Warto zobaczyć tę piękną roślinę tylko raz podczas kwitnienia i już nie można o niej zapomnieć! Ludzie nazywali go „lilią amazońską”. W kulturze częściej niż inne gatunki występuje eucharis wielkokwiatowa (Eucharis grandiflora) – „lilia amazońska” i eucharis amazońska (Eucharis amazonisa). Ta cenna ozdobna roślina cebulowa jest szeroko rozpowszechniona w tropikach Ameryki Południowej, gdzie występuje głównie na nizinach amazońskich, u podnóża Andów kolumbijskich, na luźnej, bogatej w próchnicę glebie. Jak uprawiać eucharysę w domu, powiemy w artykule.
Eucharystia Farmer Burea-Uinsurance.com Scott Zona
Spis treści:
Opis botaniczny rośliny
Pręt Eucharis (Eucharis) ma około 20 gatunków roślin z rodziny amarylisaceae (Amarylkowate), kwitnące zimą i różniące się jedynie drobnymi cechami botanicznymi. Słowo „eucharis” w tłumaczeniu z greckiego na rosyjski oznacza „pełen wdzięku”. Ta nazwa jest całkiem uzasadniona – roślina wyróżnia się wśród kwiatów w pomieszczeniach pięknem liści i kwiatów, silnym aromatem.
Liście są duże (do 40 cm długości i 20 cm szerokości), szeroko owalne, spiczaste, ciemnozielone, błyszczące. W kształcie są podobne do aspidistra („przyjazna rodzina”). Blaszka liściowa jest lekko pomarszczona, z wystającymi podłużnymi żyłkami. Liście żyją długo, kilka lat; ale po jesiennym kwitnieniu częściowo wymierają. Następnie na ich miejsce wyrastają nowe, młode, zwinięte początkowo w tubę.
W doświadczonych kwiaciarniach eucharysa kwitnie dwa razy w roku. W dobrze rozwiniętych okazach w październiku-listopadzie pojawia się 5-8 szypułek (czasem więcej), wczesnym latem – 2-3 szt. Niektóre rośliny kwitną w sylwestra. Kwiaty są duże, do 10 cm średnicy, podobne do żonkila, śnieżnobiałe, lekko opadające, zebrane w prosty parasol na długich bezlistnych pędach (do 70 cm). W centrum kwiatu wyróżnia się gęsta, zielonkawa korona z zębami wzdłuż krawędzi.
Domowa opieka nad Eucharystią
Eucharis dobrze rośnie w oświetlonych miejscach, choć dobrze znosi też znaczny brak oświetlenia. Słabo znosi południowe słońce. Idealną lokalizacją jest okno wschodnie i zachodnie. Latem można go wynieść na zewnątrz, ale należy go osłonić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych i chronić przed opadami atmosferycznymi.
Pamiętaj o ciepłolubności rośliny, nie zapomnij o roślinie na zewnątrz w chłodne sierpniowe noce, a tym bardziej podczas pierwszych jesiennych przymrozków. Bezpieczniej będzie, jeśli rozciągniesz mały kawałek folii i ułożysz wokół niego miniaturową szklarnię.
W okresie wzrostu temperatura nie powinna spaść poniżej 18°C. Silne zmiany temperatury powodują rozdrabnianie kwiatów. Pamiętaj, że temperatura 7-10 ° C jest już uważana za szkodliwą: liście mogą opadać, a cebulki gnić.
Do pomyślnego kwitnienia eucharis potrzebuje okresu uśpienia trwającego 1-1,5 miesiąca. Wskazane jest zorganizowanie okresu uśpienia po kwitnieniu rośliny, ograniczenie jej podlewania i utrzymywanie w stanie półsuchym.
Podlewanie jest umiarkowane, ponieważ przesuszenie i podlewanie gleby w doniczce nie powinno być dozwolone. Najlepiej podlewać miękką, osiadłą wodą. W okresie wzrostu podłoże powinno być bardziej wilgotne niż hippeastrum i innych bulwiastych, ale nadal bez nasiąkania wodą – dlatego podlewane ostrożnie, po kwitnieniu zmniejsza się podlewanie.
Eucharis grandiflora (Eucharis grandiflora). Farmer Burea-Uinsurance.com Ross Kouzes
W okresie wegetacji przydatne jest opryskiwanie eucharysami. W okresie kwitnienia roślina nie jest spryskiwana lub spryskiwana ostrożnie, aby woda nie dostała się na kwiaty, ponieważ powoduje to powstawanie brązowych plam, w wyniku których traci się efekt dekoracyjny kwiatów. Kurz z liści można usunąć wilgotną szmatką lub myjąc liście wodą, ale uważaj, aby nie dostał się do gleby.
Począwszy od etapu kiełkowania cebulek warto raz na 1 tygodnie karmić roślinę nawozami organicznymi i mineralnymi (naprzemiennie). Po kwitnieniu karmienie zostaje zatrzymane. Do nawożenia można użyć uniwersalnych płynnych opatrunków mineralnych („Rainbow”, „Universal”), rozcieńczając je zgodnie z instrukcją.
