Zboża ozdobne w kulturze pokojowej właśnie zaczęły się uważnie przyglądać. A turzyca, „najbardziej kryty” ze wszystkich zbóż, nie jest wyjątkiem. Kiedy jej krewni w ogrodzie stali się prawdziwymi gwiazdami, zioła doniczkowe podbijają tylko fanów niestandardowej architektury krajobrazu. Turzyce są nowoczesne pod względem perfekcji linii, piękna faktur i niepowtarzalnego blasku. I, w przeciwieństwie do innych zbóż do uprawy w pomieszczeniach, nie są to rośliny bagienne, wyjątkowo wilgotne. Są stosunkowo łatwe w uprawie, ale wciąż dość oryginalne w swoich upodobaniach.
Turzyca ozdobna to jedna z najbardziej wdzięcznych roślin domowych
Spis treści:
Turzyca ozdobna – opis roślin
Zboża ozdobne nie są na próżno uważane za jedną z najtrudniejszych do uprawy kategorii roślin domowych. Darń, jaką tworzą te czarujące trawy, wymaga przestrzeni i możliwości swobodnego wzrostu, częstego odnawiania i właściwej pielęgnacji. Ale wielkim błędem byłoby sądzić, że idealnie rosnące i grube ziarna nie nadają się do uprawy w doniczkach.
W formie pomieszczenia wcale nie tracą swoich głównych zalet – po prostu pojawiają się w zupełnie nowym świetle. A pierwszym kandydatem do wewnętrznej architektury krajobrazu wcale nie są dziwaczne rzadkie zioła. Prosta, znajoma i różnorodna turzyca.
Osoca (Carex) Jest przedstawicielem wieloletnich zbóż ozdobnych z rodziny Turzyca (Cyperaceae), występują niemal we wszystkich strefach klimatycznych naszej planety. Jest to tak znajoma roślina, że niewiele uwagi poświęca się jej cechom.
Turzyca jest głównym czynnikiem torfotwórczym w biosferze.
Turzyca to duży rodzaj zbóż, słynący z intensywności i zmienności barwy liści. Zewnętrznie, w formie doniczki, przypomina grube, bujne, ale raczej wąskie kępy długich źdźbeł trawy – zielone fontanny. Rozwija się w postaci guzków i zasłon. Zdolność do formowania darni i wzrostu w dywany zbożowe i masywy nie jest tracona nawet w formacie pokoju.
Kłącze jest włókniste, poziome, mocne, składa się tylko z korzeni przybyszowych. To jedna z najbardziej wdzięcznych roślin domowych. Wysokość turzycy, w zależności od odmiany, waha się od 10 do 40 cm, z wiekiem wszystkie rośliny wytwarzają dłuższe liście.
Rowkowane, wąskie i długie liście rośliny ułożone są w trzy rzędy, zaskakując zamkniętą czerwonawą pochewką i niezwykłym językiem na stawie pochwowym. Trudno domyślić się nieprzyjemnie ostrych krawędzi liści przed ich dotknięciem, ale mikroskopijne zęby często pozostawiają uraz i kontakt z kępami tego zboża – nie poprawiając pomysłu.
Liście o długości do 30-40 cm szerokości nie osiągają nawet 0,5 cm, są dość twarde, pięknie wygięte i opadające, tworząc zgrabne sylwetki. Młode liście mają tendencję do prostowania.
Turzyce to trwałe, wiecznie zielone zboża, które nie obumierają w pomieszczeniach na zimę. I rośnie wystarczająco szybko. Tempo degeneracji zasłon i konieczność odmłodzenia zależą od warunków i pielęgnacji. Są dość trwałe, ale podobnie jak ziarna ogrodowe, nie mogą obejść się bez odmładzania.
Na ogół turzyce wymagają obowiązkowej separacji przynajmniej raz na 1 lat, ale przy niewłaściwych temperaturach, kwitnieniu lub niewłaściwym podlewaniu często szybciej tracą efekt dekoracyjny.
