Najpopularniejsza rasa krów z całego świata

Dzięki pracy hodowców dzisiaj istnieje ogromna liczba ras krów. Naukowcy postawili sobie za zadanie hodowanie wysoce produktywnej krowy, która będzie się wyróżniać dobrym zdrowiem. Rasa uniwersalna, która miałaby wysokie wskaźniki wydajności zarówno mięsa, jak i nabiału, nie została jeszcze wyhodowana.

Rasy krów

Wszystkie rasy krów, które urodziły się dzięki niestrudzonej pracy hodowców, nie będziemy rozważać, weźmiemy pod uwagę tylko te, które już przyciągnęły uwagę rolników.

Gatunki ras

Istnieją krowy mleczne lub mięsne. Oddzielnie możesz wybrać grupę uniwersalną. Obejmuje to burenki, które mają średnie wskaźniki wydajności mięsa i nabiału. Rozważymy przedstawicieli wszystkich trzech grup, podkreślając najpopularniejszych przedstawicieli każdej z nich.

Następujące krowy należą do ras mięsnych:

• Galloveian,
• Shorthorn,
• Auliekol,
• Dmitry,
• Aberdeen of Angus,
• Belgijski.

Rasy mleczne obejmują:

• Anglerian,
• Dutch,
• Sychevskaya,
• zebuvida,
• blue,
• Anglerian,
• Lebedinsky.

W grupie uniwersalnej możesz nagrywać krowy następujących ras:

• Suksun,
• istobenskaya,
• golsh tn,
• Yorkshire,
• Buryat,
• Alatau.

Suksun

Pojawienie się krowy Suksun ułatwiła hodowla domowa.Podczas hodowli zastosowano czerwoną duńską burenkę, która została zmieszana z burenki lokalnych ras o tej samej nazwie. Suksun. Podczas doskonalenia rasy zmieszano krew krów łotewskich, czerwonych stepowych i estońskich. Wpłynęło to pozytywnie na wydajność krów. Otrzymano przedstawiciela grupy uniwersalnej.

Krowy tej rasy mają głęboką i wąską klatkę piersiową. Ciało jest nieco wydłużone, aby pasowało do klatki piersiowej, ale plecy i dolna część pleców, w przeciwieństwie do klatki piersiowej, są szerokie. Ogólnie zwierzę jest proporcjonalne. Na głowie o małych rozmiarach są rogi o zakrzywionym kształcie. Przy wysokości zwierzęcia 1,30 m jego długość wynosi 155 cm.

Suksunskie burenki produkują rocznie 3500 tysięcy kg mleka. Zawartość tłuszczu w produkcie nie przekracza 3,9%. Waga dorosłej jałówki wynosi 480 kg, podczas gdy byk waży 300 kg więcej. Wydajność jest średnia, więc krowa Suksun nie zyskała dużej popularności na całym świecie, chociaż rosyjscy rolnicy uwielbiają krowy i byki Suksun.

Hodowla krów Suksun odbywa się głównie w regionie Perm. Zwierzę jest bezpretensjonalne w pielęgnacji i dobrze dostosowuje się do zimowych rosyjskich zim, dzięki czemu można je trzymać w dowolnym regionie Rosji. Jedyną wadą bydła tej rasy są słabe nogi.

Wędkarz

Ta burenka pochodzi z Niemiec. Uważa się, że przedstawiciele rasy Shorthorn byli wykorzystywani do hodowli niemieckiej Burenki.Krowa typu mlecznego stała się owocem pracy hodowców.

Zewnętrznie krowa rasy Angler wygląda na masywną i okazałą. Lekko wydłużone ciało harmonizuje z małą i zgrabną głową, na której umieszczone są małe rogi. Potężny szkielet jest dobrze zbudowany, nogi są elastyczne, żebra są szerokie. Wymiona mają kształt miski. Ta forma pomaga zwiększyć wydajność mleka. Kolor jest ciemnoczerwony, czasem czerwony. W tym samym czasie nogi, głowa i szyja są bardziej pigmentowane. Tutaj kolor zmienia się z czerwonego na wiśniowy, ale przejście jest płynne.

