Wśród lian pokojowych nie można znaleźć bardziej „dziwnej” rośliny niż andredder. Roślina nie tylko rozwija się z bulw, ale również potrafi osiągnąć oszałamiającą wysokość, zaskakując niezwykłymi detalami. Liście w kształcie serca i wyjątkowe opadające kwiatostany, których koronkową fakturę chcesz podziwiać bez końca, w pełni rekompensują wszelkie trudności w pielęgnacji. Co więcej, gdy rośnie w pokoju Andreddera, nie jest kapryśna.
Anredera cordifolia. Farmer Burea-Uinsurance.com redland
Spis treści:
Anredera cordifolia – tropikalna winorośl o niesamowitych liściach i kwiatostanach
Wśród pnączy domowych zawsze dominowały rośliny klasyczne, a nawet tradycyjne. Ale bluszcz, cissus i ich towarzystwo to nie jedyna opcja na udekorowanie wnętrza pnącymi, pnącymi i pnącymi roślinami o elastycznych i długich pędach. Dziś egzotyczne rośliny są coraz częściej wykorzystywane w pionowym krajobrazie i zielonych ścianach. A jedną z najbardziej niezwykłych lian wewnętrznych jest wspaniała anredera. Łącząc status rośliny bulwiastej, kwitnącej i ozdobnej liściastej, zaskakuje swoimi liśćmi, strukturą i charakterem.
Anrederowie reprezentują dość niezwykłą rodzinę w kulturze pokojowej. Basell (Basellaceae). W naturze roślina ta występuje tylko w klimacie tropikalnym, ale nie ogranicza się do jednego kontynentu: lianę można znaleźć zarówno w tropikalnych szerokościach geograficznych obu Ameryk, jak iw Azji. Pomimo tego, że rodzaj Unredera wcale nie jest mały, tylko jeden rodzaj winorośli jest używany jako roślina doniczkowa.
Anredera obfite (Anredera cordifolia) – pnąca zielna winorośl o cienkich i długich kręconych pędach. Jego łodygi są skręcone w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Bulwy korzeniowe są brązowo-srebrzyste, szyszynkowe, z wiekiem wystają ponad powierzchnię gleby. W przypadku braku kontroli nad formacją iw dobrych warunkach gałęzie rosną szybko, przekraczając 3 m długości.
Sercowate liście anredery są ułożone naprzemiennie, wydają się duże, choć ich długość nie przekracza 7 cm, i są ciekawe ze względu na jasny połysk i solidną, ale nierównomiernie pofalowaną krawędź. Dopiero z bliska można docenić ich mięsistość i soczystość, piękny stonowany zielony kolor i nienaganny kształt. Charakterystyczną cechą rośliny są bardzo kruche, łatwo łamliwe pędy, z którymi kontakty najlepiej zminimalizować.
To nie przypadek, że Anredderowie zostali zaliczeni nie do ozdobnych liściastych, ale jako kwitnące gatunki lian zielnych. Małe, ale uderzająco wdzięczne kwiaty anredery wyróżniają się biało-zielonym kolorem i są zebrane w niezwykłą, wąską i długą, opadającą wiechę. Kwiatostany winorośli można porównać do cienkich nici wykwintnej koronki, wyglądają jak wykwintna biżuteria i wyglądają jak biżuteryjny cud.
Jedną z nieoczekiwanych cech tej winorośli jest aromat. Silny zapach kwiatów jest szczególnie dobrze wyczuwalny wieczorem, może być zbyt nachalny dla sypialni, ale nie zaszkodzi w innych pomieszczeniach i stworzy delikatny zapach zapachu. Tradycyjnie anredera kwitnie w przeddzień jesieni, zachwycając koronkowymi nitkami w sierpniu i wrześniu.
Anredera, w przeciwieństwie do wielu innych pnączy w pomieszczeniach, może być używana tylko do ogrodnictwa pionowego: roślina nie tworzy form krzewów, nawet bujnych, częściowo opadających krzewów. Dlatego anredera jest uprawiana tylko na podporach lub wykorzystywana do kształtowania ścian lub regałów, po których mogą się wspinać jej pędy. Anredera to jedna z najlepszych winorośli do tworzenia ciągłych ekranów i ekologicznych ścian, drapujących duże płaszczyzny.
Anredera może stracić całą część nadziemną na zimę lub nadal rozwijać się w przypadku braku normalnego reżimu temperaturowego w okresie uśpienia. W zależności od tego, czy górne części obumierają, roślina zachowuje lub całkowicie traci efekt dekoracyjny.
