Unikalny przedstawiciel soczystych roślin domowych z unikalnym rzeźbionym brzegiem liści, mszak, nie tylko nazywa się Kalanchoe, ale jest często sprzedawany jako odmiana tej rośliny. Chociaż mszak jest niezależnym rodzajem upraw, który charakteryzuje się żywotnością i dość specyficzną strukturą liści, której szczegóły można badać bez końca. Filigranowy brzeg liścia mszaka z falbankami od setek niemowląt, bogata kolorystyka i przyjazny charakter sprawiają, że ten soczysty jest jednym z najlepszych kandydatów do roli małego, ale chwytliwego akcentu w kolekcji. A fakt, że pozostaje absolutnie bezpretensjonalną rośliną, którą nawet hodowcy kwiatów mogą uprawiać bez większego doświadczenia, dodatkowo zwiększa jej popularność.
Bryophyllum trąbka (Bryophyllum delagoense). binarna natura
I niech zamieszanie z nazwą wprowadzi wiele zamieszania, to właśnie ta roślina jest bardzo domowym lekarzem i należy do liczby gatunków żyworodnych, wyjątkowych pod względem zdolności do rozmnażania się.
Spis treści:
Niepopularna nazwa super popularnej rośliny
Trudno ustalić, dlaczego nazwa rodzajowa bryophyllum (czasami spotyka się pisownię bryophyllum) nie zapuściła korzeni i zakochała się w nas. Wszyscy nadal nazywają rośliny, które od dawna zostały przeklasyfikowane do rodzaju Bryophyllum (Bryophyllum), pod wszystkimi znanymi imionami – Kalanchoe (Kalanchoe). I nawet kiedy piszą o korzyściach płynących z „domowego lekarza”, zalecającego posiadanie krzewu tej rośliny, nadal uparcie nazywają uzdrawiający gatunek Kalanchoe.
Tak specyficzną nazwę można znaleźć nawet w źródłach medycznych i naukowych. Ale „lekarz domowy” to epitet, który można zastosować tylko do mszaka. Kiedy więc usłyszycie inny spór o to, która roślina jest bardziej lecznicza – „lekarz” Kalanchoe pierzaste czy „Kwiat Goethego” mszak Degremona – pamiętajcie, że to samo pierzaste Kalanchoe, w rzeczywistości według najnowszych klasyfikacji jest mszakiem pierzastym i poza ogólnym rodziny, nie ma to nic wspólnego z rodzajem Kalanchoe. Obie rośliny, zarówno kwiat Goethego, jak i lekarz domowy, reprezentują dokładnie rodzaj Bryophyllum.
Opis mszaków
Bryophyllums łączą grupę sukulentów z rodziny Tolstyankov, należących do kategorii żyworodnych. Są to wyjątkowe rośliny zdolne do formowania setek dzieci wzdłuż krawędzi liści, gotowe do kiełkowania natychmiast po wejściu do gleby. Rośliny te rozwijają się w postaci krzewów lub półkrzewów o soczystych pędach i liściach, w przyrodzie osiągających od 1 do 2 m wysokości.
Wśród mszaków występują zarówno gatunki o wyprostowanych, rozgałęzionych pędach, jak i odmiany o pędach płożących lub pnących do 2 m długości. Naprzeciw lub zebrane w 3 części w okółkach liście wzdłuż krawędzi prawie zawsze tworzą rośliny potomne z korzeniami i kilkoma liśćmi które można wykorzystać do hodowli.
Kształt liści tych roślin może być różny, a także ich kolor. Liście ciemnozielone, szare, czerwonawe lub brązowawe mogą być owalne lub lancetowate, o poszarpanej lub równej krawędzi, matowej lub błyszczącej powierzchni. Istnieją nawet mszaki o złożonych liściach pióropuszowych.