Rośliny boleśnie tolerują zaburzenia śpiączki, uszkodzenia korzeni i przesadzanie. Eucharis przesadza się nie częściej niż raz na 1-3 lata. Z biegiem czasu doniczka dosłownie wypełnia się cebulkami, nie ma wystarczającej powierzchni odżywczej, a roślina może umrzeć. Najlepszy czas na przeładunek i transfer to marzec. Wystarczy jeden przeszczep w ciągu 4-3 lat.
Ostrożnie poluzuj ziemistą kulkę patyczkiem i wyprostuj mięsiste korzenie. Najbardziej splątane części korzeni można spłukać wodą, aby uniknąć obrażeń. Cebule sadzi się 2-3 cm poniżej poziomu gleby i dobrze zagęszcza glebę wokół nich. Jeśli cebulki nie mają liści, można je sadzić tak, aby wierzchołek pozostawał powyżej poziomu podłoża. Pozwoli to na lepszą obserwację początku wzrostu.
W pierwszych 2-3 tygodniach po posadzeniu eucharysę należy ostrożnie podlewać, ponieważ powierzchnia gleby wysycha, ale spryskiwać (jeśli są liście) obficie i regularnie. 1-1,5 miesiąca po posadzeniu od cebulki widać wierzchołek nowych liści.
Reprodukcja Eucharystii
Oddzielenie lub nie oddzielenie cebulek córek od matki zależy od celów, do których dążysz. Naturalnie młode rośliny rozwijają się wolniej w bliskim sąsiedztwie. Jeśli każdy z nich zostanie posadzony w osobnej doniczce, szybko osiągną kwitnienie. Następnie trzeba co roku rozdzielać dzieci. Jeśli jednak nie chcesz szybko rozmnażać eucharysów, lepiej zostawić dzieci – przyczynia się to do bardziej bujnego kwitnienia.
Eucharystia. Farmer Burea-Uinsurance.com Nancy
Aby uzyskać bujny, dobrze ulistniony okaz eucharysa, do sadzenia używa się szerokich pojemników z kilkoma otworami w dnie, które szybko spuszczają wodę. Na dno wylewa się grubą warstwę drenażu z ekspandowanej gliny i odłamków, ponieważ cebulki gniją od stojącej wody. W pojemniku sadzi się 3-5 cebul, zanurzając je w ziemi na głębokość 4-5 cm.
Sadzenie grupowe w stosunkowo ciasnym pojemniku jest warunkiem dobrego kwitnienia. Posadzone pojedynczo cebulki nie kwitną, dopóki nie rozmnażają się w wystarczającej ilości.
Preferowane są podłoża o dobrej zdolności zatrzymywania wody. Podłoża przygotowuje się na bazie ziemi liściastej (4 części), dodając kompost (2 części), gruboziarnisty piasek lub inny proszek do pieczenia (2 części) oraz glinę (1 część). Mieszanka może składać się z 3 części liściastych, 2 części wrzosu i 1 części darni i piasku. Ziemię wrzosową można zastąpić ziemią torfową. Rośliny potrzebują dobrego drenażu. Eucharis kwitnie obficie, pod warunkiem, że jest ciasno w doniczce.
Całkowicie izolowane dzieci są starannie oddzielane, starając się nie uszkodzić systemu korzeniowego. Przesadza się je do wcześniej przygotowanej gleby, składającej się w równych proporcjach z darni lub próchnicy, piasku i torfu, która jest utrzymywana w stanie dostatecznie wilgotnym, ale nie podmokłym.
Choroby i szkodniki
Ogólnie rzecz biorąc, Eucharis nie jest kapryśną rośliną i kwitnie łatwo każdego roku, nawet przy minimalnej konserwacji. Jeśli spróbujesz, możesz uzyskać niezwykle rzadką (lub zazdrość wszystkich) piękną roślinę z ogromną liczbą pachnących kwiatów. Jeśli zostawisz dużo cebulek w dużej doniczce i regularnie karmisz roślinę, to lśniące, liczne liście będą wyglądać szczególnie imponująco. Muszę powiedzieć, że eucharys to raczej roślina samotna i potrzebuje wystarczająco dużo miejsca.
Tarcza
Brązowe blaszki na powierzchni liści i łodyg wysysają sok komórkowy. Liście tracą kolor, wysychają i opadają. Do mechanicznego czyszczenia szkodników liście przeciera się gąbką z mydłem. Następnie roślinę spryskuje się 0,15% roztworem actelliku (1-2 ml na litr wody).
Wciornastki
Na jego wygląd wpływa wysoka temperatura i niska wilgotność powietrza. Na spodniej stronie liścia wciornastki tworzą liczne kolonie, a na górnej stronie liścia pojawiają się jasne kropki. W rezultacie górna strona liścia staje się szarobrązowa ze srebrzystym połyskiem. Roślinę należy spryskiwać (w razie potrzeby wielokrotnie) środkami owadobójczymi (fitoverm, decis, actellik, intavir).
Gubaris. Farmer Burea-Uinsurance.com Marise Caetano
Eucharis podczas kwitnienia to wspaniała roślina, która może ozdobić każde pomieszczenie. W okresach uśpienia soczyste, ciemnozielone liście są idealnym tłem dla aranżacji roślin doniczkowych. W ogrodzie zimowym eucharysę najlepiej umieścić pod okapem dużych roślin.
