Łatanie jest często określane jako jedna z najpiękniejszych palm wachlarzowych. Jego duże, prawie kuliste kształty, złożone, pierzaste liście są naprawdę luksusowe. A wyjątkowa krawędź na płatach liści była przyczyną pojawienia się popularnej nazwy rośliny – aksamitna palma. Nie wymagając chłodnego zimowania, łatanie należy jednak do najbardziej kapryśnych przedstawicieli rodziny palm. Wymaga ochrony przed przeciągami, starannej pielęgnacji i nie może pochwalić się wysoką odpornością na szkodniki. Ale piękno tej architektonicznej, wesołej palmy jest w stanie umieścić we wnętrzu niepowtarzalne akcenty, sprawiając, że łata wyróżnia się od reszty pokoju gigantami.
Атания оддигеза (Latania lodigesii). Farmer Burea-Uinsurance.com tharea
Spis treści:
Aksamitne i rzadkie łaty
Przed zapoznaniem się z łataniem warto od razu wyjaśnić zamieszanie spowodowane podobnym wyglądem różnych palm. Pomimo tego, że łatanie jest niezależnym rodzajem roślin, bardzo często są mylone z innymi palmami – Livistonami (a raczej z jednym z gatunków Liviston), a czasami palmy te nazywane są nawet jednym gatunkiem i używają tych nazw jako synonimów. Ale nazywanie łatania Livistons jest dużym błędem. A tym bardziej – próbując je hodować według tych samych zasad.
Nie tylko według wszystkich współczesnych klasyfikacji botanicznych, ale także z punktu widzenia kapryśności rośliny, osobliwości jej uprawy, te palmy są bardzo różnymi roślinami. Livistona potrzebuje chłodnej zimy, ale poza tym jest uważana za bezpretensjonalną, toleruje nawet niską wilgotność powietrza. Ale łatanie jest znacznie trudniejsze w kulturze io wiele bardziej kapryśne, wymagają ciepłej zimy, ale bardziej kapryśne w wyjeździe. I chociaż obie dłonie mają kształt wachlarza i charakteryzują się zaokrąglonym kształtem liści, na zewnątrz różnica między nimi jest nadal widoczna.
W łatach liście w ogólnym kształcie bardziej przypominają pawie pióra, tworzą prawie idealne zamknięte koło z promieniście rozchodzącymi się płatkami, a u Livistonów kształtem bardziej przypominają grabie ogrodowe do zbierania suchych liści, płatki tworzą półokrąg lub ścięte półkole.
Na Zachodzie łatanie jest znane pod bardzo pięknym przydomkiem aksamitnej palmy. Rzeczywiście, pokwitanie sadzonek i żyłek na liściach, bardzo piękny czerwonawy kolor, niesamowita gama okrągłych wachlarzy przypomina luksusowy aksamit w ich fakturach. Występujące tylko na wschodzie kontynentu afrykańskiego i na poszczególnych wyspach palmy łatane są niezwykle rzadkimi i cennymi palmami.
Poprawianie (Latania) To mały rodzaj dużych palm należących do rodziny Kaprov. Rodzaj łat obejmuje tylko 3 gatunki roślin, z których tylko jeden gatunek jest aktywnie wykorzystywany w kulturze pokojowej – Latania Loddigesa (Latania lodigesii). W naturze dorasta do 10 m, tworząc potężne, włókniste pnie z bardzo pięknymi naroślami, które pozostają po odpadnięciu ogonków. W kulturze łatania w pomieszczeniach pień nie jest uformowany, a ich wysokość jest ograniczona do maksymalnie 2-3 m, chociaż łata przez długi czas pozostaje zwartą metrową palmą. Ale łatanie zachowuje niezbyt pozytywną cechę dzikich krewnych – możliwość produkcji zaledwie kilku arkuszy rocznie, a czasem nawet jednego arkusza.
Wachlarzowate liście tej rośliny, zebrane w rozłożysty pęczek, są aksamitne, luksusowe, zamykają się niemal w idealnym kole. W przeciwieństwie do innych palm w kształcie wachlarza, ich liście są bardziej podobne do pawich piór, znacznie bardziej kuliste. Kolor liści tego typu łat jest zawsze szarozielony, ogonki liściowe są z reguły włókniste, pomalowane na kontrastowy czerwonawy kolor. W łataniu są wypukłe i bardzo mocne, wymagają ostrożnego obchodzenia się: ciernie wzdłuż samej krawędzi są prawie niewidoczne, ale mogą wyrządzić znaczne szkody. Blaszki liściowe są cięte tylko na końcach.