Kwiaty tych sukulentów są w większości opadające, zebrane w pół baldachy lub wiechy, z jaskrawo zabarwioną koroną i 8 pręcikami, które w przeciwieństwie do prawdziwych Kalanchoe są przymocowane u podstawy kwiatowej rurki. Kwiaty mszaków w kształcie cylindrycznych dzwonów są najczęściej zabarwione na różowo, czerwono lub liliowo. Bryophyllum kwitnie głównie zimą lub wczesną wiosną, ale okres kwitnienia nigdy nie trwa krócej niż miesiąc. Po kwitnieniu w mszakach wiąże się wielonasienne listki.
Rodzaje mszaków
Rodzaj Bryophyllum łączy w sobie ponad dwa tuziny gatunków roślin, występujących w naturze głównie tylko na Madagaskarze, w suchych glebach kamienistych lub wzdłuż dróg. W kulturze pokojowej popularnych jest tylko 6 rodzajów mszaków.
Briofillum Degremona (Bryophyllum daigremontianum, tym bardziej popularnie przestarzałym synonimem jest Kalanchoe Degremona, Kalanchoe daigremontianum) tworzy zwarte krzewy rozetowe. Liście dość duże, szeroko lancetowate, błyszczące, z postrzępioną krawędzią. Piękny i bogaty ciemnozielony kolor podkreśla matowa strona blaszki liściowej, która wydaje się być pokryta brązowymi kreskami. W każdym nacięciu prześcieradła między zębami wzdłuż krawędzi tworzą się te bardzo łatwo odpadające dzieci, które w swojej masie tworzą rodzaj ażurowej lub kręconej falbanki.
Kwiaty mszaka Degremon są naprawdę wspaniałe. Duże różowo-fioletowe dzwonki wyglądają spektakularnie, a piękny kształt wiech opadających kwiatów przypomina nieco koronę. Bryophyllum Degremona jest lepiej znany jako kwiat Goethego – najpopularniejsza roślina wśród uzdrowicieli domowych. Uważa się, że można go znaleźć na prawie każdym parapecie. Do dziś popularna jest legenda, według której legendarny niemiecki poeta codziennie zjadał roślinne niemowlęta w celu odmłodzenia ciała.
Tradycyjna medycyna używa tego mszaka w leczeniu wrzodów żołądka, gruźlicy, kataru i przeziębień jako szybkiego środka przeciwbólowego. To właśnie z tego mszaka, wkroplonego do nosa, zaczyna się bardzo niekontrolowane i uzdrawiające kichanie. Właściwości lecznicze rośliny dały roślinie popularne przydomki żeń-szenia lub lekarza domowego.
Bryophyllum pierzaste (Bryophyllum pinnatum, jesteśmy znani wszędzie pod nazwą Kalanchoe pierzaste – Kalanchoe pinnata), tworzy mocne, proste pędy i dość duże krzewy, pięknie się rozgałęzia i cieszy atrakcyjną sylwetką. Jasnozielone liście zmieniają się od prostych owalnych na dole pędów do lancetowatych złożonych na górze. Krawędzie liści zdobią czerwonawe zęby. Niemowlęta można zobaczyć w obfitości na roślinie przez cały rok, ale nawet jeśli nie ma ich na liściu, wystarczy oderwać go od krzaka i umieścić w wilgotnym środowisku, aby uformować dziesiątki roślin potomnych wokół krawędzi.
Te mszaki kwitną łatwo w warunkach wewnętrznych, zachwycając ciemnoczerwonymi, wystarczająco jasnymi kwiatostanami. Cirrus mszak jest również popularny ze względu na swoje właściwości lecznicze, podobne do mszaka Degremona, ale w przeciwieństwie do tego ostatniego, nawet uznawanego przez oficjalną medycynę. Jako doskonały środek do leczenia niegojących się ran, oparzeń, w stomatologii, ginekologii uważa się za niezbędne zapalenie ucha.
