Każdego roku staram się wzbogacać swoje doświadczenie jako hodowcy poprzez uprawę ciekawych nowych roślin. Niektóre z nich są dla mnie osobiście nowe, podczas gdy inne są nowościami światowego wyboru. Pomysłodawcy corocznie proponują ciekawe odmiany jednorocznych kwiatów. Wiele z nich zakorzenia się później w moim ogrodzie lub na balkonie, zwiększając liczbę ulubionych. W tym artykule chciałbym opowiedzieć o ciekawych rocznikach, które spotkałem w zeszłym roku. Wszystkie opisane roczniki są bardzo łatwe w uprawie z nasion, są bezpretensjonalne w pielęgnacji. Możesz również polubić te rośliny.
5 niezwykłych roczników, które wyhodowałem z nasion w zeszłym roku
1. Pieprz „U-shu”
Większość odmian karła pieprz ozdobny (Ziemniak) bardzo ostre, ostre owoce, ale wciąż rzadko używane jako przyprawa. Główną zaletą tego typu jest bardzo elegancki wygląd. Ze wszystkich papryczek ozdobnych największe wrażenie zrobiła na mnie różnorodna odmiana o nazwie „Wu-shu”.
Ta roślina to prawdziwy karzeł i nie przekracza 25 centymetrów wysokości. Jego wąskostożkowate owoce są również dość okruchami – o średnicy 0,5 milimetra i długości do 3 centymetrów. Ta papryka wyróżnia się jasnymi owocami o różnych kolorach, fantazyjnie skierowanymi ku górze. Młode papryki mają kolor fioletowy, po czym zmieniają kolor na pomarańczowy, a następnie stają się ciemnoczerwone. Tak więc na jednym krzaku możemy zaobserwować bogactwo kolorów.
Różnobarwne liście nadają roślinie dodatkową dekoracyjność. Blaszka liścia pieprzu „Wu-shu” jest ciemnozielona z lekkim fioletowym odcieniem, usiana jest chaotycznymi białymi wzorami. Wzór na liściach tej papryki pojawia się już na pierwszych prawdziwych liściach, a liście liścienia nie mają wzoru.
Osobliwości rosnące
Papryka ozdobna „Wu-shu” to bardzo bezpretensjonalna uprawa, ale na początkowym etapie uprawy możesz napotkać pewne trudności. Przede wszystkim należy mieć na uwadze, że karłowata papryka ozdobna, w tym ta odmiana, kiełkuje znacznie dłużej niż papryka słodka, a dzieje się to nierównomiernie. Średnio nasiona tej papryki, nawet po wstępnym moczeniu w stymulatorach kiełkowania, kiełkowały dopiero miesiąc po siewie.
Co więcej, często zdarzało się, że jedyne „najodważniejsze” ziarno wykiełkowało w ciągu dwóch tygodni, a reszta wyszła z ziemi dopiero po 1-1,5 miesiąca. Ale nie możesz czekać na pojedynczą kiełkę. Biorąc pod uwagę tę cechę papryki ozdobnej, radzę kupować nasiona z wywarem i siać je jak najwcześniej (w styczniu).
Początkowo papryka U-Shu rośnie bardzo wolno. Ale prawdopodobnie zdziwisz się, gdy na maleńkiej 4-5 centymetrowej kiełce pojawią się pierwsze kwiaty i zaczną wiązać pieprz. Potem „strzela” na wysokość i zaczyna aktywniej rozgałęziać się. Po posadzeniu na stałe w połowie maja dalsza pielęgnacja polega na regularnym podlewaniu i karmieniu płynnym nawozem co 2-3 tygodnie.
Najbardziej ozdobne małe krzewy tej papryki wyglądają luzem, ale jeden lub 2 krzewy w małej glinianej doniczce w kuchni również wyglądają uroczo. Dodatkowo bardzo lubię tworzyć kompozycje małych pojemników z warzyw karłowatych z udziałem tej eleganckiej papryki.
Przeczytaj także nasz artykuł Ostra papryka domowa – odmiany i cechy uprawy.
2. Lawrence (izotom)
Lawrence lub Izotom (Izotoma) Jest niezwykle rzadkim rocznikiem o bardzo delikatnej niebiesko-fioletowej barwie. Nie jest łatwo rozpoznać dzwonek w oryginalnych kwiatach w kształcie gwiazdy. Ale w rzeczywistości laurentiya można nazwać odmianą tego kwiatu, ponieważ należy do rodziny Bellflower.
Ponieważ naprawdę kocham dzwonki, spodobała mi się również ta roślina. Wysokość krzewów wynosi 25-30 centymetrów, pokrój krzewu jest rozłożysty, bardzo delikatny i przewiewny. W okresie kwitnienia laurentia pokryta jest wieloma średniej wielkości gwiazdkami na najcieńszych pędach.
