Kaktusy to ciekawa grupa roślin. Ze względu na naturalne cechy miejsc ich pochodzenia wykształciły niezwykły wygląd organów wegetatywnych i innych przystosowań do trudnych warunków życia.
Echinopsis Schreiter ciebie. Lobivia Schreiter. (łac. Echinopsis schreiteri). Farmer Burea-Uinsurance.com lobivia
Ojczyzną niezwykłych roślin są wysokie zbocza Andów (2000-4000 m n.p.m.) Boliwii, Peru, północnej Argentyny. Rodzina ewolucyjnie młoda, wyróżnia się różnorodnością i kontrastami gatunkowymi. Powstał w warunkach środowiskowych z gwałtownymi zmianami temperatury i wilgotności na aluwialnych glebach odżywczych dobrze osuszonych przez fragmenty skał.
Spis treści:
Lobivia czy Echinopsis?
Hodowcy kwiatów amatorzy nazywają lobivia inaczej w użytku domowym. Wiele osób uważa, że nazwa rodzaju jest poprawna – „echinopsis” (przetłumaczona z greckiego jak jeż). Rzeczywiście – dziś Lobivia i jej odmiany są klasyfikowane w oficjalnej taksonomii roślin jako rodzaj „Echinopsis”.
Karl Linnaeus jako pierwszy opisał i oddzielił małe cierniste rośliny o zaokrąglonych, cylindrycznych, kolumnowych łodygach jako odrębny podgatunek i nazwał je „Lobivia” (od anagramu Boliwii, głównego miejsca pochodzenia). Później niektórzy botanicy zaproponowali oddzielenie podgatunków do odrębnego rodzaju „Lobivia”.
Uważa się, że rodzaj Lobivia, mający wiele wspólnego z rodzajem Echinopsis, ma pewne różnice:
- ewolucyjnie jest młodszy od rodzaju Echinopsis, o czym świadczą jego wysokie właściwości adaptacyjne do środowiska oraz łatwa hybrydyzacja gatunków i odmian;
- W strukturze zewnętrznej i pokroju Lobivia jest mniejsza niż Echinopsis, ale jej przedstawiciele mają bardziej obszerne otoczki i większe igły. Różnią się także wielkością kwiatów, gamą kolorów, wielopłatkami i różnorodnymi odcieniami łodyg – od szaro-zielonkawej, nasyconej zieleni do brązu.
Jednak nadal nie ma wyraźnej linii podziału klanów. Dlatego główny przedstawiciel rodzaju z takim samym sukcesem nazywa się Lobivia lub Echinopsis. Na przykład Lobivia Sylvester ma inną bardziej popularną nazwę, Chamecereus Sylvester. Czasami ten kwiat nazywa się Echinopsis chamecereus.
Cechy biologiczne Lobivia
Główną cechą biologiczną tego rodzaju jest jego niesamowita zdolność przystosowania się do samozachowawczy. Typowi przedstawiciele rodzaju z zaokrągloną, kulistą, wydłużoną cylindryczną łodygą, przystosowaną do gromadzenia wody do przyszłego użytku. Wysokość rośliny wynosi 2-50 cm przy średnicy 3-15 cm, łodygi są żebrowane, pod otoczkami widoczne są małe guzki. Kolor pędów waha się od ciemnych do szarozielonych odcieni, pokrytych prostymi lub pierwotnie zakrzywionymi kolcami. Korzeń, kran lub rzepa, przechowywanie, których rodzaj zależy głównie od warstwy odżywczej gleby.
O walorach dekoracyjnych rodzaju decyduje głównie wielkość i kolor (monochromatyczny lub melanżowy) kwiatów od białych do jasnych odcieni szkarłatu i różowo-fioletowych. Znajdują się pośrodku łodygi na otoczkach. Kwiaty lejkowate o długości 3-15 cm i średnicy 4-12 cm na długich (czasem 20-30 cm) wełnistych szypułkach ułożone są w gronie wokół łodygi lub w osobnych kwiatach bocznych. Ze środka kwiatów na długich, błyszczących nitkach malowniczo zwisają pręciki.