Płatki liści są zwykle idealnie proste i prawie promieniste. Średnica liści nigdy nie osiąga 1,5 m charakterystycznego dla naturalnego łatania, ale w najstarszych palmach wewnętrznych potrafi zbliżyć się do 1 m. Kwitnących łat nie widać nawet w warunkach szklarniowych, i to nie tylko w uprawie wewnętrznej. Roślina kwitnie tylko w naturalnym środowisku, wypuszczając niezwykle piękne bujne wiechy kwiatostanów o kremowo-żółtawych kwiatach, w miejsce których owoc przewiązuje się czarnymi, groszkowymi jagodami.
Pozostałe dwa to – Łatanie lantaroidu (Łotania lontaroides) I Łatanie Vershaffelta (Latania verschaffeltii) – są uważane za kultury, które nie przystosowują się dobrze do środowiska pomieszczenia i są mniej powszechne we wnętrzu, chociaż na zewnątrz są prawie nie do odróżnienia od łat Loddiges. Główną cechą tych dwóch rodzajów łat jest ograniczony obszar rozmieszczenia oraz nieco inny kształt i kolor liści. Łatający Loddiges ma bardziej szaro-niebieski kolor liści, podczas gdy łatane liście lantaroidu są czerwonawe, a podgatunek Vershaffelt obnosi się z żółtymi ogonkami i żyłkami.
Pielęgnacja łatek w domu
To nie przypadek, że wspaniała aksamitna palma łatająca nazywana jest jednym z najpiękniejszych przedstawicieli rodziny palm. Ta roślina jest nie tylko trudna w uprawie, ale bardzo trudna. Łatanie jest dobre tylko tam, gdzie stworzone są dla niego tropikalne warunki o dużej wilgotności i cieple. Ponadto stabilna wilgotność jest ważna nie tylko ze względu na charakterystykę powietrza w pomieszczeniu, ale także częstotliwość nawadniania.
Wymóg regularnego wykonywania dodatkowych zabiegów i monitorowania stanu rośliny, uważnego monitorowania jej rozwoju, a także konieczność szczególnego obchodzenia się z palmą podczas przesadzania, sprawiają, że łatanie palmy, którą można uprawiać tylko bardzo doświadczonych hodowców kwiatów. Rośliny te należy kupować w wieku 1 – 2 lat, ponieważ starsze uprawy są bardzo słabo przystosowane do nowych warunków.
Oświetlenie do łatania
Podobnie jak większość roślin pochodzenia afrykańskiego, łatanie jest rośliną światłolubną. Pomimo tego, że bezpośrednie promienie słońca mogą pozostawiać oparzenia na liściach, taka wrażliwość jest charakterystyczna dla rośliny tylko na promienie południowe, a bezpośrednie światło słoneczne do 2 – 3 godzin jest całkiem do przyjęcia dla palmy. Za idealną lokalizację dla tej dużej piękności uważa się lokalizacje zbliżone do parapetów wschodnich i zachodnich.
Okres uśpienia tej rośliny nadchodzi wymuszony ze względu na zmniejszenie oświetlenia i spadek wilgotności powietrza. Gdyby łatanie zapewniało stabilne warunki nawet zimą, to w zimnych porach roku w szklarniach nadal wypuszczałyby spektakularne liście. W rzeczywistości stabilne warunki w zimie utrzymują rośliny w fazie aktywnego wzrostu przez cały rok.
Wybierając miejsce do łatania, należy pamiętać, że duże liście tej rośliny tworzą bardzo otwartą koronę. Konieczne jest zapewnienie wolnej przestrzeni dla tej palmy, nadaje się tylko do dużych pomieszczeń o dużej powierzchni. Potrzeba wystarczającej przestrzeni do łatania wynika z faktu, że bez normalnej wymiany powietrza, równomiernego dostępu świeżego powietrza, palma często choruje. Rośliny nie mogą być stawiane bezpośrednio przy ścianach, zwłaszcza, by arkusze opierały się o jakiekolwiek powierzchnie, a także przy urządzeniach grzewczych czy klimatyzatorach.
Komfortowa temperatura
Łatanie należy do palm ciepłolubnych i nie potrzebuje mroźnej zimy. Wiosną lub latem jest w stanie znieść praktycznie upalne warunki, zimą musi obniżyć temperaturę, ale wciąż tylko do niższych wskaźników „pokojowych”. Zimą temperatura powietrza również nie powinna spaść poniżej 18 stopni, ale jednocześnie powinna być obniżona w porównaniu z okresem aktywnego wzrostu.
