Odporność dzikich zwierząt, ich aktywny wzrost i przetrwanie są wynikiem chaotycznego krycia. Dotyczy to również królika. Każdy doświadczony rolnik wie, że krzyżowanie królików jest zajęciem wymagającym specjalnej kontroli i wiedzy w tej dziedzinie.
Hodowla królików różnych ras
Niektóre odmiany tej procedury pomagają zwierzętom stać się silniejszym i bardziej produktywnym. Ponadto hodowla przemysłowa obejmuje systematyczne stosowanie metod krzyżowania w celu utrzymania normalnej żywotności nie tylko osobników, ale całych ras.
Dobór naturalny i metody jego wdrażania w domu
Zwykłe gospodarstwo, w którym hodowane są króliki, jest miejscem, w którym koncentruje się populacja zwierząt, najczęściej jeden miot.
Ile i które rasy hodować w jednym miejscu, decyduje właściciel farmy. Wcześniej przedstawiciele zamkniętej rasy żyli na wolności, co oznacza, że zdali test doboru naturalnego. Oznacza to, że zwierzę, aby żyć, jeść i rozmnażać, trzeba było podjąć pewne wysiłki. Słaby, niezdolny do tego, miał umrzeć. Życie na farmie jest odwrotnie. Sam hodowca umieszcza zwierzęta w klatkach, ratując je przed walkami, uzyskuje dla nich pożywienie, a nawet wybiera pary do krycia.
Brak naturalnej selekcji między potomstwem ogranicza nie tylko przetrwanie królików, ale także ich produktywność. Rozwój i wzrost populacji osiągnięty poprzez mieszanie poszczególnych ras w niewoli bez pomocy ludzi również staje się niemożliwy. Jest tylko jedno wyjście: hodowca królików musi samodzielnie odtwarzać cechy środowiska zbliżone do naturalnych. Oznacza to, że krzyżowane są króliki różnych ras.
Cechy hodowli królików
Króliki to zwierzęta, które wymagają stałego mieszania krwi dla wzrostu populacji.
Ale pomimo tej funkcji wygodniej i praktyczniej jest zawierać tylko jedną rasę. W warunkach przemysłowych praktykowane jest również krzyżowanie, co sprawia, że hodowla jest bardziej efektywna. Tego rodzaju rozwój populacji ma swoje zalety i wady.Ponadto dokładne określenie kierunku gospodarstwa zależy od tego, czy zwierzęta są hodowane na mięso, uciekając się do poprawy, poprawy rasy, czy też sprzedaży żywych osobników hodowlanych.
Początkujący rolnicy często są zainteresowani pytaniem, czy można krzyżować krewnych i jak wpłynie to na ich potomstwo. Króliki pokrewieństwa mogą krzyżować się ze sobą, ale wynik takiego eksperymentu nie będzie miał szansy na życie. Taki eksperyment może prowadzić do:
- poronienia u samicy,
- słabego i nieżywotnego potomstwa,
- spowalnia wzrost i rozwój noworodków.
- częste choroby i zgony osób.
Krzyżowanie pokrewnych par w domu nie przyniesie rezultatów. Ale nadal istnieją specjalne gospodarstwa, które zajmują się tego rodzaju selekcją. Faktem jest, że podczas krycia ze sobą krewni rozpoczynają nowe życie z własnymi cechami, które można wykorzystać do pewnych celowych potrzeb.
Hodowla czystej rasy jest najprostsza i najlepsza nie tylko dla początkujących, ale także dla doświadczonych hodowcy. W rezultacie jakość rasy, jej genetyczna odporność na choroby i inne najważniejsze cechy.
Ale ma to wadę. Pierwszą rzeczą, o której powinien wiedzieć rolnik, jest potrzeba systematycznego rozcieńczania stada nowymi osobnikami tej samej rasy. Dbanie o przyszłe potomstwo i ich żywotność zależy od odsetka nowej, świeżej krwi w stadzie.
Różnorodne techniki krzyżowania
Krzyżowanie królików wcale nie jest tym samym procesem, jaki ludzie mogą sobie wyobrazić. Ma to znaczenie zarówno sama procedura, jak i wybór dwóch zwierząt – samca i samicy. Od tego będzie zależeć jakość potomstwa, która polega na szybkości wzrostu osobnika i jego wadze. Ponadto królik jest wyposażony w futro, które również ma swoją cenę. Jednak korzystanie z tych wszystkich cech hodowli jest łatwe tylko pod warunkiem spełnienia określonych warunków. Pierwszym tego rodzaju warunkiem jest zastosowanie pewnych rodzajów krzyżowania w razie potrzeby.
Obecnie znanych jest kilka rodzajów krzyżowania, które są stosowane zarówno w domu, jak i w przemyśle. Należą do nich:
- wstępne krzyżowanie,
- krzyżowanie absorpcyjne,
- wzrost populacji przemysłowej,
- metody fabryczne,
- krycie zmienne i losowe.
Główną cechą krzyżowania królików różnych ras jest uzyskanie zdrowego, wysokiej jakości potomstwa. Która metoda jest lepsza pod względem wydajności, w dużej mierze zależy od tego, które rasy są używane, a także od celu samej procedury. Ponadto wybór nie stoi w miejscu, a ostatnio na Węgrzech odtworzono trzyliniowy krzyż. Sam skrzyżowany okaz został nazwany „Białą Perłą”.
