Kolekcjonerzy i hodowcy kwiatów amatorzy niestrudzenie odkrywają nowe rodzaje i odmiany roślin domowych. Niektóre kolory są zastępowane innymi. I tutaj warunki konkretnego pomieszczenia mają niemałe znaczenie, ponieważ wymagania dotyczące ich zawartości w roślinach są różne. Miłośnicy pięknie kwitnących roślin często napotykają trudności. Rzeczywiście, z reguły, aby kwitnienie było długie i obfite, takie okazy wymagają szczególnej troski. W pomieszczeniach nie ma zbyt wielu bezpretensjonalnych roślin, a jedną z nich jest paciorkowiec.
Streptocarpus – długie kwitnienie przy minimalnej konserwacji
Spis treści:
Streptocarpus w przyrodzie
Streptocarpus (Paciorkowiec) należy do rodziny Gesneriev. Jest to wieloletnie zioło o pięknym i długim kwitnieniu. Wydłużone owłosione liście paciorkowca zebrane są w rozetę z licznymi szypułkami. W dorosłej roślinie ich liczba może osiągnąć jednocześnie 100 pąków i kwiatów.
W wyniku kwitnienia roślina ma pudełka z nasionami, które, gdy dojrzeją, zwijają się. Tak nazywał się kwiat, ponieważ „streptos” po grecku jest skręcone, a „karpos” to pudełko.
Ojczyzną paciorkowca są lasy tropikalne i subtropikalne Afryki Południowej oraz wyspa Madagaskar. To tam świetnie czuje się około stu gatunków tej rośliny. Lasy na zboczach gór, wilgotność, ciepło i brak ciepła to optymalne warunki dla paciorkowca.
Większość gatunków streptocarpus to litofity, czyli rosnące na kamieniach. Ale są też formy epifityczne, które wolą osadzać się na pniach i gałęziach drzew i innych roślin. Pomimo tego, że większość gatunków paciorkowców zamieszkuje wilgotne lasy, są też miłośnicy suchego klimatu – tzw. kserofity, które są w stanie wytrzymać krótkie okresy suszy.
Kwiaciarnie i botanicy od dawna hodują paciorkowce i do tej pory wyhodowano ponad tysiąc mieszańców tej rośliny, z których niektóre są z powodzeniem uprawiane w pomieszczeniach.
Rodzaje paciorkowców wewnętrznych
Streptocarpus Rex (królewski) (Streptocarpus rexii) – pochodzi z subtropikalnych lasów Południowej Afryki. Dlatego jego preferencje siedliskowe są zbliżone do leśnych – rozproszone światło, ciepło i wysoka wilgotność.
Roślina jest bujną rozetą owłosionych liści o długości do 12 cm, blaszka liściowa jest ciemnozielona, falista z postrzępionymi krawędziami. Pąki Streptocarpus tworzą się w kątach liści na długich, około 20 cm szypułkach. Im bardziej bujna rozeta, tym więcej szypułek, a co za tym idzie, więcej kwiatów na roślinie.
Kwiaty w kształcie dzwonu kończą się pięcioma płatkami i mogą być białe, różowe, liliowe, niebieskie i czerwone. Płatki niektórych odmian ozdobione są kontrastowymi wzorami. Streptocarpus Rex kwitnie obficie i długo – od czerwca do września.
Skalisty paciorkowiec (Skały Streptocarpus) na zewnątrz bardzo różni się od innych gatunków. Długie pędy tej rośliny pokryte są małymi podłużnymi liśćmi o szaro-zielonym kolorze, z pokwitaniem. W kątach uformowane są szypułki, na których znajdują się małe kwiaty w postaci dzwoneczków. Płatki są jasnoliliowe, środek lejka jest biały.
W uprawie kwiatów w pomieszczeniach skalisty streptocarpus jest używany jako roślina ampeliczna. Długotrwałe kwitnienie zwykle rozpoczyna się w marcu i kończy w październiku. Jeśli w listopadzie przewidziany jest skalisty okres uśpienia paciorkowca ze spadkiem temperatury powietrza i zmniejszonym podlewaniem, możliwe jest uzyskanie zimowego kwitnienia. Będzie to jednak wymagało dodatkowego oświetlenia rośliny rano i wieczorem w celu wydłużenia godzin dziennych.