Liście rośliny są podłużne i bardzo rzeźbione i na pierwszy rzut oka mogą wydawać się nawet lekko kłujące. Same kwiaty mają długą rurkę, która dzieli się na pięć cienkich, spiczastych płatków. Średnica jednego kwiatka wynosi 3-3,5 centymetra. Najczęściej spotykane kolory to niebieski, ale kolor może być również różowy lub czysto biały. Dodatkowym atutem laurentia jest wspaniały aromat. Dla mnie wygląda jak zapach lilii, ale o wiele bardziej miękki.
Osobliwości rosnące
Laurentia jest rośliną o długim okresie wegetacji, więc na sadzonki zasiałam ją bardzo wcześnie, bo w połowie lutego. Nasiona rośliny są bardzo małe i nie powinny być zasypywane ziemią. Umieszcza się je powierzchownie, lekko wciskając w podłoże, pojemniki przykrywa folią i trzyma w jasnym miejscu. Sadzonki pojawiają się za około tydzień. Sadzonki Laurentiya zdecydowanie potrzebują oświetlenia. W naturalnym świetle, nawet w najjaśniejszym oknie, moje sadzonki były bardzo rozciągnięte i wyglądały na skarłowaciałe.
Nawet przy tak wczesnym siewie kwitnienie laurentii rozpoczęło się dopiero na początku lipca. W przyszłości roślina kwitła przez całe lato i nie wymagała usuwania wyblakłych kwiatów. Laurentia sadzi się w najbardziej nasłonecznionym miejscu, można je umieszczać w niezależnych grupach lub w połączeniu z roślinami jednorocznymi o większych kwiatach.
3. Dekoracyjne oregano „Kirigami”
Oregano lub tymianek (Lebiodka) – znana popularna roślina przyprawowa i lecznicza. Istnieje wiele ozdobnych odmian oregano o atrakcyjnym wyglądzie i charakterystycznym aromacie. Wiele z nich dobrze zimuje na środkowym pasie. Ale odmiana oregano „Kirigami” jest kulturą kochającą ciepło i jest uprawiana jako roślina jednoroczna lub doniczkowa. Co więcej, bardzo łatwo jest go wyhodować z nasion.
To oregano ma najbardziej oryginalny wygląd spośród wszystkich przedstawicieli rodzaju. Przede wszystkim roślina jest ceniona za niezwykły kształt kolczykowych kwiatostanów, składających się z maleńkich fioletowych dwuwargowych kwiatów i dużych zaokrąglonych przylistków jasnozielonych i fioletowych kwiatów. Po wysuszeniu kwiatostany zachowują swój kształt i mogą służyć jako suszone kwiaty.
Liście są zaokrąglone, opadające, o silnym aromacie. Krzewy oregano „Kirigami” mają opadający kształt i wyglądają bardzo atrakcyjnie w wiszących koszach jako ampele. Wysokość krzewów wynosi 20-25 centymetrów, a szerokość oregano może wzrosnąć do 30-36 centymetrów. Pomimo przyjemnego pikantnego aromatu takie oregano nie jest używane do jedzenia, a jedynie jako roślina ozdobna. Jest bardzo tolerancyjna na suszę i dobrze rośnie w pełnym słońcu.
Osobliwości rosnące
Aby ozdobne oregano wyrosło na pełnoprawną roślinę, która wygląda szczególnie imponująco, lepiej zacząć siew jak najwcześniej – w styczniu-lutym. Nasiona umieszcza się powierzchownie, lekko dociskając do gleby. Sadzonki pojawiają się bardzo szybko w ciągu 4-7 dni. Ale sadzonki początkowo rosną powoli. Sadzonki osiągną pełny rozmiar zajmie 90-100 dni.
Przesadzenie oregano do ogrodu lub pojemnika będzie możliwe dopiero po zakończeniu groźby mrozu. Najlepiej wnieść go do pomieszczenia na zimowanie przed nadejściem ostrych ujemnych temperatur, chociaż minimalny mróz rozjaśnia przylistki, intensyfikując fioletowe odcienie.
Moje doświadczenie z oregano ozdobne nie było zbyt udane, ponieważ zasiałam zbyt późno, a rośliny nie miały czasu na uzyskanie masy wegetatywnej w trakcie sezonu. Ale niezwykłe kolczyki strukturalne wyglądały naprawdę ekstrawagancko, więc planuję powtórzyć eksperymenty z oregano.
Przeczytaj więcej o uprawie tej rośliny w artykule Oregano – niezwykłe oregano.
4. Schizanthus (schizanthus)
Po raz pierwszy zobaczyłem Schizanthus lub Schizanthus (Schizanthus) w miejskim krajobrazie wiele lat temu podczas podróży do Moskwy. Ale, jak się okazało, nie wszystkie schizanty mają tak duże, różnobarwne kwiatostany motyli. To właśnie te zauważalne kwiaty, przypominające nieco storczyki, znalazłam tylko w serii hybrydowej „Atlantyda” (’Atlantyda’).