Żywotność kwiatu wynosi 2-4 dni. Kwitną od maja do sierpnia. Owoce w postaci torebek 1,0-1,5 cm zielone lub czerwone. Dziś kolekcje z rodzaju „Lobivia” zostały uzupełnione mieszańcami o pstrych kwiatach i łodygach ozdobionych misternie splecionymi cierniami. Egzotyki hodowane przez hodowców stają się prawdziwą ozdobą nie tylko mieszkań, ale także ulubionym kwiatem biur.
Wymagania dotyczące warunków wzrostu lobivia
Trudne warunki panujące w wysokich Andach zdeterminowały stosunek Lobivii do środowiska.
Rośliny kochają światło. Latem potrzebne jest jasne oświetlenie, z lekkim zacienieniem w bezpośrednim świetle słonecznym.
Potrzebujesz wahań temperatury w dzień iw nocy. Wytrzymują temperatury powietrza w aktywnym okresie życia w zakresie +25 .. +35 ° С. Kwitną obficie po niskich zimowych temperaturach powietrza +8 .. +12 ° С.
Lobivia dobrze rośnie na glebach słabo kwaśnych (pH = 5,6), pożywnych, przepuszczalnych, dobrze napowietrzonych.
Lobivia nie toleruje powodzi, potrzebne jest umiarkowane podlewanie. Dopuszczalne jest obfite podlewanie podczas kwitnienia, ale bez stojącej wody. Zimą rośliny nie są podlewane. W przypadku podmoknięcia w połączeniu z zimnem rozwija się gnicie systemu korzeniowego.
Przeszczep przeprowadza się tylko w razie potrzeby, umożliwiając naturalny wzrost roślin z tworzeniem kolonii w postaci gęstych poduszek.
Rosnąca lobivia w kulturze pokojowej
Lobivia uprawiana w domu umieszczana jest po słonecznej stronie z wystarczającym oświetleniem. Zakupioną roślinę należy przesadzić do pożywnej gleby. Biorąc pod uwagę wielkość lobiwii, na oknie z szerokim parapetem można posadzić miniaturowy ogród różnych odmian i mieszańców.
Opieka Lobivia
Sadzenie i przesadzanie lobivia
Pojemnik do miniaturowego ogrodu powinien mieć szerokość 25-30 cm, z wystarczającą powierzchnią do wzrostu dzieci bocznych. Głębokość pojemnika wynosi co najmniej 10-15 cm, w przypadku pojedynczej rośliny pojemnik przekracza średnicę poprzedniego o 1 cm.
Możesz kupić ziemię doniczkową w sklepie (ziemia doniczkowa do kaktusów) lub samodzielnie przygotować ziemię doniczkową. Kompozycja zawiera 3 części próchnicy liści, 4 części ziemi darniowej, 3 części żwiru lub gruboziarnistego piasku, 1-2 części torfu. Dodaj do mieszanki 5-10 g nitrofoski na kg mieszanki i dokładnie wymieszaj.
Na dnie pojemnika układa się co najmniej 2-5 cm drenażu, wylewa się część mieszanki gleby. Uwolnij kaktusa z doniczki. Zbadaj korzenie i usuń chorych, zgniłych. Kula glebowa jest niszczona tylko w roślinach z chorym systemem korzeniowym.
Tak przygotowaną roślinę wraz z grudką ziemi (dla mniejszych uszkodzeń korzeni) wysadzamy na stałe. Podczas sadzenia nie wolno zakopywać łodygi kaktusa w ziemi. Szyjka korzeniowa rośliny powinna znajdować się na poziomie gleby (nawet nieco wyżej). Mieszanka doniczkowa musi być sucha. Lepiej przykryć dolną część łodygi górnym drenażem, który jednocześnie utrwali roślinę w pozycji pionowej.