Streptocarpus Wendland (Streptocarpus wendlandii) – pochodzący z RPA, dość często uprawiany w pokojach. Oryginalna roślina posiada pojedynczy liść o bardzo imponujących rozmiarach, do 90 cm długości i 60 cm średnicy. U podstawy liścia tworzą się łodygi kwiatowe, na których kwitną liczne kwiaty o średnicy do 5 cm. Korony w kształcie lejka są pomalowane na niebiesko, liliowo lub fioletowo z ciemnymi żyłkami.
Paciorkowiec Wendlanda kwitnie wiosną i latem. Do obfitego kwitnienia gatunek ten potrzebuje dobrego oświetlenia z krótką ekspozycją na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Ten typ nie wymaga dużej wilgotności powietrza, pożądane jest, aby wynosiła co najmniej 35%. Wadą paciorkowca wendlandzkiego jest jego krótka żywotność – jest rośliną jednoroczną i po kwitnieniu kończy się jej cykl życiowy.
Hybryda Streptocarpus (S. Hibridus) – duża grupa, która łączy najbardziej ozdobne odmiany roślin. Wśród mieszańców można znaleźć kwiaty na każdy gust – podwójne, półpełne i regularne kształty kwiatów mogą mieć najbardziej fantastyczne kolory. Monochromatyczny – z wzorem lub bez, dwukolorowy, gdy górna i dolna strona płatków są pomalowane na różne kolory, a krawędzie są ciemne, a środek kwiatu jasny. Z reguły wszystkie kwiaty hybryd mają wzór w postaci cienkiej siatki o kontrastowym kolorze.
Warunki wzrostu dla paciorkowca
Streptocarpus należy do tej samej rodziny co fiołek Uzambara (Saintpaulia), a gloksynia to rodzina Gesneriaceae, ale jest uważana za roślinę mniej kapryśną i dlatego jest bardzo lubiana przez hodowców kwiatów. Ale pomimo tego, że jest to roślina stosunkowo mało kapryśna i ma pewne preferencje dotyczące warunków uprawy.
oświetlenie
Ważnym wymogiem w pielęgnacji paciorkowca jest dobre oświetlenie. Jeśli kwiat znajduje się na południowym oknie, musisz go osłonić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, szczególnie w gorącym sezonie.
Zimą, aby zmusić paciorkowce do rozkwitu, należy zastosować fitolampę lub zwykłe podświetlenie fluorescencyjne. Dodatkowe oświetlenie przeprowadza się rano i wieczorem, aby wydłużyć czas trwania godzin dziennych do 12 godzin lub więcej, ponieważ jest to główny warunek kwitnienia.
Wilgotność
Większość gatunków paciorkowców preferuje wysoką wilgotność i tylko kilka z nich nie ma takich wymagań. Zwykły sposób na zwiększenie wilgotności przez opryskiwanie nie jest odpowiedni dla tych roślin, ponieważ krople wody osiadające na liściach i kwiatach mogą prowadzić do różnych chorób i utraty dekoracyjności.
Najlepiej użyć nawilżacza lub umieścić garnek ze streptocarpusem w garnku z wodą. Konieczne jest wlanie kamyków do palety, aby dno doniczki znajdowało się nad wodą – podlewanie ziemnej śpiączki jest wyjątkowo niepożądane. Wielu hodowców umieszcza wokół roślin piękne pojemniki z wodą – w gorącym sezonie woda szczególnie intensywnie odparowuje i wzrasta wilgotność powietrza.
temperatura
W okresie wegetacji temperatura powietrza dla paciorkowca nie powinna przekraczać 25оC. W gorącym sezonie musisz znaleźć najfajniejsze miejsce na kwiat. Możesz umieścić go w klimatyzowanym pomieszczeniu lub po prostu zdjąć ze słonecznego parapetu i częściej wietrzyć pomieszczenie. Temperatura poniżej 20оW okresie wzrostu może spowolnić rozwój rośliny i opóźnić okres kwitnienia.
