Szparagi pierzaste to najbardziej puszysta i najbardziej przewiewna z jasnozielonych roślin doniczkowych. Piękne, gęsto rozcięte zielenie o elastycznych, długich pędach – jedna z niepowtarzalnych zalet rośliny. Szybko rosnąca „pajęczyna” z łatwością przyćmi konkurencję pod względem zwiewności, warstwowania oraz zdolności do wprowadzenia do wnętrza lekkości i harmonii. Niestety roślina ujawnia swoje piękno tylko w odpowiednich warunkach. Setaceus nie można nazwać bardzo trudnymi do uprawy szparagami, ale nie toleruje też zaniedbań. To jeden z najbardziej kapryśnych rodzajów szparagów domowych, słabo reagujący na wilgoć, wysychanie podłoża i suche powietrze.
Szparagi pierzaste – szybko rosnąca „pajęczyna” lub „chłód”
Spis treści:
Jeden z najczęstszych krewnych szparagów ogrodowych w kulturze pokojowej szparagi szparagowe (szparagi szparagowe) – roślina wewnętrzna, szklarniowa i bukietowa. Jej zwiewne liście dodają elegancji bukietom i kompozycjom, świetnie prezentują się zarówno w zwykłych doniczkach, jak i w ampelach.
Asparagus setaceus, pierzasty, szczeciniasty, szczeciniasty i po prostu szparagowy setaceus – jak tylko ten specjalny gatunek szparagów nie zostanie nazwany! Ale są też popularne pseudonimy – „pajęczyna”, „chłód”, „drzewo panny młodej”. W Europie roślina ta znana jest jako paproć szparagowa lub szparag pnący (szparagi paprociowe, szparagi pnące), ale ten przedstawiciel rodziny szparagów nie ma nic wspólnego z paprociami, chociaż struktura liści przypomina nieco luksusowe liście.
Są to wiecznie zielone krzewy karłowate, których maksymalna wielkość w formacie pomieszczenia zależy od wieku, odmiany i ich kondycji. Pędy szparagów Setaceus nie mogą być ograniczone do 1,5 m długości, im starszy krzew, im gorsze oświetlenie zimą, tym dłuższe „strzałki”. Szparagi pierzaste rosną szybko, ale czasami są niemile zaskoczone nierównomiernym wzrostem i uwalnianiem „nagich” pędów – nie rozgałęziających się, rosnących tylko na długości gałązek-rzęs, które zaczynają „pęcznieć” dopiero po dłuższym czasie (do kilku miesięcy).
Cienkie, gęsto rozgałęzione, niesztywne, elastyczne łodygi pięknie wyginają się, zwijają, zwisają w łuki, zwisają na końcach i przylegają do wszystkiego wokół, dzięki czemu krzewy wydają się warstwowe i jeszcze bardziej przezroczyste, choć bujne. Łodygi szparagów są często mylone z ogromnymi liśćmi, ale to wrażenie jest mylące. Zmodyfikowane pędy – cladodia – wyglądają jak liście w kształcie igieł o długości do 7 mm.
Zebrane w okółki do 15 sztuk na licznych gałęziach bocznych tworzą bardzo przejrzyste, złożone, piękne wzory delikatnych, przewiewnych pędów. Niespodziewany kontrast z delikatną zielenią dodają rzadkie kolce, które z łatwością przyczepiają się do ubrania.
Nie można zauważyć kwitnienia szparagów pierzastych. Zaczyna się w wieku 10 lat. Od wiosny do jesieni maleńkie kwiaty w kształcie dzwonu o średnicy mniejszej niż 0,5 cm zastępowane są miniaturowymi zielonymi jagodami, stopniowo przemalowującymi się niemal na kolor atramentu. Owoce szparagów tego gatunku, podobnie jak inne szparagi, są toksyczne, dlatego uprawę szparagów setaceus należy prowadzić ostrożnie.
Szparagi setaceus (Asparagus setaceus). Farmer Burea-Uinsurance.com Danielle Noce
Warunki uprawy szparagów w pomieszczeniach
Charakterystyczne dla szparagów pierzastych zamiłowanie do chłodu i strach przed słońcem są często ignorowane przez hodowców kwiatów. I tu zaczynają się główne problemy w uprawie tej rośliny.