Charakterystyka rasy Biała Perła ma wysoki wzrost i wydajność.Królik tej rasy może dawać 4-5 zapachów rocznie. Ponadto karmi potomstwo od 30-32 bramek w ciągu 42 dni. Do tego czasu króliki osiągają wagę 2,5-2,7 kg.
Cechy przemysłowego krzyżowania
Odpowiedź na pytanie, które rasy królików można krzyżować, zależy od cech genetycznych samych ras, a także od wymagań i cech zadeklarowanych przez hodowców. Wiele z nich jest wykorzystywanych do krzyżowania przemysłowego, które ma na celu zwiększenie korzyści, a tym samym zysk z hodowli osobników, więc pierwszą rzeczą, którą hodowca może zrobić, jest prawidłowe przestrzeganie zaleceń hodowców, chociaż niektóre z nich są sprzeczne.
Odpowiedzi na pytanie, która selekcja samców i samic poszczególnych ras przyniesie potomstwo wysokiej jakości, należy szukać w materiałach referencyjnych. Pomocna może być również tabela zgodności królików.
| Bunny | Crawl |
| Biały gigant | Sowiecka szynszyla |
| Szary gigant | Srebrny |
| Sowiecka szynszyla | Vienna Blue |
| California | Czarny i brązowy |
| Nowa Zelandia | White Giant |
| Czarno-brązowy | California |
| Vienna Blue | Nowa Zelandia |
Wszystkie te opcje krzyżowania są wielką szansą dla każdego rolnika na zwiększenie własnego zysku hodowlanego . Króliki powstałe z takiej mieszanki krwi będą miały wysoką wydajność. Ponadto sam eksperymentowanie jest zabronione. Wszystkie możliwe typy testów były przeprowadzane wielokrotnie, a szansa na „odkrycie” nowego krzyża wysokiej jakości jest bliska zeru, szczególnie jeśli niedoświadczony rolnik zdecyduje się to zrobić.
Procedura wprowadzająca
Procedura wprowadzająca – jeden z najbardziej popularnych i skutecznych, szczególnie w przypadkach pilnej potrzeby ratowania potomstwa przed wyginięciem. Takie problemy często powstają z powodu faktu, że króliki rozmnażają się w inwentarzu żywym, w którym obecne są więzi rodzinne. Bezczynność rolnika szybko doprowadzi stado do ruiny, czyni go słabym i zagrożonym. Jednym łatwym sposobem na rozwiązanie tego jest wprowadzenie.Jest to procedura mieszania dwóch krwi przez krycie:
- ulepszonej samicy i ulepszonego mężczyzny,
- samicy półkrwi i ulepszonego samca,
- rozmnażanie się w „sobie” .
Króliki hodowane tą metodą krzyżowania mogą mieć dobre wskaźniki:
- wzrost żywej wagi,
- przyspieszenie wieku na ubój,
- przedwczesność,
- zdolności reprodukcyjne,
- produkcja mleka.
Ponadto niektóre gospodarstwa stosują „wprowadzenie” do robić wełnę. Ta metoda pozwala uczynić ją najbardziej wysokiej jakości i najdroższą. Im jest grubszy i gładszy, tym wyższa jest jego cena. Ale takie króliki są bardzo rzadkie. Częściej celem hodowców zwierząt jest zwiększenie witalności.
Popularnym przykładem takiej procedury jest mieszanie Białego Olbrzyma i radzieckiej szynszyli. Wiele wiadomo na temat powstałego potomstwa. Zające wynikające z tego eksperymentu miały duży procent mięsa tuszy, dobrą skórę i witalność.
Potrzeba innych metod krzyżowania
Inne metody krzyżowania są prostsze i mniej zależą od osoby (z wyjątkiem skomplikowanego krzyżowania fabrycznego). Tylko procedura zmienna ma pewne cechy, które każdy rolnik powinien zrozumieć.Metodę tę stosuje się w celu zwiększenia zysków po osiągnięciu określonych wyników przejazdów przemysłowych. W przypadku samego krzyża wybiera się najlepszego królika (uzyskanego metodą przemysłową lub pozostawionego potomstwu) i miesza z kolei z rasami ojcowskimi i matczynymi. funkcje wyboru. Od białych i czarnych zwierząt mogą się czołgać szare, białe lub czarne. Wszystko zależy od dokładności genetycznej. Ponadto jakość sierści zwierzęcej będzie zależeć od tego, w jaki sposób „natura” zamawia. Ale zadanie jest uproszczone, ponieważ przy pomocy wiedzy o niektórych prawach genetyki można obliczyć zewnętrzne oznaki potomstwa z dokładnością 95-98%.
Zające udomowione stopniowo tracą cechy rasowe i wymagają ich przywrócenia. Ponadto każdy królik bardzo szybko pogarsza wskaźniki wydajności. Zadanie pozostaje takie samo: poprawa rasy, którą może dać jeden lub drugi samiec. Uzyskany okrol jest trzymany osobno od inwentarza żywego, wybierane są samice, a następnie krzyżowane z innymi samcami rasy poprawiającej się. Najkorzystniejszy wiek dla krzyżowania to od -5 miesięcy po urodzeniu.
Konieczne jest przejście na czas, ponieważ z wiekiem królik rośnie i staje się nierentowny dla dalszej hodowli.