Anredera cordifolia. Farmer Burea-Uinsurance.com Las i Kim Starr
Dbanie o anrederę w domu
Tę lianę można nazwać bezpretensjonalną tylko warunkowo. Roślina wymaga starannej pielęgnacji i słabo reaguje na błędy w doborze warunków uprawy, podlewaniu czy karmieniu. Ale jeśli pielęgnacja jest regularna, to trudności w uprawie anredera są praktycznie wykluczone. Szczególną uwagę należy zwrócić na oświetlenie i obfite podlewanie. Anredera jest odpowiednia dla początkujących hodowców, ale nadal wymaga odpowiedzialnego podejścia.
Oświetlenie Unredera
To niezwykle światłolubna roślina, która nawet przy najmniejszym braku światła natychmiast zaczyna sygnalizować problemy w swoim rozwoju. Nawet lekkie cieniowanie jest dla anredery niepożądane, ponieważ powoduje etiolowanie, rozciąganie pędów i stopniowe więdnięcie. Andredder nie boi się bezpośredniego światła słonecznego, ale lepiej chronić go przed południem, ponieważ zbyt jasne promienie mogą powodować żółknięcie liści. Idealne dla tej winorośli jest miejsce na jasnym parapecie, oświetlone słońcem rano lub po południu.
Zimą tryb oświetlenia zależy bezpośrednio od temperatury. Jeśli roślina jest rozgrzana, partie gruntu nie obumierają, wtedy trzeba zapewnić jak najjaśniejsze oświetlenie. Podczas zimowania w chłodnych i obumierających częściach nadziemnych oświetlenie nie odgrywa żadnej roli, roślina zostaje przeniesiona w cień.
Każda zmiana miejsca na siewnik powinna odbywać się stopniowo, przystosowując rośliny do zmieniających się warunków tak wolno, jak to możliwe.
Komfortowa temperatura
W warunkach pokojowych Andredder świetnie czuje się przy temperaturze powietrza 18 stopni Celsjusza. Roślina nie boi się wysokich temperatur i upałów, ale największy efekt dekoracyjny osiąga w temperaturach od 21 do 25 stopni Celsjusza.
Reżim temperaturowy w zimie bezpośrednio wpływa na „zachowanie” rośliny.
W tej winorośli część nadziemna obumiera na zimę, jeśli roślina zostanie przeniesiona do chłodnej zawartości. Utrzymując ciepłe środowisko, nie traci pędów i liści.
Dla anredera preferowane jest zimowanie w chłodnym miejscu, gwarantującym pełny okres odpoczynku. Idealne warunki to od 10 do 15 stopni Celsjusza, ale liana jest stopniowo przenoszona na zimno, począwszy od jesieni obniżając temperaturę do 18, a następnie do 12-15 stopni, a dopiero na zimę przenosząc ją do etapu całkowity odpoczynek. Powrót do ciepła następuje gwałtowniej, przenosząc unrederę w tryb letni, gdy tylko pojawią się oznaki wzrostu.
Anredera, która jest uprawiana nie tylko jako roślina doniczkowa, uwielbia świeże powietrze. Latem roślinę można w razie potrzeby wynieść do ogrodu lub na balkon, używać jako liany ozdobnej, pozostawiając ją na cały czas, gdy temperatura powietrza w nocy przekracza 10 stopni Celsjusza. Nawet krótka hipotermia jest niebezpieczna, a mrozy są śmiertelne dla anredery.
Anredera cordifolia. Farmer Burea-Uinsurance.com Rhizowen
Podlewanie i wilgotność powietrza
Anredera uwielbia wysoką wilgotność i jednocześnie boi się wilgoci. Znalezienie odpowiedniego harmonogramu podlewania dla tej winorośli nie zawsze jest łatwe, ponieważ znalezienie równowagi między stabilną średnią wilgotnością podłoża a nasiąkaniem wodą można przeprowadzić tylko metodą prób i błędów. Pomiędzy tymi procedurami górna warstwa gleby powinna wyschnąć, ale nie powinno się jej zbytnio wysychać. Aby uniknąć zalania, lepiej natychmiast spuścić wodę z palet. Obfite podlewanie jest potrzebne dla anredery tylko w okresie jej aktywnego sezonu wegetacyjnego.
W okresie spoczynku podlewanie nie jest przeprowadzane, ale na etapie, gdy roślina usycha lub budzi się, bulwy kiełkują, podlewanie odbywa się bardzo ostrożnie i przy minimalnej ilości wody, tylko stopniowo zwiększając intensywność zabiegów po roślina zaczyna wypuszczać liście. Jeśli nie obserwuje się reżimów temperaturowych okresu uśpienia, roślina jest nadal ostrożnie dodawana, lekko zwilżając wierzchnią warstwę gleby i unikając nadmiernego podlewania.
Pomimo tropikalnego pochodzenia, Unredera zaskakuje tolerancją na zwykłe suche powietrze w mieszkaniach. Winorośl nie potrzebuje środków zwiększających wilgotność powietrza. Opryskiwanie dla niej nie odbywa się nawet w środku upału.
