Doświadczeni hodowcy przestrzegają pewnych zasad. Jednym z nich jest umieszczenie roślin doniczkowych w najjaśniejszym miejscu, ponieważ wystarczające oświetlenie i długość dnia są niezbędne do ich normalnego rozwoju, bujnego kwitnienia. Jednak większość roślin wiosną i latem nie żyje w gorącym południowym oknie, przeciwwskazane jest dla nich południowe upał, ale szczególnie sprzyjające jest poranne i wieczorne słońce.
Pielęgnacja roślin doniczkowych. Farmer Burea-Uinsurance.com Płaszcz Burzowy
Początkujący hodowcy kwiatów amatorzy postępują inaczej i rozumują w ten sposób: moja palma lub geranium dobrze sobie poradzą na wysokim stojaku na środku pokoju. A niektórzy, po nabyciu kwitnących cynerarii i hortensji, umieszczają je w słabo oświetlonych, nawet ciemnych zakątkach. Może komuś wygodnie, ale nie roślinom. Źle, gdy są zmuszone do kuli się w półmroku, przy braku światła, prędzej czy później pędy się rozciągną, zginają, opadają, kwiaty więdną, tracą wdzięk.
Oświetlenie w każdym pomieszczeniu rozkłada się bardzo nierównomiernie, spada gwałtownie wraz z odległością od okna. Eksperci ustalili na przykład, że w małym pomieszczeniu z jednym oknem oświetlenie na parapecie stanowi 40% oświetlenia zewnętrznego (ulicznego), a trzy metry od okna – tylko 5%. Nawet w pomieszczeniu o wymiarach 6,5 x 4,2 m z dwoma oknami oświetlenie w centrum wynosi tylko 5-10%, a w rogach panuje ciemność – nie ma więcej niż 1% światła w porównaniu z oświetleniem ulicznym.
Oznacza to, że rośliny ozdobne należy umieszczać przy oknach i nie dalej niż 1,5 m od nich, po lewej i prawej stronie okna przy ścianie, w ścianach, gdzie jest wystarczająco dużo światła. W „płytkich” – niezbyt ciemnych zakamarkach można umieścić tylko te najbardziej odporne na cień: aspidistru („przyjazna rodzina”), filodendrony, kliwia, fikusy, pstrokate begonie, cissus antarktyczny, niektóre paprocie, strzały.
Musimy dokładnie przemyśleć ułożenie kolorów. Światłolubne sukulenty – sukulenty (aloes, gasteria, havortia, grube kobiety, kaktusy), a także kwitnące azalie, krinum, hippeastrum, dzwonki („młoda i pan młody”), róże, fuksje, ołów (plumbago), lilie kalii coleus (kolorowe pokrzywy) montuje się na parapetach lub w bezpośrednim sąsiedztwie okien na stojakach i stołach.
Rośliny Ampel z wiszącymi pędami wiszą w doniczce w centralnej części okna, ale oczywiście nie u góry – pod sufitem jest bardzo mało światła. Kosze i garnki są wiązane cienkimi nylonowymi żyłkami, które nie będą rzucały się w oczy, jak sznurówki czy grube sznurki.
Jeśli zebrałeś dużo różnych kwiatów i są one stłoczone na parapecie, dobrze jest zrobić drabinkę z cienkich desek i wzmocnić ją z boku okna lub oprzeć się o parapet. Doniczki są umieszczane na stopniach, a gatunki kochające światło są umieszczane na dolnej kondygnacji drabiny, a na wyższych stopniach te odporne na cień.
Źle jest, gdy doniczki z kwiatami są ustawione na wysokich szafkach, jest tam ciemno, prawie pod sufitem, w dodatku rośliny będą zadowolone tylko z bocznego słabego światła. Pędy wyciągną się w kierunku światła, osłabną, staną się chwiejne – czy to ozdoba pokoju!
Nawet fiołki, pelargonie, balsamy i inne rośliny stojące na parapecie są zawsze skierowane w stronę szyby okiennej. Okazy zakrzywione, jednostronne rozety nie są dekoracyjne. Aby tego uniknąć, doniczki należy okresowo obracać w różnych kierunkach w kierunku światła, aby rośliny rozwijały się bardziej równomiernie. Jednak nie wszystkie kultury tolerują taką manipulację. Na przykład zygocactus („Dekambrist”), kamelie, różne sukulenty słabo reagują na ruch i rotację, zrzucają pąki i kwiaty, a nawet w ogóle ich nie wiążą.
