Obecnie drób indyczy w gospodarstwach domowych jest często uprawiany na mięso, a następnie wykorzystywany w hodowli. Właściwie zorganizowana konserwacja i opieka nad pisklętami indyka zależy od zachowania i wzrostu inwentarza indyczego. W przyszłości drób z indyka jest dużym drobiem, dlatego przy hodowli indyków wybór metody utrzymywania młodego żywego inwentarza i odpowiednio zorganizowanego karmienia z niezbędną dietą nie ma znaczenia. Zależy to również od tego, jak szybko indyki osiągną pożądany rozmiar i z jaką intensywnością przybierają na wadze.
Konserwacja i pielęgnacja piskląt indyczych
Metoda komórkowa hodowla
Do komórkowej metody utrzymywania drobiu indyczego odpowiednie są tylko lekkie rasy indyków , które nie różnią się dużymi intensywnymi przyrostami. Umieszczając młode zwierzęta w klatce, należy pamiętać, że wskaźnik lądowania ptaków wynosi nie więcej niż dwie osobniki na klatkę. Jednocześnie samce i samice indyków są trzymane osobno.
Maksymalny okres utrzymania komórkowego piskląt indyczych wynosi do osiągnięcia czterech miesięcy. W przypadku hodowli komórkowej rolnicy najbardziej preferują zawartość młodych zwierząt do 1,5 miesiąca z ich późniejszą sprzedażą.
Wśród głównych zalet zapewnianych przez zawartość komórkową drobiu:
- możliwość oszczędność miejsca dzięki ustawianiu klatek z ptakami w sposób wielopoziomowy, przy jednoczesnym podwojeniu wydajności korzystania z wolnego miejsca,
- dzięki oszczędności miejsca możliwość stworzenia większej liczby drobiu o potencjale 1,7-1,8 razy,
- uproszczona opieka nad młodymi zwierzętami, a następnie wzrost produktywności personelu technicznego w produkcji przemysłowej, skrócenie czasu opieki nad drobiem z indyka w prywatnym gospodarstwie domowym.
Jednak przy reżimie komórkowym utrzymywania piskląt indyczych wady tej metody przewyższają jej zalety:
- Indyki wstrzymują tempo wzrostu, począwszy od wieku jednego miesiąca,
- tempo reprodukcji indyka jest utracone,
- pojawiają się choroby stawów nóg ( artretyzm ) z powodu ograniczenia warunków o ograniczona przestrzeń aktywności ruchowej i brak wysiłku fizycznego,
w niektórych przypadkach obserwuje się złamania skrzydeł z powodu dużej skali w ciasnych warunkach komórkowych.
Ponadto rolnicy często obawiają się nieśmiałego zachowania w warunkach hodowli drobiu indyczego w klatkach, z powodu których reagują na głośne dźwięki, zaczynają się tupać i walczyć w zamkniętych klatkach, otrzymując liczne obrażenia. Ponadto, przy ograniczonym życiu drobiu, odnotowano nadmierne gromadzenie się komórek tłuszczowych w wątrobie.
Rośnie na spacerze
Większość hodowców preferuje metodę chodzenia trzymanego drobiu, ponieważ zapewnia on największe komfort dla piskląt indyczych. Może to być jeden z dwóch sposobów - w postaci otwartego zasięgu i trzymania w zamkniętych pomieszczeniach.
Hodowla metodą otwartego chodzenia
Jest optymalna do hodowli indyków, ale bezpośrednio związane z ciągłą obecnością osoby, ponieważ w ciągu dnia Drób wychodzi na zewnątrz do pasących się miejsc. Indywidualne zwierzęta gospodarskie samodzielnie zaspokajają potrzeby: znajdują pożywienie, dziobią nie tylko roślinność, ale także jedzą owady i łagodzą potrzeby fizjologiczne bezpośrednio w miejscach chodzenia.
Kiedy zaczyna się okres dojrzałości, indyki i indyki są wypasane osobno.
Otwarty indyk jest odpowiedni dla indyka, który ma już 1,5 miesiąca.Wśród głównych zalet tej zawartości:
- zwiększone wskaźniki reprodukcji,
- zwiększona odporność ptaków dzięki spożyciu naturalnych witamin,
- obniżone koszty finansowe pasz,
- poprawa fizjologicznego stanu zdrowia ptaków dzięki stałej aktywności fizycznej,
- zwiększenie tempa wzrostu indyków i indyków,
- brak dodatkowych inwestycji kapitałowych i uproszczenie opieki.
