Opis różowego pomidora Capia

Różowy pomidor Capia to jedna z najczęstszych odmian warzyw pomidorowych. Eksperci znaleźli się w pierwszej dziesiątce najlepszych rodzajów pomidorów. Jest to gatunek uniwersalny, który można uprawiać we wszystkich regionach, w każdych warunkach klimatycznych. Jak tylko rozpocznie się sezon letni, ogrodnicy gwałtownie kupują wszystkie nasiona tej odmiany.

Описание томата Капия розовая

Opis pomidora Kapiya pink

Opis odmiany

Odmiana Kapiya została wyhodowana przez rosyjskich hodowców , W 1997 r. Został wpisany do Krajowego Rejestru Federacji Rosyjskiej. Podczas wszystkich badań nad cechami odmiany wykazał niesamowite wyniki jakości. Pomidory Capia można uprawiać we wszystkich regionach kraju. W zależności od strefy klimatycznej określa się metodę uprawy. Na przykład w obszarze o ciepłym klimacie możliwe jest lądowanie w otwartych przestrzeniach.Jeśli pogoda jest chłodna, rośliny należy sadzić tylko w szklarniach.

Opis krzewu

Różowa Capia to gatunek wysokowydajny. Z 1 krzaka naprawdę można zebrać około 5 kg wybranych pomidorów (około 1 kg owoców zbiera się z 1 m2). Roślina dojrzewa w średnim czasie. Sezon wegetacyjny, od momentu pojawienia się pierwszych sadzonek, wynosi około 100 dni.

Krzewy mają pojemność i obfite liście. Wysokość głównej łodygi osiąga wysokość 2-2,5 m. Liście mają wydłużoną formę. Na ich powierzchni znajdują się małe rzeźbione wzory. Liście są pomalowane na ciemne odcienie zieleni.

Najlepiej jest wyhodować roślinę w 2-3 łodygach, dlatego powinieneś regularnie formować krzew. Możliwe jest utworzenie kilku węzłów w jednym zatoce.

Opis owocu

Różowy pomidor Capia ma kształt cylindryczny. Na końcu płodu jest mały spiczasty obszar. Niektórzy często zwracają uwagę na to, że wygląda jak kropla wody. Opis i cechy charakterystyczne odmiany wskazują, że powierzchnia nie jest bardzo karbowana i występuje około 5-7 guzków.

Kolor owocu to jasny nasycony różowy kolor. Należy pamiętać, że u podstawy nie ma żadnych plam ani zmian w schemacie kolorów. Waga pojedynczego owocu wynosi około 140-160 g. Waga dojrzałych owoców jest jednolita w całym buszu.

Pomidory tego gatunku mają przyjemny słodkawy posmak z niewielką ilością kwasowości. Miąższ jest gęsty i soczysty, ale nie jest wodnisty. Ilość ciał stałych sięga 6-7%. Pomidory te mają uniwersalne zastosowanie. Można je spożywać na surowo, gotować sałatki lub konserwować w sezonie zimowym. Dość często te owoce są mrożone. Dlatego uważa się, że w owocach jest przechowywanych więcej składników odżywczych i składników odżywczych.

Zalety i wady

Сорт устойчив к заболеваниям

Odmiana jest odporna na choroby

Rozważając opis odmiany, można wyróżnić cały zestaw jej pozytywnych cech:

  • wszechstronność użycia i przygotowania,
  • wskaźniki wysokiej wydajności,
  • unikalna prezentacja,
  • możliwość długoterminowego przechowywania i transportu,
  • odporność na choroby,
  • odporny na zmiany temperatury.

Zasady uprawy

Przede wszystkim zaleca się dokładne sadzenie nasion. W tym celu stosuje się szklarnie. Sadzenie nasion odbywa się 45-60 dni przed sadzeniem w otwartym terenie. Po tym, jak sadzonki są gotowe do sadzenia, należy przejść do selekcji gleby. Po pierwsze, powinna zawierać minimalną ilość kwasu i zasady.Po drugie, ważne jest, aby była umieszczona na otwartych przestrzeniach, na które bez problemu wpadnie światło słoneczne.

Sadzenie na otwartym terenie odbywa się w momencie, gdy gleba ogrzeje się do temperatury 16 ° C. Zaleca się również poluzowanie gleby, aby dostała się do niej wystarczająca ilość tlenu. Konieczne jest usunięcie wszystkich chwastów i innych ciał obcych, aby nie utrudniać rozwoju systemu korzeniowego. Jeśli mieszkasz w południowym regionie, lądowanie można przeprowadzić na początku maja. Jeśli regionem zamieszkania jest północna część kraju, lepiej poczekać do czerwca.

Podczas sadzenia zachowaj odległość 50-60 cm. Ale między otworami powinna wynosić około 40 cm. Głębokość sadzenia wynosi 2 zobaczyć, że sadzonki tworzą się szybciej i przyspieszają ich wzrost. Na 1 m2 nie powinny znajdować się więcej niż 4 rośliny.

Pielęgnacja

Zasada pielęgnacji polega na regularnym poluzowaniu i nawożeniu gleby oraz podlewaniu rośliny. Rozluźnienie gleby i usunięcie wszystkich chwastów należy przeprowadzać raz na dwa tygodnie. Musimy także co tydzień chwastować łóżka, aby gleba nie tworzyła skorupy. Podlewanie należy przeprowadzać wyłącznie metodą kroplową i wyłącznie wodą o temperaturze pokojowej. Dzięki temu system korzeniowy będzie chłodny.

Nawożenie gleby i sadzonek można wykonać na kilka sposobów:

  • Pierwszym jest użycie nawozów organicznych.Aby to zrobić, zaleca się stosowanie humusu, płynnych odchodów krów lub ptaków, a także popiołu drzewnego.
  • Drugim sposobem jest użycie substancji mineralnych. Najlepiej wybrać te opcje, które zawierają wysokie stężenie potasu, fosforu lub azotu. Zwiększy to wydajność.

Choroby i szkodniki

Na szczęście gatunek ten jest wysoce odporny na typowe choroby. Dlatego regularne opryskiwanie nie jest konieczne. Zapobiegawcze środki ostrożności nie są wymagane. Najważniejsze jest regularne monitorowanie wyglądu krzaka.

Jako pasożyty możliwa jest tylko obecność mączlików szklarniowych. Do walki z tym stosuje się preparaty miedzi.

Jest to wyjątkowa odmiana, która jest odpowiednia nawet dla początkujących. Nie wymaga opieki, ale nie uniemożliwia uzyskania dużej wydajności.

Możesz dodać tę stronę do zakładek