Kwitnąca turzyca
Pędy kwiatowe turzycy są cienkie. Są prawie nie do odróżnienia na murawie przed kwitnieniem i obumierają po owocnikowaniu. W formacie wewnętrznym roślina rzadko kwitnie. Grube i puszyste kłoski są ukryte pod kolczastą zasłoną przylistków i nie są szczególnie imponujące pod względem urody.
Najczęściej nie można tworzyć gęstych kłosków, ponieważ nie są one bardzo dekoracyjne. A turzyca jest uprawiana tylko jako roślina liściasta o fakturze, a kwitnienie zawsze bardzo szkodzi ozdobnym liściom. Proste przycinanie szypułek kwiatowych przed pojawieniem się kwiatostanów pozwala utrzymać kępki w sposób konsekwentny i dekoracyjny.
Turzyca brunatna (Carex brunnea). Farmer Burea-Uinsurance.com gartenhit24
Rodzaje i odmiany turzycy do uprawy w pomieszczeniach
Turzyca, która jest używana do formatu wewnętrznego, jest najczęściej nazywana po prostu – turzyca ozdobna… Ale w rzeczywistości są to odmiany najbardziej różnorodne i najbardziej dostosowane do wewnętrznego formatu gatunku – brązowawa turzyca (Carex brunnea).
Jest to bardzo zwarty, stabilny i bardzo różnorodny gatunek, którego setki odmian pozwalają dobrać różne warianty kolorystyczne. Ten rodzaj turzycy jest również nazywany brązową, wdzięczną, pełną wdzięku.
Jeśli kilkadziesiąt lat temu brano pod uwagę jedyną odmianę roślin przystosowaną do uprawy w pomieszczeniach „Variegata”, dzisiaj turzyca jest reprezentowana przez dużą liczbę roślin. Ponadto odmiany turzycy są zwykle bezimienne – można je odróżnić wyłącznie zewnętrznie.
Oprócz ciemnolistnych, bogatych roślin zielonych na liściach występuje turzyca o jasnej barwie zielnej, bagiennej, a nawet anyżowo-zielonej, żółtej, białej, czekoladowej lub wielobarwnej. Warto wybrać rośliny odmianowe do wnętrza i według własnych upodobań.
Wybierając turzycę, nie spiesz się: sprawdź, czy konkretna roślina nadaje się do pomieszczeń. Turzycę wewnętrzną najlepiej znaleźć w kwiaciarniach. Sadzonki ogrodowe w pojemnikach mogą wyglądać równie dobrze, ale nie będą w stanie rosnąć w pomieszczeniach. Dużym błędem jest kupowanie jakichkolwiek sadzonek turzycy do wnętrza. Turzyce ogrodowe powinny pozostać ziarnami ogrodowymi.
Bardzo rzadko na półkach wśród roślin domowych również się pojawia comes Osaka Morrow (Carex morrowii) Jest gatunkiem jeszcze bardziej niewrażliwym, odpornym na suszę, ale degenerującym się znacznie szybciej.
Osoka Morrowii (Carex morrowii). Farmer Burea-Uinsurance.com vanmeuwen
Warunki uprawy turzycy domowej
Znalezienie miejsca na turzycę w domu nie jest takie łatwe. Wymaga specjalnego statusu i odpowiedniego doboru temperatur i oświetlenia, ale znacznie lepiej dopasowuje się do warunków panujących w pomieszczeniach mieszkalnych niż można by oczekiwać od takiego płatka ogrodowego. Pomimo zamiłowania do chłodu, wyjazd może zrekompensować jego brak. To prawda, że nie zimą.
Oświetlenie i rozmieszczenie
Turzyca nie lubi bezpośredniego słońca i mocnego cienia. Przystosowuje się do wszystkich innych warunków, czasami częściowo lub całkowicie tracąc kolor w mocniejszym odcieniu. W przypadku tego zboża domowego odpowiednie są jasne miejsca z rozproszonym oświetleniem i półcieniem o różnej intensywności.
