Jedna z najbardziej niesamowitych doniczek o dużych kwiatach, Cubanola Dominican, w pełni uzasadnia swój status tropikalnego cudu. Kochająca ciepło, wolno rosnąca, z ogromnymi i pod wieloma względami wyjątkowymi dzwonkami kwiatowymi, Cubanola to pachnąca gwiazda o złożonym charakterze. Wymaga specjalnych warunków zatrzymania. Ale dla tych, którzy szukają ekskluzywnych roślin do swojego wnętrza i mają wystarczająco dużo miejsca na to piękno, nie ma lepszego (i bardziej czekoladowego) kandydata do roli wewnętrznego giganta.
Indoor cubanola to gigantyczna roślina o zapachu czekolady. Farmer Burea-Uinsurance.com centerofthewebb
Spis treści:
Wielkie zamieszanie z portlandią-cubanolami
Kryty gigant Kubanola Dominikańska (Cubanola domingengsis) pozostaje mało znana dla większości kwiaciarni. Ze względu na podobny wygląd (i technikę uprawy) roślina ta jest często mylona z portlandia grandiflorum (Portlandia wielkokwiatowa). Zamieszanie zaczęło się na początku XX wieku, kiedy ta wyjątkowa roślina została odkryta i skatalogowana jako jedna z Portlands.
Obie rośliny są często sprzedawane w egzotycznych sklepach i są oznaczone w katalogach upraw domowych, myląc się ze sobą, a takie zamieszanie panuje nawet w kolekcjach nasion. Nie ma dużego błędu przy używaniu nazwy „Portlandia” w odniesieniu do Cubanoli: jeden z pokrewnych gatunków wielkokwiatowej Portlandia – Dominikana, został ponownie zakwalifikowany do Cubanoli, a „Portlandia Dominican” jest synonimem nazwy Dominikana Cubanola.
Naukowcy od dawna uznali Cubanola i Portlandię za całkowicie niezależne rośliny – unikalne gatunki z dwóch rodzajów o tej samej nazwie w jednym rodzina Madder (Rubiaceae). Liście obu roślin są owalne i ciemne. Zarówno Cubanol, jak i Portlandia są zaliczane do najlepszych roślin „czekoladowych” i tylko kolekcjonerzy obu mogą rozpoznać rośliny po ich aromacie.
Ale nadal nie jest tak trudno odróżnić gigantyczne kwitnące gwiazdy z dużymi dzwonkami kwiatowymi. W Portlandii korona jest gęsta, gęsta, najczęściej podatna na formowanie, a dzwonki – z wąską rurką rozszerzającą się w dół, śnieżnobiałą i pięciopłatkową, zwisającą w pęczkach.
Gałęzie Cubanoli są cienkie i długie, rzadko się formują, a kwiaty są jasnozielonokremowe, z cylindryczną, zaokrągloną, masywną i długą rurką, zrośnięte płatki korony, dłuższe i wcale nie tak pełne wdzięku. Obie rośliny są łatwo rozpoznawalne na tle egzotyki i siebie nawzajem: śnieżnobiałą grację Portlandii można łatwo odróżnić od jasnozielonej „solidności” kubanolu.
Jeśli warto porównywać cubanol z jakąkolwiek rośliną, to właśnie z brugmansią. Jego nieco szorstkie, masywne dzwony naprawdę przypominają tę odurzającą roślinę, choć wciąż odległą.
Popularna nazwa wyjątkowego giganta – kreolski dzwonek (dzwonek kreolski) – w miarę możliwości odpowiedni dla specjalnej rośliny, a także czuły przydomek Drzewo liliowe.
Cubanola to gigantyczna roślina o bardzo dużych kwiatach
Status ekskluzywnego cudu tej wyspiarskiej rośliny tylko podkreśla jej wyjątkowość. Ale w przeciwieństwie do wielu krewnych, kubanol w ogóle nie należy do zagrożonych gatunków. Kubanole były wcześniej uważane tylko za endemiczne dla Republiki Dominikany, ale niektóre gatunki można znaleźć na Kubie i Jamajce. Cubanola stała się tak powszechna, że stała się jedną z najbardziej „pospolitych” roślin we florze Tajlandii.
W naturze ten miłośnik wapiennej gleby tworzy oszałamiająco piękne krajobrazy, ale uprawiana jako roślina ozdobna – zarówno w glebie o klimacie tropikalnym, jak iw pojemnikach w rejonach o surowych zimach – Cubanola w pełni ujawnia swoje niepowtarzalne piękno i gigantyczne rozmiary.
