Druga połowa lata i początek jesieni to okres aktywnego życia os. To właśnie w tym czasie pszczelarze zastawiają pułapki na te kłujące owady błonkoskrzydłe, mając nadzieję, że uchronią pszczoły przed atakiem tak agresywnych sąsiadów.
Dzisiaj porozmawiamy o odmianach os, które są szczególnie niebezpieczne dla pasieki, a także o głównych metodach radzenia sobie z nimi.
Treść artykułu
- 1 Wrogowie osy Was
- 2 Główne środki ochrony pasieki
- 3 Jak zrobić pułapkę
- 4 Trująca przynęta
Wrogowie osy Was
Osy zawierają wiele żądlących owadów o płetwiastych skrzydłach. Ta grupa łączy dość dużą liczbę osobników w sposobie życia i budowie ciała zbliżonych do pszczół miodnych.
Najbardziej agresywne wobec pszczół są szerszenie, polskie, filantropi (wilki pszczele).
Szerszenie i polis są klasyfikowane jako skrzydlate.… Cechą charakterystyczną owadów są przednie skrzydła złożone wzdłuż ciała w spoczynku. Szerszeń to największa osa tego gatunku..
Owady osiedlają się w dziuplach drzew lub budują specjalne gniazda z szarej masy papierniczej, umieszczając je w ustronnym miejscu – pod dachem domu, w oficynach, puste ule.
Późnym latem i na początku września w pobliżu uli można spotkać kilka odmian os liściastych: osy leśne, niemieckie, czerwone, średnie i pospolite. Atakują osłabione ule, grabiąc miód i zabijając pszczoły. Martwe pszczoły miodne są wykorzystywane przez samice os do karmienia własnych larw.
Należy zauważyć, że masową śmierć pszczół w wyniku ataku owadów z grupy os obserwuje się tylko w tych latach, w których w naturze nie ma innego pokarmu. W warunkach głodu do uli wdzierają się drapieżne owady po tym, jak pszczoły zbierają się w maczudze, piją tu miód i masowo niszczą właścicieli gniazda. Szerszenie są szczególnie agresywne późną jesienią, z łatwością pokonując ochronę ula ze względu na imponujące rozmiary i siłę.
Niebezpieczeństwo ataku osiki polega nie tylko na silnym osłabieniu gniazd, ale także na prawdopodobieństwie zarażenia pszczół jakąś chorobą zakaźną!
Do najgroźniejszych dla pasieki os kopiących należą m.in. filantropia trójkąta czy wilk pszczeli.… Pod względem cech biologicznych złoty palus jest mu bliski. W glebie żyją owady tego gatunku. Wyprowadza się tu również larwy, karmiąc je sparaliżowanymi owadami złowionymi podczas polowania.
Filantropi prezentują się elegancko – mają smukłe, bezwłose ciało, wydłużone nogi. Dorosłe osobniki osiągają długość 1,2-1,7 centymetra, mają mocne szczęki, charakterystyczny czarno-żółty kolor ciała i czarne trójkąty na grzbiecie.
Charakterystyczną cechą filantropów koronnych, innej odmiany os drążących, jest wyraźnie widoczny wzór w kształcie korony na przedniej części głowy.
Drapieżniki są aktywne w upalne, słoneczne dni. Polują od rana do 6:7 przy temperaturze powietrza co najmniej +23 stopnie.
Chętnie zasiedlają gleby lekkie nadające się do budowy podziemnych tuneli i nor, preferując gleby piaszczysto-gliniaste i bielicowe. Typowe dziury, wskazujące na kolonię owadów, można znaleźć wzdłuż dróg z nasypami, na zboczach wąwozów i rowów.
Samce nie stanowią zagrożenia dla pasieki, ale filantropki chętnie polują na pszczoły dostępne w promieniu 2,5-5 km od norki. W specjalnych komorach umieszczają do siedmiu sparaliżowanych pszczół, a następnie składają jaja w okolicy klatki piersiowej.
Drapieżniki żyją do 1,5 miesiąca i wyposażają w tym okresie do trzech gniazd. Podczas gniazdowania pszczoły miodne są aktywnie łapane, zbierając je w locie lub na kwiatach podczas zbierania.
Główne środki ochrony pasieki
Na pytanie, jak pozbyć się os w pasiece, można odpowiedzieć jednoznacznie: sukces będzie zależał od kompleksowych działań podjętych przez pszczelarza.
Duże kolonie os mogą znacznie osłabić gniazda pszczół, ponieważ drapieżniki wolą osiedlać się dokładnie w miejscach, w których się wykluły. Poczwarki owadów dobrze znoszą zimowanie, co również przyczynia się do rozprzestrzeniania się kolonii.
Walka z osami w pasiece obejmuje następujące środki:
- Aby zniszczyć filantropów, konieczne jest zaoranie lub wykopanie na zimę terenów zajmowanych przez kolonię drapieżników. Osy te uwielbiają osiedlać się tylko na suchych obszarach, pozbawionych roślinności. Dlatego wskazane jest obsiewanie zaoranej ziemi trawą lub stałe nawilżanie tego obszaru poprzez przykrywanie jej słomą, opadłymi liśćmi i drobnymi zaroślami. W okresie masowej hodowli drapieżników pomaga przeniesienie pasieki w inne miejsce, położone z dala od norek os. Możesz wlać środek owadobójczy do samych gniazd.