Przy odpowiedniej pielęgnacji krowy produkują 5500 kg mleka rocznie. Jednocześnie mleko ma zawartość tłuszczu 5,1%. Przy takim tłustym mleku powstaje pyszny ser, dzięki czemu można śmiało powiedzieć, że hodowcy wspaniale pracowali. Warto wspomnieć o smaku mleka, które ma delikatny aromat i słodki posmak. Oprócz doskonałego smaku odnotowano również nasycenie mleka wędkarza dużą liczbą pierwiastków śladowych przydatnych dla organizmu.

Oprócz dużej wydajności mleka wędkarze mogą pochwalić się dobrą wydajnością mięsa. To zapewnia rasie popularność na całym świecie. Wędkarze występują najczęściej w Europie, choć można je również znaleźć w południowej części Rosji. Jeśli chodzi o treść, krowy wędkarzy są bezpretensjonalne. Mają jednak specyficzny charakter, do którego można się przyzwyczaić. Wędkarze nie tolerują przeciągów i wysokiej wilgotności. Należy to wziąć pod uwagę przy budowie stodoły.

Holenderski

Holenderska burenka zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ jest jedną z najstarszych i wciąż popularną na świecie. Naukowcy nie bez racji wierzą, że to Holenderka jest przodkiem wielu ras bydła. Oprócz tego, że holenderska rasa krów jest popularna w Europie, jest uprawiana w Rosji. Jeśli mówimy o rodzaju bydła, to holenderska burenka daje duże zbiory mleka. Jednocześnie wskaźniki wydajności mięsa przewyższają średnie cechy.

Holenderska burenka jest dobrze zbudowana, ma rozwinięte mięśnie i silny szkielet. Linia grzbietu jest równa, długość szyi jest średnia, głowa jest dość duża. Wcześniej w pojawieniu się przedstawicieli rasy można było spotkać wady. Ale dzięki pracy hodowców zwierzę dziś wygląda prawie bez zarzutu. Jego ubranie jest czarno-białe.

W ciągu roku holenderskie krowy produkują 4500 tysięcy kg mleka (zawartość tłuszczu – 4%). Jałówki rosną wystarczająco szybko i już w wieku 1,2 roku można je krzyżować. Waga dorosłej jałówki nieznacznie przekracza 0,5 tony, a byka – 790 kg. Dziś hodowcy nadal pracują nad ulepszeniem tej rasy.

Sychevskaya

Rezultatem pracy rosyjskich hodowców była krowa Sychevskaya. W naszym kraju jest to jedna z najczęstszych ras bydła. Popularność tłumaczy się wysoką wydajnością mleka i prostotą utrzymywania krów.

Wysokość krowy Sychevskaya wynosi 1,35 m (średnio).Jest proporcjonalnie złożony, a dzięki szerokiej klatce piersiowej i dużej głowie wygląda mocnie. Na uwagę zasługuje dobrze rozwinięta muskulatura krów. Udekoruj głowę rogów krowiego Sychevsky’ego, wygiętych w kształcie półksiężyca i skierowanych do przodu. Ma brązowy kolor z białymi plamami.

Wydajność mleka – 4 tysiące kg mleka (zawartość tłuszczu – 3,8%). Ciężar jałówki osiąga 550 kg. Byk waży 350 kg więcej. Obecnie istnieją odmiany tej rasy bydła o orientacji na mleko i mięso.

Przedstawiciele rasy Sychevsky są w stanie dostosować się do każdych warunków środowiskowych. Warto również wspomnieć o dobrym zdrowiu i odporności na wiele chorób. Cielęta powinny jednak otrzymywać dobrze zbilansowaną dietę. Z powodu braku pewnych substancji mineralnych zwierzę stanie się słabe i bolesne.

