Wśród roślin owocowych, które można uprawiać w pomieszczeniach, cyfomandra stała się w ostatnich latach prawdziwym hitem. Po przejściu ze szklarni i ogrodów botanicznych do pokoi legendarny (i luksusowy) pomidor jeszcze bardziej uwydatnił dekoracyjność zieleni, ale nie stracił zdolności do owocowania. Zdobycie plonów pachnących, słodkich i egzotycznych owoców na stół, a jednocześnie stanie się właścicielem prawdziwego egzotycznego caddy to pokusa dla wielu. Niepowtarzalna cyfomandra nie jest łatwą rośliną. Ma wiele wymagań dotyczących opieki i ma w zanadrzu jedną śmierdzącą niespodziankę.
Tsifomandra – hodujemy w pokoju drzewo pomidora. Farmer Burea-Uinsurance.com wąsy
Spis treści:
Tsifomandra, tamarillo i inne nazwy tej samej rośliny
Drzewo pomidora to piękna nazwa wyjątkowej rośliny owocującej, wokół której powstaje ostatnio coraz więcej zamieszania. Drzewo pomidora było pierwotnie nazywane tsifomandru z buraków (Cyphomandra betaceae). Ale pojawienie się nazwy handlowej tamarillo w Nowej Zelandii (znak towarowy wywodzący się od maoryskiego „wyższości” i „żółty”), a następnie oficjalne uznanie tamarylo buraczane (Solanum betaceum) jako samodzielny gatunek rośliny z rodziny Solanaceae radykalnie zmienił sytuację.
W końcu status samej cyfomandry pozostał „nierozwiązany”. Istnieje wiele sporów dotyczących statusu cyfermandrów i konieczności przekwalifikowania ich z osobnego gatunku na tamarillo (lub odwrotnie), możliwej całkowitej zmiany nazw. Tymczasem naukowcy jeszcze nie zdecydowali i roślina nadal się bada, warto o tym pamiętać cymobat, tamarillo, kompletnya nawet ośmiornica – wszystko to są nazwy tej samej rośliny, która pozostaje oryginalna, duża, owocna i wyjątkowa we wszystkim.
Więcej zamieszania ze zwykłymi pomidorami. Jedna z dużych, owocujących z przepięknymi gronami owoców, odmiana pomidora ma swoją nazwę na cześć cyfomandry, ale mówimy o klasycznych, owocujących pomidorach w roku siewu, a nie o wieloletnim drzewie owocowym.
Najlepszą opcją jest nie zwracanie tak dużej uwagi na nazwę, jak na cechy rośliny, ponieważ prawdziwe pomidory z pewnością różnią się od pomidorów, są wieloletnie, z innymi owocami i trudno je z czymś pomylić.
Cyfomandry są szczególnie popularne w krajach o klimacie subtropikalnym i tropikalnym, gdzie ich owocowanie można podziwiać przez cały rok. Roślina ta migrowała do nas z Europy Południowej i obu Ameryk, gdzie na terenach Brazylii nasadzenia komercyjne mogą pochwalić się szczególnym zasięgiem. Uważa się, że europejska historia cyfermandr rozpoczęła się dopiero w ubiegłym stuleciu, a jej status kultury modnej zawdzięczamy przede wszystkim Francuzom.
Kryty tsifomandra rośnie do maksymalnie 2,5 metra. Farmer Burea-Uinsurance.com Maja Dumat
Opis rośliny
Tsifomandry są duże do pomieszczeń, ale dość zwarte jak na naturalne standardy, owocujące wiecznie zielone drzewa i krzewy, łatwo zmieniające formę wzrostu podczas ich formowania i zaskakujące przede wszystkim szybkością ich rozwoju. To prawda, na samym początku, w ciągu kilku miesięcy od wysiewu, trudno ocenić tę jakość, ponieważ rośliny rozwijają się bardzo wolno, dodając zaledwie kilkadziesiąt centymetrów.