Przed wypuszczeniem żywego inwentarza z indyka na otwartą przestrzeń, bada się go pod kątem obecności otwartej włazy i doły, a także obecność ciał obcych, które mogłyby zagrozić życiu i zdrowiu ptaków.
Hodowla w wolierach
W klatkach na wolnym powietrzu drób z indyka musi mieć zapewnioną odpowiednią przestrzeń na podstawie co najmniej 10 metrów kwadratowych na osobę.
W przypadku woliery starają się nie łączyć piskląt indyczych, których wiek różni się o więcej niż dwa tygodnie.
Ptak musi mieć zapewnioną wolną przestrzeń do chodzenia
Niektórzy rolnicy, jeśli jest wystarczająco dużo miejsca, starają się zawrzeć dwie wolne działki, które zostały zmienione na ptaki spacerujące i pasące się. W przypadku braku możliwości wypasu ptaki w zagrodzie są dodatkowo karmione świeżymi ziołami.
Wymagania dotyczące komfortu
Po wykluciu Turcji opuszczają nests i lądują w osobnych skrzyniach i tworzą niezbędny mikroklimat w pokoju. Narodziny piskląt najczęściej występują wiosną, a nieco rzadziej jesienią, ponieważ utrzymanie reżimu termicznego jest często zapewnione poprzez sztuczne ogrzewanie za pomocą grzejników i ogrzewanie pomieszczenia. Latem temperatura w pomieszczeniu nie powinna przekraczać 25 stopni, a zimą nie powinna spaść poniżej 5. Aby wyregulować transfer ciepła, należy zastosować wentylację i wentylację. Pomieszczenie powinno być wyposażone w karmniki i poidła .
Specyfika karmienia młodych cieląt
Zrównoważona dieta pozwala na intensywny przyrost masy piskląt indyczych, ptaki muszą ważyć do 20- 30 kilogramów.W tabeli podano szybkości karmienia, które dają młody wzrost, w oparciu o jedno pisklę:
Dla dorosłych normą dzienną będzie 260 gramów dla kobiet i 500 gramów dla mężczyzn. Możliwe jest karmienie znormalizowaną metodą karmienia przy użyciu zrównoważonych mieszanek paszowych. Przy przeważnie naturalnym odżywianiu indyki muszą być karmione dużą ilością indyków.
Początkowa dieta
Kiedy się urodzi, kiedy wykluje się pisklę, przylutuje się go do wody z dodatkiem glukozy. Dopiero po ośmiu do dziesięciu godzinach indyki otrzymują pierwsze pożywienie, na początek robią mieszankę, która obejmuje zmiażdżone jajko z mąką kukurydzianą i otrębami pszennymi, z których można zrobić małe kulki rękami i położyć je na kartce papieru. Możesz obejrzeć film o tym, jak samemu zrobić jedzenie.
Przed osiągnięciem tygodniowego wieku twarożek jest obecny w diecie młodych zwierząt, otrzymują zielone witaminy w postaci mniszka lekarskiego, pokrzywy, mlecznej, lucerny, zielonej cebuli.
Aby uniknąć niestrawności, wprowadzanie nowej paszy dla drobiu z indyka odbywa się stopniowo. Dobrze zalecana mieszanka paszowa Purina.
Po trzech do pięciu dniach mieszanki pszenicy dodaje się do diety, a następnie dodaje się jęczmień i płatki owsiane.
Częstotliwość karmienia piskląt indyczych w wieku do jednego tygodnia jest codzienna. o trzeciej. Jest to czas, kiedy w większości śpią.
Wiek od 1 tygodnia do 1 miesiąca
Dostęp do wody powinien być bezpłatny
W tym okresie aktywnego wzrostu całkowity procent zieleni rośnie i wzrasta do 30%.Najbardziej odpowiednią karmą dla dzieci w wieku poniżej jednego miesiąca będą wyważone gotowe mieszanki paszowe , a po wprowadzeniu do karmy proporcja nie powinna przekraczać 15 procent całkowitej objętości karmy, aby ptaki mogły w pełni rosnąć i przybrać na wadze. Miski do picia z wodą są instalowane w celu nieograniczonego dostępu do nich.