Briophillum Fedchenko (Bryophyllum fedtschenkoi), można również znaleźć pod synonimem Kalanchoe Fedchenko (Kalanchoe fedtschenkoi)może być gorszy w dystrybucji od gatunków leczniczych, ale podbił serca znacznej liczby hodowców kwiatów przede wszystkim matowymi, niebieskawymi liśćmi i niesamowitą liczbą pędów, które tworzą rodzaj gęstej sieci korzeni powietrznych w dolnej części.
Pomimo tego, że kształt krzewu i ryflowana krawędź liści posypanych koronką od dzieci przypomina mszaki Degremona, to szaroszare mszaki wydają się być rośliną o zupełnie innym charakterze i bardziej przypomina luksusowe tkaniny. Zieleń zdobi tylko różowy lub czerwony pasek wzdłuż krawędzi blaszek liściowych, jakby podkreślał falbany. A jego kwitnienie jest żółtawo-pomarańczowe, a nie różowe. Kwiatostany tego gatunku są wierzchołkowe, kwiaty wystarczająco duże, a po zwiędnięciu z pąków uśpionych zaczynają wyrastać nowe pędy.
Briofillum Buvarda lub Boveri (Bryophyllum beauverdii) Jest jednym z rzadkich sukulentów ampelicznych i jedynym ampelicznym gatunkiem mszaka, który zakorzenił się w formie pokojowej. Roślina wytwarza cienkie i bardzo długie pędy. To prawda, w przeciwieństwie do roślin naturalnych, w kulturze pokojowej gałązki, wyróżniające się kruchością i kruchością, mogą osiągnąć nie kilka metrów długości, ale tylko 60 cm.
Liście rośliny są dość wąskie, pomalowane na ciemnozielono-brązowy kolor. Są bardziej jak rurki i wyginają się w dół w sposób przypominający szpony. Czarne i fioletowe, nakrapiane kwiaty dodają całej roślinie jeszcze więcej tajemniczości. Jego ciemne, niezwykłe liście wyglądają szczególnie oryginalnie, gdy roślina jest uformowana na pierścieniu nośnym. To jedna z najbardziej egzotycznych lian wewnętrznych.
Kolor rurki Bryophyllum (Bryophyllum delagoenseformalnie znany jako Bryophyllum tubiflorum) wyróżnia się siedzącymi wąskoliniowymi liśćmi zebranymi w okółki, pokrytymi niezwykłymi plamkami wzdłuż samej krawędzi. Niemowlęta w tym gatunku powstają tylko w górnej części liści, dzięki czemu soczyste, już jak naga sosna, są jeszcze bardziej egzotyczne. Ale główną ozdobą rośliny są szkarłatne duże dzwonki, zebrane w wiechy kwiatostanów.
Szybko zyskuje popularność i niepowtarzalny wygląd Briofillum Mangina (Bryophyllum manginii), którego główną zaletą jest wyjątkowe kwitnienie. Roślina ta tworzy piękne krzewy z owalnych zielonych liści zielnych i wytwarza zachwycające, opadające łodygi kwiatowe z dzwonkowatymi kwiatami, które zamieniają skromny soczysty w mały ampel lub cud doniczkowy.
Jaskrawe, pomarańczowe, różowe lub czerwone dzwonki z zielonymi przylistkami wydają się zaskakująco egzotyczne. I sprawili, że roślina zyskała popularny przydomek „dzwon Madagaskaru”. Gatunek ten szybko zyskuje na popularności, pojawiają się nowe odmiany hybrydowe, które w przeciwieństwie do gatunków klasycznych są w stanie kwitnąć nawet w zwykłym zakresie temperatury pokojowej przez cały rok.