Chodzi o to, że wzrost części nadziemnych w cyfermandrze rozpoczyna się dopiero po utworzeniu potężnego kłącza i następuje przy stałym wzroście tempa rozwoju. Po 2,2-5 miesiącach roślina zaczyna się szybko rozwijać, przekształcając się na naszych oczach i zwiększając co najmniej 1 mw ciągu pierwszego roku.
W sprzyjających warunkach, przy uprawie na otwartym terenie, w szklarni, z oświetleniem lub w ogrzewanej szklarni, cyfomandra może przekroczyć 4 m wysokości. Tsifomandra wewnętrzna jest ograniczona do maksymalnie 2,5 m, ale nawet największe odmiany zwykłych pomidorów są od nich gorsze i zawsze się od nich różnią.
Kłącze jest powierzchowne. Roślina może wyhodować korzenie powietrzne. Gałęzie drzewa pomidorowego są bardzo cienkie, kruche, kora stopniowo staje się drzewiasta, ale to nie wpływa na kruchość. Dzięki długim szypułkom liści i wdzięcznym pędom cyfamander wydaje się zwiewny, nie jest masywny, ale raczej wyrafinowany, półprzeźroczysty, wzruszająco delikatny. Średnica korony to zawsze połowa wysokości.
Liście cyfermandry są nie tylko duże (do 30 cm), ale bardzo piękne, nieskazitelnie całe, sercowato owalne z lekko spiczastymi końcówkami, o jasnozielonej, trawiastej barwie z jasnymi żyłkami. Siedzą na przemian na długich ogonkach, z dość długimi międzywęźlami. Liście wydają się prześwitywać w słońcu, tworząc efekt przezroczystości, ale jednocześnie zaskakuje błyszczącym połyskiem i obecnością małych kosmków.
Rzadkie ułożenie liści sprawia, że cyfomandra wygląda jak wdzięczny, półprzezroczysty cud. Ich nieprzyjemny zapach może zaskoczyć, ale jeśli nie zetkniesz się z zieleniną, nawet nie zauważysz, a w ogrodzie i szklarni specyficzny aromat doskonale spełnia funkcję odstraszania szkodników.
Owoce tamarillo są słabo zakonserwowane i stosunkowo łatwe do transportu. Farmer Burea-Uinsurance.com Busy_Lizzy
Kwitnienie i owocowanie cyfomandry
Rozkwit cyfermanów jest bardzo imponujący. Jasnoliliowe lub białe, zebrane w symetryczne pędzle, kwiaty wydają się zbyt eleganckie jak na owocującego olbrzyma. Są pachnące, z pięknym pięciopłatkowym kielichem. Tsifomandra, gdy rośnie sama bez wynoszenia na świeże powietrze, wymaga sztucznego zapylenia.
Owocowanie to główna zaleta i duma cyfermandr. Zbiór pomidorów z cyfomandry można uzyskać w ciągu 7, aw szklarniach i pomieszczeniach – i 8-9 miesięcy lub w sposób ciągły. Długość okresu owocowania zawsze zależy od temperatury i oświetlenia.
Owocowanie rozpoczyna się dopiero od drugiego roku, w normalnych ilościach – od trzeciego roku przy uprawie z nasion. Wysokość rośliny wpływa na jakość i termin owocowania. Drzewa pomidora w idealnych warunkach są w stanie wyprodukować od 10 kg plonów rocznie.
Owoce drzewa pomidorowego tylko w niewielkim stopniu przypominają pomidory, nawet ich szypułka bardziej przypomina śliwki, marakuję, a na koniec – kremowe pomidory. Ciemnopomarańczowe, czerwonobrązowe, żółtawe, fioletowe lub różowoczerwone po dojrzeniu, jajowate lub śliwkowe aż do rombu, dwukomorowe owoce drzewa pomidorowego są zbierane w złożone owoce i mogą ważyć do 100 g z długość od 5 do 10 cm.
