Gęsi rasy duńskiej Legard są uwielbiane przez hodowców drobiu na całym świecie. Są dość bezpretensjonalne w jedzeniu i mają duże rozmiary. Dorośli ważą 7-8 kg. Żywią się głównie ziołami, czasem z domieszką dodatków przydatnych do wzrostu, ale nawet bez dodatkowego karmienia tempo wzrostu i rozwoju ptaków jest niesamowicie wysokie.
Gęsi Legart duński
Cechy duńskiego Legart
Gęsi rasy L Garth ma wielką jakość w dół „podschipyvat” może mieć jedenaście miesięcy życia. Procedurę należy wykonywać regularnie co 6 tygodni. W ciągu roku od jednego ptaka można uzyskać około 0,5 kg puchu.
Jeśli spojrzysz na zdjęcie, zobaczysz, że gęsi różnią się wyglądem:
- z małą, wydłużoną szyją, co jest dobre wyróżnia się na tle małego ciała,
- fałd w okolicy brzucha,
- niebieskie oczy,
- czerwonawo-pomarańczowy dziób i łapy tego samego koloru.
Od urodzenia do dorosłości
W chwili urodzenia duńskie gęsi Legart mają żółte upierzenie z ciemnymi plamami, z wiekiem stają się popielato-białe. Mają bardzo wdzięczny chód, wyśmienity wygląd i łagodne usposobienie, ponieważ ostatnia cecha, którą szczególnie je uwielbiali.
Jedna dorosła gęś znosi około 40 jaj rocznie, każde o wadze około 200 g. Ale taka dobra produkcja jaj nie wpływa na wylęgu: z reguły pisklęta pojawiają się z maksymalnie połowy jaj. Ale te pisklęta gęsie, którym mimo wszystko się urodziły, mają doskonałą odporność, więc nie są zagrożone poważnymi chorobami i infekcjami.
Ptaki tej rasy potrzebują przestronnego pastwiska i dodatkowego karmienia dla pełnego wzrostu i rozwoju (nie mylić z ulepszonym karmienie, które wręcz nie potrzebują.)
W wieku dwóch miesięcy gęsi Legart wyglądają już dorosłe i ważą około 6 kg, przez kolejny miesiąc przybierają 1-2 kg. W rezultacie jednostka może osiągnąć wagę 9 kg mięsa i innych cennych produktów.
Zdjęcie pokazuje, że anatomiczne cechy dorosłego gąsiora różnią się od tych, które natura obdarzyła gęsi. Samce są masywne, ciężkie, o kwadratowym ciele, czego nie można powiedzieć o kobietach – są wydłużone i smukłe. Ptaki hodowane do tuczu są nieco inne: nadal mają ten sam kwadratowy kształt ciała, ale krótką i ciężką szyję.
Uprawa gęsi duńskich
Przy hodowli ptaków tej rasy, ze względu na ich prawie idealny temperament, rzadko pojawiają się problemy. Osądź sam:
- Prawie zawsze są w zrównoważonym, spokojnym stanie.
- Niemal niemożliwe jest wywołanie od nich ataku agresji.
- Nigdy nie zaatakują osoby postronnej .
- Jest z nich niewiele hałasu.
I pomimo faktu, że tempo wzrostu i przyrostu masy ciała jest bardzo wysokie. Latem gęsi zdobywają dobre, dobrze odżywione ciało, zachowują przybraną wagę aż do uboju zimowego.
Aby zapewnić dobre przeżycie, rolnik musi odpowiednio dbać o ptaki: zaszczepić je na czas i dodać wszystkie niezbędne witaminy i minerały do paszy. Dzięki temu prostemu przedsięwzięciu możliwe jest znaczne obniżenie poziomu śmiertelności przez wiele lat.
Dziewięciomiesięczne osobniki są już uważane za dojrzałe, a pierwszy kontakt seksualny w gęsi występuje kilka tygodni wcześniej niż w przypadku gąsiora. W połowie wiosny składanie jaj jest w pełnym rozkwicie, ale z powodu niewystarczająco rozwiniętego instynktu wylęgu trudno będzie uzyskać dobre potomstwo bez inkubatora.
Młody wzrost rośnie szybko przez pięć miesięcy, pisklęta zachowują się polubownie, bez kanibalizmu. Po 6 miesiącach tempo przyrostu masy ciała zmniejsza się.
Wskaźnikiem właściwej opieki nad duńskimi legarsami jest pełne białe upierzenie osoby dorosłej bez obcych czarnych lub szarawych wtrąceń. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że charakterystyka rasy przejawia się w pełni podczas drugiego sezonu reprodukcyjnego, dlatego dopuszczalna jest obecność czarnych znaków w pierwszych pisklętach.
Różnice Legarts od innych ras
Wszystkie samice tej rasy prawie nie mają instynktu macierzyńskiego, co czyni ich opis podobnym do włoskich gęsi, ale młody Legart jest wizualnie znacznie większy i waży więcej. Z wyglądu bardziej przypominają rasę Enden, ale te ostatnie są bardzo agresywne, więc nie można ich pomylić z dobrze wychowanymi Duńczykami.
Charakterystyczne cechy duńskich gęsi rasy gęsi to:
- dziób, którego koniec jest trochę lżejszy od podstawy,
- spokojnie i mierzony,
- chodząc na zgiętych nogach.
Atrakcyjny wygląd, miłujący spokój charakter i bezpretensjonalność – to nie wszystko zalety tych ptaków. Gęsi rasy Legard Datxian mają bardzo smaczne i pożywne mięso, którego zapotrzebowanie jest bardzo duże.
Teraz wiesz wszystko o duńskiej rasie gęsi Legard i tym, co wyróżnia duńskie gęsi Legart od innych.