Galloveian

Gallovean rasa krów powstała w XVII wieku, ale wówczas wygląd zewnętrzny W obrębie rasy, podobnie jak koloru, było znacznie inaczej. Rasa poprawiła się na przestrzeni lat. Galloway jest dużym, a jednocześnie zwartym zwierzęciem o zaokrąglonych kształtach, który nie przypomina krowy. Cechą burenki jest falisty krótki płaszcz. Na głowie ma małą miseczkę (kaptur), która spada do oczu. Osobliwością jest nieprzejezdność.

Istnieją krowy w różnych kolorach, ale dominuje czerń.Istnieją zarówno jednobarwne Burenki, jak i przedstawiciele 2 lub 3 kolorów. Jeśli mówimy o przedstawicielach 2 kolorów, to z reguły zwierzęta mają szeroki biały „pas” od klatki piersiowej do dolnej części pleców. Reszta płaszcza jest brązowa lub czarna. Przedstawiciele tych samych 3 kolorów nie mają wyraźnego wzoru. Kolor biały, brązowy i czarny.

Krowa Galloway daje 1500 kg mleka rocznie (zawartość tłuszczu – 4%). Być może nie stwierdzono niższej produkcji mleka. Jeśli mówimy o wydajności mięsa, to krowa Galloway zyskuje średnio 500 kg, byk waży 300-350 kg więcej. Ale warto powiedzieć nie tylko o wskaźnikach ilościowych, ale także o wskaźnikach jakościowych. Mięso Gallovei jest doceniane na rynku ze względu na jego smak.

Niestety dzisiaj bydło tej rasy jest niezwykle rzadkie. Nadaje się do wypasu.

Zebuvidnaya

Rasa Zebuvidnaya jest wyjątkowa. Okazało się, że w wyniku krzyżowania krów rasy Holstein i buhajów zebu. Osobliwością burenki w kształcie zebu jest jej odporność na wiele chorób, które dotykają krowy, kozy i inne zwierzęta gospodarskie. Zawartość tłuszczu w mleku, a to bydło jest cenione ze względu na wysoką wydajność mleka, przewyższa zawartość tłuszczu w mleku, co daje reszcie rasy. Jeśli chodzi o wygląd, zwarte zwierzę ma guzek w obszarze kłębu, który nazywa się zeb. A rolnicy po prostu mówią, że krowa jest garbata. W tym garbie gromadzi składniki odżywcze.

Jedna burenka daje około 9000 kg mleka rocznie. Jednocześnie średnia długość życia bydła zebu w dużych gospodarstwach wynosi 10 lat. Trudno jest znaleźć drugą rasę, która miałaby co najmniej w przybliżeniu takie cechy. Średnio oczekiwana długość życia krów i byków w dużych gospodarstwach nie przekracza 6 lat.

Niestety, w naszym kraju rasa ta jest niezwykle rzadka. Wynika to z faktu, że nowe rasy wymagają ulepszeń i technologii, a rolników, którzy są na bieżąco i są gotowi nie tylko zmaksymalizować zyski, ale także zapewnią bydłu odpowiednią opiekę, niestety jest ich niewiele.

Istobenskaya

Krowa Istobenskaya nie należy do dużych ras. Mimo to wygląda dość niegrzecznie. Powodem tego jest szorstka głowa z wydłużoną przednią częścią. Wysokość zwierzęcia nie przekracza 1,30 m, a jego nogi są dość wysokie. Burenka jest pomalowana na czarno-biało, a czerń to więcej niż biel.

Bydło istobeńskie można przypisać rasom uniwersalnym, ponieważ ma ono przeciętne wskaźniki produktywności mięsa i nabiału. Jedna jałówka daje rocznie nie więcej niż 3700 kg mleka, którego zawartość tłuszczu wynosi średnio 4%. Ale czasami zawartość tłuszczu w mleku sięga 5,5%. Aby osiągnąć taką zawartość tłuszczu, musisz monitorować dietę jałówki i warunki jej utrzymania. Waga krowy Istoben nie przekracza 500 kg. Jeśli mówimy o średniej, to wynosi ona 450 kg.