Opieka Bryophyllum w domu
Bryophyllum można słusznie nazwać jedną z najbardziej niewymagających roślin domowych. Świetnie czują się w warunkach wewnętrznych i nie wymagają nie tylko kompleksowej pielęgnacji, ale także wybaczają pewne błędy, w tym podlewanie. Zasady uprawy tej rośliny są tak proste, że pozwalają co roku podziwiać piękne kwitnienie przy bardzo skromnych wysiłkach. Ale nie warto oczekiwać, że mszaki w ogóle zadowolą się jakąkolwiek troską. Do dobrego kwitnienia potrzebują chłodnego zimowania, a karmienie powinno być regularne.
Oświetlenie dla mszaka
Bryophyllums są roślinami kochającymi światło i są w stanie skutecznie kwitnąć tylko wtedy, gdy są trzymane w dość jasnych miejscach. Słoneczne miejsce lub rozproszone jasne światło są uważane za idealne dla tych roślin. Jedynym zagrożeniem dla mszaka są południowe promienie słoneczne, które mogą pozostawiać brzydkie oparzenia na liściach, a zwłaszcza na kwiatach. Ale im więcej światła słonecznego otrzyma roślina, tym bardziej atrakcyjnie będzie wyglądać.
Roślina sygnalizuje brak oświetlenia, potrzebę rozjaśnienia reżimu utrzymywania poprzez rozciąganie pędów, dzięki czemu można ocenić poprawność działań podczas eksperymentowania z różnymi lokalizacjami. Bryophyllum jest najwygodniejszy na parapetach wschodnich i zachodnich, ale okna południowe stworzą warunki zbliżone do ojczyzny. Latem roślinę można wyjąć pod gołym niebem z ochroną przed promieniami południowymi.
Komfortowa temperatura
Uprawy te wymagają dwóch kontrastujących ze sobą etapów wegetacji – ciepłego lata i chłodnej zimy. Co więcej, ten ostatni wcale nie jest etapem uśpienia, ale czasem kwitnienia tej kultury.
Bryophyllum rozwija się wiosną i latem w temperaturach zbliżonych do typowych pomieszczeń. Za optymalny reżim konserwacji tej rośliny uważa się temperatury od 20 do 27 stopni, ale może wytrzymać mszaki i bardziej ekstremalne upały. Temperatura spada poniżej 18 stopni wiosną i latem nie powinna być dozwolona.
Główną trudnością w doborze temperatur odpowiednich dla mszaków jest zapewnienie im przynajmniej niewielkiego spadku wydajności w okresie zimowym. Jedynym wyjątkiem jest mszak Mangina, który może zimować w zakresie temperatur pokojowych. W idealnych warunkach mszaki w okresie spoczynku powinny być trzymane w temperaturze od 12 do 14 stopni Celsjusza. Ale jeśli nie możesz odtworzyć takich warunków, nie powinieneś rozpaczać. Brak całkowicie chłodnego zimowania wpłynie na piękno i obfitość kwitnienia, ale nie będzie czynnikiem znaczącej utraty zieleni ozdobnej i nadal pozwoli roślinom wypuszczać łodygi kwiatowe.
Najważniejsze jest to, że od połowy jesieni do wiosny mszaki są utrzymywane w co najmniej nieco niższej temperaturze, 15-18 stopni. Należy pamiętać, że w okresie zimowego spoczynku w podwyższonych temperaturach powietrza, od 18 stopni i cieplej, roślina może w ogóle nie kwitnąć, nawet jeśli utworzyła pąki, najprawdopodobniej się nie otworzą. Chłód jest niezbędny dla mszaka nie tylko do przygotowania się do kwitnienia, ale także do rozkwitu kwiatostanów.