Oświetlenie i rozmieszczenie
Asparagus setaceus można zaliczyć do miłośników dość zacisznego oświetlenia. Idealny jest półcień, miękkie światło z okien północnych lub środek pomieszczeń z oknami południowymi. Te szparagi nie wytrzymują bezpośredniego słońca, szybko się „wypalają”. Ale na zimę oświetlenie szparagów należy bezwzględnie zwiększyć, w przeciwnym razie roślina straci część zieleni, a nowe pędy pozostaną „nagie” aż do przywrócenia wygodnego oświetlenia.
Miejsce na szparagi setaceus znajduje się na każdym „poziomie widokowym” w przestronnym holu, w holu, w salonie i gabinecie. Ze względu na zamiłowanie do dużej wilgotności krzewy świetnie czują się w łazience, w kuchni, w ogrodach zimowych.
Przeczytaj także nasz artykuł Szparagi Sprenger – najlepsza opcja do kaskadowego kształtowania krajobrazu.
Kontrola temperatury i wentylacja
Minimalne wskaźniki, które mogą wytrzymać szparagi setaceus, to 7 stopni Celsjusza, ale bez uszczerbku dla zieleni lepiej nie dopuścić do spadku temperatury poniżej 12 stopni. Przez całą fazę aktywnego sezonu wegetacyjnego szparagi pierzaste preferują umiarkowaną, chłodną temperaturę. Zieleń osiąga największą dekoracyjność, jeśli maksymalne wskaźniki są ograniczone do 22 stopni (idealnie około 18 stopni). Ciepło należy kompensować zwiększając dostęp do świeżego powietrza i zwiększając wilgotność powietrza.
Asparagus setaceus nie lubi zbytnio urządzeń grzewczych, klimatyzatorów i przeciągów. A jednocześnie uwielbia świeże powietrze i regularną wentylację. W okresie letnim krzewy można umieścić na balkonie, tarasie, w ogrodzie, w zacienionym miejscu.
Idealny do szparagów setaceus – półcień, miękkie światło z okien północnych lub środek pomieszczeń z oknami południowymi
Dbanie o szparagi setaceus w domu
Niezwykle podatny na nasiąkanie wodą szparagi są trudne w utrzymaniu i często wydają się bardziej nastrojowe niż inne szparagi domowe. Nie można zrezygnować ze środków zwiększających wilgotność powietrza.
Podlewanie i wilgotność powietrza
Asparagus setaceus wymaga bardzo ostrożnego podlewania, przy czym górna część podłoża wysycha. Roślina kategorycznie nie toleruje wilgoci, stojącej wody na paletach, ale całkowite wysuszenie gleby nieuchronnie wpływa na zieleń. Podlewanie standardowe – latem do 3 razy w tygodniu. Na zimę podlewanie zmniejsza się o połowę.
Ten rodzaj szparagów preferuje wysoką wilgotność powietrza, około 70%. Dla niego możesz zarówno przeprowadzać częste opryskiwanie, jak i instalować palety z mokrymi kamykami.
Szparagi uwielbiają ciepłe prysznice, latem można je „kąpać” co tydzień, chroniąc je przed przeciągami. Aby usunąć kurz z zieleni, można również brać prysznic i spryskiwać.
Top dressing i skład nawozu
Jest to gatunek niezwykle wymagający pod względem wartości odżywczych gleby, dla którego lepiej nie przestawać całkowicie żerować nawet zimą. W okresie aktywnej wegetacji standardowe porcje nawozów stosuje się co 2-3 tygodnie, jesienią i zimą połowę zwykłej ilości co miesiąc.
Szparagi pierzaste reagują wrażliwie na brak żelaza i azotu. Lepiej dla niego wybrać nawozy do ozdobnych roślin liściastych.
