Wzruszające kwiaty kandyka wydają się w ogóle nijakie. Warto jednak przyjrzeć się im bliżej, aby zobaczyć ich wyjątkowe piękno. W kulturze pokojowej nie można oderwać wzroku od kandyka z nieśmiało pochylonymi główkami kwiatów i niezwykle wdzięcznie obróconymi płatkami. To jedna z najpiękniejszych cebul doniczkowych, której nie odważają się tak często rosnąć w doniczkach. Ale kandyk jest znacznie łatwiejszy do destylacji niż większość zarówno pierwiosnków, jak i bardziej popularnych odmian bulwiastych. Wymaga standardowej pielęgnacji i jednego długiego okresu odpoczynku po posadzeniu przy mniej ścisłej kontroli temperatury.
Skromny kandyk do eleganckich wnętrz
Spis treści:
Uroczy kandyk w nowym statusie
Reprezentujący rodzinę bulwiastych kandyków, których nie lubimy nazywać po imieniu botanicznym erythronium (Erytron) Jest jednym z najbardziej wzruszających pierwiosnków ogrodowych. Właściwie botaniczna nazwa erytronu od greckiego „czerwony” była znana w czasach starożytnej Grecji. Ze względu na specjalny kształt cebulek na całym świecie, roślina jest coraz częściej nazywana, podobnie jak nasza, po prostu – kandyk lub ząb psa.
Erythronium to drobnobulwiaste pierwiosnki o skromnych rozmiarach i ulistnieniu. Cienkie szypułki, zwieńczone lekko opadającym kwiatem, nie przekroczą 15 cm wysokości, a ich niezwykły fioletowo-brązowy kolor wydaje się spływać do podstawy kwiatów i plamek na liściach. Liście zwykle rosną tylko w jednej parze. Są nietypowe dla wszystkich wczesnowiosennych roślin bulwiastych – owalne, lancetowate, wystarczająco szerokie aż do języka, liście bardziej przypominają storczyki niż zwykłe, przypominające trawę liście bulwiaste w pomieszczeniach. Długość liści do 15 cm, szaro-szmaragdowo-zielona, często ozdobiona niezwykłymi plamkami fioletowych tonów, raczej twardych.
Kwitnienie kandyków jest często porównywane do cyklamenów. Oczywiście są one dalekie od ogólnej formy, ale płatki wygięte, złożone, zbliżają te dwie kultury do siebie. Kwiaty Kandyk urzekają swoim kształtem i wdziękiem. Ich rurka jest wydłużona, rozszerzająca się, płatki są swobodne, opadające, trójkątne lub spiczaste trójkątne, wyginają się do tyłu, umożliwiając swobodne zwisanie długiego słupka i pręcików z jasnożółtymi pylnikami. Średnica kwiatów w kandykach rzadko przekracza 5 cm, w doniczkach kwitnienie kandyków przypomina wróżki, wydaje się być czymś wzruszającym i delikatnym. A im mniejszy pojemnik, w którym sadzone są rośliny, tym pełniejszy ten efekt. W kulturze pokojowej kwiaty zamykają się tylko w nocy lub w bardzo pochmurne dni. Paleta kolorów kandyka ogranicza się do ciemnego liliowego, różowego, białego i żółtego.
W kulturze wewnętrznej kandyki są najczęściej wypędzane jako typowy pierwiosnek – z kwitnieniem pod koniec lutego lub na początku marca. Takie terminy wymagają sadzenia w czasie, gdy większość cebul sadzi się w ziemi w ogrodzie – w sierpniu i wrześniu. Przesunięcie sadzenia zapewnia różnicę w czasie kwitnienia. Ale ponieważ roślina pozostaje prawie dzika nawet podczas forsowania, lepiej jest używać standardowych dat sadzenia.
Rodzaje wewnętrznych kandyk indoor
Każdy kandyk można uprawiać w kulturze pokojowej, ale tylko trzy gatunki nie wykazują pogorszenia kwitnienia (pod względem wielkości kwiatów) i późniejszego ucisku rośliny po przeniesieniu jej na otwarty teren.
Najlepiej nadaje się do destylacji:
- Kandyk European (Erythronium dens-canis) – piękny gatunek średniej wielkości o liściach do 20 cm długości, najczęściej ozdobiony fioletowymi lub brązowymi plamami. Szypułki są cienkie i długie, zwieńczone wdzięcznymi, podobnymi do lilii kwiatami z wygiętymi płatkami w biało-różowo-liliowych kolorach. Kwitnienie trwa dłużej niż 3 tygodnie.
