Cechy wzrostu storczyków w przyrodzie

Storczyki stały się popularnymi roślinami domowymi, które zdobią dom swoimi egzotycznymi kwiatami. Są to dzikie kwiaty, które zwykle rosną w lasach deszczowych, całunach, a nawet na skałach. Storczyki z natury prowadzą inny styl życia i różnią się od gatunków domowych cechami.

Funkcje wzrostu i storczyki w przyrodzie

Storczyki w przyrodzie

Ten egzotyczny kwiat należy do roślin epifitycznych, to znaczy nie potrzebuje ziemi do życia. Najczęściej orchidea rośnie w naturze na korze drzewa, przywierając do niej z ogromnymi korzeniami powietrznymi.

Dzikie phalaenopsis nie jest pasożytem, ​​który żeruje na innych roślinach.Otrzymuje wszystkie niezbędne składniki odżywcze tylko z atmosfery, ponieważ jego system korzeniowy znajduje się w większym stopniu na powierzchni, a fotosyntetyczne korzenie są w stanie wchłonąć wilgoć bezpośrednio z powietrza. Czasami kwiaty te rosną na kamieniach lub kępach suchej trawy.

Najbardziej odpowiednim miejscem do życia dzikiego phalaenopsis są lasy tropikalne, ponieważ istnieją wszystkie warunki konieczne do normalnego wzrostu i długiego kwitnienia: wysoka wilgotność, dobre krążenie powietrze i niezawodna ochrona przed bezpośrednim palącym światłem słonecznym. Taki wilgotny i ciepły klimat przyczynia się do długowieczności dzikich kwiatów.

Terytorium rozmieszczenia storczyków

Skąd ta egzotyczna roślina nie jest dokładnie określona. Niektóre źródła podają, że po raz pierwszy orchidee pojawiły się w Chinach i Japonii, inne twierdzą, że w tropikach Ameryki Południowej znaleziono niezwykły kwiat, podczas gdy inni uważają, że jest to miejsce narodzin Azji Południowo-Wschodniej. Od początku XVIII wieku phalaenopsis szybko rozprzestrzenił się w całej Europie. Naturalne dzikie gatunki storczyków były w stanie dostosować się do różnych warunków klimatycznych i dziś dobrze rosną we wszystkich krajach europejskich i w całej Rosji.

Ponieważ phalaenopsis rośnie w naturze prawie wszędzie, naukowcy warunkowo podzielili terytoria ich wzrostu według stref klimatycznych:

1. Pierwsza strefa obejmowała Amerykę Środkową i Południową, Australię, Południowo-Wschodnią Azja, przybrzeżne części Afryki i niektóre kraje znajdują się w pobliżu równika. Na tych obszarach klimat jest zawsze ciepły i wilgotny, a są to odpowiednie warunki do wzrostu i kwitnienia storczyków w naturze.
2. Druga strefa obejmuje obszary skaliste i lasy górskie, czyli góry Indonezji, Malezji, Nowej Gwinei, Brazylii i Andy Góry te są bardzo wysokie, więc w górskich lasach położonych na zboczach zawsze jest mgła, nawet w upalne dni. Klimat tutaj nie jest tak gorący jak w tropikach, ale wilgotność jest nadal wysoka, więc rosną tutaj prawie wszystkie gatunki storczyków, głównie epifity.
3. Trzecia strefa obejmuje stepy i płaskowyże Brazylii. Tutaj warunki życia storczyków nie są w pełni odpowiednie w porównaniu do tropików lub równika. W tej strefie klimatycznej występują głównie gatunki lądowe i niewielka część epifitów, które rosną w pobliżu zbiorników wodnych.
4. Naukowcy umieścili niektóre terytoria Ameryki Północnej, Europy i Azji w czwartej strefie. Klimat jest umiarkowany, dlatego w tych krajach występują tylko małe gatunki lądowe.

W zależności od tego, gdzie na świecie rośnie Phalaenopsis, jego cechy się zmienią.W gorących krajach warunki środowiskowe są bardziej odpowiednie dla kwiatu, więc okres kwitnienia będzie dłuższy, a także długość życia. I w chłodnym klimacie, na przykład na północy Rosji, storczyk leśny będzie prowadził mniej aktywny tryb życia, będzie miał inne cechy systemu korzeniowego, liści i innych potrzeb.

Odmiany storczyków w przyrodzie

Storczyki są bardzo różnorodne

Istnieje wiele różnych typów i odmiany storczyków – ponad 30 tysięcy, nie licząc gatunków mieszańcowych. Storczyki są stale zapylane w naturalnych warunkach za pomocą innych kwiatów, co prowadzi do ich modyfikacji. Kwiaty mnożą się szybko, więc z każdym rokiem ich liczba w dzikiej przyrodzie rośnie. Rośliny te, w zależności od warunków życia, różnią się charakterem zewnętrznym (rozmiarem, kształtem i kolorem kwiatów, długością łodyg i liści, korzeni itp.) Oraz oczekiwaną długością życia.

Jednym z najczęściej występujących gatunków jest orchidea Phalaenopsis ma również swoje podgatunki i odmiany. Kwiaty Phalaenopsis różnią się płatkami, podobnymi do skrzydeł motyla. Ich kolory są w większości zróżnicowane, co jest typowe dla prawie wszystkich gatunków tej rośliny. Kolorystyka jest bardzo różnorodna – najczęściej w naturze storczyki Phalaenopsis występują w kolorze czerwonym, różowym, fioletowym, białym, niebieskim i ich różnych odcieniach, są nawet czarne kwiaty.Ale czasem można spotkać phalaenopsis o nietypowym kolorze – z liniami, plamami lamparta lub plamkami innych kolorów.