Jedną z unikalnych cech Cubanoli jest integralność, harmonia jej wyglądu. Świetnie prezentuje się nie tylko ze względu na wyjątkowe kwitnienie, ale również ze względu na duże liście, które tworzą elegancką elegancką koronę idealnie z nią połączoną.
Maksymalna wielkość 4 m jest typowa tylko dla kubanolu rosnącego na otwartej glebie. Okazy w pojemnikach są zwykle ograniczone do 1-2 m, ale tak naprawdę wielkość rośliny zależy od warunków utrzymania i pielęgnacji.
Kubanole są rzadko formowane, co daje im możliwość ujawnienia swojego naturalnego piękna. Powolny wzrost kubanolu mile zaskoczy tych, którzy boją się przerastania roślin: ten egzotyczny dodaje tylko kilka centymetrów rocznie, a osiągnięcie jego prawdziwych rozmiarów zajmuje dekady.
Kubanole wytwarzają pędy niezbyt gęsto rozgałęzione, raczej cienkie i zaskakująco mocne i elastyczne. Mogą rozwijać się zarówno jako krzew, jak i zwarte, nieduże drzewo o cienkim pniu i rozłożystej, niechlujnej koronie.
Owalne u nasady i spiczaste na czubku, szeroko lancetowate, duże liście kubanoli o wzorowej skórzastej fakturze przyciągają wzrok ciemną, bogatą, zimną zielenią, ale dość jasną barwą z lekkim matowym, niebiesko-srebrnym nalotem.
Liście o długości do 12 cm mogą osiągać prawie 6 cm, rośliny mogą zachować liście na zimę, pod warunkiem, że temperatura jest ograniczona lub całkowicie je zrzucają. Ich upadek poprzedzają metamorfozy liści, zmieniające zwykłą ciemnozieloną barwę na czerwonawą ceglastą, ale w tym czasie krzewy prezentują się niezwykle elegancko.
Kwitnienie i owocowanie kubanoli
Cubanola Dominicana to jedna z najrzadszych gwiazd w kategorii dużych egzotycznych roślin kwitnących. Kwitnienie cubanoli zasłynęło z wielu unikalnych cech – jednego z największych rozmiarów kwiatów, niepowtarzalnego aromatu i wyjątkowego koloru, który słusznie porównuje się do odcieni melona.
Cylindryczne, oryginalne, uderzająco duże (do 20 cm), opadające prosto w dół, z pięcioma prawie zrośniętymi płatkami płaskiej kończyny i długą, szeroką, cylindryczno-równą „żebrowaną” rurką, kwiaty kubanoli nie przypominają prawdziwych dzwonków. Słabo rozszerzają się na końcach: płaska rurka zamienia się w prawie dyskową, gwiaździstą, pofalowaną kończynę.
Kwiaty mogą osiągać ponad 20 cm długości. Ze względu na to, że kwiaty kwitną parami w kątach liści, powstaje złudzenie kaskady luksusowych wisiorków zwisających z gałęzi. Każdy kwiat jest w stanie przetrwać co najmniej tydzień, kwitną w tym samym czasie, co sprawia, że kwitnienie wydaje się nieskończone.
Gama kolorystyczna dominikańskiego kubanolu ogranicza się do jasnozielonego koloru. Miąższ zielonych melonów i barwa karomatu – paleta kremowych jasnożółto-limonkowych kwiatów zwykle budzi skojarzenia owocowe. Rozmiar i zapach sprawiają, że kwiaty nie wyglądają na matowe, a świecąca faktura płatków nadaje całej roślinie świąteczny strój.
W zależności od warunków i temperatury kubanole mogą wykazywać ciemniejszą zieleń na krawędziach tuby, ale to nie przeszkadza roślinie pozostać „owocowym”.
Cubanola Portlandia to jedna z najbardziej pachnących roślin domowych. Silny, ale nieoczekiwany zapach kwiatów nasila się w nocy, gdy tylko zachodzi słońce, ale nie znika całkowicie w ciągu dnia. Odcienie gorącej czekolady w słodko-cierpkim zapachu kubanolu podbiły niejedno serce. To jedna z najbardziej „pysznych” i pikantnych upraw w pomieszczeniach.
Owocnikujący kubanol nie jest taką rzadkością, pod warunkiem, że jest dobre oświetlenie. Owalne, tępo zakończone, długie owoce wyglądają chwytliwie i masywnie.
Uprawa warunków dla indoor cubanol
Trudno nazwać cubanol typową rośliną doniczkową. Rozłożysta, masywna, z cienkimi, długimi gałęziami, wymagająca dużej przestrzeni. Dla niej równie ważne jest oświetlenie i temperatura, nie lubi nagłych skoków temperatury, ale z wdzięcznością reaguje na stabilne warunki.
