Rasa srebrnych królików

Srebrne króliki zasłynęły z niezwykłego koloru futra i stały się popularne w hodowli w prywatnych gospodarstwach dzięki bardzo cennej skórze.

Rabbit Silver

O rasie srebra

Hodowano srebrne króliki Hodowcy bydła hodowlanego królików domowych w czasach radzieckich w latach 50. ubiegłego wieku w regionie Połtawy.

Pojawiły się srebrne króliki z udziałem francuskiego szampana.

Srebro rasy czasami można znaleźć pod nazwą Srebro Połtawa lub Sowieckie srebro. Wszyscy łączą tych samych przedstawicieli ze srebrnym futerkiem. Dziś często można je usłyszeć jako europejskie srebro.

Grube i miękkie w dotyku futro do produkcji przemysłowej ze srebrnym odcieniem jest szeroko stosowane do szycia wyrobów futrzarskich. Biorąc pod uwagę duże rozmiary rosyjskich srebrnych królików, skóry zwierząt są raczej duże.

Obecnie duże srebro jest hodowane ekonomicznie przez hodowców królików w centralnej Rosji, pomimo faktu, że rasa ta jest powszechna na całym terytorium Rosji.

Krzyżowanie z zanieczyszczeniami innych podgatunków przedstawicieli rasy pozwala narysować linię ciemniejszych generacji srebrnych odcieni, na przykład rodzaj szynszyli. Jednocześnie profesjonalni hodowcy królików hodujący zwierzęta w celu późniejszego wykorzystania skór w przemyśle futrzarskim nie krzyżują osobników o tych samych odcieniach, aby nie móc naprawić czystego światła lub odwrotnie ciemnego genu.

Standard zewnętrzny

Na zdjęciu i filmie srebrne króliki mogą różnić się między sobą różnymi odcieniami kolorów, ale jedyną wspólną cechą charakteryzującą standard ich koloru jest srebrny odcień futra. W tym samym czasie czubki uszu królików są radzieckim srebrem, koniec ogona i łapy są często znacznie ciemniejsze niż główny kolor. Włosy u podstawy są pomalowane jaśniejszym odcieniem, stopniowo ciemniejąc pod koniec stosu. Szkielet osłony jest śnieżnobiały, a puszyste włókno jest obsadzone niebiesko-niebieską paletą.

Opis rasy Srebrny królik zawiera w opisie zestaw indywidualnych cech rodowodowych:

• harmonijnie skomponowana konstytucja o właściwych proporcjach i rozwiniętych mięśniach, prosty odcinek grzbietowy i duże kości krzyżowe,
• tułów wydłużony do 0,55-0,58 metra,
• rozwinął szeroką klatkę piersiową o obwodzie średnio 35 centymetrów,
• środkowa głowa z uszami wyprostowanymi pionowo 9 do 13 centymetrów,
• silne nogi.

Waga przeciętnego dorosłego srebrnego królika wynosi od 4,5 do 5 kilogramów. Cechy rasy wskazują, że pojedyncza osoba dorosła może ważyć do 6,5 kg.

Króliki od urodzenia mają jednolity kolor i mogą być czarno-szare lub zadymione. Pełny odcień zapewniony przez wzorzec rasy powstaje u srebrnych królików nie wcześniej niż 2-3 miesiące. W tym okresie zaleca się kupowanie zwierząt do hodowli, ponieważ paleta kolorów jest już widoczna.

Podejście do hodowli i wartości produkcyjnej

Wydajność srebrnych królików waha się do 60 procent dla młodych zwierząt, które osiągnęły wiek od trzech do czterech miesięcy. Pomimo faktu, że skórki zwierzęce są szeroko stosowane w produkcji, zapotrzebowanie na dietę królika z szeroką warstwą tłuszczu jest

Wczesne srebro jest charakterystyczne dla srebrnych królików.Tak więc intensywność wzrostu i rozwoju młodych zwierząt, w zależności od kategorii wiekowej, wynosi:

• w ciągu 1 miesiąca – żywa waga do 1 kilograma,
• w ciągu 2-2,5 miesiąca – do 2 kilogramy,
• za 3-3,5 miesiąca – do 3 kilogramów,
• za 4-4,5 miesiąca – do 4 kilogramów.