Większość roślin nie będzie przekrzywiona, jeśli doniczki będą lekko przechylone w kierunku światła. Aby to zrobić, wystarczy umieścić pod doniczką drewniany klocek (lub klin) tak, aby kąt między parapetem a dnem doniczki wynosił 10-15 ° C. Z taką samą skłonnością do światła można powiesić kosze z roślinami ozdobnymi.
Cóż, jeśli nadal potrzebujesz umieścić kwitnącą, kochającą światło roślinę w ciemnym miejscu, na przykład w korytarzu, korytarzu itp., Można to zrobić, ale tylko na krótki czas (nie dłużej niż 2-3 dni). Następnie musisz przenieść go z powrotem na pierwotne miejsce, bliżej światła.
Wszystkie rośliny domowe należy od czasu do czasu przesadzać, ponieważ ilość pożywienia, które mają, jest ograniczona wielkością doniczki. Młode rośliny przesadza się corocznie wiosną, a stare po kilku latach. Np. palmy w wieku do 3 lat przesadza się co roku, od 5 do 7 lat po 3-4 latach, a powyżej 10 lat tylko wtedy, gdy wanna gnije.
Konieczność przesadzania wynika z faktu, że w glebie stopniowo znajduje się coraz mniej składników odżywczych. Część z nich jest zużywana przez roślinę do odżywiania, część jest wypłukiwana podczas podlewania. Zmieniają się również fizyczne właściwości ziemi – wzrasta przepuszczalność wody, pojemność wilgoci, kwasowość lub zasadowość gleby, a doniczka staje się ciasna dla żyjącej w niej rośliny.
Rośliny w większości mają trudności z przesadzaniem, więc często nie jest to konieczne, ale tylko w razie potrzeby.
Potrzebę przeszczepienia dorosłej rośliny rozpoznają następujące znaki:
- 1. Roślina kwitnie gorzej, kwiatów jest mniej i stają się mniejsze.
- 2. Ziemia jest wyciskana z doniczki z nadmiaru korzeni.
- 3. Korzenie wychodzą z dolnego otworu doniczki.
Jeden z tych znaków lub ich kombinacja wskazuje na potrzebę przeszczepu.
Robię to w lutym – marcu – kwietniu przed wyjściem rośliny z okresu uśpienia lub z pojawieniem się pierwszych młodych liści.
Oczywiście chore rośliny należy przesadzać w dowolnym momencie, bez zachowania korzystnych warunków.
Nie podlewam kwiatu przeznaczonego do przesadzania przez 3-4 dni, aby gliniana grudka łatwo wyszła z doniczki. Usuwam wierzchnią warstwę ziemi na głębokość 2-3 cm i wyrzucam.
Podnoszę kolejną doniczkę o średnicy 2-3 cm większą niż poprzednia. Stare garnki myję mydłem, parzę wrzącą wodą, a następnie wycieram wnętrze mocnym roztworem nadmanganianu potasu.
Dolny otwór nowej doniczki zakrywam odłamkiem (szydełkiem do góry) i wypełniam 2-3 cm połamaną cegłą lub kamykami, lub płukanym żużlem z domieszką piasku lub innym materiałem nadającym się do drenażu.
Przygotowuję odpowiednią glinianą mieszankę dla rośliny, wlewam ją stożkiem (zjeżdżalnią) do połowy nowej doniczki. Tak więc przygotowane są obie doniczki do przesadzania (nowa i ta, z której przesadzam). Teraz, uderzeniem prawej ręki w dno doniczki, wytrząsam roślinę ze starej doniczki i nożyczkami odcinam korzenie oplatające glinianą kulkę. Następnie zaostrzonym drewnianym patykiem usuwam ziemię z korzeni od dołu. Odcinam duże i zgniłe korzenie, a kawałki posypuję pyłem węglowym.
Bez całkowitego strząsania gleby z korzeni przenoszę roślinę do nowej doniczki, ostrożnie rozprowadzam korzenie wzdłuż ziemnego stożka i stopniowo napełniam mieszanką gleby, potrząsając i lekko stukając doniczkę o stół, aby nie było puste przestrzenie między korzeniami. Zagęszczam ziemię przy ściankach doniczki, a następnie obficie podlewam, ściółkę suchą ziemią i przenoszę kwiat tam, gdzie nie pada bezpośrednie światło słoneczne, ale nie w ciemność. Przesadzonej rośliny nie podlewam przez 5-6 dni, ale codziennie ją spryskuję. Wznawiam podlewanie, gdy górna warstwa ziemi wysycha, a roślina rośnie.
Autor: E. Nazarow.
