Kalendarz kwitnienia roślin miododajnych w Baszkirii, jak w każdym innym regionie, jest opracowywany indywidualnie przez pszczelarzy. Wynika to z nieprzewidywalności kwitnienia niektórych roślin. Nawet w tym samym regionie warunki mogą się różnić w zależności od roku.
Najlepszą opcją jest utrzymanie własnego harmonogramu kwitnienia przez kilka lat z rzędu, co pomoże ci dokładniej przewidzieć otrzymanie zarówno wsparcia, jak i głównej łapówki.
Treść artykułu
- 1 Podział na okresy i grupy
- 2 Rośliny miodowe wczesną i późną wiosną
- 3 Rośliny miodowe początku i pierwszej połowy lata
- 4 Rośliny miodowe drugiej połowy lata
- 5 Rośliny miodowe późnego lata i wczesnej jesieni
Podział na okresy i grupy
Wszystkie rośliny miododajne są podzielone przede wszystkim ze względu na czas ich kwitnienia. W Baszkirii są to cztery okresy:
- wczesna wiosna to czas otrzymania wspierającej łapówki w postaci pyłku i nektaru;
- początek, pierwsza połowa lata – okres głównego nurtu;
- druga połowa lata to także okres łapówek towarowych;
- koniec lata, początek jesieni to czas wspierającej łapówki, która zapewnia płynne przejście pasieki na zimowanie.
W związku z tym wszystkie rośliny produkujące miód i pyłek są podzielone:
- na wczesną wiosnę i wiosnę (około 50 gatunków);
- na wczesne lato i lato (ponad 100 gatunków);
- na późne lato i jesień (30 gatunków).
Dotyczy to zarówno dzikich roślin miododajnych, jak i upraw rolnych. Spośród nich można wyróżnić dwie grupy:
- główne, które przynoszą maksymalne korzyści pasiekom;
- i drugorzędne, zapewniając jedynie wspierające łapówki.
Rośliny miodowe Baszkirii i przybliżony harmonogram kwitnienia zostaną omówione poniżej.
Rośliny miodowe wczesną i późną wiosną
Wiosną kwitnie około 50 roślin miododajnych, wśród których są główne rośliny dziko rosnące, które dają pszczołom najwięcej pyłku i miodu.
Czy to, że:
Adonis wiosenny (adonis) – bylina zielna z rodziny jaskrowatych, rosnąca na stepach leśnych i na południowych zboczach gór. Trawa ma długi okres kwitnienia – do 1,5 miesiąca. Jej jasnożółte kwiaty są chętnie odwiedzane przez pszczoły lotne. Dokładna miododajność rośliny nie jest znana, ponieważ nektar jest wykorzystywany do rozwoju rodzin pszczelich.
Truskawka (inne nazwy „zielona truskawka” lub „truskawka”) to wieloletnia roślina zielna z rodziny Rosaceae. Rozpuszcza jasnobiałe kwiaty pod koniec maja na dwa do trzech tygodni. Można ją spotkać w całym regionie na terenach zalewowych rzek, na skrajach lasów i na zboczach stepowych. Trawa tworzy tu ciągłe, rozległe zarośla. Łapówki nektaru z jednego hektara – od 30 do 40 kilogramów.
Kalina zwyczajna – krzew średniej wielkości, przedstawiciel rodziny wiciokrzewów. Kwitnie późną wiosną, pokryte dużymi, luźnymi, białymi baldachami kwiatostanów. Przydział nektaru w granicach 15-30 kilogramów na hektar stałych zarośli. Wraz z trawą łąkową może stanowić główną łapówkę.
Klon – przedstawiciel rodziny o tej samej nazwie, występujący we wszystkich lasach regionu. Kwitnie późną wiosną, wczesnym latem. Kwiatostany są niepozorne, zielonkawo-żółte. Kwiaty męskie dostarczają najwięcej pyłku i nektaru. Wydajność miodu z każdego hektara wynosi od 150 do 200 kg. Uszkodzone drzewa wytwarzają również słodki sok zbierany przez pszczoły (spadzi).
Przeczytaj: Klon jako roślina miodowa
kruszyna olcha – rozłożysty krzew z rodziny o tej samej nazwie, rzadziej niskie drzewo. Jej młode pędy wyróżniają czerwonobrązowa kora. Rośnie jako runo leśne, występuje również na brzegach zbiorników wodnych i rzek. W kątach liści zebrane są drobne, zielonkawe kwiaty krzewu. Kwitną prawie przez całe lato. Wydajność rośliny na miód wynosi od 15 do 35 kg.