Jeśli uprawiane są odmiany o pstrych lub kolorowych liściach, do ich zachowania potrzebne będzie intensywniejsze światło. Ale nawet takie rośliny nie znoszą bezpośredniego słońca.
Jeśli turzycy zimą zrekompensujesz zmniejszenie oświetlenia (przestawisz rośliny na bardziej oświetlone miejsca lub zorganizujesz dodatkowe oświetlenie), może ona w ogóle nie przejść przez okres uśpienia i tylko spowolni jej wzrost.
Turzycę można układać nie tylko na parapetach, dobrze czuje się na oknach północnych, wschodnich i zachodnich. Niewielka odległość od okien jest całkiem do przyjęcia, aw pomieszczeniach o orientacji południowej turzyca dobrze rośnie w środkowej strefie pomieszczenia.
Wybierając miejsce na turzycę należy pamiętać, że uprawiana w osobnych pojemnikach wymaga znacznej przestrzeni. Aby darń rozwijała się normalnie, stawała się tylko bardziej bujna, nie powinna „odpoczywać” ani na sąsiednich roślinach, ani na ścianach.
Turzycę umieszcza się pojedynczo lub szeregowo w identycznych doniczkach, umieszcza się w rzędzie lub w grupie w pewnej odległości, dając każdemu krzakowi więcej miejsca. Dobrze rośnie na komodach i ściankach działowych, wraz z podstawkami lub meblami może być wykorzystany do skutecznego ograniczania przestrzeni.
Turzyca to jedna z najlepszych roślin do komponowania grupowego – tworzenia klombów wewnętrznych i nasadzeń mieszanych w dużych pojemnikach. Służy do cieniowania piękna innych roślin, do umieszczania akcentów fakturalnych, ale należy pamiętać, że turzyca rośnie szeroko i nie wszyscy sąsiedzi są w stanie wytrzymać jej nacisk. Przy sadzeniu grupowym w szerokich i podłogowych pojemnikach oraz w oranżeriach turzyca może być również wykorzystywana jako bujna roślina okrywowa.
Brązowata turzyca 'Variegata’. Farmer Burea-Uinsurance.com lejardindeau
Kontrola temperatury i wentylacja
Głównym sekretem uprawy turzycy wewnętrznej jest chłodne zimowanie. Temperatury około 10 stopni od listopada do lutego są idealnym środowiskiem do corocznej ochrony turzycy. Dopuszczalne odchylenia temperatury wynoszą od minimum 8 stopni, które roślina może wytrzymać, do maksymalnie 15 stopni ciepła.
Jednocześnie turzyca nie wymaga żadnej innej pielęgnacji – zmienia się tylko odpowiednio do zmian tempa wysychania gleby. Przy ciepłej zimie roślina nieuchronnie szybko traci efekt dekoracyjny, kępy zaczynają wysychać. Nawet wzrost wilgotności powietrza i wentylacji nie zatrzyma tego procesu. Ale dzięki oddzieleniu i oddzieleniu zdrowych części, przesadzeniu do nowej gleby, turzyca jest dobrze przywrócona.
W okresie aktywnego wzrostu, od marca do października, turzyca rozwija się we wszystkich temperaturach pokojowych. Rośnie aktywniej nie w upale i znacznie dłużej zachowuje swój efekt dekoracyjny, ale jeśli zostaną podjęte wszelkie środki, aby zrekompensować i zapewnić dokładną pielęgnację, nie ucierpi nawet w podwyższonych temperaturach.
Idealny zakres temperatur do uprawy tego zboża to + 18 … + 22 stopnie. Ale regularna i częsta wentylacja (lub stały dopływ świeżego powietrza) i zwiększona wilgotność kompensują wszelkie ciepło.