Top dressing dla anredera
W okresie aktywnej wegetacji drapieżnik potrzebuje dość częstego karmienia. Nawozy na liany stosuje się z częstotliwością 1 raz na 2 tygodnie standardową dawką lub raz na tydzień z o połowę zmniejszoną dawką nawozów.
Do tej rośliny można stosować zarówno zwykłe nawozy uniwersalne, jak i proste nawozy organiczne, zwłaszcza jeśli latem roślina jest wystawiona na świeże powietrze. Nawozy długookresowe nadają się również pod siewniki (aplikuje się je poprzez zatopienie ich w glebie podczas przesadzania).
Anredera cordifolia. Farmer Burea-Uinsurance.com Andy Flo
Przycinanie anrederów i montaż podpór
Anreder nie może być uprawiany bez wsparcia. Należy go zainstalować przed posadzeniem rośliny i upewnić się o niezawodności konstrukcji: ponieważ w wyjątkowych przypadkach przesadza się nierederę, podpory należy dobierać z uwzględnieniem wieloletniego rozwoju rośliny.
Przycinanie anredera ogranicza się do usuwania suchych liści i uszkodzonych części pędów, usuwania więdnących kwiatostanów.
Przesadzanie siewnika i podłoża
Anredera należy do dość nietypowej rośliny domowej, którą najlepiej uprawiać bez przesadzania lub przesadzać tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne. Pędy winorośli są tak kruche, że każda transplantacja prowadzi do poważnych uszkodzeń. Dlatego roślinę sadzi się w takich pojemnikach, w których może rozwijać się przez wiele lat bez przesadzania. Zamiast tego corocznie przeprowadzana jest tylko wymiana górnej warstwy podłoża. Zarówno ta procedura, jak i przeszczep przeprowadzane są tylko wiosną. Przez okres uśpienia roślina nie jest usuwana z gleby.
Bardzo ważne jest, aby wybrać odpowiednie pojemniki dla nieczytającego. W przypadku tej liany natychmiast wybiera się duże doniczki, w których roślina może się aktywnie rozwijać.
Kluczową cechą podłoża z podciągiem jest jego żyzność. Liana uwielbia próchnicę i materię organiczną, wymaga wyboru najbardziej odżywczych substratów. Ale ważna jest również struktura gleby: obfite podlewanie w aktywnej fazie rozwoju nie doprowadzi do problemów tylko wtedy, gdy gleba będzie wystarczająco luźna i luźna. Jeśli sam wymieszasz glebę, możesz przygotować mieszankę ziemi z równych części piasku, gleby liściastej, torfu i próchnicy. Z zakupionych podłoży odpowiednie są uniwersalne mieszanki glebowe lub przeznaczone na bulwiaste.
Podczas przesadzania andredderów na dnie zbiorników układana jest wysoka warstwa gruboziarnistego drenażu.
Choroby i szkodniki anrederów
Choroby na tej winorośli występują tylko przy niewłaściwym podlewaniu. Ale szkodniki są dość częstymi gośćmi na liściach, ponieważ roślina jest uprawiana w pomieszczeniach z suchym powietrzem. Anredera może cierpieć na przędziorki, mszyce, wełnowce. Lepiej jest natychmiast zwalczać owady na winorośli, traktując je środkami owadobójczymi.
Bulwy Anredery cordifolia. Farmer Burea-Uinsurance.com Rhizowen
Reprodukcja Unredera
Podobnie jak w przypadku każdej rośliny bulwiastej, anrederę można uzyskać z bulw potomnych. To prawda, że mówimy nie tylko o tradycyjnych bulwach, które powstają w dużych ilościach od matki i są oddzielane podczas przeszczepu (lepiej oddzielić nie pojedyncze rośliny, ale po prostu podzielić zarośniętą lianę na 2-3 części). Anredera ma również przewiewne guzki, które rozwijają się w kątach liści. Po oddzieleniu od rośliny macierzystej ukorzenia się je w małych pojemnikach na podłożu piaszczysto-torfowym. Proces jest bardzo prosty i szybki.
Sadzonki klasyczne są dość popularną metodą hodowli anredery. Jego kruche pędy często się łamią, więc prawie zawsze jest duża ilość materiału do szczepienia. Sadzonki o standardowej długości od 7 do 10 cm ukorzenia się pod okapem w mieszaninie torfu i piasku, utrzymując temperaturę powietrza powyżej 23 stopni.
Unrederę można otrzymać z nasion, ale są one rzadkością w sprzedaży. Siew odbywa się powierzchownie, tylko nieznacznie przykrywając glebą lub piaskiem. Pędy pojawiają się bardzo szybko pod folią lub szkłem. Rośliny nurkują po uformowaniu dwóch pełnoprawnych liści, w pojedynczych małych pojemnikach. Bardzo ważne jest, aby młode sadzonki zapewniały jasne, nasłonecznione miejsce.
