Istnieje kilka opinii na temat tworzenia korony słodkiej papryki. Niektórzy uważają, że nie ma sensu angażować się w pasierb. Dotyczy to odmian o niskiej rosnącej koronie. W innych przypadkach tworzenie się pieprzu w szklarni z poliwęglanu jest kluczem do zwiększenia wydajności.
Tworzenie się pieprzu szklarnia z poliwęglanu
Dlaczego potrzebujemy procedury szczypania
Utworzenie krzaka w szklarni jest podstawowym czynnikiem w:
- owocowaniu ,
- tempo dojrzewania.
W środkowej Rosji i jej północnych regionach uprawa roślin jest możliwa w warunkach szklarniowych. W nich szczypanie nowych jajników pozwala uratować istniejące.Właściwa pielęgnacja pieprzu i tworzenie krzaka w szklarni pozwalają przekierować siłę rośliny, aby zwiększyć owoce lub, przeciwnie, do ich liczby ze zmniejszeniem wielkości.
Formowanie różnych gatunków
Rosnące wysoko odmiany w warunkach szklarniowych są niemożliwe bez właściwego przycinania korony i wiązania gałęzi z kratami. Średnie odmiany będą zadowolone z przycinania niższego poziomu procesów i gałęzi bez jajników. Możesz więc pomóc roślinie skierować siły na formowanie owoców. Papryka nie będzie marnować soku na mało obiecujące gałęzie, a poprawi się wentylacja korony, co zapobiegnie chorobom grzybiczym.
Potrzeba uszczypnięcia zależy od wysokości krzewów. Proces przycinania papryki jest przeprowadzany tylko w przypadku niektórych odmian, niezależnie od miejsca wzrostu.
- Wczesne dojrzałe odmiany dojrzewają 100 dnia po zerwaniu.
- W połowie dojrzewania – przez 135 dni.
- Późne dojrzewanie – przez 145-160 dni.
Gatunki nisko rosnące lub karłowate nie wymagają agroformowania korony. W niskich krzewach mało obiecujące pędy są raczej słabe i nie odgrywają roli w żywieniu roślin składnikami odżywczymi. Konieczne jest uformowanie korony tylko wtedy, gdy sadzonki są sadzone zbyt ciasno. Gęste lądowanie pociąga za sobą zagęszczenie liści i spowalnia rozwój roślin.
Proces formowania krzewów pieprzu
Właściwa pielęgnacja papryki i tworzenie krzaków w szklarni z materiału takiego jak poliwęglan są fundamentalnymi czynnikami dla uzyskania bogatych zbiorów. Formowanie łodygi zależy nie tylko od odmiany pieprzu, ale także od mikroklimatu w szklarni.
Roślina uprawiana na otwartym terenie lub w nieogrzewanym pomieszczeniu może osiągnąć wysokość 60 cm, w ogrzewanym pomieszczeniu wysokość krzewów jest znacznie większa a owoce są większe.
Aby prawidłowo uformować krzak i nie spowodować infekcji, narzędzia są dezynfekowane po każdym wystąpieniu. Choroby nie zawsze są natychmiast zauważalne. Przycinanie papryki odbywa się tylko wtedy, gdy rośliny są zdrowe.
Tworzenie się pieprzu obejmuje szereg działań. Wszystko zaczyna się od schematycznego ułożenia krzaków. Kiedy rośliny wyrzucają pąki, jajnik korony lub kilka jajników bocznych są usuwane. W procesie wzrostu usuwane są dodatkowe pędy i liście. Kiedy korona zostanie uformowana i pozostanie wymagana liczba jajników, ściśnij gałęzie szkieletowe, aby zapewnić owocowi niezbędne odżywianie.
Schematyczny układ sadzonek
Schemat sadzenia pokazano w zalecanym opisie nasion. Schemat zależy od najwyższej wysokości, którą krzak może osiągnąć. Przy ułożeniu plantacje pieprzu są ustalane z góry.Tak więc odmiana niewymiarowa nie musi być cięta, jeśli sadzenie odbywa się zgodnie ze wszystkimi zasadami.
Schemat sadzenia, w zależności od odmiany:
- niewymiarowe rośliny umieszcza się w odległości 20-30 cm od siebie, na 1 kwadrat. m znajduje się około 7 krzewów,
- próbki o średniej i wysokiej wysokości umieszcza się w odległości 35–40 cm na 1 kwadrat. m będzie mieć około 5 krzaków.
Sadzonki potrzebują słonecznej światło
W przypadku wszystkich rodzajów papryki pozostaw odstęp 60 cm między rzędami, aby mieć swobodny dostęp do roślin w dowolnym momencie. Istnieje inny schemat lądowania, zwany gniazdowaniem kwadratowym. Jest uniwersalny i nadaje się do wszystkich rodzajów. Przy takim ustawieniu w ziemi wykopany jest otwór o wymiarach 60 x 60 cm. Natychmiast umieszcza się w nim 2 rośliny.