Seria ta wyróżnia się wyrazistą obwódką w różnych odcieniach czerwieni i fioletu. Na przykład schizanthus „Lilak bicolor” z fioletową obwódką otaczającą białe i jasnożółte wzory pośrodku kwiatu. Najmniej różnorodna odmiana serii Pure Deep Roses jest pomalowana w dwóch odcieniach karmazynu.
Schizanthus ma bardzo atrakcyjne, przewiewne, rzeźbione liście. Jasny, samowystarczalny wygląd i egzotyczny wygląd sprawiają, że kwiat jest nieskazitelnie piękny, ale jednocześnie trudny do połączenia z innymi roślinami jednorocznymi. Najlepiej jest użyć nasadzeń grupowych schizanthus tego samego koloru lub połączyć kilka odmian z jednej serii. A najlepszymi sąsiadami tego egzotyki mogą być rośliny domowe, które na lato wyniesiono do ogrodu.
Osobliwości rosnące
Schizanthus może być używany jako krótkotrwała roślina doniczkowa lub jako roczna rabata kwiatowa, w zależności od tego, czas siewu nasion może być inny. Ponieważ planowałem użyć tego kwiatu do dekoracji otwartego balkonu, siew przeprowadzono na początku marca. Schizanthus wspiął się bardzo szybko i nie sprawiał żadnych kłopotów w wieku siewki.
W specjalistycznej literaturze można znaleźć zalecenia, że najsłabsze sadzonki dają najciekawsze kwitnienie i ta obserwacja okazała się słuszna. Najniższe sadzonki z moich upraw okazały się później najbardziej obficie kwitnąć i zachowały zwarty kształt. Ale często schizanthus ma bardzo nierówną wysokość – od niskich, nie więcej niż 20 centymetrów krzewów, po okazy o wysokości około 40 centymetrów.
Schizanthus kwitnie bardzo obficie przez kilka miesięcy, ale pojedyncze okazy po głównym szczycie kwitnienia mogą umrzeć bez wyraźnego powodu. Należy więc pamiętać, że orchidea biednego człowieka jest bardzo nieprzewidywalną rośliną.
Przeczytaj także nasz artykuł Schizanthus kryty.
5. Linaria marokańska
Prawdopodobnie prawie wszyscy miłośnicy roślin znają „psy preriowe”, które przez pomyłkę można nazwać „dzikimi” lwia paszkami. W rzeczywistości, pomimo zewnętrznego podobieństwa, nie jest to lwia paszcza, ale niezależny rodzaj – ropucha lub Linaria (Linaria).
Roślina ta znalazła również swoje miejsce w ogrodnictwie ozdobnym. Najczęściej w sprzedaży można znaleźć różne odmiany. linaria marokański… A stosunkowo niedawno zachodni hodowcy zaprezentowali ciekawe nowości – hybrydową serię linariów karłowatych ’Fantazja’ и „Fantastyka”… Linie te charakteryzują się niewielkim wzrostem, silnym rozgałęzieniem podstawy i długim okresem kwitnienia. Jednocześnie seria „Fantasy” kwitnie 7-10 dni wcześniej niż „Fantasy”.
Obie serie obejmują zarówno monochromatyczne (różowe, liliowe, żółte, białe, szkarłatne), jak i dwukolorowe (najczęściej z żółtą plamką pośrodku kwiatu). Jeśli planujesz posadzić hybrydową linarię, pamiętaj, że jest to dość okruchy (5-10 centymetrów). Lepiej nie łączyć go z innymi kolorami, w przeciwnym razie łatwo się zgubi.
Osobliwości rosnące
Podobnie jak lwia paszcza, ropucha jest uprawą bardzo odporną na zimno i może wytrzymać krótkotrwałe przymrozki do -4 stopni. Linaria wysiewa się na sadzonki w kwietniu, nasiona szybko kiełkują, a sadzonki szybko rosną, same zaczynają wcześnie rozgałęziać się. Kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu i trwa od jednego do dwóch miesięcy. Aby przedłużyć całkowity okres kwitnienia, zaleca się wysiewać kilka razy w odstępie 2 tygodni lub więcej.
Grupowe nasadzenia marokańskich linariów wyglądają bardzo delikatnie i przypominają akwarele. Toadflax jest bezpretensjonalny w pielęgnacji i dobrze rośnie w pełnym słońcu i lekkim półcieniu przy regularnym podlewaniu i nawożeniu złożonymi nawozami. Po zakończeniu pierwszej fali kwitnienia zaleca się przycinanie i karmienie krzewów.
Drodzy Czytelnicy! Jeśli wśród jednorocznych kwiatów uprawiasz jakieś rzadkie nowości, powiedz nam o tym w komentarzach do artykułu. Będziemy bardzo wdzięczni za informacje!