Wiosną i latem dla tej palmy temperatura musi wynosić co najmniej 20 stopni Celsjusza. Patching dobrze znosi ciepło, ale podczas konserwacji należy w każdy możliwy sposób uniknąć nagłych zmian temperatury, zmieniających warunki nawet o 5 stopni.
Łata nie toleruje zimnych przeciągów i zimą należy ją w każdy możliwy sposób zabezpieczyć podczas wietrzenia pomieszczeń. Ale jednocześnie wentylacja jest bardzo ważna, ponieważ bez dostępu do świeżego powietrza liście cierpią z powodu przyspieszonego suszenia. Mimo niechęci do przeciągów, latem tę palmę można przenieść pod gołym niebem, do ogrodu, na taras lub balkon. Najważniejsze jest znalezienie odpowiedniego chronionego miejsca z półcienistym oświetleniem do łatania.
Podlewanie i wilgotność powietrza
Łatanie wymaga dość obfitego podlewania w aktywnej fazie rozwoju, zwłaszcza jeśli roślina wytwarza młode liście. Zwykle podlewanie odbywa się po wyschnięciu wierzchniej warstwy podłoża w pojemnikach. Klasyczna częstotliwość zabiegów dla tej fazy to około 3 podlewania tygodniowo od wiosny do jesieni. Palma nie reaguje dobrze na całkowite wyschnięcie ziemnej śpiączki i jej zalanie. Zimą zmniejsza się wilgotność, dzięki czemu podłoże wysycha częściowo i w warstwie środkowej.
Głatkę podlewa się tylko osiadłą wodą, której temperatura jest nieco wyższa niż powietrza w pomieszczeniu z rośliną. W okresie aktywnego wzrostu podlewanie wodą o temperaturze pokojowej jest wyjątkowo niepożądane. Podlewanie ciepłą wodą zaspokaja potrzebę łatania ciepłej i stale wilgotnej gleby.
Jeśli dla rośliny ułożono wystarczająco mocny drenaż, możesz spróbować powtórzyć doświadczenie niektórych szklarni, w których uprawia się łatanie, umieszczając doniczkę z rośliną w dużym pojemniku z wodą, z której roślina niezależnie „czerpie” wymagana ilość wilgoci. Ta palma uwielbia doniczki samonawadniające.
Łatanie można śmiało zaliczyć do najbardziej wymagających palm pod względem wilgotności powietrza. Jeśli chcesz odnieść sukces w uprawie i nie stracić więcej liści niż roślina jest w stanie wyprodukować, musisz zadbać o stworzenie prawdziwie tropikalnych warunków. Minimalna dopuszczalna wilgotność dla tej dłoni to 60%. Większa wilgotność korzystnie wpływa na tempo wzrostu i piękno liści.
Ulubioną metodą zwiększania wilgotności powietrza do łatania jest częste opryskiwanie. Latem wskazane jest wykonywanie zabiegów około 2 razy dziennie. Inne metody nawilżania powietrza dla tej dłoni są uważane za mniej skuteczne. W szczególności łatanie preferuje opryskiwanie nawet niż instalację urządzeń nawilżających. Podczas wykonywania tej procedury ważne jest, aby upewnić się, że woda używana do oprysku jest nie tylko osiadła, ale także ciepła.
Oprócz rzeczywistych środków zwiększających poziom wilgotności, łatanie nie odmówi bardzo częstego mycia liści. Pełni nie tylko funkcję środka przeciwko gromadzeniu się kurzu i alergenów, ale także działa jako ważny krok zapobiegawczy przeciwko szkodnikom. Jeśli dłoń jest zwarta, zamiast pocierać liście, możesz po prostu zanurzyć koronę w wodzie.
Najlepszy opatrunek do łatania
W przypadku aksamitnej dłoni potrzebne jest nietypowe podejście do reżimu karmienia. Nawozy do tej rośliny stosuje się przez cały rok, jednak w okresie spoczynku karmienie powinno być naprawdę minimalne. Ale w okresie aktywnego wzrostu opatrunek powinien być dość aktywny, z częstotliwością 1 raz na 10-14 dni. Łatanie uwielbia nawozy organiczne, chociaż pasują do nich konwencjonalne złożone mieszanki. Spośród związków mineralno-organicznych najlepiej wybierać specjalne nawozy do palm.
Łatanie przycinania
Liście palmowe stopniowo obumierają, wysychają, wymagają przycinania. Ale jeśli odetniesz nieatrakcyjny liść, zanim całkowicie wyschnie, rozpoczniesz proces jeszcze szybszego zrzucania, liście palmowe dosłownie wysychają jeden po drugim. Możesz odciąć szypułkę dopiero po całkowitym wyschnięciu całej blaszki liściowej i pozostawić suchy pasek o grubości 3-4 mm.
