Klasyczny pomór świń jest wirusową patologią zakaźną, która najczęściej występuje w ostrej, rzadziej w postać podostra i przewlekła. Ta patologia wpływa na węzły chłonne, szpik kostny, narządy krwiotwórcze i jelita. Choroba objawia się wzrostem temperatury, wysypką krwotoczną, biegunką i zaparciami. Śmiertelność żywego inwentarza osiąga 80-100%, leczenie nie zostało jeszcze opracowane, aw ognisku zmian wprowadzane są nadzwyczajne środki sanitarne. Aby zapobiec chorobie, wszystkie świnie są szczepione. Zaraza nie jest przenoszona na ludzi i nie jest niebezpieczna dla innych zwierząt.
Klasyczna plaga św. szron
Etiologia
Przyczyną klasycznego pomoru świń jest pestiwirus z rodziny Flaviviride. Jego materiał genetyczny jest zawarty w RNA.Wirion jest pokryty błoną białkowo-lipidową. Rozmiary cząstek – 40–60 nm. Wirus jest bardzo stabilny w środowisku, toleruje suszenie, niskie temperatury i zamrażanie. Optymalne pH to 5-10 jednostek. Podczas pasteryzacji umiera nie wcześniej niż za godzinę. Oto niektóre wskaźniki jego stabilności:
- przechowywany w schłodzonym mięsie i tuszach przez 2-4 miesiące,
- w mrożonym mięsie przez kilka lat,
- w marynatach – około roku,
- w wędlinach – 1-1,5 miesiąca,
- w temperaturze 2-4 ° C trwa 4-6 miesięcy,
- w temperaturze 37 ° C pozostaje aktywny do 18-20 dni,
- w temperaturze 70-80 ° C dezynfekcja następuje dopiero po godzinie,
- umiera natychmiast po zagotowaniu.
Klasyczny wirus pomoru świń ma wrażliwość na etery, chloroform i trypsynę. Najlepszymi roztworami dezynfekującymi do neutralizacji są 2% wodorotlenek sodu, 20% wybielacz, 3-6% roztwór oleju krezolowego.
Istnieją 3 patogeny serotypowe: A, B i C. Serotyp A wywołuje klasyczny obraz ostrej plagi świnie, a także ich piorunujące formy. Serotyp B patogenu zarazy powoduje zakażenie u prosiąt, atypowe i przewlekłe warianty przebiegu u dorosłych zwierząt. Nie obserwuje się częstego rozprzestrzeniania się epizootycznego, jak w serotypie A. Wirus serotypu C jest stosowany w laboratoriach w celu uzyskania materiału szczepionkowego.
Epidemiologia i patogeneza
Pierwszy klasyczny pomór świń został po raz pierwszy opisany w 1810 roku w Tennessee. Po 20 latach wybuchy epidemii odnotowano w Ohio. Z tego powodu choroba została po raz pierwszy nazwana Amerykańską Plagą Świń. W połowie XIX wieku patologia zaczęła się rozprzestrzeniać w Europie, a pod koniec wieku dotarła do Afryki Południowej i na południe kontynentu amerykańskiego.
Jedynym źródłem klasycznego pomoru świń są chore świnie i chore nosiciele wirusów. Wirus jest zachowany w środowisku naturalnym, w populacji dzików. Ani ludzie, ani inne zwierzęta nie boją się choroby, mogą być jedynie mechanicznymi nosicielami.
Wirus jest uwalniany z moczem, kałem, wydzieliną z nosa, śliną, wymiocinami i poronieniem u macior. W środowisku patogen utrzymuje się przez długi czas i może być transportowany na duże odległości.
Głównymi czynnikami przenoszącymi są zanieczyszczone pasze, zwłaszcza produkty zwierzęce, takie jak mączka mięsna i kostna. Wirus można również przenosić wraz z ściółką, sprzętem, a często infekcje występują, gdy zwierzęta są przewożone w pojazdach, w których kiedyś przebywały chore świnie lub nosiciele wirusa. Nosicielami mogą być szczury, inne gryzonie, obcy na fermie świń.
Zakażenie występuje w postaci pokarmowej lub w postaci kropelek w powietrzu. Po przeniknięciu krwi przez błony śluzowe wirus klasycznej pomoru świń rozprzestrzenia się po całym ciele.Jest tropiczny do prawie wszystkich narządów, komórek i tkanek, ale jego najwyższe stężenia wykrywane są w węzłach chłonnych, ścianach naczyń krwionośnych i jelitach, w szpiku kostnym.
W krwiobiegu patogen wykrywany jest 6-7 godzin po zakażeniu . Zaczyna intensywnie namnażać się w limfocytach, a następnie wchodzi do węzłów chłonnych, gdzie można je wykryć 16 godzin po pierwszym kontakcie. W ciągu pierwszych 3 dni patogen dostaje się do płuc i jelit, około 4 dnia – do serca, macicy i innych narządów. Aktywna izolacja cząstek wirusowych rozpoczyna się od 6 dni po infekcji. Bardzo często dzieje się to nawet przed pojawieniem się objawów klinicznych.