Turzycę charakteryzuje niechęć do przeciągów, a jednocześnie zamiłowanie do świeżego powietrza. Roślina wymaga regularnej i częstej wentylacji, dobrze rośnie w pomieszczeniach ze stale uchylonymi oknami i doskonale nadaje się do dekoracji balkonów, tarasów i miejsc do siedzenia w ogrodzie, pod warunkiem wybrania miejsc o słabym oświetleniu.
Nawet zimą wentylacja powinna być częsta. Ale umieszczenie turzycy tak, aby była stale narażona na prądy powietrza, nadal nie jest tego warte.
Dbanie o turzycę w domu
Turzyca dobrze rośnie w pomieszczeniach, jeśli jej nawadnianie jest ściśle kontrolowane, otrzymuje wszystkie niezbędne zabiegi, a roślina jest stale monitorowana. Turzyca nie jest najlepszym wyborem dla początkujących w kwiaciarni, ale przy wystarczającym doświadczeniu jest z tym niewiele problemów.
Głównym celem pielęgnacji turzycy wewnętrznej jest stała, stabilna, średnia wilgotność podłoża. Farmer Burea-Uinsurance.com balconygardenweb
Podlewanie i wilgotność powietrza
Głównym celem pielęgnacji turzycy wewnętrznej jest stała, stabilna, średnia wilgotność podłoża. Turzyca bardzo słabo reaguje na zawilgocenie gleby, stojącą wodę w paletach, stałe zawilgocenie podłoża, ale niszczy ją też susza.
Liście nieuchronnie tracą swoją dekoracyjność nawet przy lekkim wysychaniu gleby, najpierw wysychają wzdłuż krawędzi zasłony. Proces suszenia jest wystarczająco szybki i nie zatrzymuje się natychmiast.
Turzycę podlać tak, aby wyschła tylko górna warstwa podłoża. Śledzenie wilgotności przez cały czas jest dość pracochłonne, więc roślina jest jednym z kandydatów do uprawy w hydroponice i z automatycznymi systemami nawadniania. Metody nawadniania turzycy można dowolnie zmieniać, łatwo się do nich dostosowuje.
Ale w zwykłych doniczkach turzycę można podlewać tylko w klasyczny sposób. Niedopuszczalne jest zanurzenie w moczeniu glinianej grudki wodą, turzycy nie należy mylić z kochającymi wilgoć „bagnistymi” trawami. Woda w tackach nie powinna pozostawać w stagnacji dłużej niż 5 minut.
W przeciwieństwie do wielu roślin domowych, w przypadku turzyc podlewanie prawie się nie zmienia w okresie uśpienia – wilgotność gleby powinna pozostać stabilna, podłoże jest wysuszone tylko trochę więcej. Ale ponieważ roślina jest chłodna w optymalnych warunkach, zapotrzebowanie na wilgoć jest znacznie zmniejszone, a częstotliwość podlewania zmniejsza się do nie więcej niż 1 raz w tygodniu.
Turzyca nie potrzebuje zwiększonej wilgotności powietrza, nie rozwinie się normalnie w warunkach tropikalnych. Ale w formacie pomieszczenia jest znacznie bardziej wrażliwy na ekstremalnie suche powietrze. W upale, gdy działają klimatyzatory lub systemy grzewcze, jeśli występują oznaki początku wysychania końcówek liści, lepiej uwzględnić w programie pielęgnacyjnym środki nawilżające.
Niezwykle suche powietrze jest szczególnie niebezpieczne w okresie zimowym. W przypadku turzycy można stosować regularne opryski, ale nie należy decydować się na konwencjonalne opryskiwacze. Jeśli woda gromadzi się u podstawy liści, zwiększa się ryzyko próchnicy: roślina ta nie lubi moczyć, szczególnie silna i stała.
Lepiej jest używać mgły lub drobnego sprayu niż kroplówki. Możesz uprościć pielęgnację turzycy pokojowej, instalując nawilżacze – proste miski z wodą, wilgotnym mchem lub kamykami wokół lub dodatkowe palety z dowolnymi dekoracyjnymi wilgotnymi materiałami. Turzyca uroczo prezentuje się w towarzystwie fontann do wnętrz.