- Kandyk syberyjski (Erythronium sibiricum) Jest najczęstszym i najbardziej znanym przedstawicielem rodzaju, który nie traci uroku w doniczkach. Pojedyncze, z mocno odrzuconymi trójkątnymi płatkami, ciemnofioletowe kwiaty na mocnych szypułkach wydają się smutne, a cętkowane liście są najlepiej widoczne w kulturze pokojowej. Po przeniesieniu do doniczek kwitnienie nie cierpi, ale roślina musi odpoczywać przez 2-3 lata między pęcznieniem.
- Krwawe wielkokwiatowe (Erythronium grandiflorum) – bardziej wdzięczny dzięki zwężonym płatkom, ale nie tak interesujący w kształcie. Płatki są tylko lekko odwrócone, mocno zwężone, a kolor – słonecznie żółty – tylko podkreśla niezwykły jasnozielono-żółty odcień szypułki. Liście są ciemnozielone bez typowej plamki. Ta bulwiasta może odpoczywać między wymuszaniem przez 1-2 lata, sadząc w otwartym terenie po kwitnieniu.
W przypadku kultury wewnętrznej najczęściej wybierane są rośliny odmianowe pochodzenia hybrydowego. W ich nazwie zawsze widnieje oznaczenie koloru lub jego mieszanki – liliowy «Liliowy Cud», liliowo-różowy «Fioletowy Król», Królewna Śnieżka „Płatek śniegu”, cukierkowy różowy «Różana piękność», Królewna Śnieżka «Biały blask», mieszanka odmian o różnych kolorach „Czarodziej” itd.
Warunki uprawy kandyk w pomieszczeniach
Ta bulwiasta roślina nie przypomina swoich ogrodowych odpowiedników. W pomieszczeniach kandyku będzie potrzebowało jaśniejszego oświetlenia i bardziej umiarkowanych temperatur. Ale poza tym uprawa kandyka wcale nie jest trudna. Ze względu na to, że chłodny okres przygotowań do kwitnienia przypada na koniec jesieni i początek zimy, stworzenie odpowiedniego środowiska dla bulwiastego nie będzie trudne.
Oświetlenie i rozmieszczenie
Pomimo statusu cieniolubnego pierwiosnka pokoje kandyków potrzebują zupełnie innych warunków niż w ogrodzie. Tutaj lepiej jest zastąpić cień lub półcień dobrym, ale rozproszonym oświetleniem.
Pojemniki z posadzonymi cebulkami kandyk są trzymane w cieniu przed przeniesieniem na ciepło i światło. Od sierpnia do września do grudnia przez 3-4 miesiące powinny pozostawać w cieniu. W okresie aktywnego wzrostu i kwitnienia dla kandyka wybiera się światło, chronione przed bezpośrednimi promieniami, ale nie półcieniste. Ta bulwiasta roślina najlepiej kwitnie na parapetach lub niedaleko okien.
W przypadku kandyk preferowane są okna o orientacji wschodniej i zachodniej. Dotykające rośliny można wykorzystać jako akcenty we wnętrzach sezonowych i małych żywych bukietach.
Kontrola temperatury i wentylacja
W przypadku kandyka nie jest konieczne bardzo ścisłe przestrzeganie naprzemiennych okresów ciepłych i zimnych, aby osiągnąć kwitnienie. Po posadzeniu roślin w celu ukorzenienia się przez 6-8 tygodni kandyk jest trzymany w normalnej temperaturze, a następnie przenoszony do dowolnego chłodnego pomieszczenia bez mrozu (o temperaturze od 2 do 12 stopni).
W chłodnej fazie roślina jest utrzymywana do grudnia, po czym jest przenoszona do dowolnego salonu o temperaturze powietrza powyżej 18 stopni. Normalna temperatura pokojowa jest całkiem odpowiednia dla kandyków, ale im bardziej ograniczone są temperatury, tym dłużej wytrzymają kwiaty tej rośliny.
Opieka nad kandykiem w domu
Nie można nazwać złożonego bulwiastego kandyka. Nie lubi suchego powietrza, wymaga dokładności w podlewaniu, ale wygląda bardzo dekoracyjnie i oryginalnie i nie sprawi kłopotów nawet przy górnym opatrunku. Nawet niedoświadczeni hodowcy mogą go wypędzić, jeśli zastosujesz się do jednej jedynej zasady – unikaj obfitego podlewania.