Zimą, aby zapewnić okres uśpienia, streptocarpus będzie potrzebował chłodniejszej zawartości, ale temperatura powietrza nie powinna spaść poniżej 14оC. Oświetlenie w tym czasie powinno być wystarczająco jasne, ale nie wystawione na działanie promieni słonecznych. Jeśli roślina pozostaje na zimę na chłodnym parapecie, należy uważać, aby gleba w doniczce nie była zbyt zimna. Najlepiej w takich przypadkach umieścić pod doniczką deskę lub jakiś materiał izolacyjny – styropian, płyty gipsowo-kartonowe itp.
Pielęgnacja Streptocarpus
Podlewanie i karmienie
Pomimo faktu, że streptocarpus są głównie mieszkańcami wilgotnych lasów, nawadnianie powinno być traktowane bardzo ostrożnie podczas sadzenia, ponieważ przelewanie często prowadzi do utraty roślin.
Streptocarpus najlepiej podlewać przez zanurzenie, umieszczając garnek na 20-30 minut w pojemniku z odsądzoną lub przefiltrowaną wodą. Temperatura wody powinna być nieco wyższa niż temperatura pokojowa – + 28 … + 30оC. Po przetrzymaniu garnka w wodzie przez 20-30 minut wyjmujemy go i stawiamy na ruszcie – nadmiar wody powinien spłynąć. Następnie możesz usunąć streptocarpus na jego pierwotne miejsce.
Takie podlewanie stosuje się głównie latem, kiedy kwiat rośnie najintensywniej i ma duże zapotrzebowanie na wodę. Nie należy jednak z tym przesadzać – kolejne podlewanie odbywa się nie wcześniej niż wysycha wierzchnia warstwa ziemi.
Doświadczeni hodowcy kwiatów stosują metodę suszenia paciorkowców, to znaczy pozwalają prawie całkowicie wyschnąć ziemi, a następnie przeprowadzają podlewanie przez zanurzenie. Jeśli liście trochę zwiędły podczas sztucznej suszy, to już podczas podlewania przywracają turgor i rosną. Ta procedura pomaga zapobiegać zakwaszeniu gleby i gniciu korzeni, co czasami ma miejsce podczas uprawy roślin doniczkowych.
Jeśli dodasz niezbędne nawozy podczas podlewania przez zanurzenie w wodzie, możesz mieć pewność, że nawóz dotrze do korzeni i nie opadnie w górnej warstwie gleby.
Przy regularnym podlewaniu z góry należy zadbać o to, aby woda nie dostała się na liście i łodygi paciorkowca – może to prowadzić do próchnicy. W takim przypadku woda również powinna być nieco cieplejsza niż temperatura powietrza w pomieszczeniu.
Karmienie
Top dressing jest warunkiem koniecznym do uprawy paciorkowca. Młode rośliny potrzebują suplementów mineralnych zawierających równe części azotu, fosforu i potasu. Przed kwitnieniem dorosłe paciorkowce wymagają nawożenia z przewagą fosforu i potasu. Możesz użyć nawozów do fiołków lub innych roślin kwitnących, ale zmniejsz stężenie nieco słabsze niż wskazane w instrukcji.
Musisz zacząć karmić rośliny miesiąc po przesadzeniu (z reguły jest to wiosna), a następnie co dwa tygodnie. Najlepszy efekt daje naprzemienne nawożenie – mineralne i organiczne.
Transplantacja
Coroczne przesadzanie jest warunkiem prawidłowego wzrostu i kwitnienia paciorkowca. Ponadto roślina ta szybko „rośnie” i traci efekt dekoracyjny, dlatego przeszczep roślin często ma inny cel – odmłodzenie.
