Istnieje ogromna liczba odmian i rodzajów begonii. Niektóre kwitną wspaniale, inne zachwycają malowanymi liśćmi. Można śmiało powiedzieć, że begonie to rośliny na każdą okazję. Niektóre gatunki i odmiany są dobrze przystosowane do warunków zewnętrznych. Istnieją begonie tradycyjnie uprawiane w pokojach. Wiele roślin jest wszechstronnych: nadają się zarówno do ogrodu, jak i do domu. Jak uprawiać begonie w pomieszczeniach, przeczytaj ten artykuł.
Begonia. Farmer Burea-Uinsurance.com Sara
Spis treści:
Opis botaniczny rośliny i jej gatunku
Wśród begonii występują trawy jednoroczne i wieloletnie, krzewy (czasami pnące) lub półkrzewy o pełzającym lub bulwiastym pogrubionym kłączu, czasem z bulwą. Liście są zazwyczaj asymetryczne, często pięknie wybarwione (szczególnie u gatunków uprawnych). Kwiaty są nieregularne, jednopłciowe, jednopienne. Działki są nierówne, jaskrawo zabarwione; owoc to pudełko.
Rodzaj begonii (Begonia) – największa i najsłynniejsza z rodziny begonii, licząca ponad 1000 gatunków. Begonie są szeroko rozpowszechnione w wilgotnych lasach tropikalnych, a także w górach na wysokości 3000-4000 m n.p.m., rzadziej w suchych siedliskach regionów tropikalnych i subtropikalnych.
Większość gatunków begonii występuje w Ameryce Południowej, której zasięg na północy sięga Meksyku. W Azji begonie rosną we wschodnich Himalajach, górzystych regionach Indii, południowych Indiach, na Archipelagu Malajskim i na Sri Lance. W Afryce begonie skłaniają się ku najbardziej wilgotnej zachodniej części.
Dane z badań wykazały, że istnieją związki między gatunkami zamieszkującymi Afrykę i Amerykę. Istnieje nawet opinia, że to właśnie Afryka była kontynentem, z którego w odległej przeszłości begonie rozprzestrzeniły się do Azji i Ameryki. Pod względem liczby rosnących gatunków begonii Afryka zajmuje trzecie miejsce na świecie.
Wymagania dotyczące uprawy begonii
Gleba: 2-3 części ziemi liściastej, po 1 części piasku, torfu i próchnicy.
oświetlenie: jasne, ale nie w bezpośrednim świetle słonecznym.
podlewanie: Obfite latem, umiarkowane zimą lub po kwitnieniu.
Dodatkowe nawożenie: od wiosny do jesieni w 1-2 tygodnie z nawozami płynnymi.
Przycinanie: po kwitnieniu pędy są obcinane.
Transplantacja: na wiosnę.
Powielanie: sadzonki liściaste łatwo ukorzeniają się lub bulwy.
Pielęgnacja begonii
Begonie to dość bezpretensjonalne, odporne na choroby rośliny, ale dla dobrego rozwoju i pięknego wyglądu wymagają odpowiedniej pielęgnacji. Przede wszystkim dotyczy to wilgotności powietrza. Wszystkie begonie wymagają dużej wilgotności. Aby zapewnić wymaganą wilgotność, zaleca się umieszczenie doniczki w mokrym torfie lub na tacy z wodą, ale tak, aby doniczka nie znajdowała się w wodzie. Aby to zrobić, kamyki wylewa się na tacę lub garnek umieszcza się na odwróconym spodku.
Wskazane jest spryskanie powietrza wokół begonii, ale jednocześnie uważaj, aby krople nie spadały na kwiaty i liście. Umiar jest głównym wymogiem takiego kwiatu jak begonia. Dbanie o to oznacza umiarkowaną temperaturę – najlepiej około +20 stopni latem, nie niższą niż +15 zimą; jasne rozproszone światło, ale nie bezpośrednie światło słoneczne.
Zimą begonie rano i wieczorem można wystawić na kilka godzin w nasłonecznionym miejscu. Wyjątkiem jest wiecznie kwitnąca begonia. Dobrze znosi zarówno cień, jak i jasne światło słoneczne. Podlewanie również powinno być umiarkowane. Gleba powinna być wilgotna, ale nie mokra. Od wiosny do jesieni, w okresie wzrostu i kwitnienia, podlewanie należy wykonywać w miarę wysychania śpiączki ziemnej, a zimą podlewanie należy ograniczyć.
W okresie wegetacyjnym wskazane jest co najmniej dwukrotne karmienie rośliny pełnymi nawozami mineralnymi. Aby wydłużyć okres kwitnienia begonii (zwłaszcza bulwiastych) konieczne jest usuwanie kwiatów żeńskich na samym początku ich rozwoju. (Kwiaty żeńskie nie są podwójne, z 3-klapową torebką nasienną pod działkami). Aby poprawić formowanie się bulw w begoniach bulwiastych, we wrześniu konieczne jest odcięcie nowych pąków, aby roślina nie marnowała energii na kwitnienie.