Warto zauważyć, że zwierzęta te mogą przystosować się do prawie wszystkich warunków klimatycznych i mają silną odporność. Jeśli chodzi o niedociągnięcia, warto zauważyć, że to bydło ma obwisłe plecy i raczej słabo rozwinięte mięśnie. Dlatego zwierzęta nie różnią się wytrzymałością.

Holstein

Holstein jest uniwersalną krową. Jest dobra pod każdym względem. Nie tylko daje dobre plony, ale także cieszy się z przyrostu masy ciała. Miejsce urodzenia tego zwierzęcia to Ameryka. Dzięki czarnemu lub czerwono-pstrokatemu kolorowi na pastwisku burenka Holstein nie jest trudna do zauważenia. Z zewnątrz ciało w kształcie przypomina klin, ramiona i dolną część pleców szeroką. Na uwagę zasługuje duży wymion, który pomimo swojego rozmiaru jest podciągnięty. Ogólnie rzecz biorąc, zewnętrzna strona odpowiada krowom mlecznym. Kombinezon jest często czerwono-pstrokaty. Istnieją osoby w czarno-białym kolorze.

Hodowla krów Holstein

Wydajność mleka wynosi około 7000 kg rocznie. Jednocześnie odnotowano przypadki, gdy Burenka dała 10 000 litrów mleka. Na wydajność mleka wpływają nie tylko warunki osadzenia i jakość opieki, ale także warunki klimatyczne. Im wyższa wydajność mleka, tym niższa zawartość tłuszczu w mleku. Średnia zawartość tłuszczu w mleku wynosi 3,5%.

Jałówki dorastają do 700 kg, a byki do 900 kg, ale jest to średnia.Jeśli zapewnisz odpowiednią opiekę nad zwierzętami i odpowiednie odżywianie, możesz zwiększyć wydajność mięsa o 200-300 kg.

Shorthorn

Shorthorn – kierunek mięsa wołowego. Anglia jest miejscem narodzin krowy Shorthorn. Aby poprawić wskaźniki zewnętrzne i produktywności, hodowcy musieli poświęcić dużo czasu i wysiłku, ale wynik był tego wart. Rezultatem było dobrze zbudowane zwierzę o ciekawym kolorze. Krowa jest średniej wielkości. Jego wysokość nie przekracza 1,30 m. Nogi są średniej długości, ciało jest średnio masywne, głowa średniej wielkości jest proporcjonalna do ciała, krótkie rogi. Kolor jest brązowy z białym, podczas gdy kolor brązowy lub biały nie zawsze dominuje.

Dorosłe pisklę Shortgorn waży 600 kg, a babka waży 1000-1200 kg. Ale takie wskaźniki można osiągnąć tylko przy należytej staranności. Mięso Shorthorn jest cenione za delikatny smak z tłustymi warstwami (mięso marmurkowe). Jeśli chodzi o produkcję mleka, roczna wydajność mleka wynosi 2400 kg. Zawartość tłuszczu w mleku nie przekracza 4%.

Yorkshire

Ze Szkocji przyjechała do nas krowa z Yorkshire. Ten kraj nie ma najłagodniejszego klimatu. W związku z tym Burenka jest dobra, ponieważ może dostosować się do prawie każdego klimatu, co pozwala na trzymanie jej w regionach Rosji o trudnych warunkach pogodowych. Pomimo faktu, że ciało krów rasy Yorkshire jest nieco wydłużone, wygląda dobrze. Krótka szyja nie psuje wyglądu zewnętrznego. Jej nogi są średniej długości, głowa nie jest duża.Kombinezon można zmieniać. Możesz zobaczyć przedstawicieli rasy w kolorze czarnym, czerwonym, a nawet czekoladowym. Często występują 2-kolorowe krowy.

Przyjazny i elastyczny charakter – cecha rasy. Tę burenkę można nawet nazwać sentymentalną.

Ciężar jałówki wynosi 510 kg, byk 750 kg. Same mleko wytwarza 4,5–5 tys. Kg rocznie. W tym przypadku zawartość tłuszczu w produkcie waha się od 4 do 4,5%. W związku z tym korzystne jest trzymanie bydła tej rasy zarówno w hodowli na małą, jak i na dużą skalę.