Konieczne jest bardzo dokładne oczyszczenie liści turzycy z kurzu. Najlepszą opcją jest delikatne natryskiwanie drobno rozproszoną dyszą, która nie łamie blach. Rośliny utrzymywane są na mocnym nachyleniu ze swobodnym spływem wody z końcówek liści i wykluczeniem zwilżania podstawy darni. Ręczne wycieranie zieleni nieuchronnie prowadzi do uszkodzenia liści.
Top dressing i skład nawozu
Turzyca nie może rosnąć bez karmienia, ale nadmierne karmienie jest przeciwwskazane. Nawozy stosuje się tylko razem z wodą do nawadniania, w niskim stężeniu, od marca do października. Najlepiej stosować połowę dawki nawozu, ale nawozić co 2-3 tygodnie.
Do turzycy nadają się tylko nawozy o zrównoważonym składzie. Wybierając preparaty dla rośliny warto szukać kompleksowych nawozów organiczno-mineralnych zawierających wszystkie pierwiastki śladowe, a nie tylko makroelementy.
Jeśli nie chcesz, aby niektóre liście wyschły, a turzyca straciła efekt dekoracyjny, lepiej przyciąć pędy kwiatowe, gdy tylko się pojawią. Farmer Burea-Uinsurance.com patchplanty
Przycinanie i kształtowanie turzycy
Formacja w klasycznym sensie nie odbywa się na turzycy, liście i pędy są usuwane do podstawy. Częściowe przycinanie przyspiesza suszenie sąsiednich liści. Zwykle przycinanie sprowadza się do czyszczenia sanitarnego – usuwania suchych lub uszkodzonych liści, ale jeśli roślina zostanie dotknięta zgnilizną, wszystkie dotknięte części zasłon są odcinane.
Jeśli nie chcesz, aby niektóre liście wyschły, a turzyca straciła efekt dekoracyjny, lepiej przyciąć pędy kwiatowe, gdy tylko się pojawią. Wykluczenie niezbyt dekoracyjnego kwitnienia jest głównym sposobem na przedłużenie dekoracyjności rośliny na maksymalny okres.
Przeszczep, pojemniki i substrat
Przeszczep tego zboża odbywa się wiosną, nie później niż do końca marca. Turzyca jest zwykle przesadzana co roku. Ale jeśli nie wypełniła całej przestrzeni doniczki, tę procedurę można odłożyć. Roślina nie boi się przeszczepu i dobrze się regeneruje, jeśli przestrzegane są wszystkie zasady opieki po przeszczepie.
Turzycę można przesadzić tylko na samym początku aktywnego wzrostu. Roślinę przesadza się przed powrotem do ciepła – pod koniec lutego lub marca.
Turzyca, nawet w formacie indoor, powinna być uprawiana w glebie, której charakterystyka jest jak najbardziej zbliżona do ogrodu. Idealną opcją jest zmieszanie własnej gleby gliniastej z glebą liściastą (polową lub szklarniową) i dodanie grubego piasku, aby uzyskać niezbędną luz, a nie używanie zakupionych podłoży.
Jeśli turzycę sadzi się w gotowych mieszankach glebowych, lepiej wybrać opcje złożone ze składników o dobrej zawartości dodatków rozluźniających. W przypadku każdej gleby preferowane jest dodatkowe stosowanie torfowca, perlitu i wermikulitu.
Dopuszczalne wartości pH od obojętnego do lekko kwaśnego, od 5,0 do 7,0. Turzyca dobrze rośnie w glebie częściowo obojętnej i całkowicie obojętnej, w hydroponice na podłożach bezglebowych.
