Ogromna różnorodność euforbii oferowana dziś przez targi kwiatowe zarówno dla kultury ogrodowej, jak i wewnętrznej, nigdy nie przestaje zadziwiać. Jednak nowe, często kapryśne gatunki są niestety wypierane przez sprawdzone gatunki stare. Te, które jeszcze pół wieku temu stały na parapetach niemal w każdym domu i instytucji. Jednym z nich jest grzebień euforbii, żebrowany lub grzebień żebrowy. Mimo pewnego „zapomnienia” roślina ta zasługuje na szczególną uwagę. Choćby dlatego, że ma wyjątkowy wygląd i wymaga prostej (nawet dla początkujących) pielęgnacji.
Euphorbia to bezpretensjonalny soczysty kwitnący. Farmer Burea-Uinsurance.com Dallas Krentzel
Spis treści:
W ich ojczyźnie, na wschodnim wybrzeżu Madagaskaru, wilczomlecz czubaty (Euforbia lophogona) to dość duży krzew o soczystej łodydze, osiągający wysokość 120 cm, występuje w tropikalnych i subtropikalnych lasach przybrzeżnych, gdzie preferuje piaszczystą glebę.
Różnią się od innych euforbii, jak sama nazwa wskazuje, niezwykłym kształtem tułowia, z pięcioma twarzami lub osobliwymi żebrami z szarymi bliznami i koroną – wiązką jasnozielonych, wydłużonych, owalnych liści. Na pierwszy rzut oka roślina ta przypomina rodzaj palmy z żebrowanym pniem. Jednak ten wilczomlecz nie ma nic wspólnego z palmami.
Łodyga euforbii jest często nierozgałęziona lub ma tylko kilka gałęzi. Zwęża się u góry i skręca spiralnie. Każde żebro niesie rząd cierni. Liście są mięsiste, błyszczące, ozdobione białymi żyłkami, środkowa żyła jest wypukła. Znajdują się na szczycie łodygi. Kwiaty zebrane są w żółtozielone kwiatostany otoczone białymi lub różowawymi wypustkami.
Jeśli trojeść żebrowana w warunkach pokojowych jest dobra, latem od pierwszego roku życia (to jest przy rozmnażaniu przez sadzonki, a przy rozmnażaniu przez nasiona – od drugiego roku) kwitnie. W górnej części łodygi formują się kwiaty, a po kwitnieniu roślina rozmnaża się samodzielnie przez nasiona, obficie rozrzucając je w promieniu metra od siebie.
Euphorbia lophogona (Euphorbia lophogona). Farmer Burea-Uinsurance.com Josef Plzák
Rosnące warunki
Jak wspomniano powyżej, w naturze Euphorbia preferuje słabe piaszczyste gleby. Dlatego do uprawy w domu odpowiednia jest dla niego ta sama kompozycja, która jest używana do kaktusów i sukulentów. Można go kupić w centrach handlowych lub kwiaciarniach, lub można go przygotować samodzielnie, mieszając równe części piasku, torfu i ziemi liściastej.
Lepiej sadzić młode rośliny w małych doniczkach. A potem, gdy rośnie, co dwa do trzech lat na wiosnę, przenieś go, nie uszkadzając systemu korzeniowego, do większego pojemnika. Na dnie doniczki konieczne jest uformowanie warstwy drenażowej, którą można wykonać z keramzytu lub średniej wielkości kamyków rzecznych. Na wierzch dodaj garść węgla drzewnego – wilczomlecz nie lubi zastoju wilgoci w korzeniach, a taka „poduszka” uchroni go przed rozkładem.
Lepiej wybrać miejsce dla tej rośliny, które jest słoneczne, ale z rozproszonym światłem – na otwartym słońcu euforbia dostaje spalone liście, a jej pień pokryty jest grubymi brązowymi plamami. Dlatego najlepszą opcją dla niego byłoby okno wschodnie lub zachodnie.
Jednak brak światła ma również wpływ na wilczomlecza – jego łodygi rozrastają się, liście stają się małe, roślina traci swoją atrakcyjność i szybko się starzeje. Dlatego w warunkach okna północnego zaleca się jego uzupełnienie.
Nie lubi prążkowanej euforbii i ekstremalnych temperatur. W lecie komfortowy zakres temperatur wynosi od +20 do + 25 ° С. Zimą jest chłodniej, ale nie mniej niż +16 ° С. Obniżenie zimowych temperatur zapewnia mleczowi spowolnienie procesów wzrostu, co ma dobry wpływ na dekoracyjność rośliny – nie rozciąga się przy zimowym braku oświetlenia.
Lepiej wybrać miejsce na czubatą mleczną słoneczną, ale z rozproszonym światłem. Farmer Burea-Uinsurance.com Kathleenmoya567
Pielęgnacja euforbii
Euforbia dobrze toleruje suche powietrze. Dlatego latem możesz spokojnie wystawić go na ulicę. Jednak opryskując sąsiednie rośliny nie jest źle o nim pamiętać – rzadki oprysk jest dla niego dobry.
