W hodowli gołębi gołębie często znajdują się wśród gołębi wśród chorób szybko rozprzestrzeniających się wśród ptaków. Chociaż nie prowadzi to do śmierci, powoduje wiele problemów w kurnikach.
Ospa her
Charakter ospy gołębi
Gołąb gołębi zwany inaczej korkiem żółtym i błonicą to choroba ptaków szeroko znana w medycynie weterynaryjnej, która często występuje w postaciach przewlekłych i rozwija się od jednego do kilku miesięcy.
Ospa gołębia może przepływać w dwóch formach, które są nazywane:
- skóra lub ospa,
- błonica.
Często występuje ospa w mieszanej formie.
Najwięcej przypadków ospy odnotowano między kwietniem a czerwcem, kiedy wykluły się młode zwierzęta, a hodowcy gołębi zaczęli szkolić ptaki.
Gołębie zakażone wirusem ospy czują objawy kliniczne dopiero po co najmniej 2-3 tygodniach od momentu zakażenia w ciele. W tym samym czasie obraz kliniczny zaczyna się dopiero od ogólnego pogorszenia, gdy aktywność spada u ptaków, manifestuje się letarg, odnotowuje się potargane upierzenie i opuszczone skrzydła. Następnie obserwuje się różne zmiany w błonach śluzowych i skórze.
Rozwój w postaci skóry
Ospa u gołębi w tej postaci wyróżnia się charakterystycznymi objawami:
- na skórze w miejscach spożycia wirusa występują ślady pojawienia się pierwotnej ospy, na zewnątrz przypominające okrągłe, lekko rosnące plamy koloru czerwonego,
- następnie pierwotna ospa przekształca się w stwardnienie żółtego z szarym odcieniem lub czerwonym z brązowym odcieniem.
Wśród miejsc Najczęstsze zmiany to:
- podstawa dzioba,
- kąciki ust,
- obszary wokół nosa i oczu,
- dziury w uszach,
- łapy i palce.
W miarę rozprzestrzeniania się wirusa wirus ospy zaczyna się rozprzestrzeniać, penetrując wszystkie tkanki, w których pod jego wpływem tworzą się świeże ospy.
Ryzykiem choroby jest forma skóry gołębi ras pocztowych.
Oportunistyczny przebieg leczenia z terminowym leczeniem kończy się korzystnie, bez niebezpiecznych konsekwencji dla ptaka, tworząc dożywotnią odporność na ospę.
Rozwój ospy w postaci błonicy
Forma błonicy przebiegu ospy u gołębi powoduje największe obawy w medycynie weterynaryjnej i hodowli gołębi, ponieważ jest najtrudniejsza i zajmuje więcej czasu. Objawy tego typu obejmują:
- zmiany błon śluzowych jamy ustnej i nosa, dołu podoczodołowego, krtani, wole z małymi wyraźnie widocznymi żółtymi i białymi okrągłymi plamami,
- przerost pierwotnej ospy i tworzenie się w miękkie owsiane lub twarde suche filmy.
W ciągu ostatnich 2-3 lat hodowcy gołębi odnotowali rosnącą liczbę przypadków rozprzestrzeniania się choroby w błonicy w kierunku z zachodu na wschód, z punktów epidemiologicznych Mołdawia i Ukraina w kierunku centralnym Rosji.
Filmy ospy z tą postacią choroby głęboko wrastają w błony śluzowe pod językiem, na policzkach, w kącikach ust, w podniebieniu i wole, w krtani i tchawicy. W tym przypadku na obszar krtani najczęściej wpływa wirus ospy, co prowadzi do trudności w oddychaniu i wywołuje dźwięki wydawane przez gołębie z sapaniem i jękami, problemy z karmieniem.
Mieszana postać ospy u gołębi wykazuje objawy zarówno postaci skórnej, jak i błonicy.
Zapalenie w drogach łzowych, infekcja oczodołowa jest wykrywana przez infekcję wirusem ospy. , surowicze i ropne wydzieliny, które po wysuszeniu zamykają kanały nosowe, utrudniając oddychanie.