Obraz kliniczny choroby
Okres inkubacji zarazy świń trwa 3-9 dni. W rzadkich przypadkach może być opóźniony o 12-20 dni. Patologia przebiega w błyskawicznych, ostrych, podostrych i przewlekłych wariantach. Pierwsze 2 formy są najbardziej charakterystyczne dla epizootii, możliwy jest podostry i przedłużony przebieg w sporadycznych przypadkach wywoływanych przez serotyp B.
piorunująca postać
Oznaki piorunującej zarazy w świnie rozwijają się szybko, w ciągu 1-2 dni. Zwierzęta stają się letargiczne, ich temperatura wzrasta do 40-42 ° C, pojawiają się wymioty, apetyt jest całkowicie nieobecny. Oddychanie i kołatanie serca stają się częstsze, wykrywa się wysypkę krwotoczną i rozległe czerwone plamy na skórze.Jak wyglądają najlepiej widać na zdjęciu. Najczęściej u młodych osobników obserwuje się piorunującą lub bardzo ostrą formę zarazy świń.
Ostra postać
Czas trwania tej postaci choroby wynosi 3-7 dni. U świń również wzrasta temperatura, obserwuje się wymioty i zaparcia. Leżą przez większość czasu, pochowani w ściółce, nie jedzą. W przyszłości zaparcia zastąpi biegunka, w kale widoczne są smugi krwi. Ilość moczu jest zmniejszona, często staje się ciemnobrązowy odcień. Kobiety przerywają, śluz wypływa z nosa i oczu, ropa, czasami wydzielina staje się krwawa.
W niektórych częściach ciała pojawiają się krosty na skórze, z których wydzielana jest żółto-zielona ropa. Widoczna jest jasna wysypka krwotoczna, gdy połączone, tworzą się rozległe czerwone plamy, które nie znikają po naciśnięciu. Piętno, uszy i nogi są sinicowe, postępuje osłabienie. Liczba limfocytów we krwi maleje.
Występuje nerwowa postać klasycznej pomoru świń. W przypadku tego rodzaju choroby temperatura może pozostać normalna. Zwierzęta mają skurcze lub drgania nerwów mięśni. Osłabiają tylne nogi, może wystąpić niedowład lub porażenie. Okresy podniecenia u świni zastępuje apatia i senność. Zwierzę umiera po 1-2 dniach.
Podostra postać
Podostra klasyczna pomór świń i objawy tej patologii rozwijają się z długim przebiegiem ostrej postaci z niezbyt wyraźną kliniką. Temperatura u zwierząt nie jest bardzo wysoka.Na pierwszy plan wysuwają się oznaki odwodnienia, biegunka, kaszel. Zwierzęta są letargiczne, dramatycznie tracą na wadze, rozległe fioletowe lub czerwone plamy, na skórze widoczne są ślady krwotoków. Ropa jest wydzielana z nosa i oczu. Powrót do zdrowia jest niezwykle rzadki.
Postać przewlekła
Przewlekły pomór świń występuje rzadko. Czasami ten przebieg obserwuje się u szczepionych zwierząt z niewystarczającymi poziomami przeciwciał po szczepieniu. Choroba trwa 1-2 miesiące. Temperatura ciała może pozostać normalna lub nieznacznie wzrosnąć. Zwierzęta stopniowo tracą na wadze, plecy są zaostrzone i obwisłe, plecy wyginają się. Świnia nie ma apetytu, przez większość dnia leży pochowana w ściółce.
Na pierwszym planie są zmiany w przewodzie pokarmowym i układzie oddechowym. Ropne włókniste zapalenie rozwija się w żołądku, jelitach lub płucach. Świnie są oczerniane, czasem w kale jest krew, zapach jest obraźliwy. W układzie oddechowym rozpoznano zapalenie płuc, zapalenie opłucnej, świszczący oddech, kaszel. Ciężki oddech, szybki. Ropne zapalenie spojówek i surowiczo-ropny katar są charakterystyczne dla tej postaci. Czasami postać przewlekła ustępuje wraz z okresami remisji i zaostrzeń. W niektórych przypadkach objawy nie są wyraźne. Utajona i bezobjawowa postać jest najbardziej niebezpieczna, ponieważ chore zwierzę staje się źródłem infekcji.
Skomplikowane formy
Gorączka świń może być powikłana przez salmonellozę lub pasterellozę. W pierwszym przypadku rozwija się jelitowa postać choroby.Pojawia się obfita cuchnąca biegunka, kał w kolorze szaro-zielonym, wodnisty, ze śluzem, krwią. Salmonelloza jest przenoszona z chorych zwierząt na ludzi, dlatego przy takim powikłaniu należy zachować szczególną ostrożność. Pasteurellosis powoduje objawy płucne: kaszel, duszność, świszczący oddech, objawy zapalenia oskrzeli i zapalenia płuc.