Sadzenie odbywa się w kompostowanej glebie. Nasiona wysiewa się we wspólnej doniczce w marcu. Ziemia kiełkująca musi koniecznie być nawożona materią organiczną. Kiedy kiełki będą miały 3 pełnoprawne liście, można je zanurzyć w osobnych pojemnikach z torfem.
Sadzonki są najlepiej narażone na około 12 godzin dziennie. Pod koniec okresu sadzonki pędy nurkują do szklarni, obserwując układ.
Usuwanie pąków i szczypanie
Jajnik koronowy to pączek uformowany w początkowym rozwidleniu głównego pnia.Papryka ma tylko główny pień, rozgałęzia się, gdy osiągnie wysokość 20 cm, w zależności od odmiany. Kiedy gałąź się zaczyna, pączek korony zostaje natychmiast odcięty. Ten ruch pozwala poprawić odżywianie nerek znajdujących się nad widelcem. Pierwsze przycinanie odbywa się, gdy łodyga osiąga 15 cm wysokości.
Aby uformować krzak, należy rozpocząć jak najwcześniej, w procesie rozwoju łodygi. Pojawiają się na nim pędy boczne. Usuwane są nie tylko dodatkowe pędy, ale także niektóre kwiaty. Pasierb to wszystkie pędy, które powstają w kątach liści. Powinny zostać usunięte.
Na początkowej łodydze pozostają 2-3 pędy. Zostaw najsilniejszy, uwolniony z widelca, po usunięciu pączka korony. Będą to pędy pierwszego rzędu, które są również nazywane szkieletowymi. Każda gałąź szkieletu ma własne pędy, które również szczypią. Wszystkie procedury przeprowadzane są zgodnie z jedną zasadą: pozostaw mocne grube pędy, usuń słabe.
Aby uzyskać duże owoce, pozostaw od 15 do 25 jajników w krzakach, w zależności od odmiany. Po usunięciu pędu na łodydze pozostaje 1 liść: to on zapewnia pożywienie dla jajnika.
Przycinanie liści i kiełków
Główny pień uwalnia liście i strzela poniżej punktu zaciskania. Są natychmiast usuwane. Usuń liście, osłaniając światło jajników i spożywając nadmiar soków. Krzew jest stale sprawdzany pod kątem uszkodzonych, niezdrowych liści. Są również usuwane.
Gdy pierwsza partia owoców osiągnie dojrzałość techniczną, liście są usuwane pod krzakami. Jednorazowo usuwa się nie więcej niż 2. Podobnie jak w przypadku wszystkich owoców. Pod koniec sezonu, nie później niż 45 dni przed pełnym zbiorem, ustają manipulacje. Surowo zabrania się usuwania wszystkich liści na raz, w przeciwnym razie krzak umrze.
Tworzenie części szkieletowej
Jeśli wszystko zostanie wykonane poprawnie, a pożądana liczba owoców pozostanie na krzaku, uważaj ich odżywianie. Na początek tworzenie nerki jest zatrzymane. Ten ruch pozwala racjonalnie rozłożyć siłę rośliny.
Ostatnie przycinanie odbywa się 45 dni przed pełnym zbiorem. Odetnij wszystkie wierzchołki gałęzi szkieletowych. W tym momencie następuje aktywne tworzenie i dojrzewanie owoców. Szczypanie punktów wzrostu gałęzi szkieletowych pozwala nam kierować soki w celu dostarczenia składników odżywczych do istniejących owoców.
Zalecenia dotyczące formacji
Jeśli na głównym trzonie pojawi się kilka jajników wieńcowych wszystkie są usuwane. Jeśli nie zostanie to zrobione, krzak będzie słabo rosnąć.
Gdy rosną w ogrzewanych szklarniach z poliwęglanu, rośliny rosną dłużej – musisz ciężej pracować i odciąć wszystkie liście, które są wyrzucane przez główną łodygę.
Jeśli krzak zostanie uderzony przez białą, bakteryjną lub szarą zgniliznę, zabronione jest uszczypnięcie: zaszkodzi tylko roślinie.
Gdy wilgotność jest wysoka w szklarni, konieczne jest usunięcie dolnych liści nawet z niewymiarowych odmian pieprzu.
Zaleca się uformowanie krzewu w 2 łodygi. Pozwala to uzyskać optymalną liczbę gałęzi szkieletowych, których owoce można dobrze ustalić.
Pamiętaj, aby zawiązać wysokie okazy.
Wniosek
Terminowe sekwestrowanie kultury pieprzu i odpowiednia pielęgnacja pomaga osiągnąć dobre plony, niezależnie od tego, gdzie rosną. Celem zabiegu jest przerzedzenie wierzchołków, zwiększenie zdrowia roślin, zwiększenie plonów, ochrona przed chorobami grzybiczymi. Przygotuj narzędzie z wyprzedzeniem, zmielić, zdezynfekować. Krzewy badane na obecność chorób. Po każdym krzaku wymagana jest dodatkowa dezynfekcja narzędzi.