Podlewanie i wilgotność powietrza
Zgodnie z wymaganiami dotyczącymi wilgotności podłoża mszak nie różni się od innych sukulentów domowych. Roślina zdolna do przechowywania wilgoci w liściach wymaga umiarkowanego podlewania, nawet w gorących letnich warunkach. Umiarkowane podlewanie jest główną gwarancją, że rośliny zmaksymalizują efekt dekoracyjny i zadowolą aktywny wzrost i zdrowie. W ciepłym sezonie, wiosną i latem, mszaki podlewa się tylko wtedy, gdy wierzchnia warstwa podłoża jest całkowicie sucha. Ale wraz z przejściem w okres zimowych chłodów, rośliny podlewa się bardzo ostrożnie, utrzymując jedynie minimalną stabilną wilgotność podłoża i pozwalając mu całkowicie wyschnąć nawet w przeciętnej proshcharce. Zimą podlewanie w optymalnej temperaturze odbywa się z częstotliwością 1 lub 2 razy w miesiącu.
Bryophyllums, podobnie jak prawdziwe Kalanchoe, z którymi tak lubią zamęt, są roślinami odpornymi na suszę i doskonale tolerują nawet całkowite wysuszenie ziemnej śpiączki. Co więcej, wysuszenie gleby pod roślinę jest po prostu niezbędne do normalnego rozwoju i zmniejszenia ryzyka zawilgocenia. Jeśli przypadkowo pozwolisz na zbyt duże podlewanie lub wykonasz procedurę wcześniej niż to konieczne, pozwól podłożu całkowicie wyschnąć, a dopiero potem wznów zwykłą pielęgnację. Jest jeszcze jedna cecha, o której lepiej nie zapomnieć: podczas zabiegu należy uważać i starać się, aby nawet najmniejsze krople wody nie spadły na liście rośliny.
Bryophyllums absolutnie nie potrzebują żadnych środków do nawilżania powietrza. Rośliny nie lubią bliskości urządzeń grzewczych czy klimatyzatorów, ale dobrze znoszą przeciągi, nie boją się wahań temperatury i wilgotności powietrza, dzięki czemu mogą być aktywnie wykorzystywane w pomieszczeniach takich jak kuchnia czy łazienka. Bryophyllum pięknie rośnie zarówno w pomieszczeniach, jak iw szklarniach, latem na tarasach lub balkonach.
Najlepszy opatrunek na bryophyllum
Bryophyllum wymaga nawożenia tylko wiosną i latem. Optymalną częstotliwość karmienia uważa się 1 raz na 2 tygodnie. W przypadku tej uprawy lepiej jest stosować specjalne mieszanki nawozów do kaktusów i sukulentów. Przy stosowaniu nawozów uniwersalnych dawkę należy zmniejszyć o połowę. Ale jeśli chcesz osiągnąć najbardziej spektakularne kwitnienie, nadal stosuj górny opatrunek jesienią i zimą, zmniejszając ilość stosowanych nawozów o 2 razy i wykonując zabiegi z częstotliwością 1 raz w miesiącu.
Aby roślina zakwitła i stymulowała kwitnienie, odstęp między opatrunkami powinien wynosić co najmniej 4 tygodnie. W przypadku mszaka w okresie kwitnienia, w celu wydłużenia czasu jego trwania, można zastąpić zwykłe nawozy mieszankami przeznaczonymi do upraw kwitnących i wznowić karmienie z częstotliwością 1 co 2 tygodnie do końca kwitnienia.
Przycinanie mszaka
Cała praca przy przycinaniu tej rośliny sprowadza się do usunięcia, a raczej wyłamania początku żółknięcia, wysuszenia, a także uszkodzonych liści oraz przycięcia szypułek po kwitnieniu.
Jeśli mszak traci efekt dekoracyjny, rozciąga się, deformuje, rośliny nie są odnawiane przez przycinanie, ale odmładzane, zastępując je młodymi okazami. Przycinanie kształtujące na tej roślinie nie przyniesie pożądanego efektu.
Przeszczep i substrat
W przypadku mszaka odpowiednia jest każda wysokiej jakości i lekka mieszanka ziemi odpowiednia dla innych sukulentów. Roślina świetnie czuje się w podłożu dla kaktusów czy grubych kobiet. Jeśli sam mieszasz glebę, weź w równych częściach glebę liściastą, darniową, piasek, torf i próchnicę.
