Koń domowy

Konie to piękne wdzięczne zwierzęta z rzędu koni. Ich udomowienie nastąpiło około 5000-5500 lat temu. Dzikie konie stepowe są uważane za przodków, ale nie udało się jeszcze wiarygodnie ustalić przodka. Znaczenie koni spadło dopiero na początku XX wieku, kiedy wózek, koncert i wagon przestały być istotne.

Koń

Pochodzenie konia

Kolejność konia, oprócz konia domowego, obejmuje:

• konia Przewalskiego,
• wymarłe dzikie konie ,
• Quang,
• Kulan,
• Zebra górska, zebra pustynna i zebra Burchella,
• Osioł.

Wszystkie są artiodactylami, niektóre mogą się krzyżować, ale wytwarzają niepłodne potomstwo, ponieważ mają różną liczbę chromosomów. Hybryda osła i konia nazywana jest mułem lub wałachiem, w zależności od sposobu wykonania krzyża.

Pochodzenie gatunków domowych nie jest pewne. Najprawdopodobniej jego dzicy przodkowie wymarli po udomowieniu konia. Uważa się, że takie konie były zaangażowane w formację:

• Jeździectwo,
• Wschód,
• Las,
• Tarpan.

Do tej pory nie ma już prawdziwych dzikich koni. Tarpany wymarły ponad sto lat temu, las zniknął jeszcze wcześniej, a Hagerman – 10 000 lat temu. Przetrwała tylko niewielka liczba koni Przhevalsky’ego. Z selekcji można było hodować rasę morszczuka, podobną do rasy Tarpan. Fakty mówią, że dzikie konie domowe żyją w Ameryce i na południu Francji. Jednym z najbardziej znanych obrazów tych zwierząt jest szeleszczący biały koń Uffington.

Opis konia

Istnieje wiele ras koni, ale wszystkie mają wspólne cechy.Oto krótka anatomia, cechy biologiczne, cechy i opis tego gatunku:

• głowa z długim pyskiem i suchą,
• oczy są duże,
• poszerzone nozdrza,
• uszy są mierne i bardzo ruchome,
• grzywa jest wydłużona, zwisa z boku,
• szyja jest wydłużona, zgięta, mięśnie rozwinięte,
• klatka piersiowa jest silna, szeroki,
• plecy są muskularne, szerokie, jeździec jest spokojnie na nim umieszczony,
• plecy są wyciągnięte, ogon jest wspaniały,
• biodra są dobrze rozwinięte,
• nogi są wysokie, z silnymi ścięgnami,
• kopyto zakrywa czubek środkowego palca,
• na wewnętrznej powierzchni nadgarstków są napalone guzy lub guzy.

Układ trawienny koni jest typowy dla roślinożerców. Żołądek ma tylko jeden przedział (gatunki artiodactylowe mają 2), nie ma pęcherzyka żółciowego. Temperatura ciała konia wynosi 37,5-37,8 ° C. Oddychanie w spoczynku – 8-16 razy na minutę, z ładunkami – 5-7 razy częściej. Serce bije 40-60 razy na minutę, a podczas pracy – 120-130 razy, pompuje do 150 litrów krwi. Średnie życie konia wynosi 25-30 lat, rekordzista z Wielkiej Brytanii przeżył 62 lata.

Przypuszczalnie dzikie konie były pasiaste, miały ciemne zabarwienie wzdłuż grzbietu.Oto najbardziej znane kolory i kolory koni:

• czarny (konie w czarnym kolorze),
• bay,
• czerwony,
• brązowy -ginger,
• szary lub szary,
• ciemnoszary,
• szary w jabłkach,
• chubaray,
• cętkowany (są to białe konie z plamami),
• biały lub albinos,
• sroka czarno-biała,
• zabawny,
• złoto.

Wiele kolorów jest niezwykle rzadkich, ponieważ powstają z powodu mutacji genów. Są szczególnie wysoko cenione.

Bieg konia

Ważną cechą konia domowego jest jego bieg lub chód. Rozróżnij typy naturalne i sztuczne. W pierwszym przypadku chód jest rodzajem biegu charakterystycznym dla wszystkich koni w naturze. Sztuczne tempo jest specjalnie opracowane przez człowieka. Często ten rodzaj biegania jest używany w zawodach ujeżdżeniowych.