Łatanie przeszczepu i substratu
Do łatania należy wybrać bardzo lekką i pożywną mieszankę gleby. Specjalne komercyjne podłoża palmowe są idealne dla tej rośliny, ale możesz samodzielnie uzupełnić glebę. Do łatania zwykle przygotowuje się podłoże na bazie gleby liściastej i piasku, ale bardziej odpowiednia jest dla niej mieszanka ziemi składająca się z równych części gleby liściastej i sodowej oraz połowy ilości piasku. Podłoże powinno mieć odczyn lekko kwaśny lub obojętny (dopuszczalne wartości pH od 5,0 do 7,0).
Procedura przeszczepu łat jest dość trudna nie tyle ze względu na duże rozmiary roślin, rozłożysty kształt liści czy kolczaste ogonki, ale ze względu na skrajną obawę przed mechanicznym uszkodzeniem przez obszerne i pochyłe kłącze. Roślinę tę przesadza się w razie potrzeby, tylko wtedy, gdy korzenie w pełni wchłoną dostępne podłoże. Coroczne przesadzanie będzie potrzebne tylko w przypadku młodych łat, rośliny dorosłe przesadza się znacznie rzadziej, z częstotliwością od 2 do 5 lat. Optymalny czas na przesadzanie to wiosna, chociaż zabieg można przeprowadzić o każdej porze roku, z wyjątkiem zimy.
Podczas zabiegu bardzo ważne jest ułożenie wysokiej warstwy drenażowej na dnie pojemnika. Luźne korzenie tej palmy, które wychodzą z dziur, które nie są zabrudzone, układane są w pierścienie na dnie pojemnika i nie wykonują pracy wokół głównej gliny, nie usuwają wolnej ziemi, starając się ostrożnie usunąć tylko zanieczyszczoną górną warstwę podłoża. Poziom penetracji do łatania musi być taki sam jak w poprzedniej doniczce. Pogłębienie szyjki korzeniowej podczas przesadzania może prowadzić do poważnego ryzyka śmierci palmy.
Natychmiast po przesadzeniu wykonuje się łatanie przy bardzo ograniczonym podlewaniu, a zwykłe procedury wznawia się dopiero po przyzwyczajeniu się roślin do nowych warunków. Przez 2 tygodnie po przesadzeniu palma musi być umieszczona w zacienionym miejscu, aby przyspieszyć adaptację i zapewnić jej bardzo obfity oprysk.
Aby zapewnić roślinie więcej przestrzeni do rozwoju i zmniejszyć częstotliwość przesadzania, doniczki należy powiększyć znacznie bardziej niż w przypadku innych palm, o co najmniej 7-10 cm średnicy. Kształt pojemnika powinien być klasyczny, o wysokości przekraczającej średnicę.
Łatanie chorób i szkodników
Łatanie trudno nazwać dłonią odporną na szkodniki. W przypadku naruszenia opieki i odstępstwa od zalecanych warunków uprawy na roślinie często osiadają wełnowce, przędziorki i owady łuskowe. Przy stagnacji podlewania podłoża roślina jest zagrożona zgnilizną korzeni i można sobie z nią poradzić tylko poprzez całkowite wysuszenie gleby (awaryjny przeszczep tej dłoni jest niedopuszczalny i zawsze prowadzi do śmierci rośliny). Ze szkodnikami najlepiej radzić sobie za pomocą insektycydów.
Typowe problemy w uprawie patchworku:
- pojawienie się plam na liściach przy suchym powietrzu, wahaniach temperatury, przeciągach lub niedostatecznym podlewaniu;
- suszenie zieleni, suszenie liści dosłownie jeden po drugim przy niewłaściwym cięciu suszonego liścia;
- pojawienie się brązowych końcówek na liściach przy suchym powietrzu lub zalaniu podłoża.
Reprodukcja łatek
Tę palmę można rozmnażać tylko przez nasiona, chociaż nie jest łatwo ją zdobyć. Czasami inne palmy sprzedawane są pod nazwą łatania, a żeby kupić nasiona aksamitnej palmy, trzeba dokładnie sprawdzić łacińską nazwę rośliny. Kiełkuj nasiona tej palmy w płytkich pojemnikach i pożywnym podłożu. Przez około dwa miesiące muszą być trzymane w pomieszczeniu o temperaturze co najmniej 25 stopni (optymalna temperatura to około 28-30 stopni Celsjusza), pod folią iz codzienną wentylacją. W normalnych warunkach nasiona wykiełkują po około 60 dniach.
Metody rozmnażania wegetatywnego tej palmy są niedopuszczalne.
