Ktenanta jest często mylona z krewnymi – strzałami i kalateami. I to nie tylko ze względu na zewnętrzne podobieństwo, ale także często postrzeganie go jako identycznej rośliny w pielęgnacji. Pomimo związku, ktenant wciąż różni się od innych gatunków Marantowów. Roślina ta jest prawdziwą ozdobą nowoczesnego wnętrza – dla doświadczonych lub gotowych zapewnić jej troskliwą opiekę hodowców kwiatów. Idealne owale liści na cienkich ogonkach i kontrastujące, surowe wzory sprawiają, że ktenanty są prymitywne i nieco „zimne”. Ale przy prawidłowym użyciu ta wada również zamienia się w cnotę.
Motley ktenanta – do dekoracji nowoczesnych wnętrz. Farmer Burea-Uinsurance.com alivia_rośliny domowe
Spis treści:
Opis rośliny
Przedstawiciele rodzaju Ktenanta (Ctenanthe) – nowoczesne rośliny domowe pod każdym względem. I nie chodzi tylko o wyjątkowe kolory, surową urodę i elegancję liści, obnoszącą się z grą kontrastów ciemnej zieleni ze srebrnymi czy kremowymi tonami, ale także o możliwości wykorzystania roślin.
Ktenanci reprezentujący rodzina Marant (Marantaceae) Są wiecznie zielonymi bylinami bezłodygowymi, które łatwo odróżnić od kongenerów dzięki ograniczonej liczbie wzorów, bardziej wydłużonemu kształtowi prostokątno-owalnych liści i co najmniej 2-krotnej wysokości ogonków kalatei.
Mimo dostatecznej różnorodności kształtu liście ktenanti są zawsze łatwe do rozpoznania – po absolutnej płaszczyźnie, gładkiej krawędzi i prawie idealnej symetrii wydłużonego owalu o owalnej lub prawie prostokątnej podstawie. Liście są duże, długości od 20 do 40 cm, na bardzo wysokich, cienkich ogonkach.
Liście rozwijają się z charakterystycznych „tub”, nocą i mocnym zacienieniem wznoszą się prosto w górę, trzeszcząc i hałaśliwie, a w ciągu dnia ponownie opadają nadając spojrzeniu luksusowych wzorów. Ktenanty są bardzo wrażliwe na światło i samoregulują zbocze, chroniąc się przed słońcem, wskazując na zbyt wysoką temperaturę lub brak wilgoci – od wystania krawędzią po dociskanie ogonków.
Bogactwo kolorów zieleni to zaleta, która sprawia, że ktenant jest niemal idealnym Marantovem do nowoczesnych stylizacji. Dekoracyjne, zawsze kontrastujące liście ktenantów oferują podziwianie kontrastu ciemnozielonego wzdłuż krawędzi i żył z „solidną” srebrzystą plamą między nimi. Odwrotna strona fioletowa jest widoczna tylko w stanie podniesionym, ale nie mniej ozdabia roślinę.
Rodzaje krytych ktenantów
- Ktenant Oppenheim (Ctenanthe oppenheimiana) – jeden z największych i najbardziej znanych gatunków ktenanta. Na wysokości do 1 m wytwarza ogromne, owalne, wydłużone liście o długości do 40 cm, które wydają się absolutnie płaskie. Wzorowy wygląd ze srebrzysto-ciemnozielonym kontrastem żyłek i blaszki liściowej oraz ciemnofioletowym spodem.
- Ktenanta szczeciniasty (Jedwabiste Ctenanthe) Jest to duży, metrowy gatunek z węższymi pręgami, poszerzoną podstawą liści i gęstym omszeniem ogonków.
- Ktenanta skompresowany (Tabletka Ctenanthe) – średnie, do 50 cm, z białawo-szarymi liśćmi bez kontrastowych ciemnych pasków o prawie prostokątnym obrysie.
- Ktenanta Burle-Marksi (Ctenanthe burle-marxii) – piękny niski wygląd do 40 cm wysokości z szerokimi srebrzystymi liśćmi z tępym końcem i bardzo cienkimi paskami.
- Ktenanta jest fajna? (Ctenanthe urocze) – szarozielony zwarty gatunek, tworzący prawie zarośla, szybko rosnący, do 40 cm wysokości.
- Ktenanta Lubbers (Ctenanthe lubbersiana) wyróżnia się nieco bardziej powściągliwym wzrostem i wysokością – do 80 cm, z jasnozielonym grzbietem liści i kremowym żółto-zielonym wierzchołkiem z przewagą pstrych żył i szerokimi białymi lub kremowymi paskami.
- Kentanta marantolistnaya (Ctenanthe marantifolia) – bardziej zwarty złoty wygląd o zwartych, do 20 cm liściach, z jasnozielonymi i żółtymi paskami i plamami.
Rosnące warunki dla mieszkańców pokoju
Ktenanta jest dobry indywidualnie. Nie należy go mieszać nawet z pokrewnymi roślinami ani wyświetlać w złożonych grupach. Swoją urodę ujawnia tylko w partiach solowych. Dzięki temu łatwiej jej jest zapewnić „prawidłową” wentylację.