Miodówka jest niejasna – wieloletnia roślina zielna należąca do rodziny ogórecznika. Ma gęste, jajowate liście i jasnofioletowe kwiaty (później stają się niebieskie). Łodyga i liście pokryte są krótkimi włoskami. Jest to typowy przedstawiciel flory leśno-stepowej, kwitnący od ostatniej dekady kwietnia przez 30 dni. Zapewnia plon miodu na poziomie 100 kilogramów na hektar.
Prawdziwy pierwiosnek – wieloletnie zioło z rodziny o tej samej nazwie o jajowatych liściach i opadających baldaszkowatych żółtych kwiatostanach. Kwitnie do końca maja, wydzielając nektar w ciągu 15-20 dni. Dokładna produkcja miodu nie jest znana, ale pszczoły chętnie pracują na tej trawie.
Wierzba istnieje około 25 odmian, w tym formy krzewiaste i drzewiaste. Wszystkie są dobrymi roślinami miodowymi, z wyjątkiem gatunków rosnących na wyżynach. Średnia wydajność miodu wynosi około 150 kilogramów na hektar gęstych zarośli. W lasach górskich zbieranie nektaru i pyłku może być trudne z powodu niesprzyjającej pogody. Gatunki wierzby można uprawiać w pobliżu pasiek. Harmonogram kwitnienia jest następujący (według odmian):
- koniec kwietnia, początek maja – biały, czernienie, popielaty;
- połowa maja – 3 pręciki;
- Czerwiec – blacknotal (odmiana 5-pręcikowa).
Przeczytaj: Wierzba (wierzba) jako roślina miodowa
jeżyna – przedstawiciel rodziny agrestu, często uprawiany w kulturze. Kwitnie w drugiej połowie wiosny, wypuszczając nektar w ciągu dwóch tygodni. Kwiaty są małe, zielonkawe, pogrupowane w drobne kwiatostany. Wydajność miodu wynosi około 13-32 kilogramów.
Chiny reprezentowane w regionie przez dziewięć gatunków (Gmelin, Litvinova, łąka, las, groch, bagno, bulwiasty, wiosenny, blady). Najwyższą produktywność wyróżnia ranga Gmelin (rośnie tylko na Uralu Południowym) i ranga wiosenna (powszechna). Przeciętna łapówka to 80 kilogramów.
Inne rośliny miododajne wiosny:
- joster (53 kg);
- kruszyna olcha (15-30 kg);
- osika (głównie pyłek);
- topola (głównie pyłek);
- dąb szypułkowy (pyłek i spadź);
- wiąz (głównie pyłek);
- wiąz (głównie pyłek);
- leszczyna pospolita (pyłek);
- olcha (głównie pyłek);
- brzoza (głównie pyłek);
- borówka brusznica (30-40 kg);
- jagody (30-40 kg);
- czeremcha ptasia (od 5 do 35 kg w sprzyjających latach);
- jarzębina zwyczajna (30-40 kg);
- głóg (80-100 kg);
- wiciokrzew (do 60 kg, w zależności od gatunku).
Rośliny miodowe początku i pierwszej połowy lata
Pierwsza połowa lata w regionie obejmuje okres od kwitnienia koniczyny białej (pełzającej) do początku pojawienia się kwiatostanów w lipie. Jednocześnie obficie kwitną leśne polany i łąki – wszędzie gęsty dywan kwiatów.
Bazę paszową z forb łąkowych można maksymalnie wykorzystać tylko przed koszeniem trawy (w przybliżeniu do końca czerwca, początku lipca).
Poniżej wymieniono rośliny miododajne, które zasługują na szczególną uwagę pszczelarzy:
Barszcz syberyjski – bardzo wysoka bylina zielna o dużych liściach. Ma złożone parasole z małych białych kwiatów. Kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu i trwa do pierwszej dekady sierpnia. Łapówki miodu na hektar – od 180 do 200 kilogramów.
Przeczytaj: Barszcz jako roślina miodowa
Pełzająca koniczyna (biała) – wieloletnia trawa wykorzystywana na cele paszowe. Kwitnie na początku czerwca, wypuszczając nektar przez 1,5-2 miesiące. Wydajność miodu wynosi od 22 do 120 kilogramów. Na południu około 80 kg.
