Wiosenno-letnia migracja przynosi maksymalny zysk właścicielom pasieki. Nic dziwnego, że o taką zawartość pszczół zabiega wielu młodych i energicznych pszczelarzy.
Podstawą każdego pawilonu lub jego najważniejszą jednostką roboczą jest ul kasetowy. Jeden z najpopularniejszych modeli tego typu na rynku krajowym nosi nazwę „Istok”. Został opracowany przez braci Sorotokin. Aby znacznie zaoszczędzić na organizacji nomada, możesz zrobić systemy kasetowe własnymi rękami.
Treść artykułu
- 1 Cechy konstrukcyjne
- 2 O rozmiarach
- 3 materiały
- 4 Wady i zalety projektu
- 5 Montaż DIY
Cechy konstrukcyjne
Pawilon to pomieszczenie na kółkach, które może mieć dowolną wielkość. Są przykłady, kiedy właściciele zmieszczą 24 rodziny pszczele na lekkiej przyczepie. W tym celu ule powstają zgodnie z zasadą pionów – cztery sekcje po każdej stronie pawilonu. W centrum znajduje się przestrzeń do pracy z pszczołami.
Wewnątrz znajdują się wąskie i wysokie szafki, które wzornictwem przypominają komody. Kolonie pszczół żyją tu w szufladach kasetowych. Każda szafka może mieć albo drzwi wspólne dla wszystkich kaset, albo istnieć bez nich – w końcu znajduje się wewnątrz pomieszczenia na kółkach, co oznacza, że jest chroniona przed wilgocią i kurzem.
Szuflady wysuwają się po prowadnicach wykonanych z prętów lub listew wypchanych na ścianach bocznych. Na przedniej ścianie szafki wykonane są otwory na baterie – wychodzą na zewnątrz pawilonu. A w dolnym przypadku wykonany jest otwór na kran.
Konstrukcja jest wygodna, ponieważ sekcję szafki można łatwo przekształcić w stacjonarny ul. Jeśli konstrukcja jest stabilna i ma stosunkowo niewielką wysokość, swobodnie zastępuje ul wieloulowy.
Ale do użytku na zewnątrz ściany zewnętrzne należy pokryć woskiem, wstępnie podgrzanym przemysłową suszarką do włosów w temperaturze 600 stopni. Taką radę udziela wynalazca ula „Oleg” – Georgy Burkaltsev z Symferopola.
Oczywiście sprawdzą się również inne rodzaje farb. Ale wosk, mimo całej złożoności jego stosowania, jest najbezpieczniejszy dla pszczół. Taka powłoka w pełni odpowiada wymogom pszczelarstwa ekologicznego – nie emituje szkodliwych substancji, ma naturalny skład i jest trwała. Jeśli pszczelarz dąży do tych właśnie wysokich standardów, najlepszym wyborem będzie wosk.
O rozmiarach
Przydatną cechą projektowania jest możliwość zatrzymania się w dowolnym odpowiednim rozmiarze! Sam pszczelarz kieruje się wymiarami przyczepy z zainstalowanym tam pawilonem. Decyduje o tym, ile kolonii umieści i ile poziomów kasety będzie znajdować się w każdym pionie.
Znane są przykłady z praktyki pszczelarskiej, kiedy w szafach tej samej wysokości osadzano różną liczbę rodzin – w jednej mieszkały dwie, a w drugiej trzy rodziny pszczele.
Co więcej, jeśli chcesz, możesz regulować ten moment. Wystarczy usunąć lub włożyć w specjalne rowki sufit – kawałek sklejki dzielący w pionie przestrzeń domu. A jeśli podzielimy kasety siatką, otrzymamy tradycyjny ul – na dole gniazdo, na górze miodowe ramki.
W projektowaniu zapewniona jest pełna dowolność, gdzie wszystko zależy od życzeń pszczelarza. Możesz zmontować szafkę z kasetami na ramę Dadanov lub Rut (435 x 300 lub 435 x 230 mm). Wykonuj półkasetki, które mogą pomieścić półramki o wymiarach 435 x 145 mm. Zmień orientację konstrukcji, aby uzyskać wąskie, wysokie ramy o strukturze plastra miodu.
Sama szafka pomieści dowolną ilość kaset – dwie, trzy, cztery. Każda kaseta-pudełko może zawierać dogodną dla pszczelarza ilość ramek – 8, 10, 12 lub więcej.
Najważniejsze, aby nie przeciążać konstrukcji – obserwować miarę przy wyborze wymiarów, ponieważ ule będą musiały być przynajmniej od czasu do czasu przestawiane (na przykład podczas przenoszenia lub ponownego umieszczania domów w punkcie).
Kolejnym ważnym punktem jest przestrzeganie tzw. „przestrzeni pszczół”. Pomiędzy sąsiednimi kasetami, a także szufladami i ściankami pozostaje szczelina 10 mm! Jeśli dasz odstęp większy niż 10 mm, pszczoły zaczną tutaj wyrywać grzebienie. A w odległości mniejszej niż 6 mm mocno zatykają wszystkie szczeliny propolisem – problematyczne staje się wyjęcie kaset.
Opcjonalnie możesz zbudować jednoczęściową strukturę dla kilku rodzin pszczelich jednocześnie. Szafka będzie miała dwie lub trzy sekcje pionowe, z których każda zawiera kilka kaset. Ta technika montażu jest stosowana w pawilonach.
materiały
Georgy Burkaltsev nalega na używanie desek sosnowych. Ściany ula powinny mieć grubość nie większą niż 7 mm, ponieważ dom ma konstrukcję dwuścienną, a grubość ścian zewnętrznych nie jest krytyczna. Im lżejszy ul, tym wygodniej się z nim pracuje.
