Gwałt lub gwałt to dwuletni chwast z rodziny krzyżowych. Występuje na Kaukazie iw europejskiej części naszego kontynentu. Rzepak jako roślina miododajna ma wartość głównie dla rodzin pszczelich. Dzięki nektarowi pozyskiwanemu z tej rośliny pszczele gniazda rozwijają się i zyskują siłę.
Treść artykułu
- 1 Znaczenie dla rolnictwa
- 1.1 Прямая
- 1.2 Łukowaty
- 1.3 Zwykły
- 2 Wydajność miodu
- 3 Przydatne właściwości
Znaczenie dla rolnictwa
W rolnictwie roślina miododajna nie jest specjalnie uprawiana. Jeśli zostanie znaleziony na polach rolnych, jest odchwaszczany lub niszczony pestycydami.
Oprócz gruntów ornych chwast rośnie na łąkach i na brzegach zbiorników wodnych. Uwielbia wilgotne gleby i niziny.
Dla pszczelarzy cenne są tylko trzy rodzaje rzepaku:
- prosto;
- łukowaty;
- zwyczajny.
Прямая
Trawa ma gładką, błyszczącą łodygę, która jest rozgałęziona u góry. Osiąga wysokość 70-80 centymetrów. Kwitnie jasnożółtymi kwiatostanami. Rośnie w miejscach dobrze nawilżonych.
Jest źródłem nektaru i pyłku dla pszczół miodnych.
Łukowaty
Ten dwuletni chwast nie ma bardzo wysokiej łodygi – w zależności od roku osiąga wysokość od 20 do 60 centymetrów. Kwiaty są żółte.
Odmiana ta jest również dobrym źródłem pyłku i nektaru dla pszczół.
Zwykły
Kwiatostany są złocistożółte o silnym aromacie atrakcyjnym dla pszczół. Chwast ma długą, wyprostowaną łodygę o wysokości do 60 centymetrów. Jej górne liście są ząbkowane, a dolne w kształcie liry z dużym płatem końcowym.
Ten rodzaj trawy zapewnia rodzinom pszczół podtrzymujący przepływ, będąc stałym źródłem pyłku i nektaru.
Wydajność miodu
Na pytanie, czy roślina miododajna jest rośliną miododajną, czy nie, można odpowiedzieć twierdząco, ale z małym zastrzeżeniem. Dojrzały miód prawie nigdy nie jest wypompowywany! Cały zebrany nektar i pyłek służy do karmienia młodych pszczół w okresach, gdy w przyrodzie nie ma łapówki od innych roślin.
Dane znane są tylko dla pospolitego gwałtu. Z jednego hektara twardych zarośli tego chwastu można uzyskać od 40 do 50 kilogramów miodu.
Powstały produkt pszczeli ma przyjemny smak, ale bardzo słaby aromat. Kolor jest zielonkawo-żółty. Przechowywany jest w postaci płynnej przez krótki czas – niemal natychmiast po wypompowaniu z plastra rozpoczyna się proces krystalizacji.
Ten rodzaj miodu nie jest zbyt słodki, ponieważ zawartość cukru w nektarze jest dość niska – 15-20 miligramów w stu kwiatach.
Przydatne właściwości
Dojrzały miód to rzadkość nie tylko na rynku, ale także w pasiekach. Jeśli pszczelarzowi uda się pozyskać ten produkt pszczeli, jest on wykorzystywany w celach leczniczych i profilaktycznych podobnie jak inne odmiany łąkowe.
Taki miód jest inny:
- wysokie właściwości antybakteryjne – może być stosowany na przeziębienia, rany i ropne nacieki na skórze;
- dobre właściwości przeciwzapalne i przeciwbólowe, w szczególności stosuje się go w chorobach nerek;
- składniki przeciwstarzeniowe i regenerujące w swoim składzie – odpowiednie do zabiegów kosmetycznych, profilaktyki przeziębień, stymulacji odporności.
Taki miód nie różni się jednorodnością (jednoskładnikowy). Otrzymany produkt musi zawierać inne zioła łąkowe (mniszek lekarski, tymianek, koniczyna, cykoria itd.), które nieznacznie zmieniają jego kolor i smak – na przykład miód może być bardziej aromatyczny i mieć jasnożółty kolor.
