w bezpośrednim świetle słonecznym, boi się wszelkich skrajności i boleśnie reaguje na zmiany oświetlenia. Wybierając miejsce dla Dianelli, musisz znaleźć równowagę między nadmiarem a brakiem światła. Na szczęście sama roślina jest silnym sygnałem niekomfortowych warunków i pozwala szybko znaleźć optymalny reżim.
W pokojach dla Dianelli lepiej wybrać parapety wschodnie lub zachodnie. Dianella nie lubi sztucznego oświetlenia, a jego niewystarczającego oświetlenia nie da się zrekompensować.
Ze względu na to, że rozwój na zimę całkowicie ustaje, roślina nie potrzebuje dodatkowych działań, w tym doświetlania w okresie spoczynku. Dianella nie lubi zmieniających się warunków, dlatego niepożądane jest przesuwanie jej na jaśniejsze parapety.
Komfortowa temperatura
Najtrudniejszą rzeczą przy uprawie tej bezpretensjonalnej urody jest zapewnienie jej prawidłowego zimowania. Dianella nie kwitnie bez chłodnego zimowania i szybko traci swój efekt dekoracyjny, pomimo statusu rośliny wiecznie zielonej. Optymalnym sposobem utrzymywania w okresie spoczynku jest temperatura od 7 do 12 stopni Celsjusza. Maksymalna dopuszczalna temperatura zimowania wynosi 15 stopni, ale nawet przy tym znacznie cierpi obfitość kwitnienia.
Piękna Dianella, którą można uprawiać na południu nawet na otwartej glebie, po prostu uwielbia świeże powietrze. Latem roślinę można przenieść nie tylko na balkony, ale również do ogrodu. Nawet zimą Dianella blue wymaga regularnej wentylacji z ochroną przed przeciągami i nagłymi wahaniami temperatury.
Podlewanie i wilgotność powietrza
Dianella będzie się dobrze czuła, jeśli w podlewaniu nie będą dozwolone żadne skrajności. Uważa się, że niebieska wróżka równie nie lubi nasiąkania wodą i wysychania podłoża. Ale od swoich przodków Dianella w pomieszczeniach odziedziczyła tolerancję na suszę i właśnie pominięcie podlewania roślina toleruje znacznie lepiej niż wilgoć.
Podlewanie nie powinno być zbyt obfite, wykonuje się je często, ale nie dopuszczając do silnego podlewania gleby podczas tego zabiegu. Na zimę, wraz z przejściem rośliny w okres spoczynku w chłodnych warunkach, podlewanie jest znacznie zmniejszone i odbywa się je tylko w celu utrzymania lekkiej wilgotności gleby, umożliwiając jej prawie całkowite wyschnięcie między podlewaniami.
Ten australijski egzotyk, choć pochodzi z subtropików, jest niewrażliwy na suche powietrze. Twarde liście Dianelli dobrze wyglądają bez dodatkowych środków zwiększających wilgotność powietrza. Dianella nie wymaga spryskiwania ani instalowania nawilżaczy. Ale bardzo ważne jest, aby zetrzeć kurz z liści i utrzymać je w czystości: zanieczyszczenie w Dianelli znacznie zwiększa ryzyko inwazji szkodników, wpływa również na intensywność wzrostu.
Niebieskie jedzenie Dianelli
Dianella nie lubi nadmiaru składników odżywczych i nadaje się dla niej rzadkie karmienie. W okresie aktywnej wegetacji tej rośliny nawozy stosuje się z częstotliwością 1 raz na 4 tygodnie lub ze standardową częstotliwością 1 raz na 2 tygodnie, ale zmniejszając standardową dawkę nawozów o połowę. W okresie odpoczynku karmienie Dianelli nie jest przeprowadzane.
W przypadku Dianelli lepiej jest połączyć dwa rodzaje nawozów. Na początku aktywnego wzrostu do rośliny stosuje się złożone nawozy o zrównoważonym stosunku makroelementów. W okresie pączkowania i kwitnienia lepiej jest przestawić się na nawozy do ozdobnych roślin kwitnących. Pomimo tego, że wagowo dominują zielenie, zapotrzebowanie rośliny na azot jest mniej wyraźne niż na potas i fosfor.
Przeszczep i substrat Dianella
Nie powinieneś spieszyć się z przeszczepieniem tego australijskiego egzotyki. Roślina preferuje stabilne warunki i bardzo nie lubi kontaktu z korzeniami, bardzo boleśnie reaguje na każdy przeszczep. Ponieważ Dianella nie rośnie zbyt szybko, przeszczep można dla niej przeprowadzić tylko w ostateczności, ponieważ podłoże jest opanowane przez korzenie, nawet w bardzo młodym wieku.