Zbierane są w typowe, podobne do pomidorów owoce gronowe – bardzo zgrabne, wiszące grona. Każdy owoc zawiera do 12 pseudopomidorów. Błyszcząca skórka jest dość twarda, z gorzkim posmakiem. A słono-słodko-kwaśny miąższ odmian różni się stopniem kwaśności i raczej przypomina nie pomidory, ale agrest z morelami i truskawkami jednocześnie.
Miąższ dość jasny, różowo-złoty, prześwitujący, odcienie różnią się w zależności od odmiany. Zwykle owoce zjada się, obierając nie tylko skórkę, ale także cienką warstwę miąższu pod spodem.
Owoce tamarillo są słabo konserwowane i stosunkowo łatwe do transportu. Świeże są przechowywane tylko na zimno do 1 tygodnia, więc najczęściej są konserwowane i przetwarzane. Słyną z wysokiej zawartości pektyn, witamin i mikroelementów.
Nasiona ukryte w owocu drzewa pomidorowego nie różnią się od nasion pęcherzycy, z wyjątkiem tego, że „krążki” są prawie zawsze pomalowane na czarno.
W pierwszych miesiącach tsifomandra rozwija system korzeniowy, ale potem gwałtownie rośnie. Farmer Burea-Uinsurance.com Maja Dumat
Rodzaje i odmiany cyfermandr
Oprócz cyfomandry buraków bardzo rzadko można znaleźć w sprzedaży nasiona drzewo cyfomandry (Cyphomandra abutiloides) z grubszymi gałązkami i żółtymi lub pomarańczowymi, prawie idealnie okrągłymi owocami o miękkich brzegach. Jagody są słodsze.
Cyfomandra ma około 30 odmian. Różnią się tylko kolorem owocu, miąższu i smaku – od słodkiego do kwaśnego. Nasza odmiana często nie jest wskazana, a kupowanie tamarillo jest prawie jak loteria. Najlepszym sposobem na wybór odmiany, którą lubisz, jest skosztowanie jej owoców.
Jedynym wyjątkiem jest odmiana hybrydowa „Ośmiornica”, za jej główną zaletę uważa się owocowanie w pierwszym roku oraz możliwość uprawy tamarillo jako jednorocznego drzewa na otwartą glebę.
Rosnące warunki dla szyfru pokojowego
Tsifomandru jest trudna w uprawie, ta roślina jest duża, wymagająca i nie dla wszystkich. Może być uprawiana w pomieszczeniach, szklarniach, szklarniach lub jako wanna ogrodowa z zimowaniem w pomieszczeniu.
Coraz częściej starają się uprawiać tamarillo na otwartym polu jako jednoroczną, odrzucając roślinę po nadejściu mrozu, z corocznym przyrostem sadzonek lub wstępnym cięciem i ukorzenieniem sadzonek w następnym roku. Nasiona hybrydy tamarillo zdolne do owocowania w pierwszym roku wysiewa się na sadzonki wraz z pomidorami, stosując później podobną taktykę uprawy.
Cyphomandra buraczana (Cyphomandra betaceae). Farmer Burea-Uinsurance.com Parchen
Oświetlenie i rozmieszczenie
To roślina kochająca słońce, dla której zachowując zwartość w młodym wieku, nadają się tylko miejsca na parapetach, a gdy osiągnie swój prawdziwy rozmiar – jak najbliżej okien. Najjaśniejsze miejsca w domu to jedyna opcja dla szyfru.
Tsifomandry preferuje częściowo okna południowo-wschodnie i zachodnie. Pięknie rosną na południowym wschodzie, ale każde najjaśniejsze okno w domu jest dla nich dobre. Można je umieszczać w pobliżu okien widokowych, na ogrzewanych balkonach i loggiach.