Wraz ze wzrostem wieku o jeden miesiąc, kiedy ludzie muszą ważyć do 2 kilogramów, możemy mówić o odpowiednim jedzeniu.
od 2 tygodnia do 1 miesiąca kreda i mąka są mieszane z karmą dla indyków.
Częstotliwość karmienia do miesiąca wynosi cztery godziny.
Wiek do 2 miesięcy
Miesięczny indyk stopniowo przechodzi na trzy posiłki dziennie, gdy aktywność wzrostowa zaczyna spadać. Główny udział paszy przypada na uprawy, zioła, otręby i kukurydzę. Jednocześnie konieczne jest zwiększenie ilości paszy białkowej poprzez dodanie do niej odpadów mięsnych i rybnych.
Od 2 miesięcy do uboju
Dwa miesiące praktycznie nie różnią się od poprzedniego, tylko część zboża w ilości odżywczej. Drób jest przenoszony na metodę chodzenia.
W celu hodowania drobiu z indyka na mięso można je karmić do pięciu miesięcy, kiedy cena paszy uzasadnia wynik po uboju.Do celów hodowlanych dorosły samiec może być trzymany przez okres do dwóch lat, a kobieta przez okres do trzech lat.
Najczęstsze choroby
Opieka nad indykami w procesie ich utrzymania i hodowli wymaga terminowej opieki zapobieganie i leczenie chorób specyficznych dla drobiu . Ochrona zwierząt gospodarskich zależy od czasu.
Choroba ospy
Ospa jest przenoszona od chorych przez owady i prowadzi do zniszczenia chorej populacji i szczepień zdrowe szczepionki na zarodki w wieku 6 tygodni. Początkowe objawy to odmowa jedzenia przez młode zwierzęta, potargane pióra i wiszące skrzydła.
Grzybiczość
Grzybiczość jest przenoszona przez chore osoby i jest wywoływana zmniejszoną odpornością związaną z upośledzoną opieką Turcji. Prowadzi to do zaburzeń narządów oddechowych i procesów zapalnych oczu. Wśród znaków jest brak koordynacji ruchów. W celu leczenia musisz pokazać weterynarzowi chore indyki, po których możesz przepisać leki antybiotyczne (erytromycyna lub chloramfenikol).
Robaki
Źródłem robaków są ziemia, jaja robaków śmieci, chore osoby i pasza. W celu leczenia i zapobiegania należy podać leki przeciwrobacze.
Choroba rzekomego pomoru drobiu
Choroba zakaźna prowadzi do porażenia łap, nie może być leczona, ale wymaga szczepionki z lekiem przeciw patogenowi. Witaminy i suplementy mineralne są podawane w celach profilaktycznych, zwiększają objętość świeżych ziół. Wielu rolników w zestawie pierwszej pomocy ma do tych celów trywialność.
Choroby stóp
Występuje w wyniku zmniejszenia aktywności ruchowej z powodu dużej masy ptaka. W tym samym czasie łapy często puchną, ptaki kuleją i opadają. W profilaktyce zwiększ dawkę produktów zawierających wapń, dodając twarożek, skorupkę, kredę.
Biała biegunka
Pullorosis to choroba zakaźna atakująca jelita. Zwykle stanowi 1 miesiąc życia. Przyczyny choroby - czynnik sprawczy grupy salmonellozy objawia się zmniejszeniem apetytu i osłabienia, gorączką i luźnymi stolcami, ptak traci na wadze. Jest leczony antybiotykami.
Choroby wola
Przyczyną stwardnienia wola jest niedożywienie, które sprowadza się do pokarmu stałego. W takich przypadkach, w celu lepszego przetworzenia ziarna, należy dodać skorupę i kredę.
Przypadki twardnienia
Przyczyną zaczepienia może być okres aktywnego wzrostu, gdy pióra lub poszczególne części ciała są wyrywane z Turcji .Gryzienie może wystąpić z powodu niewłaściwego odżywiania z niedoborem witamin, zwłaszcza aminokwasów. Pole rewizji zwiotczenia racji żywieniowych zwykle znika.