Asparagus setaceus można często spryskiwać. Farmer Burea-Uinsurance.com Seou Chi Kien
Przycinanie i kształtowanie
Gałęzie, które utraciły efekt dekoracyjny, w tym te, które wysychają, żółkną, czernieją, są całkowicie odcięte do podstawy, stymulując wzrost młodych gałęzi. Częściowe cięcie nie jest zbyt dekoracyjne i nieefektywne: po skróceniu gałąź nadal wysycha.
Przy uprawie w zwykłych doniczkach szparag setaceus, gdy rośnie, najczęściej potrzebuje podparcia lub ukierunkowania wzdłuż mebli, skręcania pędów.
Przeczytaj także nasz artykuł 10 najlepszych szybko rosnących roślin doniczkowych.
Przeszczep, pojemniki i substrat
Lepiej nie przesadzać szparagów, dopóki roślina nie zacznie sama wybrzuszać się z doniczki – zanim przerośnie pojemniki. Wskazane jest ograniczenie terminu przesadzania na wiosnę wraz z początkiem aktywnego wzrostu (do pełnego rozwinięcia pierwszego nowego liścia). Ale pod warunkiem, że wilgotność powietrza wzrośnie, w razie potrzeby można przeładować rośliny latem.
Asparagus setaceus preferuje duże, klasyczne pojemniki o wysokości nieco większej od średnicy i dobrych otworach drenażowych. Objętość doniczek zwiększa się za każdym razem o 3-5 cm, jeśli pojemniki nie są już możliwe do zwiększenia, krzewy rośliny można podzielić.
Jako podłoże dla rośliny można użyć dowolnej odżywczej uniwersalnej gleby obojętnej lub lekko kwaśnej (pH od 5,5 do 7,0). Za idealną mieszankę uważa się mieszankę gleby opartą na glebie liściastej z darnią i piaskiem (4: 2: 1).
Musisz ostrożnie obchodzić się z rośliną. Szparagi pierzaste nie lubią urazów korzeni, mogą zacząć wysychać, nawet przy najmniejszym zaniedbaniu. Na dnie nowych doniczek układa się wysoki drenaż, a szczecinę przenosi się, utrzymując poziom pogłębienia.
Choroby, szkodniki i rosnące problemy
Głównym wrogiem szparagów pierzastych jest mszyca, która uwielbia osiedlać się na młodych pędach rośliny. Aby zwalczyć tego owada, musisz natychmiast zacząć go leczyć środkami owadobójczymi. Rzadko, ale przędziorki i owady łuskowe występują na tym gatunku szparagów.
Żółknięcie pędów może wskazywać na brak żelaza. Ale najbardziej niebezpieczne są suche powietrze, przelewy prowadzące do próchnicy, brak światła lub bezpośrednie słońce – główne przyczyny wysychania, zatrzymywania wzrostu i nieotwierania pędów.
Asparagus setaceus można podzielić i wyhodować z nasion. Farmer Burea-Uinsurance.com inplanty
Reprodukcja przerośniętych szparagów
Ten rodzaj szparagów można oddzielać co 3-5 lat, ponieważ szczecinek szybko rośnie, a odmłodzenie jest mile widziane. Konieczne jest ostrożne podzielenie krzewów na duże części z potężnymi korzeniami. Do czasu wznowienia wzrostu konieczne jest utrzymanie lekkiej wilgotności gleby i wysokiej wilgotności powietrza.
Asparagus setaceus jest również uprawiany z nasion. Wysiewa się je wiosną, po namoczeniu w ciepłej wodzie, na dowolnym lekkim podłożu, płytko (do 0,5 cm) i skąpo, pod szkłem lub folią. Ponieważ nasiona szparagów powinny kiełkować w ciemności, można grać bezpiecznie i dodatkowo przykrywać pojemniki ciemną folią lub papierem, ale zazwyczaj takie środki są potrzebne tylko do siewu powierzchniowego.
Temperatura kiełkowania wynosi od 23 do 25 stopni. Osłona jest natychmiast usuwana, zwiększając oświetlenie do maksymalnie dostępnego rozproszonego jasnego. Nie należy spieszyć się z nurkowaniem, pozwalając sadzonkom dorastać do 8-10 cm.