Zaletą rasy jest szybki przyrost masy ciała, bezpretensjonalność w wyjeździe i możliwość wypasu. Zwierzęta te nie potrzebują stodoły. Wystarczy zbudować budynek, który ochroni totemy przed opadami deszczu. Warto również zauważyć, że krowa z Yorkshire potrzebuje mniej paszy niż wiele innych ras.

Auliekol

Auliekol jest raczej niezwykłą rasą. Jego wyjątkowość polega przede wszystkim na tym, że wełna jest barwiona lub z kości słoniowej. Zawierają przedstawicieli tej rasy głównie w Kazachstanie, który jest miejscem urodzenia tej krowy. Liczba krów Auliekol nie przekracza 13 000 sztuk.

Posiadanie przedstawicieli tej rasy jest dość trudne. Wynika to z faktu, że są bardzo wymagające od jedzenia, dlatego przygotowanie menu należy traktować odpowiedzialnie.

Jeśli chodzi o wygląd zewnętrzny, rasa Auliekol rozwinęła muskulaturę, duże ciało, potężną szyję z obwisłą skórą, krótkie nogi i zwartą głowę. Krowa Auliekol nie ma rogów.

Jeśli mówimy o kierunkowości, to jest to rodzaj mięsa. Jałówki ważą 550–600 kg, a byki ważą o 400–450 kg więcej. Rasa Auliekol przyciąga rolników tym, że cielęta szybko przybierają na wadze. Warto również zwrócić uwagę na wysoką jakość wołowiny.

Niebieski

Niebieska krowa to nie tylko najpopularniejsza rasa na Łotwie, ale wizytówka kraju. W Rosji niestety nie ma przedstawicieli tej rzadkiej rasy. Już od nazwy rasy można zrozumieć, że osobliwość burenki jest niezwykłym kolorem. Dziś trudno powiedzieć coś o pochodzeniu tego cudu natury. Według legendy hodowcy nie położyli rąk na pochodzenie niebieskiej krowy.

To burenka pochodząca z mleka. Roczna wydajność mleka wynosi około 5000 kg. Zaletą tej rasy jest odporność na choroby i zdolność przystosowywania się do różnych warunków klimatycznych.

Buriacja

Buriacja jest liderem pod względem rentowności. Zaletą krowy Buriacki jest jej bezpretensjonalność, odporność na różne choroby i energia. To bydło nadaje się zarówno do wypasu, jak i do obory. W pewnym momencie naukowcy sądzili, że rasa Buriacji zniknęła, ale dzisiaj trwają prace nad jej przywróceniem.

Trudno powiedzieć, jakie wskaźniki wydajności mleka i mięsa są charakterystyczne dla krowy Buriacji. Naukowcy będą mogli udzielić dokładnej odpowiedzi po przywróceniu rasy.

Dmitrievskaya

Jedną z nowoczesnych ras jest Dmitrievskaya. Do tej pory krowa Dmitrievskaya nie jest tak dobra, jak się spodziewali naukowcy, więc prace nad selekcją ras mięsnych są kontynuowane. Początkowo naukowcy chcieli uzyskać rasę, która szybko przybrała na wadze i przetrwała w każdych dopuszczalnych warunkach klimatycznych. W większości naukowcy poradzili sobie z tym zadaniem. Pracowali nad hodowlą tej rasy w Rosji.

Krowa Dmitrievskaya ma wydłużone ciało, zgrabną głowę średniej wielkości, płaski grzbiet i dolną część pleców. Kolor – czerwony z białym. Przeważa czerwony kolor.

Masa dorosłej jałówki osiąga 550 kg, byki są o 100-150 kg więcej, ale wciąż trwają prace nad poprawą rasy. Dotyczy to nie tylko wyglądu zewnętrznego krów, ale także ich wydajności.

Wędkarz

Wędkarz jest krową mleczną. Pochodzi z Niemiec, a dokładniej z wyspy Angler. Początkowo nikt nie zajmował się hodowlą bydła tej rasy, ale biorąc pod uwagę zalety burenki, naukowcy przyczynili się do poprawy rasy.