Podlewanie mleczu powinno być prawidłowe. Pomimo tego, że roślina nie lubi stojącej wilgoci, konieczne jest jej obfite podlewanie wiosną i latem dobrze osadzoną, miękką wodą o temperaturze pokojowej. Jednocześnie bardzo łatwo jest obliczyć objętość wody do nawadniania – musisz zrzucić glebę, aby do otworu doniczki wydostał się niewielki nadmiar wilgoci. Pomiędzy podlewaniem gleba w doniczce musi nieco wyschnąć.
Jesienią zmniejsza się objętość wody do nawadniania. A im bardziej temperatura zawartości spada w okresie zimowym, tym rzadziej przeprowadza się podlewanie. Wiosną, gdy temperatura wzrasta, ponownie zwiększa się objętość wody do nawadniania i częstotliwość nawadniania.
W celu pobudzenia rozwoju mleczu wiosną, latem i do połowy jesieni należy zapewnić cotygodniowe nawożenie nawozami dla kaktusów i sukulentów. Lub użyj zwykłych nawozów do kwiatów w pomieszczeniach, o wysokiej zawartości fosforu i potasu, ale w postaci mocno rozcieńczonej.
Im starszy staje się wilczomlecz, tym jest wyższy. Z tego powodu zaleca się przywiązanie go do podpory. Dzięki temu będzie mniej stresu i nie pęknie po przestawieniu.
Przeczytaj także nasz artykuł Trojeść domowa – czym są i jak je hodować?
Rozmnażanie trojeści czubatej
Euforbia może rozmnażać się nie tylko przez nasiona, ale także przez sadzonki. Co więcej, jak już wspomniano, roślina sama rozrzuca nasiona i aktywnie kiełkuje we wszystkich otaczających ją doniczkach.
Aby celowo propagować euforbię, nasiona należy zebrać i wysiać na powierzchni lekkiego podłoża glebowego, zwilżyć ziemię butelką z rozpylaczem i przykryć miskę folią lub szkłem. Sadzonki pojawią się szybko. Ponadto młode sadzonki należy sadzić w osobnych doniczkach i pielęgnować według tych samych zasad, co rośliny dorosłe.
Rozmnażanie przez sadzonki jest bardziej problematyczne, ponieważ euforbia rzadko i niechętnie się rozgałęzia. Jeśli odetniesz czubek jego głowy, efekt dekoracyjny rośliny zostanie utracony. Dlatego, gdy można oddzielić łodygę, oddziela się ją późną wiosną lub latem. W ciągu kilku dni (2-3 dni) więdną. I dopiero wtedy sadzi się je w podłożu glebowym.
To samo robią z odciętą koroną, tylko spuszczają mleczny sok i posypują cięcie pokruszonym węglem lub cynamonem. Pracują ostrożnie z sadzonkami, ponieważ mleczny sok z mleka jest trujący i może powodować podrażnienia, a nawet oparzenia skóry.
Euforbia może rozmnażać się nie tylko przez nasiona, ale także przez sadzonki. Farmer Burea-Uinsurance.com ameliacatalan
Przeczytaj także nasz artykuł Dziwaczne sylwetki euforbii w kształcie gwiazdy.
Możliwe narastające problemy
Czasami wilczomlecz zaczyna tracić efekt dekoracyjny, a wtedy pojawia się pytanie: jak pomóc roślinie? Odpowiedź jest prosta – wyrównać warunki przetrzymywania.
Jeśli liście rośliny opadają i opadają, oznacza to brak wilgoci. Konieczne jest zwiększenie szybkości i częstotliwości podlewania mleczu.
Jeśli przed opadnięciem liście żółkną, oznacza to nadmierne podlewanie lub wahania temperatury. Konieczne jest moderowanie objętości i częstotliwości nawadniania, eliminując przeciągi.
Roślina wyrasta małe liście, pień zaczął się rozciągać – problem ten jest spowodowany brakiem oświetlenia. W takim przypadku trojeść musi albo znaleźć jaśniejsze miejsce, albo zapewnić dodatkowe oświetlenie. Zimą temperaturę można obniżyć do około +16°C.
Na liściach pojawiają się plamy, pień grubieje i pokrywa się ciemną skórką – są to oparzenia słoneczne. W takim przypadku roślina musi być zacieniona lub przestawiona na rozproszone światło.
Nie lubi euforbii i gęstego ułożenia roślin. Przy nadmiarze wilgoci na jego masie wegetatywnej mogą zacząć tworzyć się osobliwe białe puszyste plamy – mączniak prawdziwy. Dlatego roślinę należy ustawić tak, aby wokół niej była przestrzeń zapewniająca cyrkulację powietrza i pozwalająca na odparowanie w czasie nadmiaru wilgoci powstałej po podlaniu.