Procedura odnowienia przeprowadzana jest wiosną i odbywa się w następującej kolejności:
- przygotować podłoże i doniczkę;
- usuń roślinę z doniczki;
- usuń stare dolne liście i odetnij szypułki nożyczkami, jeśli są;
- pociąć wierzchnią warstwę gleby czystym ostrym nożem zgodnie z liczbą wylotów;
- oddziel nasadki rękami, starając się zachować jak najwięcej korzeni;
- sadzić młode rośliny w pojemnikach i wodzie;
- podczas ukorzeniania młode paciorkowce umieść w dobrze oświetlonym miejscu bez przeciągów i bezpośredniego światła słonecznego.
Pojemniki na paciorkowce powinny być niskie i szerokie, ponieważ roślina rośnie wszerz wraz z pojawianiem się nowych rynków zbytu. Najlepiej nadają się doniczki plastikowe, ponieważ w glinie i glebie wysycha szybciej, a małe korzenie wyrastają w porowate ściany, a to komplikuje dalsze przesadzanie.
Na dnie doniczki drenaż należy ułożyć w warstwie około 1/5 doniczki. Glina ekspandowana, fragmenty cegieł lub węgli z ognia doskonale radzą sobie z tą rolą – najważniejsze jest to, że warstwa drenażowa spokojnie przepuszcza nadmiar wody.
Gleba dla paciorkowców, a także dla innych przedstawicieli Gesneriaceae, potrzebuje światła, oddychania, ponieważ rośliny te oddychają nie tylko liśćmi, ale także korzeniami. Optymalna kwasowość gleby to Ph 6,5-6,8. Do przesadzania można użyć gotowej gleby na fiołki i dodać do niej wermikulit lub perlit w ilości równej 1/3 objętości gleby. Możesz samodzielnie przygotować mieszankę gleby, biorąc w równych częściach:
- ziemia ogrodowa;
- torf;
- podłoże kokosowe lub wermikulit;
- próchnica iglasta.
Reprodukcja streptocarpus
Streptocarpus rozmnaża się na trzy sposoby: dzieląc krzew, sadzonki i wysiewając nasiona. Przy pierwszych dwóch metodach rośliny uzyskane w wyniku rozmnażania będą dokładną kopią rodziców, ale przy siewie nasion możliwe są niespodzianki.
Podział krzewu streptocarpus odbywa się podczas przeszczepu dorosłej rośliny. W tym samym czasie młode rozety są oddzielane od rośliny matecznej i umieszczane w osobnych doniczkach. Jak to zrobić poprawnie, zostało opisane powyżej.
Cięcie
Do szczepienia weź młody zdrowy liść paciorkowca i pokrój go tak, aby części miały długość 4-5 cm.Można zrobić nacięcia wzdłuż żyły środkowej i uzyskać dwie części liścia. Powstałe segmenty są trzymane na powietrzu przez pół godziny, aby nawinąć plastry i sadzone pionowo w przygotowanych doniczkach.
Mieszankę gleby do szczepienia paciorkowca można przygotować niezależnie, biorąc w równych częściach podłoże torfowe, wermikulitowe i kokosowe. Gleba ukorzeniająca powinna być lekka i wilgotna. Fragmenty liści są lekko ściśnięte, a doniczki przeniesione do szklarni.
Idealne warunki do ukorzeniania się paciorkowca to wysoka wilgotność, temperatura powietrza od +22оOd do +25оC i oświetlenie przez 12 godzin. Szklarnię należy codziennie wietrzyć, usuwając gromadzący się kondensat ze ścian. W pierwszym miesiącu sadzonki rozwijają korzenie, a po kolejnych 2-3 tygodniach pojawią się młode liście.
Od tego momentu szklarnia powinna być uchylona, aby liście nie gniły z powodu wysokiej wilgotności. Po pojawieniu się drugiego liścia młode paciorkowce można sadzić w osobnych doniczkach.
Powielanie przez nasiona
Streptocarpus jest łatwo rozmnażany przez nasiona, ale rezultatem mogą być rośliny, które nie wyglądają jak ich rodzice – hybrydy. Często zdarza się, że hybrydy przewyższają urodą swoich rodziców, dlatego miłośnicy Miczuryńczyków uwielbiają tę metodę rozmnażania.