Po przesadzeniu kaktusa nie można podlewać przez 4-10 dni. Jeśli przeprowadzono przeładunek, możesz podlewać w umiarkowanym tempie.
Świeżo posadzona roślina nie powinna być wystawiana na jasne światło słoneczne.
Sadzenie i przesadzanie można przeprowadzać o każdej porze roku, ale podczas operacji zimowej pierwsze podlewanie odbywa się na wiosnę.
Podlewanie lobiwia
Podlewanie roślin odbywa się tylko w okresie aktywnego wzrostu, obficie podlewane w okresie kwitnienia. Woda do nawadniania powinna być ciepła, pozbawiona chloru i wapnia. W upalną i suchą pogodę małe rośliny o małej objętości mieszanki gleby należy podlewać codziennie rano, aby gleba miała czas na wyschnięcie do wieczora, wtedy korzenie nie gniją z powodu nadmiernej wilgoci. Woda musi zostać usunięta z palety.
W okresie wiosenno-letnim można spryskiwać kwiaty, ale lepiej jest po prostu zamieść kurz pędzlem i ułożyć prysznic, przykrywając glebę pod rośliną folią.
Zimą kaktusy są w fazie uśpienia i nie wymagają podlewania. Temperatura w pomieszczeniu powinna zostać obniżona do +8 .. +10 ° С. Jeśli gleba jest zbyt sucha (pierścienie doniczki przy stukaniu), to raz w miesiącu można ją lekko zwilżyć lekko zakwaszoną wodą. Mięsiste okazy lobivia znoszą hibernację bez podlewania.
Wiosną lobivia wraca do ciepłych, oświetlonych pomieszczeń, a pierwsze umiarkowane podlewanie odbywa się w marcu ciepłą wodą. Kolejne podlewanie przeprowadza się w momencie pojawienia się pąków kwiatowych, a następnie po 4-5 dniach sprawdzając wilgotność gleby. Wcześniejsze podlewanie zatrzymuje rozwój kwiatów.
Wczesnym latem kaktusy zaczynają kwitnąć swoimi pięknymi kwiatami. Lobivia to kaktus kwitnący w ciągu dnia, który trwa 2-4 dni. W tym okresie kwiaty powinny mieć wystarczającą ilość wilgoci (bez nadmiaru wody). Po kwitnieniu ilość i szybkość podlewania stopniowo maleją. Roślina odpoczywa do połowy sierpnia. Następnie podlewanie zostaje wznowione, stopniowo zmniejszając się do połowy października. W trzeciej dekadzie października roślina umiera do marca.
Nawożenie Lobivia
Opatrunek wierzchni przeprowadza się w aktywnym sezonie wegetacyjnym (marzec-wrzesień) specjalnymi nawozami na kaktusy 1 raz w ciągu 2-3 tygodni. Miniaturowe kaktusy karmią 1/2 zalecanej dawki. Najlepiej połączyć górny opatrunek z podlewaniem. Duże kaktusy są czasami karmione rozcieńczonymi roztworami azotanu amonu (1 g / l wody) lub ptasimi odchodami (przefiltrowany napar z łyżeczki na 1 l wody).
Reprodukcja lobivia
Lobivia rozmnaża się przez nasiona, szczepy i wegetatywne potomstwo. Najprostszą reprodukcją są dzieci boczne. Podczas przesadzania są rozdzielane, pozostawiane do uschnięcia na 4-5 dni i sadzone w doniczkach.
Jeśli chcesz, możesz spróbować rozmnażania przez szczepienie w tyłek. Młodą, niezdrewniałą podkładkę przycina się (nie przeżuwamy) łodygi ostrym nożem z dezynfekowanym ostrzem, pozostawiając dolną część o wymaganej długości. Jednym ruchem odcina się cienki pasek z wyciętej części wywaru i nakłada się go na nieosłoniętą część wywaru, aby cięcie nie wyschło. Odciąć górę zrazu i po zdjęciu paska ochronnego z wywaru połączyć obie połówki (roszonka z zrazem).