Pojemniki na turzycę można wybrać według własnego uznania. Dobrze rośnie w wiszących doniczkach, w małych doniczkach oraz w kwiatuszkach lub dużych pojemnikach z innymi roślinami. Najważniejsze to wystarczająca szerokość, ponad głębokość i obecność dobrych otworów drenażowych. Turzyca nie wymaga materiałów do pakowania.
Podczas przesadzania na dnie pojemników kładzie się wysoką warstwę drenażową. Pożądane jest, aby było to warstwa po warstwie – z dużych i drobno fragmentarycznych materiałów. Roślinę przenosi się umieszczając ją na niewielkim kopcu ziemi, dokładnie wypełniając puste przestrzenie. Jeśli turzyca nie oddzieliła się, lepiej nie niszczyć grudki gleby. Podłoża nie należy mocno ubijać.
Po przesadzeniu turzyce są trzymane w półcieniu w chłodnych temperaturach. Opryskiwanie, stała, ale niewielka wilgotność gleby, pozwoli roślinie szybciej się przystosować. Opatrunek wierzchni dla tej uprawy nie jest odnawiany 6-7 tygodni po przesadzeniu (z wyjątkiem hydroponiki).
Turzyca jest uprawiana tylko jako roślina liściasta o fakturze, a kwitnienie zawsze bardzo uszkadza ozdobne liście. Farmer Burea-Uinsurance.com Paweł Pilon
Choroby, szkodniki i problemy w uprawie turzycy
Turzyca wewnętrzna bardzo często cierpi na zgniliznę, która grozi jej podmoknięciem, ale nie można jej również nazwać niewrażliwą na szkodniki. To zboże bez opryskiwania, gdy rośnie w bardzo suchym powietrzu, może cierpieć zarówno na przędziorki, jak i łuski.
Lepiej jest walczyć z gniciem za pomocą awaryjnego przeszczepu z usunięciem uszkodzonych części zasłon i zmniejszeniem zawartości wilgoci w podłożu (do przywrócenia). Ale ze szkodnikami można sobie poradzić tylko za pomocą środków owadobójczych i korekty pielęgnacji.
Hodowla turzycy
Separacja pozostaje jedyną metodą hodowli turzycy wewnętrznej. Zboże to wymaga dość częstego odmładzania – separacji co 3-5 lat, aby stale uzyskiwać nowe mocne rośliny o wysokiej dekoracyjności. Na zbyt młodych krzakach separacja nie jest tego warta.
Bardzo łatwo jest podzielić krzewy turzycy:
- zasłony są ostrożnie usuwane z podłoża i sprawdzane;
- krzaki są pocięte na dość duże kawałki z potężnym kłączem.
Standardem dzielenia turzyc jest podział dojrzałych krzewów na nie więcej niż 2-3 części. Podczas przesadzania uszkodzone lub suche części darni są starannie oddzielane, oczyszczając roślinę i pozostawiając tylko zdrowe, wysokiej jakości korzenie i pędy.
Sadzenie odbywa się na ogólnych zasadach, zachowując poziom zakopania i niezbyt zagęszczając glebę. Rośliny należy przechowywać w półcieniu, w miękkim świetle, przy niewielkiej wilgotności gleby i częstym opryskiwaniu.
Turzycę można również wyhodować z nasion, ale ta metoda nie pozwoli na zachowanie cech odmianowych roślin – potomstwo zawsze będzie czysto zielone. Ale z drugiej strony jest również bardziej dostosowany do formatu pomieszczenia.
Siew odbywa się według standardowych zasad – przy lekkiej przykryciu ziemią, w pojemnikach, pod folią lub szkłem. W warunkach wewnętrznych przy dobrym oświetleniu rośliny rozwijają się dość szybko. Sadzonki są bardzo wrażliwe na podlewanie gleby i jej całkowite wysychanie.
Turzyce nurkują po pojawieniu się piątego liścia w małych pojemnikach. Możesz mieszać turzyce w grupach, aby przyspieszyć osiągnięcie maksymalnego efektu dekoracyjnego.