Młode rośliny przesadza się corocznie, starsze dopiero, gdy korzenie w pełni wchłoną podłoże. Przesadzanie mszaka nie sprawi kłopotów, ponieważ rośliny nie należą do najbardziej obawiających się jakichkolwiek uszkodzeń, nie wymagają przeładunku i przy ostrożnym obchodzeniu się szybko przystosowują się i zaczynają rosnąć w nowym pojemniku. Na dnie doniczki dla mszaka należy ułożyć grubą warstwę drenażu o wysokości 5 cm. Najlepiej nadaje się na warstwę drenażową z połamanych odłamków lub keramzytu.
Pojemniki Bryophyllum należy starannie dobierać. Jest to roślina o zwartym kłączu, zgodnie z którą należy wybierać raczej małe pojemniki. W przypadku mszaka zawsze wybieraj doniczki o średnicy większej niż wysokość. Zbyt duże pojemniki wpływają niekorzystnie na atrakcyjność zieleni, na kwitnienie rośliny.
Choroby i szkodniki
Na mszakach mszyce są uważane za najczęstszych szkodników. Nawet przędziorki nie są tak powszechne na tej roślinie. W sąsiedztwie porażonej rośliny mszaki mogą zostać uszkodzone przez świerzb. Z mszycami i innymi owadami lepiej walczyć metodami kombinowanymi, stosując mycie liści wodą z mydłem lub naparem ziołowym i spryskując środkami owadobójczymi o szerokim spektrum działania. Zainfekowane rośliny należy odizolować od innych upraw w pomieszczeniach.
Przechowywane w temperaturze powietrza poniżej 12 stopni Celsjusza lub gdy podłoże jest podmokłe, rośliny są podatne na rozprzestrzenianie się szarej pleśni. Może do tego również prowadzić zwilżanie liści podczas podlewania.
Reprodukcja mszaka
Jak prawie wszyscy przedstawiciele sukulentów, mszak wyróżnia się dość łatwą reprodukcją. Możesz zdobyć nową roślinę od samych dzieci, które sama natura wymyśliła do szybkiego ukorzenienia i za pomocą zwykłych sadzonek wierzchołkowych.
Nowe mszaki można uzyskać z nasion: to mszaki są najczęściej sprzedawane jako „nasiona kalanchoe” (w tym mszaki pierzaste, których nasiona można znaleźć dosłownie w każdym sklepie ogrodniczym jako pierzaste kalanchoe). Łatwo zorientować się, czy kupujesz mszaka czy kalanchoe, sprawdzając nazwę botaniczną rośliny wskazaną po łacinie. Pod warunkiem, że zostanie posadzone w połowie wiosny w podłożu odżywczym i kiełkuje pod folią przy stałej wilgotności i temperaturze powietrza około 20-23 stopni Celsjusza, sadzonki zaczną się szybko pojawiać i będą się aktywnie rozwijać. A już następnej zimy można podziwiać rozkwit Kalanchoe.
Zarówno liściaste, jak i wierzchołkowe sadzonki mszaka zakorzeniają się w wilgotnej glebie, piasku, perlicie, a nawet w zwykłej wodzie. Właściwie najłatwiej i najszybciej ukorzenić je w wodzie. Po potraktowaniu akceleratorem wzrostu procent ukorzenienia sadzonek wzrasta do 95%. Po pojawieniu się korzeni rośliny sadzi się w małych pojemnikach. Opieka jest standardem dla wszystkich mszaków.
Kiedy osiągną rozmiar wystarczający do ukorzenienia, młode rośliny bardzo łatwo opadają na ziemię i parapety, a same mszaki hojnie je rozrzucają. Lekko potrząsając roślinami, można zebrać miniaturowe pędy, a umieszczając je na wilgotnym podłożu w nowym pojemniku, szybko uzyskać aktywnie rozwijające się młode mszaki.