Aby uzyskać nasiona streptocarpus w domu, hodowcy kwiatów uciekają się do samozapylenia, ponieważ w warunkach wewnętrznych nie ma wiatru ani owadów zapylających. W tym celu pyłek rośliny kwitnącej jest strząsany na kwiaty innych odmian. W wyniku zapylenia pojawią się strąki nasienne, które dojrzewając pękają, a nasiona rozsypują się w różnych kierunkach.
Aby zebrać nasiona, torebki streptocarpus są odcinane, nie czekając, aż zostaną w pełni przygotowane, i zawinięte w papierową lub płócienną serwetkę. W ciepłym, jasnym miejscu pudełka dojrzeją i otworzą się, a nasiona będą w serwetce.
Długość światła dziennego jest bardzo ważna dla kiełkowania nasion, dlatego w zależności od pory roku, jeśli naturalne światło nie wystarcza, potrzebne będzie dodatkowe oświetlenie.
Płaski pojemnik wypełnia się lekko wilgotnym podłożem, a na jego powierzchni rozsiewane są nasiona paciorkowca. Wykiełkują w świetle, więc nie trzeba ich posypywać ziemią. Pojemnik zakrywamy szklaną lub plastikową folią i umieszczamy w ciepłym, jasnym miejscu. Temperatura kiełkowania musi wynosić co najmniej + 23 … + 25оC. Folię lub szkło usuwa się codziennie przez 10-15 minut, a nagromadzony kondensat usuwa się. Codzienna wentylacja pomoże zapobiec rozwojowi pleśni.
Po dwóch do trzech tygodniach pojawią się pędy streptocarpus, a szkło lub folię można usunąć. Po pojawieniu się drugiego liścia rośliny można sadzić w osobnych doniczkach. Bardzo ważne jest, aby doniczki były małe i rosły stopniowo. Rośnie kwiat i rośnie doniczka.
Możliwe problemy z rosnącą paciorkowcem
Jednym z problemów związanych z uprawą paciorkowca jest brak kwitnienia. Z reguły wynika to z naruszenia warunków zatrzymania. Warto przyjrzeć się bliżej, czy oświetlenie jest wystarczające, czy podlewanie i karmienie są normalne. Czasami wystarczy przestawić kwiat w inne miejsce, aby zakwitł.
Streptocarpus może być dotknięty różnymi chorobami grzybiczymi. Częściej niż inne pojawiają się rdza, mączniak prawdziwy i różne zgnilizny. Przyczyną choroby są zwykle błędy w opiece – zalanie lub naruszenie reżimu temperatury. Aby uniknąć rozprzestrzeniania się choroby, należy dokładnie zbadać kwiaty i przy najmniejszym podejrzeniu spryskać je środkiem grzybobójczym do roślin domowych. Wszystkie uszkodzone części rośliny muszą zostać usunięte.
Szkodniki roślin domowych również nie omijają paciorkowców. Wciornastki, mszyce, przędziorki i łuski pojawiają się zwykle, gdy powietrze jest zbyt suche. W przypadku pojawienia się szkodników należy wyeliminować przyczynę ich występowania, a rośliny potraktować odpowiednim insektycydem. Produkt biologiczny Fitoverm doskonale sprawdza się w warunkach wewnętrznych – jest najmniej toksyczny i działa na wiele pasożytów. Konieczne jest spryskanie nie tylko całej nadziemnej części roślin, ale także gleby w doniczce, ponieważ chowa się tam wiele szkodników.
Drodzy Czytelnicy! Streptocarpus jest oczywiście rośliną bezpretensjonalną, ale nie można jej postawić na oknie i o niej zapomnieć. Wymaga bardzo mało – jasnej lokalizacji, umiarkowanej temperatury, nieco podwyższonej wilgotności powietrza, terminowego podlewania i karmienia. Nic specjalnego, ale otrzymawszy to wszystko, zachwyci Cię swoimi kwiatami przez całe lato, a stosując dodatkowe oświetlenie, uzyskasz również zimowy rozkwit.