W przypadku zaburzeń widzenia podczas procesów zapalnych, fotofobia i obrzęk są utrwalane w oczach ptaków, obserwuje się łzawienie i wydzielanie ropnego wysięku.
Dystrybucja choroba ospy u gołębi
Czynnik sprawczy ospy u gołębi jest rozprowadzany między chorymi ptakami wśród zdrowych, zlokalizowany w ospie i przenoszony ze skorupami formacji od chorych osobników. Wirus ospy jest wrażliwy na podwyższone temperatury i jest przechowywany w warunkach suszenia i zamrażania.
W nowotworach ospy wirus jest aktywny przez ponad 2 lata w utrzymywanej temperaturze nie wyższej niż 15 ° C.
Wśród nosicieli wirusa ospy znajdują się nie tylko chore gołębie, ale są one przenoszone za pomocą owadów, poprzez paszę i wyposażenie techniczne stosowane w sprzątaniu pomieszczeń, w których trzymane są gołębie.
Wśród współistniejących czynników, które zwiększają ryzyko wystąpienia i rozprzestrzeniania się choroby ospy, należy zauważyć:
- niezgodność z żywieniem ptaków, w szczególności niedobór witaminy A, który jest odpowiedzialny za funkcję immunologiczną i stan skóry i błon śluzowych ,
- naruszenie wymagań dotyczących utrzymania i parametrów technicznych pomieszczeń, nadmierna wilgotność i obecność przeciągów u gołębia,
- częste przeziębienia u gołębi i związana z tym niższa odporność ptaków.
Diagnoza, zapobieganie i UE leczenia
diagnoza choroby umożliwia oddzielne ospy gołębi z chorobami takimi jak pastereloza, mykoplazmozy i rzęsistkowicy których leczenie wymaga użycia antybiotyków o szerokim spektrum działania. Wśród środków do leczenia gołębi stosuje się leki przeciwgrzybicze.
Gołębie są leczone lekami zewnętrznymi i środkami ludowymi oraz przy użyciu metody leczenia.
Procedury zewnętrzne
Obejmują one oczyszczenie widocznych zmian ospy nasączonej 2% roztworem boru lub bawełnianymi wacikami. Ponadto ogniska skórne są kauteryzowane za pomocą roztworów lapis lub jodu, a następnie smarowane odżywczymi kremami. Dotknięte obszary w obszarze dzioba i gardła są leczone małymi skręconymi wacikami bawełnianymi z lugolem i lozewale.
Środki medyczne
Decydując, jak i jak leczyć ospę u gołębi, weterynarze w leczeniu wtórnej mikroflory otrzymują przepis na antybiotyk z grupy tetracyklin, tilanu lub enrofloksacyny, które są podawane ptakowi przez cały tydzień. Dodatkowo w celu wyleczenia i zwiększenia osłabionej odporności gołębi wprowadza się preparat witaminowo-aminokwasowy. Probiotyki są przepisywane po przyjęciu antybiotyków w celu normalizacji mikroflory jelitowej ptaka.
Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby, wodę pitną dezynfekuje się chloraminą o stężeniu 0,5-1% lub nadmanganianem potasu o stężeniu 1 do 1000 lub furatsilinom lub jodinol w oparciu o 100 ml na trzylitrową objętość wody.
Zapobieganie
Zapobieganie ospie u gołębi ma kluczowe znaczenie dla hodowców gołębi walczących z wirusem. Środki zapobiegawcze obejmują przede wszystkim:
- przestrzeganie odpowiednich warunków trzymania ptaków,
- terminowe i pełne karmienie gołębi,
- warunki sanitarne i dezynfekcję gołębia,
- ograniczenie nowo pozyskanych ptaków poddanych kwarantannie,
- eliminacja wektorów chorobowych.
Oprócz środków organizacyjnych, ospa gołębia jest szczepiona przeciwko chorobie gołębi u gołębi za pomocą szczepionki domowej, której odpowiedź obserwuje się 5-8 dni po wstrzyknięciu, a jednocześnie powstaje odporność na ospę u szczepionego ptaka po tygodniu i utrzymuje się przez co najmniej rok od momentu zaszczepienia szczepionki. W przypadku szczepionej młodej szczepionki lek jest szczepiony po raz drugi.