Oświetlenie i rozmieszczenie
Światłolubny kubanol to bardzo specyficzna roślina. Pomimo tego, że roślina kwitnie im obficiej, im jaśniejsze oświetlenie, Cubanola nie lubi południowego słońca, które zawsze negatywnie wpływa nie tylko na kwiaty, ale i na zieleń. Aby uzyskać jaśniejszy wygląd, w tym większe kwiaty tej rośliny, warto wystawić cubanol na jasne, ale rozproszone oświetlenie z ewentualnymi bezpośrednimi promieniami tylko rano i wieczorem.
Kubanole wymagają dużo miejsca w szacownym wieku. Ale rosną tak wolno, że przez dziesięciolecia pozostają na tyle zwarte, że można je postawić na parapecie. Rośliny najlepiej prezentują się na imprezach solo i na podłodze, ale ich korona wygląda najgęściej, gdy są wystawiane w grupach z innymi dużymi uprawami.
Kontrola temperatury i wentylacja
Kubanole należą do jednej z najbardziej termofilnych roślin domowych. Minimalna wartość, jaką mogą wytrzymać przy zachowaniu liści to 10 stopni Celsjusza, a nawet wtedy tylko w okresie uśpienia w zimie. Jeśli Portlandia zrzuciła liście lub nie chcesz, aby była zielona, to na bardzo krótki czas temperatura może spaść o kilka stopni niżej.
Portlandia-cubanola można latem wynieść na świeże powietrze i udekorować krzewami w ogrodzie lub na tarasach. Świetnie czują się też na balkonach. Ale kiedy wyniesiesz się na zewnątrz, musisz uważnie monitorować wartości temperatur nocnych i wybierać chronione, ciepłe miejsca. Zimny wiatr i przeciągi są bardzo niebezpieczne dla tego piękna.
Ta kultura nie lubi ostrych skoków temperatury, może reagować na kontrastową hipotermię nie tylko przez upuszczanie liści, ale także przez śmierć pędów. To prawda, że roślina dobrze się regeneruje przy odpowiedniej pielęgnacji przez następny rok.
Dbanie o cubanola w domu
Cubanola Dominican nie wymaga super skomplikowanej pielęgnacji. Ale musi być systematyczny i dokładny. Roślina nie toleruje problemów z podlewaniem, uwielbia wysoką wilgotność powietrza, a karmienie musi odbywać się ściśle według zasad.
Podlewanie i wilgotność powietrza
Kubanole preferują regularne podlewanie, które utrzymuje stałą wilgotność, pozwalając na wyschnięcie tylko górnej części podłoża doniczkowego. Podlewanie odbywa się miękką wodą, której temperatura powinna być o kilka stopni wyższa od temperatury pokojowej.
W okresie uśpienia podlewanie zmniejsza się zgodnie ze stanem rośliny, spadkiem zużycia wilgoci i temperatur. Gleba jest suszona w przybliżeniu dwa razy częściej niż latem, co pozwala uniknąć zarówno wysychania, jak i zalegania wody.
Kubanole wolą rosnąć w dużej wilgotności powietrza, ale nie można ich zaliczyć do roślin, których nie można uprawiać bez nawilżaczy. Są całkiem zadowoleni z opryskiwania ciepłą wodą, co latem można przeprowadzać kilka razy dziennie. Ale w towarzystwie innych roślin tropikalnych świetnie sprawdzą się zarówno z nawilżaczami rzemieślniczymi, jak i przemysłowymi.
Top dressing i skład nawozu
Podobnie jak większość roślin kwitnących, cubanola preferuje karmienie tylko w okresie aktywnego wzrostu i kwitnienia. Przeprowadza się je ze zwykłą częstotliwością – raz na 1 tygodnie, przy standardowej dawce nawozów w postaci płynnej. Niedopuszczalne są opatrunki dolistne i nawozy o długotrwałym działaniu na kubanolę.
Roślina preferuje uniwersalne nawozy złożone, które w okresie pączkowania można zastąpić nawozami potasowo-fosforowymi.
Przycinanie i kształtowanie cubanola
W przeciwieństwie do wielkokwiatowej Portlandii, Cubanola Dominican jest rośliną bardzo zmienną i rośnie „samodzielnie”. Trudno ją uformować: w zależności od lokalizacji i warunków sama cubanola przybiera z wiekiem postać gęsto rozgałęzionego krzewu lub zadbanego drzewa. I żadne przycinanie nie wpływa na ten kształt.
Jedynymi środkami, jakich potrzebuje, jest przycinanie zbyt długich gałęzi i sanitarne przycinanie uszkodzonych, suchych, przerzedzonych, słabych gałęzi.