Naturalny chód

Naturalny chód koni to:

• Krok – spokojny spacer, tylko jedna noga schodzi z ziemi.
• Ryś jest szybkim krokiem, 2 nogi schodzą w tym samym czasie, prawy tył i lewy przód i odwrotnie.
• Galop – bardzo szybki bieg, w którym Kiedy koń zeskakuje całkowicie z powierzchni i marznie w powietrzu, konie w galopie mogą biec szybko, ze średnią prędkością lub powoli.
• Kulka jest specjalnym rodzajem rysia, charakterystycznym tylko dla niektórych osobników, 2 nogi są odrywane z jednej strony, podczas szybkiego biegania takie konie czasami przewracają się.

Sztuczne getry

Konie cyrkowe i sportowe posiadają różne rodzaje sztucznego chodu. Aby wypracować taki krok, musisz trenować z końmi przez bardzo długi czas i na poziomie profesjonalnym, przy użyciu specjalnych urządzeń: cavaletti, długi sznur. Znane rodzaje kroków konia stworzonych przez człowieka:

• Przejście – powolny ryś, koń pięknie wysuwa nogi do przodu i unosi je wysoko, jak lejek.
• Piaffe – przejście wykonane na jedno miejsce
• Hiszpański krok – koń kroczy jak baletnica, wyciągając przednią prostą nogę.
• Galop trójnogowy – jedna przednia noga jest wysunięta do przodu i nie dotyka podłoża.
• Galop do tyłu – chodzenie ze skokiem do tyłu.

Najczęściej na paradach i wystawach używane są rzadkie sztuczne chody. Przejście i piaffe to główne etapy, które są oceniane podczas ubierania się. Nie ma ludzi, którzy nie byliby zafascynowani tymi wdzięcznymi spacerami. Aby to wykazać, potrzebujesz dobrego jeźdźca, asa w jego profesji. Nie każdy koń może ćwiczyć piękny chód, potrzebny jest wysoki poziom inteligencji zwierząt.

Rasy koni

Po oswojeniu koni wyhodowano ponad 100 ras. Niektóre z nich nadal istnieją.Klasyfikacja nie została sfinalizowana, są one warunkowo podzielone na następujące grupy:

• koń,
• koński,
• lekki i ciężki,
• top pack.

Klasyfikuj konie i rodzaj hodowli w fabryce, stado i mieszane.

Rasy hodowane od niepamiętnych czasów w określonym obszarze, zwanym Aborygenem . Gatunki wynikające z ukierunkowanej selekcji nazywane są kulturowymi. Istnieją również formy przejściowe. Oprócz koni o zwykłej wysokości, nadal istnieje niewielka rasa kuców.

Rasy jeździeckie

Gatunki jeździeckie pojawiły się po raz pierwszy w krajach Wschodu, były hodowane przez Arabów. Przybyli do Europy podczas wypraw krzyżowych. Wcześniej Europejczycy hodowali głównie stada koni i ciężkie ciężarówki. Oto główni przedstawiciele koni jeżdżących:

• koń arabski,
• koń pełnej krwi (najsłynniejszy współczesny ogier California Chrome),
• Terskaya,
• Hanower,
• Akhal-Teke lub Akhal-Teke,
• Trakenskaya,
• Budenovskaya,
• Kabardinskaya.

Przodkiem większości współczesnych ras jest koń arabski. Odmiany Alkhetinskaya i Kabardinskaya, które aktywnie uczestniczą w hodowli, są również uważane za rodzime.

Zaprzężone w konie

Rasy te zaczęły aktywnie pojawiać się w XVIII i XIX wieku. Podczas hodowli krzyżowano odmiany koni i ładunków.Najsłynniejsze rasy tego kierunku:

• Oryol trotter,
• Lippician, Lipitsian lub Lipitsian,
• Fjord,
• kłusak rosyjski ,
• Freiberger,
• Amerykański kędzierzawy Baszkir lub Curly Baszkir,
• Oldenburg,
• Pinto,
• Wielkopolska,
• kartezjański,
• węgierski,
• Ranger Colorado,
• Aztec,
• flamandzki,
• Okhotnitskaya.