- Walka z szerszeniami w pasiece jest nie do pomyślenia bez wcześniejszego zniszczenia ich papierowych gniazd. Wiosną konieczne jest zabicie samicy, ponieważ to ten krok sprowokuje śmierć całej rodziny drapieżników (nie będzie nikogo, kto by nakarmił młode).
- W przypadku listków i szerszeni stosuje się insektycydy w mieszaninie z atraktantem (etero-2,4-heksadienylomaślan). Służą do leczenia gniazd szkodników.
- Innym skutecznym i niedrogim sposobem jest zastawianie pułapek w miejscach, w których gromadzą się drapieżniki.
Jak zrobić pułapkę
Najłatwiejszym sposobem na zrobienie pułapki na osy jest użycie starej plastikowej butelki.… Odcina się od niego górną część z szyją (wysokość tej części wynosi do 10-15 cm). Szyja rozwija się wąską częścią w dół i ściśle przylega do butelki. Rezultatem jest wąskie wejście, przez które trudno się wydostać.
Pułapka jest wypełniona przynętą w jednej trzeciej lub mniej. Jak jest używany:
- mieszanka wody i miodu, karmiona miodem;
- kęs wina;
- fermentowany kompot.
Karmę miodową stosuje się bardzo ostrożnie, aby uniknąć śmierci pszczół! Butelki są instalowane późnym wieczorem, a wyjmowane rano przed rozpoczęciem pszczelego lata. Aby nie być stale na służbie w pasiece, lepiej jest użyć octu winnego, który absolutnie nie przyciąga pszczół.
Gdy pułapki są wypełnione trupami os, są one czyszczone i ponownie napełniane przynętą.
Innym sposobem na złapanie drapieżników nascomy jest użycie szklanego litrowego słoika i domowego plastikowego lejka.… Dwie wymienione części są połączone gumowym pierścieniem.
Wewnątrz na dnie słoika wlewa się 20-30 g kwaśnego soku owocowego. Następnie słoik umieszcza się bokiem na wieczku ula. Możesz go ugniatać na ziemi bezpośrednio przy uli. Zarówno osy, jak i muchy chętnie sięgają po taką przynętę. Pszczoły nie reagują na kwaśny sok owocowy – z urządzenia można korzystać przez całą dobę.
Po 3-5 dniach „połów” wypełnia się czystą wodą. Po zniszczeniu szkodników uzyskaną masę wlewa się do szamba, a pułapkę napełnia się świeżą porcją przynęty i ustawia na miejscu.
Trująca przynęta
Alternatywą dla prostych pułapek może być użycie zatrutych przynęt. Oto trzy praktyczne sposoby:
Wykorzystanie grzybów Amanita… Muchomor jest dokładnie kruszony i gotowany przez trzy minuty w mieszaninie 100 g miodu i 250 ml wody. Trucizny nie należy umieszczać na pasiece podczas aktywnego lata! Lepiej rozprowadzić przynętę w pobliżu kolonii osiki. Wtedy po zatruciu drapieżniki będą miały czas na dotarcie do gniazd i nakarmienie larw przynętą. W rezultacie zginie cała kolonia.
Uwaga: wszystkie prace z muchomorem należy wykonywać w rękawiczkach.
Wykorzystanie kurzu… Impreza odbywa się jesienią, kiedy w pasiece nie ma aktywnego lata. Otwory w ulach muszą być zamknięte! Podczas pracy należy zachować szczególną ostrożność, aby rodziny pszczele nie zostały zranione. Głębokie talerze smarujemy cienką warstwą miodu i posypujemy pyłem (DDT). Następnie przynęta jest instalowana w tych miejscach pasieki, które były najczęściej odwiedzane przez samice os. Na 50 rodzin pszczelich wystarczy 3-5 płytek kurzu. Drapieżniki chętnie siadają na przynęcie i wkrótce umierają. Metoda daje dobre efekty już po trzech dniach – szkodniki prawie całkowicie znikają.
Ważne: wraz ze wschodem słońca i wzrostem temperatury powietrza z pasieki usuwane są wszystkie talerze, a wejścia są otwierane.
Zastosowanie chlorofosu… Aby przyciągnąć filantropów do gałęzi drzewa w pobliżu uli, konieczne jest powieszenie 200 g mięsa. Przynęta znajduje się około 50-60 cm od powierzchni ziemi. Drapieżniki szybko znajdują mięso i chętnie gromadzą się w tym miejscu. Następnego dnia przynętę traktuje się roztworem chlorofosu, a wiadro wody umieszcza się pod mięsem. Sparaliżowani filantropi wpadają do wody i umierają. Przy silnej kolonii drapieżników w ciągu jednego dnia można w ten sposób zebrać do 100 filantropów, 300 os i 50-60 szerszeni.
Aby skutecznie walczyć z szerszeniami i osami w pasiece, pszczelarz musi być wyjątkowo ostrożny. Kompleksowe działania prowadzone są od wczesnej wiosny do późnej jesieni i obejmują zarówno fizyczne niszczenie gniazd szkodników, jak i stosowanie różnych metod łapania i zabijania poszczególnych osobników.