Przeszczep, pojemniki i substrat
Ten egzotyczny należy do roślin domowych, które preferują przesadzanie na żądanie. Cubanola, nawet w bardzo młodym wieku, przenosi się do nowych pojemników tylko wtedy, gdy korzenie są widoczne z otworów drenażowych. Ale wierzchnia warstwa gleby musi być odnawiana co roku.
Kubanole wolą przesadzać wczesną wiosną. Rośliny lepiej rosną w ceramicznych pojemnikach, ale jedynym warunkiem jest wysokość, nieco szersza szerokość i obecność kilku otworów drenażowych. Pojemniki są powiększone o 5-6 cm dla dorosłego kubanolu i o 2-3 cm dla młodych roślin.
Kubanole nie mogą normalnie rozwijać się w ciężkich, zbitych mieszankach glebowych. Dla nich wybór podłoża należy przeprowadzić ostrożnie i w przeciwieństwie do wielu dużych wanien wewnętrznych, zwykła gleba ogrodowa nie będzie dla nich odpowiednia. Lekka, spulchniona, nie zagęszczona z czasem podczas nawadniania, dobrze przepuszczająca nie tylko wodę, ale i powietrze, mieszanka glebowa to gwarancja długowieczności kubanoli.
Pożądane jest dodanie do podłoża perlitu lub innych dodatków rozluźniających. Kubanole najlepiej rozwijają się w glebie średnioalkalicznej o pH około 7,5, ale mogą rozwijać się normalnie w każdej lekko zasadowej lub obojętnej glebie.
Podczas sadzenia na dnie pojemnika drenaż układa się o wysokości około jednej trzeciej wysokości doniczki, a jeśli pojemnik jest bardzo duży, maksymalnie (co najmniej 10 cm). Kubanole nie są przesadzane, ale ładowane ziemną grudką. Roślina nie lubi przesadzania, a każdy kontakt z korzeniami, a tym bardziej przycinanie korzeni, może stać się destrukcyjny.
Choroby, szkodniki i problemy w uprawie kubanoli
Roślina ta przyjemnie zaskakuje odpornością na szkodniki i choroby, ale tylko przy starannej pielęgnacji. Jeśli procedury higieniczne i nawilżające różnią się od normy, cubanola staje się podatna na wełnowce, przędziorki i łuski.
Na kubanolach, zwłaszcza podczas przebywania w ogrodzie, mączniak prawdziwy oraz różnego rodzaju rdza i mozaiki nie są rzadkością. W ogrodzie roślina ta szczególnie lubi mszyce. Bardzo trudno jest poradzić sobie z jakimikolwiek problemami – zarówno chorobami, jak i szkodnikami – z kubanolami. Środki należy rozpocząć natychmiast przy użyciu insektycydów i fungicydów.
Reprodukcja kubanoli
Cubanola Dominican jest uważana za jedną z najtrudniejszych roślin do samodzielnego rozmnażania. Cięcie i ukorzenianie sadzonek trwa tak długo, że niewielu hodowców ma do nich cierpliwość.
Warstwy powietrza w mchu i podłożu potrzebują kilku lat, aby zakorzenić się. Standardową metodą jest owijanie cięcia wzdłuż pędu.
W kubanolach zakorzenione są niezdrewniałe sadzonki wierzchołkowe. Po potraktowaniu stymulatorami wzrostu sadzi się je pod okapem w lekkiej alkalicznej mieszance glebowej i przy stabilnej temperaturze około 23 stopni i stałej wilgotności gleby przetrzymuje do ukorzenienia przez kilka miesięcy. Szybkość ukorzeniania jest niska. Sadzonki sadzi się w pojedynczych pojemnikach, przenosząc dopiero po opanowaniu poprzedniej doniczki, a nie corocznie.
Uprawa z nasion nie pozwoli Ci podziwiać dużych, rozłożystych krzewów przez wiele lat. Ale to nie dotyczy kwitnienia. Pierwsze dzwonki Cubanola-Portlandia są w stanie wypuścić w drugim roku, co znacznie poprawia oczekiwanie osiągnięcia prawdziwych rozmiarów buszu i prawdziwego „pokazu”.
Nasiona bardzo szybko tracą zdolność kiełkowania i są wysiewane z ogrzewaniem dolnym i lekką pokrywą glebową bezpośrednio po zbiorze. Z sadzonkami należy obchodzić się ostrożnie, są one nadwrażliwe na przesuszenie i nasiąkanie podłoża. Nurkowanie i nurkowanie wielokrotne przeprowadzane są w fazie 2-3 i 5-6 liści. W przyszłości zmiana pojemników odbywa się tylko wtedy, gdy poprzednia doniczka jest wypełniona korzeniami.