Główną cechą koni pociągowych jest ich prędkość i wytrzymałość, chociaż pod względem prędkości biegania są gorsze od koni jeździeckich. Ich budowa jest silna, pełna gracji. Konie pociągowe są średniej wielkości, konie nie są wysokie w kłębie.

Ciężkie ciężarówki

Rasy koni ciężkich ciężarówek są jednymi z najstarszych na świecie. Są to duże i silne konie, zdolne do ciągnięcia ogromnych ładunków. Ciężka ciężarówka wygląda jak potężny, często nudzi koń, lądowanie kadłuba jest niskie. Nie porusza się bardzo szybko, bez pośpiechu.

Wśród tych odmian są prawdziwi mistrzowie wagi i wzrostu. Oto przedstawiciele:

• Dastrier,
• Schleswing,
• Czarny Las,
• Bityug,
• Brabanson,
• Litewski ciężki samochód ciężarowy,
• Shire lub Shire,
• Kleidesdal,
• Tori,
• Nowa Aleksandrowskaya,
• Tinker,
• Boulogne.

Po utracie praktycznego znaczenia wiele ras ciężkich koni zaczęło znikać.Aktywne prace są prowadzone we Francji, Niemczech, krajach skandynawskich i Rosji w celu zachowania tych odmian.

Wykorzystywanie koni

Ważną częścią korzystania z konia jest uprząż lub wyposażenie. W jeździe konnej jest to siodło, w którym może siedzieć jeździec. Pod nim umieszcza się voltrap, aby części siodła nie ocierały grzbietu konia. Ciało zakrywa koc lub pas miecza. Jego funkcją jest ochrona przed zimnem. Na przykład na Syberii lub Archangielsku występują prawdziwe silne mrozy, w tym przypadku nie można obejść się bez koców. Zapinany na siodło. Jest to szeroki pas, który obejmuje podpory i zapina po obu stronach siodła.

Uzda i kantar są przymocowane do twarzy konia. Uzda ma nieco ustnik, który jest przymocowany do pyska zwierzęcia. Kantar to uzda bez połowów. Inny rodzaj uzdy – hakamor lub hert, skórzany warkocz bez żelaza, jest długi i krótki. Do kontroli używają również kołka, szenkela lub martingale, przesuwanego motywu kambonu. Lina jest przywiązana z jednej strony do drążka, z drugiej – do uzdy, nie pozwala koniowi podnieść głowy do pozycji poziomej i stać na tylnych łapach. Klacz skacząca jest przywiązana liną, która nazywa się chumbur lub mistrzem. Aby zapobiec przerażeniu konia, kierunkowskazy należy opuścić do oczu. Nogi chronią paznokcie, a więzadła chronią miękkie bandaże.

Uprzęże dla koni stada są łukowe i bez łukowe, jedno- i dwuokienne. W takich zespołach stosowane są klamra, aparat ortodontyczny, podszewka, martins, underbelly, lejce, pasy piersiowe. Istnieje również wersja mieszana, w której koń korzenny jest zaprzęgnięty do łuku, a koń rysujący bez niego. Amunicja jest wykonana ze skóry i metalu, łuki z drewna.

Jak zaprzęgać konia do wozu, szybów lub sań? Konieczne jest dokładne przestudiowanie schematu, zobaczenie, jak to się robi w praktyce. Bez doświadczenia i umiejętności jest to trudne, ponieważ koń często prycha i uderza w tyłek.

Utrzymanie i opieka

Należy nauczyć się wszystkiego o koniach przed założeniem tych zwierząt lub po prostu jeździć konno. Trzymaj zwierzęta w stajniach, które mają:

• przeciągnięcie. Pomieszczenie, w którym koń przebywa czasowo, je, kontroluje i szczotkuje. W boksie nie ma przegród, jest to zamknięty wybieg z paskiem do wiązania koni i żłóbkiem na żywność.
• Stoisko. Dom lub miejsce, w którym koń stale mieszka. Jego powierzchnia wynosi 3,6 × 3,6 cm, więc zmieści się tam nawet leżąca klacz. Dla każdego konia domowego wykonywany jest osobny boks, blokując go niekompletnymi przegrodami kratowymi. Zamiast siatki może być tkactwo. Drzwi są zaprojektowane w taki sposób, że koń nie mógł ich otworzyć niezależnie, o wysokości nie większej niż 1,1 m. Możesz wyjść ze stoiska do galerii ogólnej lub bezpośrednio na ulicę.
• Terytorium lub lewada na spacery. Powierzchnia wynosi 100-200 m².