Kolor krów Wędkarza jest czerwony, chociaż są też burenki z wełną w kolorze wiśni.Ozdobą tego bydła są długie zakrzywione rogi, które „wyglądają” w górę. Uwagę zwraca nie tylko kształt i długość rogów, ale także ich kolor. U podstawy mają jasny odcień, prawie czarny na końcach.

Cienka szyja, na której skóra jest składana w małe fałdy, również przyciąga uwagę. Dość wąski tył harmonizuje z cienką szyją, ciało jest wydłużone. Jest to jednak charakterystyczne dla wszystkich krów rasy mlecznej. Ciało jest muskularne, a szkielet silny.

Ta wysoce produktywna rasa wytwarza 5000 mleka rocznie, których zawartość tłuszczu wynosi 5–5,5%. Często można było uzyskać produkt o zawartości tłuszczu 6%. Cielę waży około 550 kg, a waga byka tej rasy wynosi 800-900 kg, ale wskaźnik ten zależy od jakości żywienia.

Byki rasy wędkarskiej są często wykorzystywane do hodowli, ponieważ mają doskonałą genetykę.

Aberdeen Angus

Krowa Aberdeen Angus jest koloru czarnego i ma gen dla siary. Oznacza to, że wszystkie cielęta rodzą się bez rogów. Jeśli chodzi o wygląd zewnętrzny, istnieje niedopasowanie między małą głową a masywnym ciałem. Czoło lekko wystaje do przodu, a kark jest wąski. Szyja jest duża i masywna, ramiona są muskularne. Istnieje również dysharmonia między długim ciałem a krótkimi nogami. Ale dla hodowców ważny był nie pojawienie się Aberdeen of the Angousses, ale wskaźniki ich produktywności. Kolor jest czarny.

Jałówka waży 520 kg, a byk waży 850 kg.Są to średnie wskaźniki o dobrym odżywianiu. Często jałówki zyskują 650-700 kg, a waga byków wynosi 1000 kg.

Na ich wydajność wpływa nie tylko jakość opieki, ale także genetyka, dlatego podczas prowadzenia hodowli należy wziąć babki o wyjątkowej genetyki.

Lebedinsky

Krowy rasy Lebedinsky charakteryzują się wysoką wydajnością mleczną. Ich ojczyzną jest Ukraina (region Sumy). W związku z tym Lebedinsky Burenka jest dziełem hodowców, a nie natury. Do prowadzenia hodowli użyto krów Schwyz. Szaro-brązowy kolor bydła cieszy oko i jest proporcjonalnie złożony. Kolor jest bardziej intensywny z przodu i po bokach zwierzęcia niż na brzuchu i plecach. Wysokość jest nieco większa niż 1,30 m, a długość 1,60 m. W związku z tym zwierzę ma prostokątny format.

Jeśli chodzi o cechy ważne dla hodowcy, przyrost masy jest wystarczająco szybki. Jałówki ważą średnio 525 kg, a cielęta ważą 950 kg. Roczna wydajność mleka wynosi 5000 litrów przy zawartości tłuszczu mlecznego 3,8%.

Alatau

Alatau jest połączonym rodzajem burenki. W związku z tym można go przechowywać zarówno w przypadku mleka, jak i wysokiej jakości wołowiny. Z wyglądu Alatau Burenka przypomina krowy wołowe. Ma zaokrąglone kształty, dobrze rozwinięte mięśnie i potężny szkielet. Jednocześnie wymiona o średniej objętości mają kształt miski, co jest typowe dla krów mlecznych.

Podobnie jak wszystkie krowy o wspólnym kierunku, Alatau mają dobrą wydajność mleka i mięsa. Masa jałówki wynosi 550 kg, a roczna wydajność mleka wynosi 4500 kg (zawartość tłuszczu 4%). Czasami mleko ma zawartość tłuszczu 1-1,5%. Waga byka wynosi 900-950 kg.