Klasyfikacja dzikich storczyków

W zależności od sposobu życia storczyków w naturalnych warunkach są one klasyfikowane na 3 grupy:

• saprofity,
• epifity,
• gatunki lądowe.

Saprofity

Saprofityczne storczyki różnią się tym, że nie mają chlorofilu. Gatunek ten rośnie pod ziemią.

Saprofityczne phalaenopsis obejmuje wiele gatunków. Ich główną cechą jest to, że nie mają zielonych liści, jak wszystkie znane nam kwiaty. Mają jeden pęd, który jest pokryty łuskami i na końcu których tworzą się kwiaty. Rośliny z tej grupy mają potężny rozwinięty system korzeniowy, podobny do koralowca. Oddzielne korzenie nie emanują z głównego kłącza, odżywia roślinę, pochłaniając całą wilgoć powierzchniową i niezbędne mikroelementy z próchnicy.

Epifity

Większość istniejących gatunków storczyków należy do grupy roślin epifitycznych. Rosną w lasach tropikalnych na drzewach, na skałach, a do normalnego życia potrzebują wysokiej wilgotności i temperatury powietrza. Ich główną różnicą jest zdolność istnienia bez gleby, ponieważ ich powietrzne korzenie i długie pełzające pędy pochłaniają światło słoneczne i wilgoć z otoczenia (od rosy, mgły, deszczu).

Rośliny epifityczne mają cienkie łodygi, które same nie są w stanie samodzielnie wyprostować. Dlatego jako wsparcie używają głównie drzew. Wszystkie wchłonięte składniki odżywcze gromadzą się w mięsistych liściach kwiatów i ich bulwach korzeniowych.

W domu uprawia się tylko epifity, a ze względu na ich cechy i habitat wymagają szczególnej opieki. Opieka domowa obejmuje okresowe nawilżanie rośliny i utrzymanie wilgotności.

Gatunki lądowe

Gatunki lądowe rosną na glebie. Te gatunki storczyków są nam najbardziej znane, ponieważ mają zwykłe zielone liście i korzenie wyrastające z ziemi. Ich siedliskiem jest Europa i Ameryka Północna. Na tych obszarach storczyki rosną do maksymalnie 0,5 m, aw strefach tropikalnych – do 1 m i więcej, tworząc krzak z kilkoma szypułkami.

Gatunki lądowe są przyzwyczajone do zmiany pór roku, dlatego ich aktywność życiowa jest podzielona na kilka okresów – okres aktywnego wzrostu, kwitnienia, rozmnażania i spoczynku. Latem tworzą nowe korzenie boczne, zwane szyszkami korzeniowymi. Przez całą zimę czekają pod ziemią, a wiosną wyrastają z nich nowe łodygi.

Cechy wzrostu storczyków w przyrodzie

Samo rozmnażanie się kwiatów w przyrodzie

Na wolności phalaenopsis same się rozmnażają. Kwiaty te mają również wydłużone liście zebrane w rozetę i jeden lub więcej szypułek. Na szypułkach powstają pąki, z których z czasem pojawiają się piękne jasne kwiaty. Ich liczba różni się w zależności od gatunku.

Rośliny te żywią się korzeniami, które są bardzo silne i mają kilka pogrubień zwanych fałszywymi miskami, w których gromadzą się wszystkie składniki odżywcze. Dzięki tej funkcji systemu korzeniowego kwiaty mogą przetrwać suszę. Również gromadzenie się składników odżywczych w korzeniach przyczynia się do dłuższego kwitnienia.

Rozmnażanie w naturze

W naturze phalaenopsis rozmnaża się przez nasiona. Piękne jasne kwiaty o przyjemnym aromacie przyciągają różne owady zapylające. Po zapyleniu po krótkim czasie na szypułkach tworzą się wydłużone torebki nasienne. Po tym, jak ziarno spada z rośliny matecznej, zaczyna samodzielnie kiełkować. W pierwszym etapie pojawiają się liście, a następnie pęd i wszystkie inne części.

Ziarno nie zawsze natychmiast rozpoczyna niezależne życie po oddzieleniu od kapsułki. Jego kiełkowanie może rozpocząć się za kilka lat.Phalaenopsis są również w stanie produkować potomstwo na szypułkach, a nawet na korzeniach.

Kwitnienie w przyrodzie

Większość gatunków dzikich storczyków ma takie same okresy życia jak rośliny hybrydowe. Mają okresy wzrostu, kwitnienia i spoczynku. U dzikich zwierząt okres kwitnienia Phalaenopsis jest znacznie dłuższy, a ich kwiaty są większe i bardziej nasycone. Wynika to z faktu, że w środowisku naturalnym kwiaty regularnie otrzymują wszystkie niezbędne składniki odżywcze do życia i we właściwej ilości.

Phalaenopsis kwitnie szczególnie długo i pięknie w strefie tropikalnej, ponieważ najbardziej odpowiednimi warunkami do tego jest duża wilgotność i światło słoneczne. Czas trwania i częstotliwość kwitnienia różnią się w zależności od gatunku i warunków wzrostu. Phalaenopsis kwitnie średnio 2-3 razy w roku, a okres kwitnienia zmienia się od 3 do 4 miesięcy.

Wniosek

Storczyki można znaleźć w różnych zakątki globu. Rosną na prawie wszystkich kontynentach, gdzie istnieją odpowiednie dla nich warunki – wysoka wilgotność i wysoka temperatura powietrza. Istnieje wiele odmian tych kolorów, które mają swoje własne cechy i różnią się głównie wyglądem i sposobem istnienia.