Stajnia ma wysokość nie mniejszą niż 2,6 m. Podłoga jest najlepiej wykonana z betonu z gumową powłoką. Ściółka wykonana jest ze słomy. W kabinach rynny są wyposażone w odpływy płynnych odpadów, wtedy obornik należy rzadziej usuwać. Codziennie czyszczą boksy, całkowicie zmieniają ściółkę raz w tygodniu.

Bezpośrednia pielęgnacja konia własnymi rękami obejmuje:

• czyszczenie ciała,
• czesanie grzywy i ogona, jego możesz warkocz,
• czyszczenie kopyt,
• kąpiel,
• kucie,
• szczególną uwagę przywiązuje się do zębów konia.

Do czyszczenia użyj naturalnej szczotki ze sztywnym włosiem, pożądane jest, aby koń był zdezorientowany. Zacznij od głowy po lewej stronie, przejdź na boki, plecy i zad. Powtórz procedurę po prawej stronie, podrap grzywę i ogon, możesz je również warkocz (sierść konia jest bardzo interesująca). Na końcu kopyta i nogi są usuwane. Do czyszczenia kopyt używaj specjalnych szczotek, patyczków i haczyków, kremu do smarowania. Tylko profesjonalista może wykuć konia, nie rób tego sam. Ogolony koń ma mniejsze szanse na uszkodzenie kopyt.

Karmienie

Zdrowie koni zależy od prawidłowego karmienia. Wielu właścicieli chce również wiedzieć, ile kosztuje karmienie zwierzęcia.Dzienna lub dzienna racja dla konia, która waży około pół tony, składa się z następujących produktów:

• siano (najlepszą opcją jest koniczyna z roślinami strączkowymi lub łąką) – 10-13 kg,
• owies, muesli, mieszanki zbożowe – 5 kg,
• otręby z owsa lub pszenicy – 1-1,5 kg,
• marchew – 2-3 kg.

Wraz z marchewką zwierzę może jeść inne warzywa. Pamiętaj, aby włączyć do diety regularne sole i suplementy witaminowe. Roczna dieta konia składa się z:

• 4-5 ton wybranego siana,
• 2 tony mieszanki zbożowej lub owsa,
• 0,5 tony marchwi i innych warzywa,
• 13 kg soli.

Latem koń może wypasać się na pastwisku, podczas gdy ilość siana jest zmniejszona, ale nie całkowicie usunięta. Nie możesz natychmiast postawić konia na zielonej paszy, należy to robić stopniowo. Zanim puścisz konie, powinieneś dobrze karmić siano. Konieczne jest upewnienie się, że żywność jest świeża, bez oznak próchnicy i pleśni, w sianie nie znaleziono trujących roślin. Konie pełnej krwi są dość wybredne w swojej diecie, według własnych upodobań.

Zwierzęta karmione są kilka razy dziennie. Koń pije 60-80 litrów dziennie, co nadaje się do picia wiadra lub małej beczki. Nie dawaj zbyt dużo do picia koniowi natychmiast po wysiłku, może to negatywnie wpłynąć na trawienie. Koń dostaje wodę przed jedzeniem, aby pokarm był lepiej wchłaniany. Z otwartych źródeł konie domowe mogą pić tylko wtedy, gdy istnieje pełne zaufanie do jakości wody.Ponieważ trudno jest znaleźć takie zbiorniki, lepiej wytresować konia do picia tylko w domu.

Hodowla

Aby hodować konie domowe, musisz mieć duże doświadczenie. Próbki pełnej krwi powinny być dziane wyłącznie zgodnie z parametrami hodowlanymi za zgodą odpowiednich organizacji. Przed kryciem przeprowadzana jest selekcja lub punktacja, a także rozdrabnianie i rejestracja par i czerwiów. Samce nienadające się do hodowli są kastrowane, ich branding jest koniecznie przeprowadzony. Ogiery, które zostały wykastrowane, nazywane są końmi.

