Kaktusy liściaste – epiphyllums i zygocactus – są uprawiane przez wielu, ale rzadko u nikogo można znaleźć dobrze kwitnące rośliny. Ale przy odpowiedniej pielęgnacji i konserwacji powinny dosłownie zostać utopione w kwiatach. Epifyllums (wcześniej nazywano je phyllocactus) – ludzie z Ameryki Środkowej i Południowej. Nie mają liści, ich rolę odgrywają długie, płaskie, czasem trójkątne, ciemnozielone łodygi w kształcie liści. Są soczyste, a na brzegach karbowane lub postrzępione.
Epiphyllum (Epiphyllum). Farmer Burea-Uinsurance.com Maja Dumat
W kulturze szeroko rozpowszechnione są głównie hybrydowe (odmianowe) epiphyllums. Przez lata ogrodnicy i kwiaciarnie opracowali ogromną liczbę doskonałych odmian tych kaktusów. Ich kwiaty są piękne, duże, o średnicy 10-12 cm, jasne, o różnych kolorach – czerwonym, bordowym, różowym, fioletowym, żółtym, pomarańczowym, białym, o różnych odcieniach i odcieniach. Są epiphyllums z pachnącymi kwiatami.
Spis treści:
Dlaczego epiphyllum nie kwitnie?
Epiphyllums kwitną w kwietniu-czerwcu, czasem bardzo obficie. Ale aby osiągnąć takie kwitnienie, musisz stworzyć sprzyjające warunki dla roślin.
Najpierw zapewnij do epifilum wystarczającą ilość światła. W zacienionych miejscach kaktusy nigdy nie zakwitną, chociaż mogą żyć, a raczej wegetować w cieniu przez wiele lat. Najlepszym miejscem na epifilum są parapety okien wschodnich i zachodnich. Okna północne są odpowiednie, ale tutaj kaktusy muszą być umieszczone w pobliżu samej szyby, wtedy zakwitną jednak nie tak bujnie jak na słońcu. Na oknach południowych nasady należy chronić przed palącymi promieniami słonecznymi, lekko zacieniając gazą lub tiulową zasłoną.
Po drugie, zimą, kiedy kaktusy odpoczywają, trzeba je bardzo oszczędnie podlewać, rzadko. Na chłodnym parapecie wystarczy podlewać epiphyllum raz w miesiącu, cóż, jeśli w pomieszczeniu jest ciepło – dwa razy, nie więcej. Przy nadmiernym podlewaniu zimą na wierzchołkach szerokich pędów, które wyrosły w okresie letnim, pojawiają się cienkie, kruche pędy, tak zwane „włócznie”, należy je odciąć u samej podstawy.
Szypułka strzałki epiphyllum. Farmer Burea-Uinsurance.com Bjorn Sahlberg
Sadzenie epiphyllum
Kaktusy liściaste sadzi się w małych glinianych lub plastikowych doniczkach, proporcjonalnych do objętości systemu korzeniowego. W obszernym naczyniu jest za dużo gleby, po kolejnym podlewaniu długo wysycha, korzenie łatwo gniją z wilgoci, a nabłonek wtedy nie tylko nie kwitnie, ale także więdnie.
Mieszanka gleby składa się z darni, gleby liściastej, włóknistego torfu i grubego piasku (w przybliżeniu równe części). Warto dodać do niego trochę suchej dziewanny. Wapno jest przeciwwskazane.
Pielęgnacja naskórka
Podlewaj epiphyllum czystym deszczem, stawem lub osiadłą wodą z kranu o temperaturze pokojowej. Co więcej, lepiej zagotować wodę z kranu, a następnie trzymać ją w wiadrze przez 1-2 dni – dostajesz miękką wodę.
Wczesną wiosną w kaktusach wyrastają nowe pędy, a zeszłoroczne pączki ubierają się po bokach, szybko się zapełniają i zwykle po miesiącu można podziwiać jasne, duże, wielopłatkowe kwiaty epiphyllum. Wiosną i latem nasady są obficie podlewane, jednak podłoże nie powinno być stale wilgotne.
Bardzo dobrze jest codziennie spryskiwać rośliny miękką wodą – sprzyja to rozwojowi szerokich, mocnych pędów. Od maja do sierpnia dobrze jest karmić naskórek słabym naparem dziewanny (1:16) lub 0,1% roztworem pełnego nawozu mineralnego. Ale karmione są tylko dobrze rosnące okazy, a te, które rosną wolno, nie muszą być nawożone – karmienie tylko pogarsza stan słabych roślin.
Od sierpnia nawadnianie nasady jest stopniowo zmniejszane, a do listopada sprowadzane do minimum. Późną jesienią i zimą nasady są chłodne (10-16°C), dlatego doniczki należy przenieść na samą szybę. Kaktusy będą zarówno lekkie, jak i nie gorące.
Эпифиллум (Epiphyllum). Farmer Burea-Uinsurance.com Mike
пифиллум. Farmer Burea-Uinsurance.com Bill Gracey
Reprodukcja epiphyllums
Epifyllum są rozmnażane wiosną i latem przez sadzonki pobrane ze zdrowych (lub przekwitłych) krzewów. Wybierz mocne, szerokie zeszłoroczne pędy i odetnij je, ale nie u podstawy. Jeśli łodygi są cięte u podstawy, to takie sadzonki (wąskie u dołu) zakorzeniają się wolniej i gorzej niż szerokie.
Sadzonki epiphyllum są suszone przez 1-2 dni i sadzone płytko (o 0,6 cm) w mieszaninie torfu i piasku, która powinna być tylko lekko wilgotna, ale nie rozmoczona, w przeciwnym razie sadzonki mogą gnić. Możliwe jest ukorzenienie nasady w jednym czystym piasku. Sadzonki są przywiązane do kołka. Po 8-4 tygodniach tworzą się korzenie, a następnie sadzonki epiphyllum sadzi się w 1-2 kawałkach. w małych doniczkach z luźną, piaszczystą glebą. W miarę rozwoju są przesadzane do bardziej przestronnego pojemnika wypełnionego mieszanką gleby.
