Brojlery są coraz częściej zakładane przez prywatne gospodarstwa hodowane w domu.
Broiler perliczka
O rasach brojlerów perliczkowych
Dzisiaj jest brojler z perliczkami stał się popularny drób, zapewniając wysoki poziom wydajności i wykazują wysoki wskaźnik przeżywalności.
Przed uprawy do celów rolniczych brojlery Tsesarskaya były mało znane. Od afrykańskich przodków otrzymali stabilny układ odpornościowy, stali się lękliwi i ostrożni, a jednocześnie hałaśliwi i przyjaźni dla ludzi i innych zwierząt. Mają dobre zdrowie, odziedziczone na poziomie genetycznym, ptaki rzadko chorują. Potrafią szybko dostosować się do nowych warunków życia, znoszą zarówno gorący, jak i zimny klimat.
Nie tylko jego dekoracyjny wygląd, ale także produktywność rolna brojlerów perliczek została doceniona przez hodowlę drobiu domowego w XVIII wieku. Drób zasłynął wśród kulinarnych specjalistów dzięki swojemu pysznemu mięsu.
Dziś hodowla drobiu rolniczego rosyjskiego drobiu perliczego odbywa się przy użyciu kilku gatunków:
- ptaszka siwego, zwanego więc w swoim kolorze, zwanym także francuskim,
- niewielka populacja brojlerów perliczek hodowanych w Rosji przypada na rasę niebieską, która wyróżnia się stabilną odpornością na wiele chorób drobiu, w tym białaczkę, ale niewiele Wynika to z ich niskiej witalności,
- brojlery Zagorsk z białymi piersiami pojawiły się w wyniku krzyżowania z przedstawicielami kurczaków, są one opisywane jako puszyste i luźne w upierzeniu, z białymi piersiami i nabrały smaku od kurczaków,
- zaczęli rozpoznawać perliczkę syberyjską ze względu na jej wytrzymałość, której wskaźniki przekraczają liczbę wszystkich innych brojlerów, ale rzadko są hodowane z powodu niskiej wydajności,
- kremowe perliczki z szarą głową są rzadkie w swoim rodzaju, przynoszą najmniej liczba TVO produkcji wszystkich rodzajów perliczek, brojlerów i gorszy do pozostałej proporcji.
O brojlerach perliczek francuskich
Hodowla brojlerów perliczek francuskich w domu była możliwa dzięki selekcji genetycznej brojlerów cętkowanych, ponieważ ojczyzna Broiler perliczka rasa – Francja. W wyniku prac hodowlanych pojawiły się duże ptaki: dorosłe osobniki osiągają wagę 3,0 kg. Wśród głównych cech rodowych Francuzów można zauważyć:
- małą owalną głowę, nieproporcjonalną do dużego tułowia na cienkiej wydłużonej szyi,
- dziób wyróżnia się wzrostem niebieskiego rogu,
- z boku głowy są kolczyki, które wyglądają jak indyk,
- mały ogon skierowany w dół,
- ciemny mięsień lśni przez cienką skórę,
- skrzydła z dość rozwiniętymi mięśniami.
Charakterystyczną cechą opisu francuskiego jest ich kolor piór: szare w białych małych plamkach.
Opis francuskiego brojlerów perliczek odnosi te ptaki do kierunku mięsa, ponieważ w krótkim czasie zapewniają duży przyrost masy dietetycznemu mięsu. Jednak perliczki z Francji mogą pochwalić się dobrymi danymi dotyczącymi produkcji jaj: do 150 sztuk rocznie, przy czym każde jajko waży 50 g.
Francuskie brojlery cętkowane na szaro są w stanie latać i pokonywać przeszkody, dlatego zapobieganie opuszczaniu miejsc zamieszkania i chodzenie perliczek francuskich cięte skrzydła.
