Prawidłowe podlewanie Zamiokulkas jest gwarancją jego piękna i zdrowia. Ten kwiat pochodzi z gorącego kontynentu afrykańskiego, więc lepiej toleruje suchość niż nadmierną wilgotność. W celu udanej uprawy należy zachować równowagę i wziąć pod uwagę porę roku, w razie potrzeby zwilżając roślinę.
Podlewanie Zamiokulkas – zasady i zalecenia
Podstawowe zasady
Częstotliwość
Częstotliwość podlewania Zamiokulkas w domu można określić tylko w przybliżeniu, ponieważ wiele zależy od pory roku i cech soczystości.
Korzenie rośliny to bulwy przechowywane w wilgoci dla długi czas, co pozwala im znieść chwilową suszę.
Ale nadmiar wilgoci działa na nie negatywnie, powodując gnicie, aw rezultacie śmierć kwiatu. Dlatego plantatorzy kwiatów kierują się uniwersalną zasadą: lepiej nie uzupełniać niż przepełniać.
Czas zależy od stanu gleby – powinien dobrze wyschnąć, ale nie do końca. Konieczne jest sprawdzenie nie tylko górnych warstw podłoża, ale zawartości doniczki do około połowy. Aby to zrobić, przyklej cienki drewniany kij do ziemi.
Możesz podlać roślinę z góry lub przez paletę, ale lepiej – zgodnie ze schematem łączonym.
Niektórzy hodowcy kwiatów używają specjalnych doniczek z automatycznym nawadnianiem , ale ogólnie stosunek do nich jest niejednoznaczny.
Zapotrzebowanie na wodę
Podlewanie odbywa się za pomocą miękkiej, dobrze utrzymanej wody. Minimalny okres sedymentacji wynosi jeden dzień. Temperatura cieczy jest temperaturą pokojową, zimą jest nieco ciepła. Jeśli to możliwe, lepiej jest użyć wody deszczowej lub źródlanej.
Technologia podlewania
- Podlewaj kwiat z góry, dokładnie pod korzeniem, używając konewki z wąskim nosem. Dzięki tej wilgoci nie można dostać się na liście rośliny.
- Podłoże w doniczce powinno być luźne z dobrym drenażem, aby woda szybko przepłynęła przez glebę i wypełniła patelnię. W tej pozycji należy go pozostawić na 15 minut.
- W procedurze zimowej resztki są po prostu wylewane po 15 minutach, latem są ponownie wlewane do garnka, a gdy woda spływa do dolnego zbiornika, natychmiast jest wylewana.
Górny opatrunek
Ważną częścią pielęgnacji kwiatów w domu jest regularny górny opatrunek, który łączy się z podlewaniem. Wiosną i latem Zamiokulkas jest karmiony uniwersalnym kompleksem sukulentów. Nawóz stosuje się co dwa tygodnie.
Roztwór pożywki wlewa się w drugim etapie po wstępnym zwilżeniu podłoża. Kwiaciarnie zaleca się zmniejszenie o połowę części wskazanej na opakowaniu, aby uniknąć oparzenia korzenia. Ponadto raz w miesiącu możesz wykonać zabieg dolistny, spryskując liście mocznikiem.
Funkcje procedury
Po przeszczepie
Istnieje zasada – Zamioculcas nie należy podlewać po przeszczepie. Jednak wiele zależy od podłoża, na które przesadzany jest sukulent.
Jeśli mieszanina gleby jest całkowicie sucha, podlewanie odbywa się podczas przesadzania. I następny – dopiero po 7-10 dniach, upewniając się za pomocą kija, że ziemia wystarczająco wyschła.
Jeśli przeszczep odbywa się w wilgotnej glebie – kwiat nie jest podlewany. Po 3-4 dniach Zamioculcas delikatnie zwilża się, a woda jest natychmiast spuszczana z patelni. Jednocześnie kierują się stanem podłoża: jeśli nie ma pełnej pewności, lepiej odłożyć procedurę na kolejny dzień.
Latem
Podlewanie przeprowadzane w miarę wysychania gleby
W cieplejszych miesiącach wilgoć z gleby szybko odparowuje, dlatego podlewanie odbywa się częściej. Począwszy od wiosny częstotliwość zabiegów stopniowo rośnie: najpierw, raz na dwa tygodnie, a następnie co 10-7 dni. W takim przypadku należy sprawdzić stan gleby kijem, biorąc pod uwagę rzeczywiste potrzeby Zamiokulkas.
W bardzo gorące lato można podlewać częściej, pod warunkiem, że podłoże wyschnie do połowy doniczki. Wilgotność atmosferyczna nie jest bardzo ważna dla samej rośliny, ale wpływa na szybkość parowania z ziemi. Tak więc przy suchym powietrzu górna warstwa szybko wysycha, a dno nadal pozostaje mokre. W takim przypadku skupienie się na suchości powierzchni jest niemożliwe – dodatkowe podlewanie doprowadzi do zalania korzeni i ryzyka choroby. Aby się nie pomylić, lepiej utrzymywać wilgotność w pomieszczeniu w normalnym zakresie.
Zimą
Od jesieni liczba procedur jest stopniowo zmniejszana. W okresie odpoczynku zimowego są one przeprowadzane co 3-5 tygodni. Jednocześnie sprawdzają również stan gleby kijem.
W chłodne dni temperatura wody staje się ważnym warunkiem. Nie powinno być zbyt ciepło, ale – tuż powyżej temperatury pokojowej. Najlepszy opatrunek w miesiącach jesienno-zimowych nie jest przeprowadzany.Urządzenia grzewcze mogą powodować nadmierną suchość w pomieszczeniu, dlatego należy kontrolować wilgotność. Zaleca się nawilżanie powietrza z atomizera i wytworzenie go, ale nie narażaj Zamioculcas na niebezpieczeństwo przeciągów.
Głównym zagrożeniem jest zgnilizna korzeni: na liściach pojawiają się jasnoczerwone plamy, łodygi ciemnieją, miękną i stają się cieńsze, roślina usycha i spowalnia wzrost. Ale są to tylko zewnętrzne oznaki głównego problemu – gnicia korzeni.
Leczenie domowe
Przy pierwszych objawach choroby należy natychmiast przerwać zabiegi wodne. Lepiej jest przesadzić roślinę, usuwając uszkodzone liście i zgniłe części korzeni.
Przed przesadzeniem na nowe podłoże są one czyszczone i traktowane fungicydami. Podlewanie kwiatu jest możliwe tylko po dokładnym wysuszeniu gleby.
Brak wilgoci
Zamiokulkas nie reaguje tak boleśnie na brak wilgoci, ale w tym przypadku nie obywa się bez konsekwencji. Kiedy podłoże wyschnie, a zapasy wody w bulwach się wyczerpią, roślina zaczyna wysychać.
Proces suszenia odbywa się od góry, a nie od korzeni, więc po wznowieniu kwiatu można całkiem zrehabilitować kwiat.
Objawami problemu są żółknięcie, suszenie i opadanie górnych liści. I oczywiście sucha gleba w doniczce. Przy pierwszych oznakach braku wilgoci musisz przejrzeć schemat. Nawadniaj Zamiokulkas coraz częściej i obficie (ale nie przesadzaj), a jego zdrowie będzie stopniowo odzyskiwać.