Patologia i diagnoza
W przypadku wykrycia ogniska klasycznego pomoru świń na fermie świń , konieczne jest wykonanie dodatkowej diagnostyki laboratoryjnej. Najpierw wykonuje się autopsję martwych świń.Zmiany patologiczne w tej chorobie są dość żywe:
- skóra na brzuchu, wewnętrzne uda, klatka piersiowa w szkarłatnym odcieniu z wieloma krwotokami,
- węzły chłonne w sekcji mają marmurowy wzór, powiększony, ich kolor jest szkarłatny lub całkowicie czarny,
- w płucach wykrywane są krwotoki, zawały serca, wiele plam na powierzchni,
- serce z wieloma krwotokami wzdłuż naczyń, w nasierdziu i osierdziu,
- śledziona nie jest znacznie powiększona, ataki serca w kształcie klina są wykrywane na obrzeżach ty, naprzeciwko szerokiej części narządu, jesteś typowym objawem płynu mózgowo-rdzeniowego,
- nerki chorych z objawami niewydolności krążenia, niedokrwistością, z punktowymi krwotokami na błonie śluzowej,
- zapalenie żołądka i jelit, widoczne są siniaki pod błoną śluzową (szczególnie wyraźne w dniach 7-9 dnia choroby),
- z podostrym wyciekiem, obserwuje się zapalenie jelit i zapalenie żołądka z krwotokami i krwawieniem,
- z przewlekłą plagą w żołądku i jelitach ujawniają się wrzody z obszarami martwicy, silnie obrzękniętymi węzłami chłonnymi w krezce, z owrzodzeniem iyami. Objawy te są szczególnie wyraźne w jelicie ślepym i okrężnicy.
Potwierdzają diagnozę klasycznego pomoru świń poprzez badanie krwi, węzłów chłonnych, szpiku kostnego i śledziony w laboratorium. Badania wirusologiczne przeprowadza się za pomocą PCR, testu immunoenzymatycznego i metody przeciwciał fluorescencyjnych.Użyj próbek biologicznych, wstrzykując materiał nieimmunizowanym prosiętom. Możesz odróżnić patologię od takich chorób:
- afrykański typ dżumy świńskiej lub ASF,
- salmonelloza,
- infekcja paciorkowcowa skóry lub różycy,
- choroba Aujeszkyego,
- czerwonka,
- zapalenie żołądka i jelit,
- pastaureloza,
- grypa i paragrypa.
Przy diagnozowaniu należy pamiętać, że ten typ patologii jest szczególnie niebezpieczny. Konieczne jest podjęcie środków kontroli przewidzianych przez prawo.
Leczenie i zapobieganie
Leczenie klasycznej pomoru świń nie zostało opracowane, dlatego wszystkie chore zwierzęta muszą zostać zniszczone. Chociaż patologia nie jest przenoszona na ludzi, mięso nie może być spożywane: patogen pozostaje w nim przez długi czas, można go importować na inne terytoria, powodując epizootię wśród zwierząt. Wszystkie tusze po uboju muszą zostać spalone. Wszystkie gospodarstwa w regionie są poddawane kwarantannie, ogłasza się stan wyjątkowy i zabrania się wywozu produktów mięsnych poza jego granice.
Najbardziej niezawodnym sposobem zapobiegania klasycznemu pomorowi świń jest szczepienie. Szczepienia dają prosiętom żywe inaktywowane szczepionki w pierwszych tygodniach życia. Efekt szczepień utrzymuje się przez cały rok. Szczepionka jest podawana w postaci zastrzyków. Istnieją również leki doustne, które dają młodym zwierzętom w gospodarstwach lub regionach podejrzanych o zakażenie.Podczas wybuchu epizootii u chlewni aerozole są rozpylane na osłabione wirusy szczepionkowe.
Środki zwalczania każdej infekcji nie będą skuteczne, jeśli nie zapobiegnie się jej na czas. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się klasycznych wirusów dżumy na gospodarstwa, choroby i śmiertelność, należy podjąć następujące środki:
- Kupuj tylko szczepione zwierzęta ze wszystkimi certyfikatami weterynaryjnymi z zamożnych gospodarstw i regionów.
- Znowu przybyłe świnie muszą być poddane kwarantannie przez miesiąc, trzymane oddzielnie od reszty stada.
- Inwentaryzacja, transport, artykuły gospodarstwa domowego, odzież należąca do ludzi, okresowo dezynfekowane.
- Chlewnia i miejsca do chodzenia powinny być odpowiednio ogrodzony aby zabłąkane koty i psy, dzikie zwierzęta, gryzonie nie dostały się do niego.
- Żywność i wodę należy zdezynfekować, lepiej kupować pasze przemysłowe, które poddawane są obróbce cieplnej.
- W chlewni od należy przeprowadzić deratyzację, ponieważ gryzonie są mechanicznymi nosicielami infekcji.
Jeśli na farmie wybuchła klasyczna plaga wieprzowiny, na kwarantannę nakłada się 40 dni, stado należy wyeliminować. Czas liczony jest od przypadku ostatniego zwierzęcia. Następnie przeprowadzana jest dokładna dezynfekcja pomieszczeń. Odpady śmieci i tanie zapasy. Do dezynfekcji należy stosować wapno hydratyzowane, wybielacz, krezol. Wypłać środki zgodnie z instrukcją.