Belgijski

Belgijska krowa gołębia ma specyficzny wygląd. Okazało się to w wyniku krzyżowania byków kierujących mięso i krów mlecznych. Może celem było uzyskanie bydła o wspólnym kierunku, ale w końcu wyszła dobra rasa mięsna. Jest to muskularne zwierzę z nogami średniej długości, krótką głową i szyją, wydłużonym ciałem. Jego wysokość wynosi 150 cm (plus lub minus centymetr nie ma znaczenia). Pomimo nieco przerażającego wyglądu belgijska burenka ma łagodny usposobienie i łagodny charakter.

Duże krowy rasy belgijskiej są uderzająco duże. Ciężar dorosłej jałówki osiąga 900 kg, ale byki czasami ważą więcej niż 1000, a nawet 1300 kg. Mleko o zawartości tłuszczu 4% jałówka daje nie więcej niż 4000 kg rocznie. Niestety rasa ta nie jest uprawiana w naszym kraju.

Belgijska niebieska krowa

Rozważyliśmy daleki od wszystkich ras krów. Na uwagę zasługuje rasa Kian oraz Akwitania, Azherol i Fryzyjczyk oraz krowa Stawropol.Rzadko spotykani są przedstawiciele rasy Gomitinogorsk, siarki węgierskiej, Braford, krowy Salers, Schwyz (rasy szwajcarskiej), Kyanina, puszystej lub pluszowej burenki. Bez opieki pozostawiono także krowę o białej twarzy, krowy Ayrshire, Herzey i Ałtaju, góralską skałę (na filmie można podziwiać pełen wdzięku ruch tej krowy), przedstawicieli ras kanadyjskich, moskiewskich, szwedzkich i australijskich, Tagil burenka, smoleńskie babki, Charolais (francuski burenki), krowy Rasa obrak jest popularna w Tatarstanie, chociaż pojawiła się w południowej Francji. Warto zauważyć, że we Francji rasa jest obecnie uprawiana. Krowa pstrokata, która została niedawno wyhodowana, jest uważana za obiecującą. Wybór prac czerwono-białych jest kontynuowany w chwili obecnej.

Cechy wyboru

Musisz wybrać rasy krów na podstawie kilku czynników.

1. Cechy klimatu Powiedzmy, że nawet w Rosji i na Ukrainie warunki klimatyczne są różne. Tak, a jeśli weźmiemy pod uwagę tylko Rosję, klimat na Uralu jest cięższy niż w regionach centralnych, dlatego należy zwrócić uwagę na te rasy krów, które potrafią przystosować się do zimnego klimatu lub zostały hodowane specjalnie do trzymania w takich warunkach.
2. Rozmiar żywego inwentarza. Nie uważaliśmy mini ras, które nie nadają się do uprawy w dużych gospodarstwach, ale nadają się do utrzymania w domu.Łatwiej jest się nimi opiekować, a jeśli chodzi o ich produktywność, jest nieco gorsza od produktywności dużych ras, jeśli nie mówimy o elitarnych przedstawicielach. Ponadto małe bydło nie potrzebuje odpowiednio dużo miejsca, aby zbudowanie stodoły będzie łatwiejsze i tańsze. Wystarczy obejrzeć wideo, aby samodzielnie poradzić sobie z tym zadaniem.
3. Habitat. Wskazane jest zwrócenie uwagi na popularną rasę krów w Rosji. Te krowy hodowane w danym kraju od ponad roku są przystosowane do warunków klimatycznych, co jest ważne. A przy zmianie klimatu nie wiadomo, jak zachowają się zwierzęta i jak wpłynie to na ich produktywność. Powiedzmy, że nie rozmnażaj ras francuskich, duńskich ani szwajcarskich w Rosji ani na Białorusi. Wskaźniki produktywności nie będą tak wysokie jak w ich historycznej ojczyźnie, nawet jeśli proces aklimatyzacji zakończy się powodzeniem.
4. Genetyka. Cielęta warto kupować w gospodarstwach, w których specjaliści zajmują się hodowlą bydła. Osobniki pełnej krwi są bardziej stabilne i mają silną odporność. Powinieneś iść kupić samemu, aby operować, wybierając zdjęcia nie cieląt, ale aby zobaczyć je na żywo, chociaż badanie rasy krów z imionami i zdjęciami nie będzie zbyteczne. Zajmują się hodowlą elitarnego bydła w regionie Woroneż, Briańsk i Leningrad oraz na terytorium Krasnodarskim. Jeśli mówimy o Ukrainie, to w przypadku przejęcia można odzyskać w regionie Połtawy.