Reprodukcja begonii
Wszystkie begonie dobrze się rozmnażają przez sadzonki łodyg lub liści, dzieląc krzew. Begonie bulwiaste rozmnażają się przez bulwy lub nasiona. Rozmnażanie begonii z bulwami odbywa się w następujący sposób: jesienią bulwy są wyjmowane z ziemi, łodygi są cięte, oczyszczane z ziemi i przechowywane w piasku lub torfie, aby bulwy nie wysychały, w temperaturze + 8-10 ° C
Bulwy begonii sadzi się w doniczkach od lutego do maja, w zależności od tego, kiedy chcą uzyskać roślinę kwitnącą. Do kiełkowania sadzi się je w małych doniczkach z piaszczystą glebą, w których bulwy są pogłębione tylko do połowy. Podlewaj begonie bardzo oszczędnie. Kiełkowanie jest powolne (do kilku tygodni). Najpierw pojawiają się korzenie, a dopiero potem pędy. Gdy tylko pojawią się pędy, posyp bulwy ziemią i ułóż je na jasnym, ciepłym parapecie.
Rozmnażanie nasion begonii jest dość kłopotliwe. Najlepszy czas siewu to okres od grudnia do marca. Wysiewać do misek z ziemią liściastą, mieszanką takiej gleby z torfem i piaskiem lub bezpośrednio do torfu. Nasiona begonii są bardzo małe, więc nie trzeba ich zakopywać, a jedynie lekko dociskać. Sadzonki pojawiają się za dwa tygodnie. Muszą być nurkowane 2-3 razy.
Wyrośnięte begonie sadzi się z grudką ziemi w małych doniczkach. W lipcu-sierpniu takie rośliny kwitną, a zimą udaje im się tworzyć bulwy. Begonie liściaste są łatwo rozmnażane przez sadzonki liści lub przez podzielenie krzewu podczas przesadzania.
Do cięcia liści weź liść u podstawy rośliny. Długość sadzonek begonii jest pożądana co najmniej 5 cm, ukorzenienie pójdzie lepiej, jeśli zastosuje się fitohormony. Łodyga jest zakopana, aby liść nie dotykał gleby.
Gleba jest nawilżana i kruszona wokół cięcia. Sadzonki macierzyste begonii ukorzenia się w taki sam sposób jak sadzonki liściowe, ale sadzonki łodygowe powinny mieć co najmniej 7 cm długości. Sadzonki należy sadzić jak najszybciej w ziemi, nie dopuszczając do wyschnięcia sadzonek. Najlepszy czas na sadzonki to wiosna, wczesne lato.
Choroby i szkodniki begonii
W przypadku niedokładności w opiece begonia może zrzucać liście i pąki. Powodem tego jest najprawdopodobniej brak wilgoci w glebie i wilgotności powietrza wokół rośliny. W takim przypadku czubki liści najpierw brązowieją, a jeśli nie podlewają, zaczynają spadać.
Blady kolor liści wskazuje na niewystarczające oświetlenie. Przy nadmiernej wilgotności, zwłaszcza w niskich temperaturach, begonia może być podatna na szarą pleśń. W tym samym czasie na liściach pojawia się lekka pleśń, którą powoduje grzyb. Dotknięte części rośliny należy usunąć, a pozostałą część należy potraktować fungicydem. Mączniak prawdziwy należy również do chorób grzybowych. W przypadku tej choroby liście pokryte są białym nalotem.
Rozprzestrzenianie się mączniaka prawdziwego na begoniach ułatwia suche powietrze, gwałtowne wahania temperatury i przeciągi. Dotknięta roślina jest zapylana siarką mieloną lub spryskiwana siarką koloidalną rozcieńczoną w wodzie. Roztwór o stężeniu 1%. Konieczne jest przetwarzanie rośliny na zewnątrz. Temperatura powietrza powinna wynosić co najmniej +25 stopni. Możesz potraktować roślinę środkiem grzybobójczym.
Najczęstszymi szkodnikami zasiedlającymi begonie są przędziorki (czerwone pająki) i mszyce (bardzo małe owady). Zarówno roztocza, jak i mszyce żyją z tyłu liścia i żywią się jego sokami. Roztocze jest niszczone przez spryskiwanie i mycie spodniej strony liści łagodnym roztworem tytoniu z mydłem lub wodą z mydłem rumianku dalmatyńskiego.
Możesz leczyć roślinę preparatami zawierającymi złocienie lub środek owadobójczy. Roztocza szybko rozprzestrzeniają się w suchym powietrzu w wysokich temperaturach. Mszyce są również niszczone przez leki z gorączką. Zabieg należy powtarzać aż do zniszczenia szkodników.
Najciekawsze jest to, że begonia jest jedną z niewielu roślin, które potrafią zachwycać swoim kwitnieniem nawet zimą.