Drzewa pomidora zimą, a raczej od połowy jesieni, zwłaszcza jeśli owocowanie trwa, wskazane jest uzupełnienie oświetlenia, zwiększając nie tyle natężenie światła, ile czas trwania godzin dziennych co najmniej do 11 godzin. Brak dodatkowego oświetlenia prowadzi do utraty części zarówno owoców, jak i liści.
Wybierając miejsce na tamarillo, należy wziąć pod uwagę jego wielkość. Zajmują dużo miejsca, liście wydzielają nieprzyjemny zapach, a delikatne pędy nie tolerują niepotrzebnych kontaktów, dlatego umieszczają je tylko w dużych pomieszczeniach, z dala od miejsc wypoczynku i aktywnego spędzania czasu, gdzie pomidor może się swobodnie rozwijać.
Kontrola temperatury i wentylacja
Tsifomandry świetnie czują się latem w każdej temperaturze powyżej 20 stopni Celsjusza. Główne trudności związane są z chłodnym zimowaniem rośliny. Aby zachować liście i kontynuować owocowanie, musisz utrzymać temperaturę co najmniej 15 stopni.
Jeśli roślina przeszła w stan uśpienia, zostaje przeniesiona do chłodu – ale w granicach 12-15 stopni Celsjusza. Minimalna temperatura, jaką mogą wytrzymać cyfermandry, to 2 stopnie ciepła, natomiast po spadku wskaźników poniżej 10 stopni roślina zrzuca liście i przestaje rosnąć.
To prawda, należy pamiętać, że nawet krótkie ujemne temperatury zwykle nie powodują śmierci rośliny i chociaż bardzo cierpi, jest w stanie wyzdrowieć dzięki szybkiej korekcie warunków.
Latem drzewo pomidora czuje się lepiej na świeżym powietrzu, a przynajmniej przy regularnej wentylacji. W ogrodzie rośnie aktywniej i lepiej owocuje. Umieszczając tamarillo na świeżym powietrzu, należy upewnić się, że miejsce to jest chronione przed przeciągami i dobrym oświetleniem. Możesz ładować rośliny do ziemi, dodawać pojemniki w kroplach i po prostu wyświetlać je na stronach.
Drzewo Cyphomandra (Cyphomandra abutiloides). Farmer Burea-Uinsurance.com Linda De Volder
Dbanie o tsifomandrę w domu
Tsifomandra dobrze radzi sobie z suchym powietrzem. Nie lubi jednak brakujących zabiegów pielęgnacyjnych i wymaga stałej opieki, uzupełnianej przycinaniem.
Podlewanie i wilgotność powietrza
Tsifomandra preferuje stabilną wilgotność gleby. Podlewanie odbywa się po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby. Po podlaniu wodę należy natychmiast spuścić, zapobiegając jej stagnacji na paletach. Podlewanie najlepiej wykonywać w kilku przejściach, powoli tratując glebę, ale unikając zalania. Ta uprawa preferuje poranne podlewanie.
Zimą podlewanie zmniejsza się zgodnie z temperaturami utrzymania i spadkiem tempa wzrostu rośliny, zmniejszając ich częstotliwość o połowę i obniżając wilgotność gleby, ale nie pozwalając jej całkowicie wyschnąć.
Przybliżona częstotliwość podlewania cyfomandry wynosi 2 razy w tygodniu latem i raz w tygodniu zimą.
Roślin nie można spryskiwać, nie ma potrzeby instalowania dla nich nawilżaczy, ponieważ tamarillo dobrze toleruje suche powietrze. Ale lepiej chronić je przed urządzeniami grzewczymi.
Top dressing i skład nawozu
Drzewo pomidora w pomieszczeniach zależy od nawożenia, ich składu i jakości znacznie bardziej niż rośliny rosnące w otwartej glebie. Wskazane jest karmienie Tamarillo nawozami organiczno-mineralnymi, zmieniając ich skład w zależności od etapu rozwoju cyfomandry – stosując nawozy złożone na początku aktywnego wzrostu oraz nawozy fosforowo-potasowe na etapie pączkowania i kwitnienia.