Przeczytaj: Koniczyna jako roślina miodowa
Hybrydowa koniczyna (różowa) Jest to roślina wieloletnia z rodziny motylkowatych preferująca wilgotne łąki. Wypuszcza nektar od czerwca do sierpnia (masowo w ciągu 30 dni). Wydajność – od 100 do 130 kg nektaru.
Lipa drobnolistna wyrzuca kwiatostany pod koniec czerwca, na początku lipca. Początek kwitnienia można określić u czeremchy zwyczajnej – zaczyna się około 50-55 dni po czeremchy. Doskonała roślina miodowa! Łapówki od 600 do 1 kilogramów. W tym samym okresie kwitną inne odmiany drzew: odmiana wielkolistna 000-1 tygodnie przed kwitnieniem gatunków drobnolistnych, srebrzysta – po 2 dniach.
Przeczytaj: Lipa jako roślina miodowa
Mysie w kropki Jest zielną byliną należącą do rodziny motylkowatych. Jej niebiesko-fioletowe kwiatostany kłosków są chętnie odwiedzane przez pszczoły przy sprzyjającej pogodzie. Kwitnie od czerwca do początku sierpnia. Z każdego hektara zbiera się do 50 kilogramów nektaru.
Rozchodnik purpurowy – zielna bylina z rodziny jersey, dziko rosnąca na stepowych łąkach, skrajach lasów i leśnych polanach. Ze względu na swój dekoracyjny wygląd uprawiana jest na rabatach kwiatowych na działkach osobistych. Jej fioletowe lub liliowe kwiaty zebrane są w szczytowe kwiatostany corymbose. Kwitną od lipca i aż do jesieni wydzielają nektar z pyłkiem. Dokładna wydajność miodu nie jest znana, ale trawę chętnie odwiedzają pszczoły lotne.
Sverbyga wschodnia – bylina z rodziny kapustowatych, rosnąca w jednym miejscu nawet do dziesięciu lat. Różni się małymi żółtymi kwiatostanami zwieńczającymi wyprostowane pędy. Kwitnie pod koniec maja, wypuszczając nektar przez cały miesiąc. Łapówki od 500 do 600 kg.
Zwykły płyn – zielna bylina o małych białych kwiatach, zgrupowanych w duże luźne parasole-kwiatostany. Kwitnie pod koniec czerwca przez 15-25 dni. Z hektara twardych zarośli traw można uzyskać nawet 160 kilogramów nektaru.
Przeczytaj: Śpij jak roślina miodowa
Zaskórnik pospolity – wieloletnie zioło łąkowe z rodziny Labiatae. Różni się fioletowymi kwiatami, zebranymi w szczytowych główkach. Łapówki z każdego hektara to około 60 kilogramów.
Maj (cynamon) dzika róża – krzew, który wypełnił baszkirskie łąki i skraj lasu. Jej różowe kwiaty kwitną na przełomie maja i czerwca. Wydajność miodu wynosi około 10-30 kg.
Rośliny miodowe drugiej połowy lata
Okres drugiej połowy lata w Baszkirii otwiera lipa drobnolistna. Za nim plasują się rośliny najsilniejsze pod względem przepływu nektaru, kwitnące masowo do połowy sierpnia.
Czy to, że:
Biała słodka koniczyna – dwuletnia, nie kapryśna dla jakości gleby, charakteryzująca się zwiększoną odpornością na susze i wiosenne przymrozki. W Baszkirii występuje również inny rodzaj rośliny – lecznicza (żółta) koniczyna słodka. Kwitnie wcześniej – pod koniec czerwca. Po 1,5 tygodnia dołącza do niego biała odmiana. Oba rodzaje słodkiej koniczyny wydzielają nektar do września, wykazując wydajność nektaru od 120 do 300 lub więcej kilogramów na hektar.
Przeczytaj: Nostrzyk jako roślina miodowa
Dzięgiel leczniczy (dzięgiel) – dwuletnie zioło z rodziny selerowatych, dorastające do 2 metrów lub więcej. Jej wyprostowane, wydrążone pędy zwieńczone są dużymi parasolami kwiatostanowymi, zebranymi z małych białych kwiatów. Lipcowa roślina miododajna, produkująca od 60 do 300 kilogramów nektaru. Ten rodzaj miodu ma delikatny aromat, przyjemny smak i charakterystyczny czerwonawy odcień.