Klacze są gotowe do hodowli w wieku 3-4 lat, ogiera uważa się za dojrzałe płciowo w wieku 3 lat. Głównymi warunkami udanego krycia jest polowanie na samicę. Najlepszy czas na krycie koni jest od marca do czerwca.

Istnieje kilka sposobów krycia:

• ręczne dzianie,
• gotowanie,
• koszenie,
• sztuczne zapłodnienie.

Podczas ręcznego krycia klacz podczas polowania zostaje przeniesiona na specjalną stronę. Dwóch asystentów, którzy zostali przeszkoleni, trzyma ją za uzdę własnymi rękami. Ogier, który usiądzie na samicy, zostaje zawalony. Wyrzuca ziarno po około 3 minutach, po czym krycie musi zostać zatrzymane. Ogiery są wyprowadzane na swoje miejsce, a klacz jest chodzona przez pół godziny. Kontrolne krycie przeprowadza się po trzech dniach.

Podczas gotowania krycia ogier z klaczą zostaje zamknięty na kilka dni w ogrodzeniu.Współżycie zachodzi naturalnie, ale procent nawożenia jest niższy. Technika kosyachny jest nieco podobna do gotowania. Powstaje stado lub stado 20–25 samic i jeden ogier rodowy. Występuje w kojcu lub na oddzielnym pastwisku przez cały sezon lęgowy. Ogier sam wybiera klacze podczas polowania i łączy się z nimi. Metoda jest produktywna, ale trudno jest zaplanować oznaki potomstwa.

Sztuczne zapłodnienie koni domowych odbywa się na stacjach za pomocą specjalnych narzędzi. Stosuje się go w przypadkach, gdy konieczne jest zaimpregnowanie samicy nasieniem elitarnego ogiera, a on znajduje się w dużej odległości. Zaletą tej metody jest to, że klacze są mniej narażone na obrażenia, nie przenoszą chorób seksualnych. Odsetek wyników pozytywnych jest wysoki.

Ciąża konia trwa 330-350 dni, rodzi jednego źrebaka, bardzo rzadko dwa.

Choroby koni

a choroby koni występują w wielu różnych typach. Ważne jest, aby znać ich nazwiska i główne niezwykłe objawy, aby skontaktować się z weterynarzem na czas. Samoleczenie nie jest konieczne, może powodować komplikacje, a nawet śmierć konia domowego.

Choroby mogą być zakaźne i niezakaźne.

Choroby zakaźne i infekcje robaków pasożytniczych

Zakaźne patologie mogą być wywoływane przez bakterie, wirusy i robaki. Przenoszony przez wodę i żywność, ukąszenia owadów, powietrze.Oto najczęstsze choroby koni:

• nosacizny, do diagnozy których stosuje się malleinizację,
• zakaźne zapalenie opłucnej,
• myje,
• zakaźny niedokrwistość lub INAN,
• bruceloza lub aborcja zakaźna,
• wirusowe lub pierwotniakowe zapalenie mózgu i rdzenia,
• infekcja adenowirusowa,
• gorączka bagienna,
• leptospirosis,
• wścieklizna.

W infekcjach bakteryjnych, aby zapobiec upadkowi konia, antybiotyki podaje się w dużych dawkach. Istnieje kilka konkretnych skutecznych leków przeciwwirusowych, dlatego leczy się konie, usuwa zatrucie i objawy. Immunomodulatory mogą przyspieszyć powrót do zdrowia.

Najlepszym sposobem zapobiegania infekcjom jest szczepienie. Nie szczepienie konia jest morderstwem, a szalona klacz jest również niebezpieczna dla ludzi. Do zwalczania owadów używają repelentów.

Spośród pasożytniczych patologii koni, istnieją:

• parascaridosis,
• strongyloidosis,
• oxyurosis,
• diphylobotriosis,
• owsiki,
• alfortiosis,
• anoplocefalidozy,
• nieżyt nosa,
• onchocerciasis,
• parafilarioza,
• piroplazmoza,
• nuttalliosis,
• gastrophylosis.