Oprócz głównych makroelementów dla cyfomandry bardzo ważna jest zawartość wapnia, magnezu, cynku i miedzi. Lepiej jest zmieniać nawożenie mineralne materią organiczną, w przypadku rośliny podczas owocowania preferowane są tylko nawozy organiczne (napary z obornika kurzego, dziewanny, preparaty humusowe).
Jeśli wolisz uproszczony schemat, użyj preparatów ekologicznych do owocnych upraw lub preparatów organiczno-mineralnych do pomidorów i innych psiankowatych.
W okresie aktywnego wzrostu lepiej karmić Tsifomandrę co tydzień, o połowę zmniejszoną dawką nawozów lub co 2 tygodnie – pełną dawką.
W przypadku tsifomandry nawozy stosuje się najczęściej w postaci płynnej i dopiero po obfitym podlewaniu. Można stosować nawozy o długotrwałym działaniu.
Przycinanie i kształtowanie szyfru
Tamarillo można przycinać po osiągnięciu przez roślinę wysokości 1 m. Przycinanie 10-20 cm od wierzchołka pędu pozwala na ograniczenie wzrostu: mimo że drzewo nadal będzie rosło, nadal zmieści się w wysokości sufitu pokoje.
Główne przycinanie drzew pomidorowych odbywa się wiosną. Po oczyszczeniu sanitarnym – usunięciu suchych, uszkodzonych lub przerzedzonych pędów – rozpoczyna się samo formowanie, skracanie wszystkich odsłoniętych pędów tak, aby nadać roślinie pożądany kształt i ograniczyć jej wielkość.
Digumandry są bardzo dobre z owalnymi koronami drzewiastymi, na wysokości około 1 m po przycięciu. Jeśli nie ma ochoty ani potrzeby ograniczania rośliny, przycinanie jej nie jest konieczne, dając jej swobodę.
Wielkość owocu cyfomandry można kontrolować poprzez wyrywanie jajników na wczesnym etapie i pozostawianie tylko 3-4 owoców w gronie dla większych jagód.
Tsifomandra „Ośmiornica F1”. Farmer Burea-Uinsurance.com nagrunte
Sadzenie, pojemniki i podłoże
Tsifomandra, szybko rosnący system korzeniowy, wymaga znacznie częstszego przesadzania, niż można się spodziewać po tak dużej roślinie. Lepiej hodować je w bardzo pojemnych pojemnikach, ale przy rozwijaniu podłoża w lutym lub marcu lepiej przeprowadzić coroczny przeszczep.
Cypomandry rozwijają się normalnie tylko na luźnych, żyznych glebach. Odpowiednie podłoża do warzyw lub doniczek, owoców cytrusowych lub uniwersalnych mieszanek z dodatkami spulchniającymi. Jeśli mieszanka gleby jest przygotowywana niezależnie, należy wymieszać glebę darniową z torfem, piaskiem i próchnicą w stosunku 3: 1: 1: 1.
Tsifomandry – rurowy, wymagający dużo miejsca na system korzeniowy. Można je uprawiać tylko w bardzo dużych doniczkach, ale nadal preferowane są klasyczne opcje wanien. Szczególną uwagę należy zwrócić na stosunek szerokości i wysokości doniczki: cyfermandry lepiej rozwijają się w szerokich, ale niezbyt głębokich pojemnikach lub pojemnikach o równych wartościach wskaźników. Niezbędne są wysokiej jakości otwory drenażowe. Taca na pojemnik musi być głęboka.
Podczas sadzenia rośliny na dnie pojemników należy ułożyć wysoką warstwę drenażową. Im mniej rośliny stykają się z korzeniami, tym lepiej, ale tsifomandra nie boi się przesadzania, a także pogłębiania (w rozsądnych granicach): zanurzenie pnia w celu skrócenia jest całkiem do przyjęcia dla młodych drzew. Przycinanie dolnych liści stymuluje szybsze ukorzenianie.