Francuskie mięso drobiowe smakuje podobnie do dzikiej zwierzyny i zawiera niewielką ilość hemoglobiny. Z powodu braku tłuszczu kolor tuszy ma niebieskawy odcień, ale podczas gotowania zmienia się w jaśniejszy, podobny do koloru mięsa z kurczaka.
Zasady utrzymania brojlerów Cezara
Uprawa przemysłowa Perliczka w Rosji nie jest wystarczająco rozwinięta. Wśród negatywnych cech uprawy i zawartości tego drobiu odnotowano wzrost kosztów produkcji ze względu na czas trwania procesu karmienia.
Jeśli porównamy wskaźniki wydajności różnych rodzajów perliczek, wówczas porównawcze cechy liczbowe będą następujące:
- najwyższą linię zajmuje linia francuska, dając do 135 jaj rocznie i osiągając 10 miesiące 2,5 kg,
- niebieskie brojlery perliczki rosną w tym samym wieku do 2,0 kg i są w stanie przynieść do 120 jaj rocznie,
- ptaki syberyjskie są w stanie dorastać do 1,8 kg z produkcją jaj do 150 jaj, zajmując trzecie miejsce pod względem wydajności wśród gatunków brojlerów perliczek,
- zagors Nawet drób może wyprodukować do 1,8 kg mięsa, gdy osiągnie wiek dziesięciu miesięcy i do 140 jaj rocznie, brojlery Wołgi są piąte pod względem wydajności, przybierają na wadze w ciągu 10 miesięcy do 1,6 kg i mają produkcję jaj do 115 sztuk,
- kremowe perliczki drobiu zamykają krąg produktywności, przybierając na wadze nie więcej niż 1,5 kg i wydając nie więcej niż 110 jaj rocznie.
Prywatna hodowla brojlerów perliczek ekonomia opiera się na wielu funkcjach:
- ptak rośnie najintensywniej dzięki zorganizowanej wygodnej ściółce,
- z ptaki, które wyrosły na wolność, wymagają dużej przestrzeni dla siebie, normą sadzenia perliczek jest nie więcej niż 10 brojlerów na 1 m2. brojlery trzymane są w ogrodzonych przedziałach, w których żyje nie więcej niż czterysta piskląt.
Dla pełnego wzrostu i rozwoju brojlerów Cezar ważne jest, aby zapewnić im możliwość swobodnego poruszania się, ponieważ aktywność ruchowa daje impuls do intensywnego przybierania na wadze. do obecności stałego hałasu w miejscach ich akumulacji. Podczas trzymania domowych perliczek nie obserwuje się stabilnego zapachu podobnego do zapachu w hodowli kurczaków.
Racja paszy i hodowla
Dla ptaków brojlerów w trakcie utrzymywania i hodowli odpowiedniej paszy dieta, która jest stosowana w hodowli kurczaków. Jest to możliwe ze względu na podobieństwo fizjologiczne drobiu. Rasy Cesar używają zbóż i mieszanki paszowej, są karmione roślinami strączkowymi z dodatkiem mączki rybnej. Włączenie kompleksów mineralnych i dodanie pożywnych przynęt do diety perliczki zależy od regionu ich hodowli i utrzymania, a także od rasy ptaków.
Młode ptaki perlicze wykluwają się podczas hodowli brojlerów w sztucznych inkubatorach, ponieważ nieśmiałe z natury ptaki nie są w stanie zapewnić takiej opieki potomstwu, jaka jest wymagana podczas ich hodowli.W trakcie składania jaj dorosłe osobniki stale opuszczają gniazda, pozostawiając jaja.
Ekonomicznie opłacalny termin hodowli i utrzymywania brojlerów perliczek to nie więcej niż 3 miesiące. Dalszy wzrost młodych zwierząt staje się nierentowny z powodu nieuzasadnionych kosztów racji żywieniowych i utrzymania, ponieważ dorosły zawiesił tempo przyrostu masy ciała, zachowując jednocześnie cenną kruchość mięsa.