Jeśli mówimy o rozprzestrzenianiu się bydła na określonym terytorium, to na Białorusi (Białoruś) spopularyzowana jest krowa pstry, brązowy łotewski i pstrokaty Holstein. Czarno-białą Burenkę można nazwać białoruską, ponieważ jest hodowana w gospodarstwach i daje ponad 90% rocznej wydajności mlecznej w całym kraju. Rasy takie jak Aishir, Holstein, Sychevsky i Yaroslavl są uważane za rosyjskie. Liczba zwierząt gospodarskich jest również duża, co jest wynikiem pracy rosyjskich hodowców. Na Ukrainie krowa z czerwonymi dziobakami, czerwony step i krowa białogłowa jest produktywna.

Hodowla bydła

Jeśli możesz wybrać małe lub nawet rasy karłowate do użytku domowego, lepiej na farmie hoduj tak zwaną „dużą” rasę krów. Wynika to z ich wysokiej wydajności. Przedstawiciele ras różnych kierunków powinni być hodowani, w tym typ łączony. Ważne jest, aby zdecydować, jakiej produkcji potrzebuje gospodarstwo, i do tego należy przestudiować popyt na rynku.

Ważne jest również, jak należy dbać o burenki. Nie zajmiemy się opisem sposobu zapewnienia opieki, ponieważ jest to osobna kwestia, ale należy zwrócić uwagę na jedną kwestię: konieczne jest monitorowanie wydajności zwierząt. Jeśli wskaźniki są poniżej normy, przyczyną jest niewłaściwa opieka lub odżywianie.

Praca plemienna wymaga przestrzegania pewnych zasad. Ważne jest, aby używać rodowodowych babek o dobrym genotypie.Przedstawicieli ras rasy białej i amerykańskiej można krzyżować z lokalnymi Burenki. Z reguły takie eksperymenty dają dobry wynik i pozytywnie wpływają nie tylko na wygląd zewnętrzny zwierząt, ale także na ich produktywność.

Wniosek

Nie można powiedzieć, która rasa jest najlepsza lub najbardziej obiecująca . Wszystko zależy od celu hodowli bydła. Nie na próżno hodowla bydła na całym świecie odbywa się w różnych kierunkach. Jeśli weźmiemy pod uwagę klasyfikację, to tylko krowy z tej samej grupy podlegają porównaniu. Każdy musi sam zdecydować, która rasa będzie najbardziej optymalna, na podstawie osobistych potrzeb.

Rozważyliśmy daleki od wszystkich ras krów, ponieważ zajęłoby to dużo czasu. Nie zatrzymywaliśmy się na rzadkich rasach (na przykład Angora i głowa). Wybierając krowy, należy zwracać uwagę nie na wygląd, ale na ich produktywność, chociaż wyglądu nie należy ignorować, ponieważ zwierzę da duże plony mleka i wzrost tylko wtedy, gdy właściciel zatroszczy się o niego z miłością. Ich produktywność zależy od tego, czy właściciel zaspokoi wszystkie potrzeby zwierząt: ile da mleka i jaką będzie jakość otrzymywanego od nich mięsa.

W związku z tym burenka powinna być lubiana pod każdym względem i należy wziąć pod uwagę rasę krów ze swoim zdjęciem. Przydatne będzie obejrzenie wideo.Wybierając, warto dokładnie przestudiować cechy każdej rasy krów, ich produktywność, zapoznać się z dostępnymi materiałami fotograficznymi i wideo. To jedyny sposób na dokonanie właściwego wyboru.