Tsifomandry preferują ściółkowanie gleby lub tworzenie również górnego drenażu (równie dobre są wióry kamienne, agroperlit, keramzyt, wermikulit, jak torfowiec, tylko kamienie naturalne nadają się do materiałów dekoracyjnych). Tworząc warstwę ściółki, przestrzeń bezpośrednio wokół pnia nie zostaje zakryta.
Po przeszczepie wskazane jest trzymanie cyfermandry w stabilnym, ciepłym środowisku, w temperaturze od 20 do 25 stopni i przy rozproszonym oświetleniu.
Choroby, szkodniki i problemy w uprawie cyfomandry
W przeciwieństwie do swoich krewnych z rodziny Solanaceae, cyfomandry uważane są za całkowicie odporne na choroby grzybowe. Oczywiście przy bagnistych glebach pomidor może gnić i umrzeć, ale z drugiej strony prawie nie boi się typowych chorób pomidora.
Spośród szkodników cyfomandra szczególnie lubi mszyce, do walki z którymi lepiej jest uciekać się do chemikaliów dopiero po wyczerpaniu wszystkich innych opcji. Zwykle skuteczne są metody biologiczne, w tym napary z pokrzywy, czosnku, popiołu. Ale mszyce na tej roślinie pojawiają się tylko z niewłaściwą opieką.
Tsifomandra można wyhodować z sadzonek lub metodą klasyczną – z nasion. Farmer Burea-Uinsurance.com Maja Dumat
Reprodukcja szyfru
Tsifomandra można wyhodować z sadzonek lub metodą klasyczną – z nasion. Pomimo pewnych osobliwości reżimów temperaturowych, uprawa rośliny w obu opcjach jest dość prosta.
Nasiona tsifomandry wysiewa się na luźnych, pożywnych podłożach lub czystym piasku. Wstępne moczenie i kiełkowanie nasion przyspiesza proces kiełkowania. Świeże nasiona lepiej kiełkują. Krótkie rozwarstwienie w temperaturze 2-5 stopni przez 24 godziny również przyspiesza proces.
Siew przeprowadza się na głębokość około 1 cm, na zwilżonym podłożu, przykrywając pojemniki szkłem lub folią. Pożądane jest utrzymanie temperatury 25 stopni. Średnio pierwsze pędy mogą pojawić się za 3 tygodnie. Warto zanurkować je dopiero po pojawieniu się trzeciego liścia do małych pojemników lub pojedynczych kubków, a po rozpoczęciu szybkiego wzrostu – do pojedynczych dużych doniczek lub wanien.
W ciągu pierwszych 2-3 miesięcy cyfomandry praktycznie się nie rozwijają, zwiększając system korzeniowy. I w tej chwili musisz bardzo uważnie monitorować zawartość wilgoci w podłożu.
Sadzonki można wyciąć z dowolnego drzewa owocującego, odcinając mocne, mocne jedno- lub dwuletnie gałązki o grubości nie większej niż 1 cm pod skośnym kątem. Ukorzenione są tylko sadzonki wierzchołkowe o długości od 20 cm do 40 cm, z 2 lub 3 międzywęźlami.
Preferowane są sadzonki wiosenne, ale pędy można przycinać latem. Ukorzenienie odbywa się na zwykłym podłożu zmieszanym z piaskiem, pod maską, w temperaturze nie niższej niż 21 stopni. Rośliny przesadza się do dużych doniczek lub wanien natychmiast po ukorzenieniu. Przy odpowiedniej pielęgnacji mogą kwitnąć już w tym roku. Ale kiedy rośnie z nasion i podczas szczepienia w pierwszym roku, lepiej usuwać kwiatostany.