Roślina nigdy nie jest przesadzana co roku, co opóźnia procedurę przeładunku tak długo, jak to możliwe. Ale wierzchnia warstwa gleby musi być wymieniana co roku. Jeśli Dianella ma oczywiste oznaki pełnego rozwoju gleby, przeszczep przeprowadza się nadchodzącej wiosny przed rozpoczęciem pączkowania.
Dianella uprawiana jest w klasycznych pojemnikach o równej głębokości i szerokości lub nieco większej wysokości. Pojemniki do sadzenia są zwykle dobierane na tyle duże, aby dać roślinie miejsce na wzrost i ekspansję przez wiele lat. Minimalna wielkość doniczek Dianella to 30 cm dla młodych roślin.
Każde uniwersalne podłoże nadaje się dla Dianelli, jeśli tylko mówimy o wysokiej jakości sypkich mieszankach glebowych. Wybierając gotowe podłoża, lepiej zwrócić uwagę na specjalne gleby dla roślin kwitnących. Jeśli gleba jest mieszana niezależnie, dla Dianelli odpowiednia jest standardowa mieszanka gleby składająca się z 2 części kompostu z 2 częściami ziemi darniowej, 1 częścią piasku i 2 częściami torfu lub mieszaniną torfu i kompostu z piaskiem. Aby poprawić przepuszczalność wody, lepiej jest dodać do gleby perlit lub podobne dodatki rozluźniające.
Podczas przesadzania Dianelli na dnie zbiorników układana jest bardzo wysoka warstwa drenażowa. Roślina jest omijana bez niszczenia starej glinianej bryły i usuwania tylko luźnej brudnej gleby z górnej warstwy. Po przeładunku roślina wymaga większej uwagi: delikatnego oświetlenia, chłodnych temperatur i bardzo delikatnego podlewania aż do wznowienia wzrostu.
Choroby i szkodniki Dianella
Dianella trudno nazwać odporną rośliną doniczkową. Liście tej piękności uwielbiają mszyce, z którymi poradzi sobie każdy środek owadobójczy. Często spotykany u Dianelli i mączniaka prawdziwego, który najlepiej zwalczać natychmiast za pomocą zabiegów fungicydowych.
Typowe problemy w uprawie Dianelli:
- brak kwitnienia podczas ciepłego zimowania;
- rozciąganie pędów przy słabym oświetleniu;
- pojawienie się plam na liściach, wysychanie i zrzucanie liści na słońcu.
Rozmnażanie Dianelli
Dianella stale tworzy nowe pędy i rośnie, tworząc pełnowartościową darń. Najłatwiejszym sposobem rozmnażania tej rośliny doniczkowej jest po prostu dzielenie dojrzałych roślin. Jeśli nie oddzielasz pojedynczych pędów, ale używasz dużych sadzonek i podchodzisz do procesu oddzielania tak ostrożnie, jak to możliwe, starając się utrzymać nienaruszoną grudkę ziemi wokół korzeni, Dianella wystarczająco szybko przystosowuje się do nowych pojemników.
Nie stosuje się innych wegetatywnych metod rozmnażania Dianelli.
Nasiona Dianelli są rzadko spotykane na rynku, ale jeśli możesz je zdobyć, możesz wyhodować nową Dianella z nasion. Siew odbywa się w dowolnych niskich miskach, powierzchownie, na dobrze nawodnionym podłożu. Do siewu można użyć zarówno mieszanki ziemi i piasku, która jest zwykle stosowana w przypadku Dianelli, jak i mieszanki torfu i piasku.
Pojemniki są oklejane folią lub szkłem i wystawione na jasne oświetlenie w pomieszczeniach o wysokich temperaturach, od 25 stopni Celsjusza. Ekran jest usuwany z płytek natychmiast po pojawieniu się pierwszych pędów. Lepiej nie spieszyć się z nurkowaniem, pozwalając roślinie dorosnąć do drugiego prawdziwego liścia.
Po posadzeniu w osobnych pojemnikach najlepiej obchodzić się z młodymi roślinami. Wszelkie nagłe zmiany wilgotności lub temperatury podłoża, nieostrożna pielęgnacja mogą zniszczyć roślinę. Ale gdy tylko Dianelles dorosną, staną się znacznie bardziej odporne.