Oświetlenie i rozmieszczenie
Wygodny dla ktenantów będzie jasny, chroniony przed bezpośrednim działaniem słońca lub wszelkim półcieniem. Im jaśniejsze wzory i kolor odmiany, tym bardziej należy ją brać pod uwagę. Wszelkie skrajności spowodują przebarwienia, ale brak światła łatwiej rozpoznać po strzępieniu liści. Okno północno-zachodnie, północne lub wschodnie i podobne miejsca są uważane za idealne dla ktenantów. Na zimę pomieszczenia należy przesunąć bliżej okien (lub zastosować podobne środki w celu doświetlenia).
Ktenanty można bezpiecznie umieścić we wnętrzu – w ramach jasnych miejsc odpowiadających parametrom półcienia. Dobrze czują się również na parapecie, ale nie przegap okazji, aby udekorować pokój przy oknach zielonymi, świeżymi i odważnymi dużymi akcentami. Możliwości zastosowania zwiększa jedynie doskonała tolerancja na sztuczne światło.
Kontrola temperatury i wentylacja
Ktenanty to rośliny niezwykle ciepłolubne. Nawet zimą temperatura nie powinna spaść poniżej 18, a latem poniżej 20 stopni. Ktenant również nie przyjmuje intensywnego upału, zwłaszcza jeśli ucierpi wilgotność powietrza, ale w ciepłych pomieszczeniach zwykle rozwija się bardzo dobrze.
Ktenanta nie lubi rearanżacji i nagłych zmian, przeciągów. Dla niej musisz starannie wybrać miejsce, w którym może stać przez wiele lat.
Powietrze wokół krzaków powinno swobodnie krążyć. W lecie roślinę można wynieść na świeże powietrze, ale tylko w miejscach osłoniętych, półcienistych i gdy temperatura w nocy nie spada poniżej 13 stopni.
Opieka nad ktenantem w domu
Konieczność utrzymania bardzo wysokiej wilgotności powietrza to najtrudniejszy moment w hodowli ktenantów. Ale nie lubi błędów w podlewaniu.
Przeczytaj także nasz artykuł Arrowroot – bardzo higrofilny, ale reagujący na opiekę.
Podlewanie i wilgotność powietrza
Dla ktenantów odpowiednia jest tylko miękka woda, najlepiej – oczyszczona, stopiona lub deszczowa o temperaturze pokojowej. Częstotliwość podlewania jest standardowa, z wysychaniem górnej warstwy podłoża i spuszczaniem wody z tac po 5 minutach. Im niższa temperatura, tym bardziej wysycha podłoże.
Roślina bardzo cierpi, gdy wilgotność powietrza jest poniżej 55%, nie toleruje bliskości klimatyzatorów i urządzeń grzewczych. Najlepszym rozwiązaniem do przechowywania jest instalacja nawilżacza lub palety z mokrym mchem lub kamykami (bez kontaktu wody z dnem doniczki). Ktenant nie odmówi rozpylania nawilżaczy uzupełniających. Do rośliny używaj opryskiwaczy mgłowych i miękkiej, letniej wody.
Top dressing i skład nawozu
Ktenanty potrzebują nawozów tylko w okresie aktywnego wzrostu. Po przesadzeniu karmienie wznawia się po 4-5 tygodniach, w latach bez przesadzania – od marca, powtarzając karmienie co 2 tygodnie. Zakończ karmienie, stopniowo zmniejszając dawkę we wrześniu.
Ktenanta nie lubi długotrwałych nawozów i preferuje karmienie w postaci płynnej. Lepiej dla niej szukać specjalnych nawozów dla Marantowa, ale odpowiednie są również mieszanki makro- i mikroelementów dla ozdobnych roślin liściastych. Dawka jest zmniejszona o połowę.
Przeszczep, pojemniki i substrat
Nie przeszkadzaj lokatorom niepotrzebnie. Rośliny wolą przesadzać „na żądanie”, ponieważ poprzedni pojemnik jest wypełniony korzeniami. I nie lubią garnków, które są zbyt obszerne lub zbyt głębokie.
Dla ktenantów należy wybrać specjalne, lekko kwaśne, luźne, żyzne, próchniczne podłoże o grubowłóknistej teksturze. Powinien zawierać duże dodatki rozluźniające, które możesz samodzielnie dodać. Jeśli to możliwe, lepiej wybrać specjalne podłoże dla Marantowa.
Roślina jest ostrożnie rolowana, tylko częściowo odsłaniając korzenie podczas dzielenia. Po przesadzeniu najlepiej jest trzymać roślinę w ciepłym, jasnym miejscu o dużej wilgotności powietrza i bardzo ostrożnie ją podlewać.
Choroby, szkodniki i rosnące problemy
Główne problemy zdrowotne ktenantów zaczynają się w suchym powietrzu. Liście szybko wysychają, są prawie cały czas przyciśnięte, wzrost spowalnia. Ale nie mniej szkód powoduje niewłaściwe podlewanie, prowadzące do szybkiego rozprzestrzeniania się zgnilizny.
Ktenanty są wrażliwe na wciornastki, wełnowce, przędziorki. Walczyć można tylko środkami owadobójczymi.
Przeczytaj także nasz artykuł 5 roślin doniczkowych o najbardziej rygorystycznych wzorach liści.
Ktenanty hodowlane
Główną metodą hodowli jest prosty podział na 2-3 części podczas przeszczepu. Paski są starannie przycinane, oddzielając ostrym nożem grupę rozetek lub pojedyncze rozety liści.
Nawet małe części z zaledwie parą liści łatwo ukorzeniają się w ktenantach, ale budowanie masy liściowej zajmuje im dużo czasu i preferowany jest podział na 2-4 części.