Do leczenia robaków pasożytniczych stosuje się piperazynę, fenbendazol, fenylobutazon, albendazol, ivermek, nasiona lnu i inne leki przeciwpasożytnicze. Leki podaje się jako środek zapobiegawczy. Z korzyścią dla zwierzęcia specjalista powinien wybrać lek.

Choroby niezakaźne

Choroby niezakaźne koni są często związane z niewłaściwą konserwacją i odżywianiem, konie mogą powodować, że stają się one niepotrzebnymi obciążeniami. Wiele powstaje z powodu dziedziczności, wieku. Przyczyny dużej liczby takich patologii nie zostały jeszcze wyjaśnione. Najczęstsze somatyczne niezakaźne choroby:

• zapalenie błony bębenkowej lub tympanonu,
• zaćma i inne choroby oczu,
• grypa,
• zapalenie oskrzeli,
• niedokrwistość,
• tętniak naczyniowy,
• obrzęk,
• kolka jelitowa,
• niezakaźna biegunka lub biegunka,
• zapalenie wątroby,
• wnętrostwo,
• zapalenie oskrzeli,
• nieżyt nosa,
• nieżyt nosa,
• alergia,
• anestrus,
• mioglobinuria,
• zespół Wobblera,
• zapalenie sutka,
• zapalenie skóry i gryzące muszki,
• choroby stawów, w których dają chondroprotektory, proszek Stride, adekvan, chionat, bonharen i rotivovospalitelnye, ankyloza, zapalenie stawów, reumatyzm, osteoporoza, brockdown, zapalenie kaletki,
• ropne zapalenie kopyt,
• rozszczepione kopyto,
• końsko-szpotawe,
• patologia zęby,
• ropień,
• niedźwiedzia zwój,
• guzy złośliwe.

Objawy patologii somatycznych można usunąć. Choroby rozwijają się stopniowo, objawy nie zawsze pasują do klasycznego obrazu klinicznego. Nie zawsze można wykryć nawet dziecko z wadą wrodzoną. Bez udziału doświadczonego weterynarza nie można ich zdiagnozować.Tylko lekarz może przepisać zastrzyk, syrop, tabletki, inhalator itp. Jeśli konia nie można wyleczyć, tną go lub wysyłają na rzeź.

Nowoczesne wykorzystanie koni

Dawno minęły czasy, kiedy ludzie nie wyobrażali sobie życia bez koni . Koń pozwolił chłopowi karmić swoją rodzinę, taksówkarza – aby uzyskać dobre zarobki. Sprzęt firm wojskowych, zwykły transport, nie mógł obejść się bez koni, otrzymywali mięso i mleko. Spadek liczby zwierząt gospodarskich zaczął być obserwowany sto lat temu.

Najczęściej konie uprawiają sport. Ten wyścig i wyścigi z wozami i ujeżdżeniem oraz pokazy skoków, skoków i szlaków. Możesz uczyć konie występów w cyrku, ale częściej są one używane do jazdy konnej. Często konie są przewożone do parków i jeżdżą tam wszyscy. To dobry sposób na zarabianie pieniędzy, ale nie można nazwać go dochodowym biznesem. Skidjoring staje się popularny. Konie-zabawki, takie jak Braer, bramkarz, wózki na pedały, bardzo lubią dzieci.

Ostatnio konie były stosowane w leczeniu dzieci z porażeniem mózgowym, osób po poważnych obrażeniach. Koń staje się prawdziwym przyjacielem dzieci, przynosi im wiele radości, a czasem płacze podczas rozstania.

W wielu regionach Rosji i innych krajów konie wciąż orają ziemię, transportują towary i są niezbędne w rolnictwie.

Ile kosztuje koń? Każdy rasowy koń jest bardzo drogi, kosztuje fortunę.Ceny wahają się od kilku tysięcy dolarów do milionów. Zwykłego konia bez rodowodu można kupić za 100-200 tysięcy rubli. Utrzymanie będzie kosztować 1-2 tysiące rubli. dziennie, w zależności od sezonu, rasy i innych czynników. Przeciągający się koń jest zwykle tańszy w utrzymaniu niż koń, zarobi pieniądze dla siebie. Trenowanie koni na torach wyścigowych również nie jest zbyt drogie.