Przed połączeniem ostre krawędzie plastrów są zaokrąglane w kółko, aby przylegały ściśle do siebie i nie wyginały się z czasem. Dla stabilności kolba jest mocowana w glebie za pomocą kołka. Wyrównanie przeprowadza się tak, aby środki zrazu i podkładki pokrywały się dokładnie wzdłuż wiązek przewodzących przynajmniej z jednej strony. Ostrożnym ruchem okrężnym wciśnij (wkręć) zraz w kolbę. Aby między nimi nie pozostały pęcherzyki powietrza. Dzięki gumowym pierścieniom zraz z kolbą wraz z doniczką jest ciasno przymocowany na krzyż.
Z reguły kolba jest szersza niż zraz. Jego otwarta przestrzeń, po wyrównaniu, pokryta jest proszkiem siarki lub węgla drzewnego. Szczepionkę umieszcza się w szklarni. Nie podlewaj, dopóki cięcie nie wyschnie. Następnie temperatura powietrza zostaje podniesiona do optymalnej (+25 ° C) i rozpoczyna się podlewanie. Podlewanie odbywa się ostrożnie, aby krople wody nie spadły na miejsce szczepienia. Ciasny bandaż nie jest zdejmowany przez 1-2 tygodnie, podczas których powinno nastąpić zespolenie.
Jeśli miejsce cięcia wyschło, zraz wypuścił korzenie, nieco zwiędły, oznacza to, że szczepienie się nie powiodło i wszystko trzeba zaczynać od nowa. Istnieją inne metody szczepienia, w szczelinie i klinie.
Egzotyki w mieszkaniu i biurze
Lobivia to nisko rosnące kaktusy. Ich miniaturowe formy zaczynają się już od 2 cm wysokości. Tak więc w Lobivia Arachnakant łodyga nie przekracza 4 cm średnicy, jest drobnobulwiasta, pokryta cienkimi pajęczymi kolcami, szaro-zielona, nieatrakcyjna. Apoteoza piękna przypada na okres kwitnienia. Ogromne jasne kwiaty całkowicie ukrywają nieatrakcyjną łodygę.
Zarośnięte gęste poduszki Sylvester Lobivia wspaniale prezentują się w miniaturowych ogrodach kaktusowych. Obficie kwitnące rośliny przyciągają niezwykle dużymi kwiatami. Proszę zanotować! Lobivia Sylwestra obficie kwitnie dopiero po mroźnej zimie.
W biurach Lobivia Chrysant, Crucible, Bakeberg, Schreiter, Golden yellow i innych wyróżniają się oddzielne jasne plamy dużych kwiatów o jasnym szkarłatnym, jasnoróżowym, czerwonym, złocistożółtym kolorze.
Wśród wspaniałych samotnych egzotyków nie można nie zauważyć. Atrakcyjna roślina o szypułce o grubości 5-6 cm, niebiesko-szaro-zielonej. Żebra łodygi ozdobione są 10-20 kolczastymi otoczkami brązowego koloru do 5 cm długości. Kwitnie czerwonymi lejkowatymi kwiatami o średnicy 6-8 cm.
Szkodniki i choroby Lobivia
Lobivia są często dotknięte przędziorkami, owadami pseudołuskimi, owadami łuskowatymi i wełnowcami. Nie używaj chemikaliów do roślin domowych. Obecnie dla takich roślin skuteczne są produkty biologiczne oparte na szczepach bakterii i grzybów nieszkodliwych dla człowieka.
W wyspecjalizowanych sklepach można kupować i używać zgodnie z zaleceniami wskazanymi na opakowaniu, dwupreparaty „Zolotaya Iskra, Basamil, Akarin i inne. Produkty biologiczne Alirin-B + Gamair, Fitosporin, Integral są skuteczne przeciwko gniciu korzeni.