Podlewanie i wilgotność powietrza
Bardzo ważne jest, aby kandyk zorganizował schludne, delikatne podlewanie. Cebule roślinne w kulturze doniczkowej są wrażliwe na nierównomierną wilgotność, akumulację wilgoci na dnie pojemników. Kandyki są podlewane, aby podłoże wyschło pomiędzy tymi zabiegami w górnej warstwie, a ogólny poziom nawilżenia pozostał lekki i jednolity. Ta bulwiasta wymaga podlewania wodą, której temperatura jest nieco wyższa niż temperatura powietrza. Po przesadzeniu, gdy są utrzymywane w cieple na etapie ukorzeniania, cebulki są podlewane minimalną ilością wody, bez tworzenia stabilnego wilgotnego środowiska. Gdy są chłodne, podlewanie nie jest przeprowadzane, ale wraz z przeniesieniem na ciepło zaczynają stopniowo wznawiać podlewanie.
Zwiększona wilgotność przyczynia się do piękna liści rośliny i czasu kwitnienia. Kandyki najlepiej prezentują się w pomieszczeniach, w których powietrze nie jest suche. Możesz spryskać tylko liście, ale lepiej zrobić to innymi środkami – na przykład instalując w pobliżu miski z mokrymi kamykami lub fontanny wewnętrzne. Rośliny można łączyć z innymi uprawami nawilżającymi, dla których wydajność zwiększa się za pomocą środków nawilżających.
Top dressing i skład nawozu
W przypadku kandyków w kulturze pokojowej karmienie w ogóle nie może być przeprowadzone: ta roślina ma czas na rozkwit, zanim zużyje wszystkie zasoby gleby. Jeśli chcesz uzyskać większe kwiaty, to na etapie pączkowania przeprowadza się 1-2 dodatkowe nawożenie specjalnymi nawozami do upraw kwitnących w standardowej dawce.
Przeszczep i substrat
Kandyk sadzi się na klasyczny okres kwitnienia w trzeciej dekadzie sierpnia lub w pierwszej połowie września. Po kwitnieniu rośliny należy sadzić na otwartym terenie (oczywiście, jeśli chcą je uratować, a nie wyrzucać).
Rośliny nigdy nie są uprawiane pojedynczo, ale nawet w dużych grupach ich urok ginie. Najlepszą opcją jest sadzenie 3-4 cebulek w jednym pojemniku. W związku z tym do tego bulwiastego wybiera się zgrabne miniaturowe doniczki spośród bardzo dekoracyjnych pojemników lub stosuje technikę sadzenia w zwykłych pojemnikach forsownych z wystawieniem ich na dekoracyjne naczynia ceramiczne.
Do tego typu bulwiastych można użyć dowolnego wysokiej jakości podłoża – zarówno zakupionego, jak i zmieszanego niezależnie. Kandyk preferuje lekkie, średnio odżywcze, sypkie mieszanki glebowe spośród gleb uniwersalnych. Równy stosunek darni, ziemi liściastej, próchnicy i piasku jest w porządku. Możesz również użyć specjalnego podłoża do bulwiastych.
Nie ma nic trudnego w lądowaniu kandyka. Cebule zakopuje się 3-4 cm, ściśle pionowo, starannie wypełniając szczeliny ziemią i nie ubijając zbyt mocno podłoża. Sadzenie nie kończy się na tradycyjnym podlewaniu, ponieważ z nim zaczyna się proces przygotowania do kwitnienia w suchości i cieniu.
Choroby, szkodniki i rosnące problemy
Ta bulwiasta roślina nie cierpi na choroby ani szkodniki typowe dla roślin domowych. W przypadku jakichkolwiek śladów pleśni, roztoczy korzeniowych lub uszkodzeń cebulek lepiej natychmiast zniszczyć rośliny i nie przenosić ich do otwartej gleby.
Reprodukcja cukierków
W kulturze pokojowej kandyki rozmnażają się tylko wegetatywnie – oddzielając cebulki potomne powstałe z posadzonych roślin matecznych i hodując je przez kilka lat jako kulturę polową, a następnie wykorzystując je do pędzenia.
Uprawa kandyków wewnętrznych z nasion jest niepraktyczna. W końcu rośliny kwitną nie wcześniej niż w piątym roku, a nawet wtedy pod warunkiem, że od drugiego będą uprawiane jako rośliny ogrodowe, a nie cebulki doniczkowe.