Przeczytaj: Angelica jako roślina miodowa
Fireweed, lepiej znana jako herbata Ivan, należy do rodziny o tej samej nazwie. Rośnie na polanach przez 10-15 lat, preferując gleby wilgotne. Można znaleźć na stokach górskich. Różni się długim kwitnieniem od czerwca do wczesnej jesieni. Zbieranie nektaru od 600 do 1 kilogramów w sprzyjających latach.
Przeczytaj: Herbata Ivan jako roślina miodowa
Wiązowiec liściasty (Wiązówka) – bylina zielna z rodziny Rosaceae o wyprostowanych pędach odsłoniętych od ulistnienia i żółto-białych wiechach wierzchołkowych kwiatostanów. Kwitnie w połowie lata przez 25-30 dni. Doskonały pyłek. Nektar uwalniany jest w niewielkich ilościach przy dużej wilgotności i wysokich temperaturach.
Przeczytaj: Meadowsweet jako roślina miodowa
Motherwort o pięciu ostrzach – wysokie, wieloletnie zioło z różowymi kwiatami skupionymi w górnych kątach liści. Kwitnie w lipcu, wypuszczając nektar do drugiej dekady sierpnia lub początku września. Z hektara drzewostanu trawiastego zbiera się od 170 do 200 kilogramów nektaru.
Przeczytaj: Motherwort jako roślina miodowa
Rośliny miodowe późnego lata i wczesnej jesieni
Okres późnego lata obejmuje okres od drugiej połowy sierpnia do połowy września. Zebrany pyłek i miód służą do przygotowania rodzin pszczelich do zimowania – łapówka jest pomocna.
Zasadniczo rośliny, które wcześniej dostarczyły łapówki letniego towaru, nadal kwitną:
- fireweed;
- donnik;
- zwykły siniak (250-300 kg);
- motherwort;
- cykoria zwyczajna;
- szałwia łuska (do 100 kg);
- lucerna żółta lub sierpowata (od 50 kg).
Do wyłącznie jesiennych gatunków roślin miododajnych należą:
Ikotnik szary – dwuletnia trawa o wyprostowanych pędach zwieńczonych gęstymi kępami małych białych kwiatów. Możesz go spotkać na drogach, na pustkowiach i niewygodnych terenach. Roślinę tę można wysiewać w pobliżu pasiek – kwiatostany są chętnie odwiedzane przez pszczoły lotne. Dokładna wydajność miodu nie jest znana.
Krwawnik pospolity – wieloletnia trawa z rozgałęzionymi łodygami w górnej części. Jej małe białe kwiaty są zbierane w koszyczkach, z których powstają większe kwiatostany corymbose. Kwitnie przez całe lato do września i jest chętnie odwiedzany przez pszczoły.
Cykoria zwyczajna Jest zielnym członkiem rodziny Asteraceae, kwitnącym od czerwca do września. Jest uważany za chwast, występujący m.in. przy drogach, na nieużytkach i polach. Ma nagie łodygi, na których rozrzucone są niebieskie kwiaty. Z zarośli cykorii zbiera się do 100 kilogramów miodu na hektar.
Pociąg trójstronny – roślina jednoroczna z rodziny Aster, kwitnąca w drugiej połowie lata. Łapówka pyłku i nektaru z tej rośliny jest znikoma. Roślinę miodową można odróżnić po wyprostowanych, silnie rozgałęzionych pędach, pokrytych rzadkimi włoskami. Kwiaty drobne, żółte, zebrane w drobne kwiatostany.
Kręcony oset – dwuletnia z rodziny Aster, z ciernistymi liśćmi i dużymi malinowymi koszyczkami. Chwast rośnie na polach iw ogrodach warzywnych, występuje na pastwiskach, pastwiskach, w pobliżu siedzib ludzkich. Kwitnie od czerwca, wypuszczając nektar do jesieni. To dobry pyłek. Pszczoły zbierają do 2,4 kg pasty z jednej rośliny. Dokładna produkcja miodu nie jest znana.
Podsumowując, chciałbym zauważyć, że główną rośliną miododajną regionu jest lipa. Miód baszkirski, pozyskiwany z lip (drzewo wchodzi w skład lasów liściastych – ok. 1 mln ha), jest bardzo ceniony na rynku ze względu na domieszkę nektaru z letnich roślin miododajnych – barszczu, siniaka i marzenia sennego. Ta odmiana lipy ma bardzo jasny odcień. W procesie krystalizacji powstaje tłuszczopodobna lub drobnoziarnista masa o jasnożółtej barwie. Taki miód wielokrotnie zdobywał złote medale na różnych rosyjskich i zagranicznych targach i wystawach.