Króliczki są płodne, przynosząc do 9 królików na zapach. Dobra wydajność mleka umożliwia samodzielne karmienie królików bez interwencji człowieka. Naturalny instynkt macierzyński umożliwia zachowanie i wzrost potomstwa w jak największym stopniu, przy jednoczesnym uwzględnieniu innych. Zapewniając prawidłowe karmienie, srebrny królik wykazuje stabilne cechy reprodukcyjne i witalność młodych zwierząt.

W celu utrzymania dorosłej produktywności na odpowiednim poziomie, hodowcy królików są skłonni do rzucenia systemu hodowli i utrzymania koloru srebrnego srebrnego królika. Wynika to z faktu, że rasa ta wykazuje doskonałe wyniki w warunkach zbliżonych do naturalnych. W ograniczonej przestrzeni w klatce zwierzęta zaczynają tracić na wartości produkcyjnej.

W celu utrzymania rasy lekkiej preferowany jest reżim temperaturowy 20-23 stopni, ponieważ srebrne króliki z grubym futrem lepiej tolerują zimne warunki życia niż upał. W gorącym sezonie szukają cienia. Dlatego nie będzie zbyteczne zapewnianie im odpowiedniego schronienia, w którym królik może ukryć się przed słońcem.

Recenzje hodowców królików w długim okresie hodowli i utrzymywania rasy jasnosrebrnego królika nie znalazły w niej żadnych wad. Wśród zalet rasy i korzyści hodowlanych wiele osób zauważa:

• doskonałe dostosowanie zwierząt do warunków utrzymania,
• wybiórczość w porcji pokarmowej,
• wysoką wartość produkcyjną,
• matczyny instynkt wychowywania królików, ustalony na poziomie genetycznym u młodych królików,
• żywotność młodych zwierząt,
• intensywne tempo wzrostu,
• wczesność i dojrzałość.

Zwyczaje i jedzenie

Wśród zalet królików tej rasy jest więcej srebra – spokojna natura i życzliwość l zwierzęta, które mogą dogadać się z innymi przedstawicielami. Dość ciekawi i zabawni, szybko przyzwyczajają się do właściciela i swobodnie dostosowują się do nowych warunków. Wyjątkiem są króliki podczas wychowywania potomstwa, które mogą być zbyt agresywne w ochronie gniazda.

Recenzje właścicieli twierdzą, że srebrni przedstawiciele wolą tryb stabilny.

Mięso Wskazówki Duże srebro można znaleźć zarówno na skalę przemysłową, jak i w prywatnych gospodarstwach domowych. Często ta rasa może być postrzegana jako zwierzę domowe, gdy jest trzymana w mieszkaniu w klatce, ale ten rodzaj utrzymania zwierząt nie jest preferowany, ponieważ zwierzę potrzebuje dużo miejsca ze względu na swój duży rozmiar.

Racja pokarmowa srebrnych królików może składać się z dowolnej mieszanki paszowej lub z naturalnego odżywiania. Latem najlepszym sposobem na uzupełnienie niedoborów składników odżywczych w ciele królika są świeże zioła. W okresie zimowym hodowcy królików wolą wybierać suche siano jako paszę. W przypadku jasnego srebra do diety często dodaje się drzewa iglaste i gałęzie liściaste, a także pędy drzew owocowych. Wśród soczystych pasz króliki wolą kulturę ziemniaczaną, rośliny strączkowe, marchew. Otręby i kiszonka z pewnością muszą być uwzględnione w dawce pokarmowej.