Jeśli chodzi o gatunek drewna, pszczoły nie będą miały kontaktu z sosną – żyją w skrzynkach ze sklejki. Jak wiadomo, tarcica żywiczna nie jest zalecana do montażu innych rodzajów uli, ponieważ miód może nabrać specyficznego zapachu.
Możesz również użyć drewna, płyty pilśniowej i sklejki. Ściany szafki zbudowane są z płyty pilśniowej – zewnętrznej części ula. Belka trafia do ramy, która od wewnątrz pokryta jest sklejką. I już na takich ścianach panelowych przybijane są prowadnice do kaset.
Ponownie wszystko zależy wyłącznie od wyobraźni i życzeń właściciela pasieki. Jeśli zadaniem jest zaoszczędzenie pieniędzy, wcale nie musisz kupować desek. Zwłaszcza jeśli chodzi o zawartość pawilonu. Na ulicy lepiej jest użyć deski – ten materiał nie boi się wilgoci.
Wady i zalety projektu
Zawartość kasety ma swoje wady, o których nie należy zapominać. Wszystkie z nich związane są z pszczelarstwem pawilonowym:
- stłoczenie może prowadzić do utraty matek podczas lotu, szczególnie przy silnym wietrze;
- bliski kontakt rodzin pszczelich prowadzi do szybkiego rozprzestrzeniania się infekcji w przypadku infekcji pasieki;
- przyczepy ulowe są trudne do holowania przy złej pogodzie i umytych deszczem drogach.
Więcej o pszczelarstwie koczowniczym:
Ruch – cechy i perspektywy dla pszczelarza
Jeśli chodzi o pracę stacjonarną, są tutaj solidne zalety:
- utrzymanie uli nie wymaga użycia siły fizycznej – nie ma potrzeby „odrywania” pleców, z pracą poradzą sobie nawet osoby niepełnosprawne, kobiety, dzieci;
- oględziny trwa kilka minut – otwieram szufladę, ustalam stan rodziny i zamykam;
- nie trzeba używać wielu elementów, które są wymagane przy innych typach uli – pszczelarz nie potrzebuje siatek z paletami, pokryć dachowych, płócien czy folii, poduszek do ogrzewania;
- nie ma potrzeby instalowania barier od gryzoni – na poziomie instynktów boją się wejść do środka, czując całkowitą kontrolę pszczół nad przestrzenią ula;
- jeśli pozwala na to klimat, można łatwo odmówić przeniesienia domów do zimowego domu.
Montaż DIY
Tak wygląda projekt zaproponowany przez G. Jakowlewa w typie Berendeja:
Są też inne modele. Na przykład ul kasetowy zrób to sam można zmontować w następujący sposób:
- Oblicz wymiary dla skrzynki na 4 kasety, zawierające 8 ramek Dadan, biorąc pod uwagę „przestrzeń pszczół”.
- Z drążka zmontuj ramę podstawy dla każdej części – do ścian (2 ściany boczne, przednia i tylna ściana-drzwi), sufit i spód.
- Za pomocą zszywacza pneumatycznego i zszywek wypchnij zewnętrzną stronę sklejki. Od wewnątrz na szczególną uwagę zasługują ściany przednie i boczne. Tutaj zaznaczono miejsca na rowki pod sufity oraz ustawienie siatek działowych. Kawałki sklejki pakowane są w taki sposób, aby rowki na ściankach frontowych i bocznych pokrywały się na milimetr – sufit musi być ułożony równomiernie.
- Prowadnice montowane są od wewnątrz na gotowych ścianach bocznych.
- W przedniej ścianie wiercone są otwory pod baterię o średnicy 2,5 mm – po jednym na każdą kasetę. Na dole wykonana jest szczelina wrębowa o długości 12-15 cm.
- Wszystkie części są montowane za pomocą długich wkrętów samogwintujących. W razie potrzeby taki ul można łatwo rozłożyć na osobne elementy. Nowe domy można wygodnie transportować na duże odległości lub wysyłać pocztą.
- Pętle na śruby zatrzaskowe są przymocowane do ścian bocznych u góry iu dołu z tyłu. Gumowa uszczelka jest umieszczona na obwodzie konstrukcji pod tylną ścianą.
- Zdejmowana tylna ściana posiada u góry trzy otwory wentylacyjne, które są zakryte kratką. Od wewnątrz tapicerowana izolacją z folii, aby zapewnić maksymalną izolację termiczną. Na zewnątrz przymocowane są cztery zatrzaski. Drzwi są montowane na ulu i zaciskane za pomocą uchwytów z czterema zapadkami, co jest bardzo wygodne podczas pracy. 10 mm szczelina między kasetonami a drzwiami pozwala na stworzenie swoistej wentylacji wywiewnej.
- Każda kaseta to pudełko z prętów i sklejki z siatkową tylną ścianą w postaci zdejmowanego okienka na domowej roboty drucianych zatrzaskach ułatwiających wentylację.
- Od góry skrzynka jest ograniczona płytą sufitową wyciętą z arkusza sklejki i wsuniętą w rowki korpusu wzdłuż ścianek czołowych i bocznych.
- Rolę nóg pełnią dwa poprzeczne pręty wbite w spód. Pokrywę i dno wkłada się do ula za pomocą pasów, a sklejka wypchana na te części zachodzi na złącza od zewnątrz.
Powyższy przykład to jeden z najprostszych modeli dostępnych do montażu nawet dla początkujących w stolarstwie. Maksymalny rozmiar takiej konstrukcji mieści 9 kaset na ramy Dadanowa lub Rut – i ma odpowiednio wysokość 290 lub 227 centymetrów.
